پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نویسندهنوشته ها
-
در رابطه با ایه ی
{ إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذينَ كَفَرُوا السُّفْلى وَ كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيا وَ اللَّهُ عَزيزٌ حَكيم} که دوستان اهل سنت از این ایه به عنوان فضیلتی برای ابوبکر یاد می کنند باید به نکاتی اشاره کنم به قسمتی از ایه توجه کنید {ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا} هنگامی که به همراهش گفت غمگین مباش قطعا خدا با ماست
خب از این قسمت ایه دو نتیجه میتوان گرفت
نتیجه 1:پیامبر (صلی الله علیه و اله) ترسیده بودند که نکند کفار ایشان را بکشند (نعوذ بالله) و ابوبکر به ایشان گفت لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا که در این صورت این چه پیامبری است که دیگران را تشویق به شهادت در راه خدا میکند اما وقتی نوبت به خود میرسد از ترس نیمه جان شده است
نتیجه2:ابوبکر ترسیده بوده و اضطراب داشته که نکند کفار قصد جانش را بکنند و پیامبر به او فرمودند:لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا که باز هم در این صورت این فضیلت محسوب نمی شود بلکه نشانه ی ترسو بودن فرد است و باز این را میرساند که ابوبکر به پیامبر ایمان نداشته است چون اگر به خدا و رسول ایمان داشت طبق ایه ی شریفه
{
پیامبر به او نمی فرمودند: لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا !!!!!!
یا حیدر مدد
با سلام خدمت دوستان عزیز{إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذينَ كَفَرُوا السُّفْلى وَ كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيا وَ اللَّهُ عَزيزٌ حَكيم }
با توجه به ضمایر {عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ}که مفرد هستند و به تائید همه ی مفسرین مرجع ضمایر به پیامبر برمیگردد می توان ثابت کرد که صاحب یا همراه پیامبر فضیلتی برای ابوبکر محسوب نمی شود چرا که الله در قران می فرماید :{ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها}.اگر ابوبکر ذره ای برای خدا و رسول ارزش داشت و ابوبکر جز مومنین بود خداوند ضمایر ایه را مثنی می اورد
با عرض سلامشما مرا متهم به توهین میکنید در صورتی که من منطقی کفر شخصی را از قران ثابت میکنم در صورتی که اقای الهاشمي الحسني در مقاله ی خود
راويان شيعه يا كذاب یا نصرانی ویا الاغ
این گونه توهین میکنند!!!!!!!!
انصاف دهید که چه کسی توهین میکند فاعتبروا یا اولی الابصار!!!!!!!!
با عرض سلامدوستان متوجه این مطلب شدید که این عمری {همانگونه که به شیعیان علی ابن ابی طالب علوی گویند به پیروان عمر نیز عمری می گویند. این مطلب را نوشتم تا نگویید به کسی توهین کردم اگر شما خود را پیرو عمر میدانید نباید ناراحت شوید}
از دادن جواب طفره رفت{ اگر کسی مغرض نباشد و مطالب حقیر را بخواند متوجه این مطلب خواهد شد محض اطلاع غافلان و جاهلان و مغرضان و……دوباره به این مطلب اشاره میکنم:
در رابطه با ایه ی
{ إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذينَ كَفَرُوا السُّفْلى وَ كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيا وَ اللَّهُ عَزيزٌ حَكيم} که دوستان اهل سنت از این ایه به عنوان فضیلتی برای ابوبکر یاد می کنند باید به نکاتی اشاره کنم به قسمتی از ایه توجه کنید {ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا} هنگامی که به همراهش گفت غمگین مباش قطعا خدا با ماست
خب از این قسمت ایه دو نتیجه میتوان گرفت
نتیجه 1:پیامبر (صلی الله علیه و اله) ترسیده بودند که نکند کفار ایشان را بکشند (نعوذ بالله) و ابوبکر به ایشان گفت لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا که در این صورت این چه پیامبری است که دیگران را تشویق به شهادت در راه خدا میکند اما وقتی نوبت به خود میرسد از ترس نیمه جان شده است
نتیجه2:ابوبکر ترسیده بوده و اضطراب داشته که نکند کفار قصد جانش را بکنند و پیامبر به او فرمودند:لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا که باز هم در این صورت این فضیلت محسوب نمی شود بلکه نشانه ی ترسو بودن فرد است و باز این را میرساند که ابوبکر به پیامبر ایمان نداشته است چون اگر به خدا و رسول ایمان داشت طبق ایه ی شریفه
{إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ الَّذينَ هادُوا وَ النَّصارى وَ الصَّابِئينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِوَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ }
پیامبر به او نمی فرمودند: لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا !!!!!!این نشان دهنده چه مطلبی است جز این که ابوبکر……………!!!!
