اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته ها
-
در 109 مائده این به چه معناست که که ” چه جوابی به شما دادند؟ می گویند هیچ علمی نداریم؟” یعنی اینها نمیدانند که قومشان به خودشان چی گفته اند. پس چگونه می خواهند به قبل یا بعد خود گواهی بدهند؟ فکر نمیکنید که آیه معنا و منظور دیگری دارد و میخواهد چیز دیگری را بگوید؟
” از حالشان با خبر نميتوانستم باشم ”
این از کجا درآمد؟ آن ” تنها ” که در ترجمه است از کجا؟
سلام علیکم.خب مثل همیشه بدون ارائه تعریف رفتید سراغ طرح عقاید خودتان.
شرک را تعریف نکردید بلکه تنها به 4نوع تقسیم کردید. تعریف شرک چیست؟
در نوع اول؛ کسی که معتقد به عدم وجود خدا باشد مشرک است؟ پس کافر کیست؟ لازم شد که شرک و مشرک را با هم ترجمه کنید.
در نوع دوم؛ فالمدبرات امرا. اینها موثر نیستند؟
الله یتوفی الانفس حین موتها. بعد فرموده یتوفاکم ملک الموت الذی وکل بکم. جاءتهم رسلنا یتوفونهم. این چیه؟ خب این ملک و آن رسل کار خدایی نمیکنند؟ آن مدبرات چطور؟ اینطوری شرک ایجاد میشود؟ نمیشود؟
در نوع سوم؛ کمی شبیه نوع دوم است.
بدون اسباب خلق کردن مختص خداست. قبول. و اگر کسی اینکار را برای دیگری معتقد شود مشرک است. قبول. حالا اگر کسی این خلق کردن بدون اسباب را انجام دهد حکمش چیست؟ مثلا شتر پدید آورد.
خرق عادت. خب این چیه؟ آیا معجزه را هم شامل میشود؟ تا حالا چند نفر را دیده ای که از گل مجسمه درست کند و بعد به آن جان بدهد؟
در نوع چهارم؛
شما خیلی زود رفتید سراغ دعا و عبادت. اول عبادت را بفرمایید که چیست. در قرآن فرموده و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون. خب این عبادت فقط دعاست؟ چون در آیات شما فقط یعبدون و یدعون هست. ع ب د… د ع ی(و…ا) بقیه عبادات؟
در مورد آیاتی که فرموده میگویند خداوند خالق است؛
خب یک آیه ای داریم که فرموده به اینها سب نکنید که آنها در مقابل به الله سب میکنند. در حالیکه اینها به فرموده شما الله را قبول دارند. خب چرا سبش میکنند؟
در آیه 3 زمر الفاتحه بحث شما را سر داده اند. ما … . عبادت نمیکنیم مگر برای… . خب اینها مقر به عبادت غیر خدا بوده اند برای یک هدف خاص. دقت کنید که عبادت میکرده اند. بعد خدا فرموده که دروغ میگویند. حالا این دروغ در مورد ما نعبدهم است یا الا لیقربوننا؟
برای آیاتی که فرموده با خدا دیگری را نخوانید. نیازمند این هستید که حتما را ترجمه کنید. علاوه بر آن بفرمایید عملی که در برابر اله انجام میدهند چیست. اصولا وقتی یک شئ( نفر یا هر چیزی را) اله میگیرند برای چیست؟
شما یکبار میگی دعا یعنی عبادت. یکبار یعنی خواندن. در تاپیک دیگر یعنی به فریاد خواستن.
برای معنای اول یک آیه آوردید و برای دومی هیچ. در مورد دوم نوشته اید که هم داریم. آن هم برای شخص حاضر و مرئی. این از کجا آمد؟
حالا اگر دعا در رابطه با خدا عبادت باشد و معنای خواندن ندهد که هیچ. چون معنای عبادت میدهد و هیچ شیعه ای این ادعا را ندارد که پیامبر را عبادت میکند. یعنی مدعی است که او را میخواند.
اگر معنای خواندن بدهد که خب این میشود دعا یعنی خواندن و به اعتقاد شما منحصر است به خدا. خود شما این انحصار را شکسته اید با مثال خواندن عرفی متعارف.
