www.ppp999.blogfa.com

دليل شيعه که مي‌گويد اين آيه در رابطه با اهل بيت (عليهم السلام) است، چيست؟
دليل ما در صحيح مسلم، ج7، ص130، حديث6414 است که خود عايشه ام المؤمنين مي‌گويد:
وقتي آيه شريفه نازل شد:
إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا (سوره احزاب/آيه33)
آقا رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، علي و فاطمه و حسن و حسين را زير عباي يماني قرار داد و فرمود:
هؤلاء اهل بيتي.
اين، نشانگر اين است که اگر غير از اينها، اهل بيت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بودند، پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) قطعا آنها را زير عباي خود قرار مي داد.
همچنين آقاي ترمذي در صحيح خود، ج5، ص328 آورده است و آقاي الباني مي‌گويد روايت صحيح است. ام المومنين، ام سلمه مي‌گويد:
وقتي که آيه تطهير نازل شد، پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، علي و فاطمه و حسن و حسين را زير عباي خود قرار داد، رفتم جلو و عرض کردم:
و أنا معهم يا رسول الله؟ قال: أنت على مكانك و أنت إلى خير.
آيا من هم جزء اهل بيت هستم. حضرت فرمود: خير، ولي تو هم آدم خوبي هستي.
و ده‌ها روايات ديگر در اين زمينه آورده‌اند، مخصوصا در کتاب صحيح مسلم که از زيد بن أرقم صحابي نقل مي‌کنند که از او پرسيدند:
مراد از اهل بيت چيست و آيا زنان پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) هم جزء اهل بيت هستند يا خير؟
ايشان فرمود:
لاٰ و أيم الله ان المرأة تكون مع الرجل العصر من الدهر، ثم يطلقها فترجع إلى أبيها و قومها.
زن با شوهرش يک عمر زندگي مي‌کند و سپس آن مرد، آن زن را طلاق مي‌دهد و آن زن، نزد پدر و قومش مي رود.
اگر از اهل بيت بود، ديگر نمي‌شود او را از اهل بيت جدا کرد.
صحيح مسلم، ج7، ص123
نکته جالب اينکه يکي از علماي اهل سنت ،يک جمله زيبايي گفته:
ما اهل سنت، اصرار داريم بگوييم که زنان پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، جزء زنان پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) هستند و شامل آيه تطهير هستند. جناب ام المومنين عايشه، هر آنچه که در فضائل و مناقب خودش بود، در ملأ عام مطرح کرده است. ما يک روايت ضعيف نداريم که خانم عايشه گفته باشد: من اهل بيت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) هستم يا من مشمول آيه تطهير هستم.
نه حفصه اين را گفته و نه أم سلمه. اما يک عده از آقايان آمدند كاسۀ داغ‌تر از آش شده‌اند و چيزي را كه خود زنان پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) آن را ادعا نكرده‌اند، اين آقايان آن را ادعا مي‌كنند. اگر ما بگوييم زنان پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) داخل در اهل بيت نيستند، قصد جسارت نداريم. مقام ويژۀ آنها كه همسر پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بودند، جاي خود را دارد و قرآن آنها را أمهات المؤمنين مي‌شمارد و همان فضائلي را كه قرآن براي آنها گفته، ما هم به همان اكتفاء كنيم و فراتر از قرآن، چيزي درباره آنها نگوييم.

سلام
اقای mojahed.din
شما دارید با این تصاویر و مطالب دیگر می فرمایید که شیعه این است
شیعه منطق ندارد . دلیل ندارد. ای مردم ببینید شیعیان این گونه هستند
ایا واقعا شما شیعه را به قمه زدن شناختید؟

هر چند موضوعات و مطالاب زیادی در این پست مطرح شد که نمی خواهم از بحث اولی دور شوم. اما منتظرم ببینم جواب این مطالب بنده چه می شود.

این جمله شما قابل تامل است. دقت فرمایید: ««نکته ی جالب: اگر روافض بمانند صوفیان حلولی به حلولیت اعتقاد دارند، و معتقدند که خدا با ذاتش همه جاست، پس چرا برای ارتباط با خدا این همه واسطه و توسل پیدا می کنند تا به خدا برسند؟!! براستی که اینان در گمراهی دور بسر می برند.»»
شما این را می خواهید برسانید که توسل به خدواند که ذاتش همه جاست با توسل نمی سازد. نمی دانم چه بگویم. این جاست که مشخص می شود که وهابیت با خود اهل سنت مشکل دارند نه با شیعیان. این جاست که مشخص می شود کیه دشمن اسلام است کی دوست اسلام.
اول: دوست عزیز پس بفرمایید که اقایان اهل سنت که برای حضرات خالد بن ولید و بخاری و ابو هریره و ….گند و بارگاه درست کردند. و بر سر قبر این ها می روند…می خواهید بفرمایید که این ها توسل نمی کنند. من از دوستان اهل سنت تقاضا دارم که جواب بدهند؛نه وهابیت
دوم: شما به چه دليلي مي‌گوئيد توسل به پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و انبياء و اولياء جايز نيست و حرام است؟ یا توسل با ذات خداوند که در همه جا هست مشکل دارد؟
حتما می فرمایید که خدواند فرموده: فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (جن/18)
كسي ديگر را با خدا نخوانيد.
یا می فرمایید که: خواندن غير خدا و واسطه قرار دادن، شرك است. و آیات دیگر…
دوست عزیز ما که نباید: يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ (نساء/150) باشیم
اگر قرآن مي‌گويد: فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا، اين ناظر به كفار و مشركين است كه در كنار خداي عالم، از بت‌هاي خود طلب شفاعت مي‌كردند و بت‌ها را مي‌پرستيدند؛ قرآن در چند جا به صراحت در مشروعيت توسل سخن گفته است. در سوره يوسف از قول فرزندان حضرت يعقوب (عليه السلام) كه به پدرشان عرض مي‌كنند:
قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا (يوسف/97) اي پدر، براي ما از خداوند طلب مغفرت كن.
اگر يك شيعه در كنار قبر پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بگويد:
يا وجيها عندالله اشفع لنا عندالله چه تفاوتي است ميان آن آيه با اين دعا است؟
حضرت يعقوب (عليه السلام) هم به فرزندانش نگفت كه شما مشرك شده‌ايد و ميان خود و خدا مرا واسطه قرار داده‌ايد. بلكه گفت: قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي (يوسف/98) من براي شما در آينده از خداوند طلب مغفرت مي‌كنم.
در سوره نساء، قرآن صراحت دارد كه: وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا (نساء/64)
اي پيامبر، آنان كه گناه كردند و به خود ظلم كردند، اگر نزد تو آمدند و استغار كنند و تو براي آنها طلب مغفرت كني، خدا آنها را مي‌بخشد.
آيا اين جز توسل، چيز ديگري است؟! اين منطق قرآن است و روايت نيست.