فاعتبروا یا اولی الابصار
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ در پاسخ به: Reply To: جعفر صادق رضی الله عنه ضعیف الحدیث است در نزد شیعه #3832جعفر صادق مردی صالح ومسلمان وزاهدی بود اما قومی جاهل دو ر برش جمع شدند بر او داخل میشدند وخارج می شدند از جمله ابو حنیفه که دو سال شاگرد امام صادق بود.در ضمن خود او گفته است: لولا السنتان لهلک النعمانبسم الله الرحمن الرحیم
1-در آخر آیه ی 10 سوره ی نمل خداوند می فرمایدو وَ أَلْقِ عَصاكَ فَلَمَّا رَآها تَهْتَزُّ كَأَنَّها جَانٌّ وَلَّى مُدْبِراً وَ لَمْ يُعَقِّبْ يا مُوسى لا تَخَفْ إِنِّي(فرستادگان من نمی ترسند) آیا حضرت موسی (ع) فرستاده ی خدا نبوده است؟
2-ترسیدن از خداوند وعذاب خداوند عیب نیست بلکه مستحب و موجب جلو گیری از گناهان است حضرت موسی(ع) از فرعون و همراهانش نترسیدند بلکه از معجزه ی الهی ترسیدند که این بر آیه ی 21 طه هم دلالت می کند (قالَ خُذْها وَ لا تَخَفْ سَنُعيدُها سيرَتَهَا الْأُولى))))
در آیه ی22 سوره ی ص(إِذْ دَخَلُوا عَلى داوُدَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قالُوا لا تَخَفْ خَصْمانِ بَغى بَعْضُنا عَلى بَعْضٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلى سَواءِ الصِّراط)
ترس حضرت داوود(ع) از فرشتگان بوده است نه از ترس جان و یا از دشمنان ایشان
در آیه ی 70 سوره ی نمل (وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُنْ في ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُون)
و آیه ی 88 سوره ی الحجر (لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِلْمُؤْمِنين)
ناراحتی پیامبر(ص) ازایمان نیاوردن مردم است وظیفه ی پیامبر(ص) هدایت مردم است ووقتی آن ها ایمان نمی آورند پیامبر ناراحت می شوند و ناراحتی پیامبر(ص) ازناراحتی جان خود یا دنیوی نیست.
در آیه ی25 قصص (فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشي عَلَى اسْتِحْياءٍ قالَتْ إِنَّ أَبي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ ما سَقَيْتَ لَنا فَلَمَّا جاءَهُ وَ قَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قالَ لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمين)
حضرت موسی ترک اولی می کنند( یعنی داستانی که حضرت موسی(ع) فرد کافری رامی کشند )و فرار می کنند وعلت ترس ایشان خشم احتمالی الهی بوده است ( مثل داستان حضرت یونس(ع) که به علت کارشان نهنگی ایشان رامی بلعد).
بر فرض که ترس ابوبکر درست وبجا بوده هر جا در قرآن لفظ سَكينَتَهُ یا سکینه آمده است برپیامبر(ص) ومومنین نازل شده است (4 الفتح 18 الفتح 26 الفتح 26التوبه) به غیر از دو مورد که مربوط داستان حضرت موسی (ع)می شود (248 البقره )ودیگری آیه ی غار (40التوبه) علت نازل شدن سکینه ناامیدی مومنین بوده است که از این آیات می توان نتیجه گرفت ابوبکر مومن نبوده است چون به او سکینه از طرف خداوند نازل نشده است .