حالا ما یک خواندن داریم برای خدایی که مرئی نیست و برای مثلا نانوایی مه مرئی است. این تفکیک از کجا آمده، معلوم نیست. هست؟
کدام یک از این 3 معنی است؟ اگر عبادت باشد خب ما عبادت نمیکنیم چون معنای را در میدانیم.
اگر خواندن باشد که خب حصری ندارد که مشکل ساز باشد. اگر فریاد خواهی باشد که این هم حصری ندارد. چطور میشود که ملکی تدبیر امور کند یا جان بستاند که کار خدایی هستند اما به فریاد نرسد؟
نوشتید بفرض محال که بشنود؛
سوال اینه که اگر کسی زنده باشد میشنود یا نه. اگر کسی مرد ولی خداوند او را زنده دانست و فرمود که لا تشعرون، تکلیف چیست؟
یه حدیث هم بخاری دارد که البته مهم نیست. چون قصد ورود به حدیث ندارم.
در توجیه اعمال خود…؛
آن یعبدون اول آیه ندای الفاتحه نیست؟ معنای فرموده خداوند خداوند چیست؟ کمی شبیه 3 زمر نیست؟
این تکرار و تاکید شما برای اینست که تعریف از نمیدهید.
شفاعت؛
شفاعت را هم معنی کنید و اینکه بفرمایید برای چیست بد نیست. و آیا مختص خداست؟ عمل پسران یعقوب و 64نساء و البته 5 منافقون چه میفرمایند؟ عنده الا باذنه؟
اینکه آیه فرموده فقط مرا بخوانید. اجیب یعنی چه؟ شما میگی خدا جان خداوند هم به شما میگه بنده جان؟
آن انداد 165 بقره را هم دقت کنید.
” پس الان شما قبول کردی که آیه معنای ولایت میدهد نه دوستی. ”” و حالا دنبال مصداق صاحب ولایت هستی. اگر این است که عرض میکنم عزیزم ابتدای آیه میفرماید ولایت ”
من گفتم امام یا جانشین؟ کجا؟ این بالایی ها نوشته های من هستند. کجاش امام آمده؟
در برابر ادعای شما هم سوال زیر را پرسیدم؛
” این رو هم معلوم کنید که کی و کجا گفته که ولیکم یعنی امام شما؟ ”
من تا حالا ندیدم که کسی ادعای شما را طرح کرده باشد. لطفا اگر جایی هست آدرس بدهید. ممنون میشم.
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ وَ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ وَ بُكَيْرِ بْنِ أَعْيَنَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ وَ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ وَ أَبِي الْجَارُودِ جَمِيعاً عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رَسُولَهُ بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ وَ أَنْزَلَ عَلَيْهِ إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ (المائدة -: 55 -) وَ فَرَضَ وَلَايَةَ أُولِي الْأَمْرِ فَلَمْ يَدْرُوا مَا هِيَ فَأَمَرَ اللَّهُ مُحَمَّداً ص أَنْ يُفَسِّرَ لَهُمُ الْوَلَايَةَ كَمَا فَسَّرَ لَهُمُ الصَّلَاةَ وَ الزَّكَاةَ وَ الصَّوْمَ وَ الْحَجَّ فَلَمَّا أَتَاهُ ذَلِكَ مِنَ اللَّهِ ضَاقَ بِذَلِكَ صَدْرُ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ تَخَوَّفَ أَنْ يَرْتَدُّوا عَنْ دِينِهِمْ وَ أَنْ يُكَذِّبُوهُ فَضَاقَ صَدْرُهُ وَ رَاجَعَ رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ (المائدة -: 67 -) فَصَدَعَ بِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ فَقَامَ بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ ع يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ فَنَادَى الصَّلَاةَ جَامِعَةً وَ أَمَرَ النَّاسَ أَنْ يُبَلِّغَ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ قَالَ عُمَرُ بْنُ أُذَيْنَةَ قَالُوا جَمِيعاً غَيْرَ أَبِي الْجَارُودِ وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ كَانَتِ الْفَرِيضَةُ تَنْزِلُ بَعْدَ الْفَرِيضَةِ الْأُخْرَى وَ كَانَتِ الْوَلَايَةُ آخِرَ الْفَرَائِضِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي (المائدة -: 3 -) قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَا أُنْزِلُ عَلَيْكُمْ بَعْدَ هَذِهِ فَرِيضَةً قَدْ أَكْمَلْتُ لَكُمُ الْفَرَائِضَ.