چند نکته ی دیگر نیز باید اشاره کنم که بنده حقیر به پیامبران توهین نکردم ایشان را هم ترسو خطاب نکردم {کافر همه را به کیش خود پندارد}بلکه ابوبکر را ترسو ان هم با دلیل خطاب کردم.در ضمن بنده هیچگاه نگفتم که یار غار ابوبکر نیست بلکه گفتم یار غار بودن فضیلتی برای او نیست بعد ان عمری مثلا از کتب شیعه روایت می اورد که یار غار ابوبکر است
خطاب به ان عمری {پسرم کامنت هارو درست بخوان شایعه پراکنی هم نکن!!} جو بی خود هم درست نکن
قال مولانا السجاد الحمدلله الذی جعل اعدائنا من الحمقاء
من از بوجود اوردن این بخش دو هدف را دنبال می کردم1:اینکه بگویم یار غار بودن برای ابوبکر که اهل سنت انرا فضیلتی برای او حساب میکننددر واقع فضیلت محسوب نمیشود که خدا را شکر میکنم که توانستم این مطلب را فقط با استناد به ایات قران برای دوستان اثبات کنم
2:مسئله بسیار مهم دیگر این است که ما منظور بعضی از ایات قران را متوجه نمی شویم نمونه ی بارز بر صحت کلامم همین مطالب ان عمری می باشد که دوستان متوجه شدند که او به روایات مراجعه نمود و نتوانست فقط از قران برای من اثبات کند که در ایه یار غار منظور ابوبکر است و ان نشان دهنده ی دو مطلب می باشد1: حرف خلیفه ی دوم در باره ی قران {حسبنا کتاب الله }باطل است و خود عمری ها نیز انرا قبول ندارند
دوم اینکه مسلمانان علاوه بر مراجعه به قران به عنوان منبع اصلی باید به روایات و تفاسیر معتبری مراجعه نمایند که مورد قبول مذهب و نگرش مکتب مقابل باشد
سوم اینکه موارد بیشماری در صحاح سته وجود دارد که دلیل بر امامت و فضیلت امیر المئمنین بر سایر خلفاستنتیجه:ایات متعددی در باره ی امامت امیرالمومنین و اهل بیت در قران وجود دارد که ما برای فهم انان باید به روایات مراجعه کنیم ولی متاسفانه چون غرض امد هنر پوشیده شد
یاعلی مدد
من هر قدر صحبت میکنم ایشان گوشان بدهکار نیستعمری سوالی که میپرسم یک جواب بیشتر نداره لطفا سمت حاشیه نرو!!!!!
فقط از قران میتوانی اثبات کنی ایه یار غار منظور ابوبکر است یا نه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یک جواب دارد بله !!!!!!!! یا خیر!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟
باسلام خدمت دوستان گرامیمن هرقدر با این عمری بحث میکنم سلیقه جواب مرا میدهد از دوستان اهل سنت تقاضا دارم که جواب بنده را بدهند
{{ایا فقط از قران میتوان اثبات نمود که مراد از یار غار ابوبکر است؟؟}}
با اطمینان می گوییم خیر هیچ اسمی از امیرالمومنین در ایات تطهیر ولایت …..نیامده است و ما از تفاسیر شان نزول روایات پیرامون ان ایه استفاده میکنیم حال میخواهم بدانم شما از کجا و چگونه یاغار را اثبات میکنید -
نویسندهنوشته ها
وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاما
سلام علیکم اقای {سيدکم عمر} خدا خیرتان بدهد من نیزمیخواستم همین مطلب را بگویم که لزومی ندارد اسم امیر المومنین و سایر ائمه بطور صریح در قران وجود داشته باشد بلکه ویژگی انان در قران ذکر شده است و برای شناخت انان باید به ظواهر ایات و اسباب نزول ایه و روایاتی که پیامبر اسلام در تفسیر این ایات بیان کرده اند مراجعه نمود این روایات در کتب اهل سنت بسیار زیاد امده است فاعتبروا یا اولی الابصار!!!!!!!!
یا علی مدد