الكافي ج : 1 ص : 290
سلام علیکم.هنوز به سوالاتم جواب ندادید.
اینکه شیعه معتقد است چون امیرالمومنین خاتم بخشی کرده پس ولی شده یا اینکه از آیه استناد دیگری دارد و آن را بیان کرده و سپس میگوید که امیرالمومنین مصداق آنست؟
بنده چون مثل شما و دوست عزیزتان اوربان عادت ندارم که ظرف عسل را از ته باز کنم، برای همین میرم سراغ اصل استناد به آیه و بعد از اینکه شما از آن جواب دادید میریم سراغ حدیث. فکر میکنم که این اصولی تر باشد.
چرا که شما وقتی میگی حدیث بیار یعنی استدلال شیعه را قبول کردی و حالا در مصداق گیر داری. مصداق را هم منحصر در این میدانی که یه نفری انگشتر بخشیده باشد. خب اگر مصداق به روش دیگری معلوم شود نباید قبول کرد؟
این از آنجا بر می آید که شما و رفقایتان میگید که حدیث بیارید برای خاتم بخشی امیرالمومنین. معنایش اینست که اصلا به اصل استدلال توجه ندارید چرا که جوابی برای آن ندارید. فرض کنیم که حدیث صحیحی برای آنچه شما خواسته اید پیدا نشود و استدلال شیعه هم درست باشد. آن وقت ایراد کار در کجاست و متوجه چه شخصی است؟ خدا یا رسول خدا؟
خب شیعه هم که استدلالش را بر مبنای حدیث استوار نکرده، کرده؟ آیه را تحلیل میکند و برای آن مصداق می آورد اما نه آنگونه که شما و رفقایتان تصور میکنید. تکرار میکنم که شیعه خاتم بخشی را دلیل بر ولایت نمیداند.
این را هم معلوم کنید که اگر خاتم بخشی ثابت نشود چه چیزی زیر سوال میرود؟.
اینها را قبلا برای دوستتان اوربان نوشته ام ولی…. . برای شما هم میذارم تا ببینیم چه شود؛
از آنجا که شما دنبال حدیث هستی برای خاتم بخشی، معنایش اینست که از کلمه ولی معنای ولایت فهمیده ای نه دوستی.
اگر جواب منفی است لطفا به این موارد توجه کنید؛
آیه 51 میفرماید که یهود و نصاری را دوست خود نگیرید.
آیه 52 میفرماید که برخی ها به سرعت به سمت یهود و نصاری میروند برای اینکه لطمه ای نخورند.
آیه 53 میفرماید که مومنین میگن که اینها همانهایی بودند که قسم میخردن که با شماییم؟ دچار حبط عمل شدند.
آیه 54 میفرماید که هر کس از شما که مرتد شود خدا قومی را می آورد که…… .
آیه 55 میفرماید که دوست شما منحصر است در این سه نفر.
آیه 56 میفرماید که هر کس دوستی این سه نفر را قبول کند حزب الله است و پیروز.
آیه 57 میفرماید با کسانی که دین رو بازیچه میکنن دوست نشید.
خب خداوند در آیات فوق فرموده که با یهود و نصاری دوست نشوید که مرتد میشید و اعمالتون حبط میشه و خدا شما رو میبره یکسری آدم دیگه میاره و ….
اما همین خدا به همین آدمهایی که مخاطبش هستند 50آیه قبلتر در آیه 5سوره مائده میفرماید که میتوانید از بین اهل کتاب زن بگیرید.
خب باشه. من میرم زن میگیرم اصلا هم بین من و زنم هیچ و هیچ و هیچ رابطه مهر و محبت و دوستی و الفتی واقع نمیشود. فقط من شوهر هستم و او همسر. مرد و زن خالی. زوج و زجه تنها. مثل خاله بازیهای قدیم که همه چیز صوری و نمایشی بود.
الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ طَعامُ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ حِلٌّ لَكُمْ وَ طَعامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحينَ وَ لا مُتَّخِذي أَخْدانٍ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرين 5 مائده
عقل میگه وقتی ازدواج با قومی آزاد باشه به طریق اولی دوستی با اونها هم آزاد خواهد بود. نیست؟ خصوصا اینکه قرار است در ازدواج مودت حاصل شود. مودت بالاتر است یا دوستی؟ کدام یک مرتبه بالاتر آن یکی است؟
سوال دارم که مدینه یهودی داشت یا نداشت؟ با مسلمین مراوده داشتند یا نداشتند؟ روابطشون چه جوری بود؟ دائم تو سر و کله هم میزدند یا مثل بچه آدم کنار هم زندگی میکردند؟
الان در جوامع مسلمان نشین، اهل کتاب هم هست. کار و زندگی و … به هم گره خورده دارند. من در خوابگاهم یکنفر هم اتاقی مسیحی دارم(البته داشتم) که با هم رفیقیم و البته من مرتدم و خبر ندارم. و سوال اینست که آیا انسان بر اساس دینش انسان محسوب میشود یا نه؟
اگر به سیاق عمل کنیم؛ آیه 51و52 و53 فرموده دوست نشید و برخی دارن به سرعت میرن سمت اونها. آیه 54 فرموده که این یعنی ارتداد. اگر بری با اونها دوست بشی مرتد میشی. پس دوستی با یهود و نصاری=ارتداد
آیه 55 هم فرموده دوست شما منحصر است در این سه نفر. پس من خدا که گفتم میتونی از اهل کتاب زن بگیری منظورم چی بوده؟
حالا همین خدا یادش نبوده که جای دیگه فرموده وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُون 21روم
پس همچنان ولی به معنای دوست است.
اما این چه دوستی و رابطه ای است که موجب ارتداد میشود؟
خب من معتقدم که معنای ولی در این آیه یعنی ولایت.
باید ببینیم که خطاب آیه به کیست. الذین آمنوا. خدا و رسول که معلوم هستند. چرا تکرار شده اند؟ اگر معنای دوستی بدهد که خب در آیات دیگری امر و اشاره کرده است. ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله. وقتی خدا و رسول قبلا معلوم شده اند چرا اینجا تکرار شده اند؟ خدا خواسته خودش را ثابت کند یا رسولش را؟ یا فرد سوم را؟
اگر ولایت بگیریم که خداوند ولایت خودش را و رسولش را قبلا اعلام کرده. النبی اولی بالمومنین من انفسهم. الله ولی الذین آمنوا… . اینجا که خودش و رسول را تکرار کرده در کنار نفر سوم قصدش این بوده که بگوید این نفر سوم همانند دو نفر قبلی است. در ولایت. همانطور که در اولی الامر آمده. آن سومی را هم مرتبه خود و رسول کرده.
نتیجتا اینکه؛
هم در قرآن و هم در سنت صحیح نبوی ، دلایل قطعی وجود دارد که فرد و یا افرادی غیر از پیامبر هستند که حتی بعد از آن حضرت باید مورد اطاعت مطلق قرار بگیرند .
المائدة : 55 إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا …
سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها كه ايمان آوردهاند …
در این آیه خداوند یک ولایت بدون قید و شرط را برای سه گروه قرار داده
برای خودش… برای پیامبر اکرم … برای فرد و یا گروهی خاص .
در حقیقت خداوند فرموده است:
انما ولیکم الذین آمنوا …در این صورت این ولی هر کس یا هر کسانی که باشند باید غیر از خدا و پیامبر مورد اطاعت مطلق قرار بگیرند
نکته ای که در آیه ولایت وجود دارد این است که : هر کسی که مصداق الذین آمنوا باشد ، ولایت چنین کسی از جنس ولایت خدا و رسول می‌باشد ، چون یک ولایت را برای خدا و رسول و الذین آمنوا بیان کرده است .
نکته دیگر اینکه در آیه 56 همین سوره میفرماید: وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ
و كسانى كه ولايت خدا و پيامبر او و افراد باايمان را بپذيرند، پيروزند (زيرا) حزب خدا پيروز است.
در حقیقت کسانی که ولایت خدا و رسول و الذین آمنوا را پذیرفته باشند ، حزب الله واقعی اند و هر کسی به ولایت ولی الله اعتقاد نورزد در گروه حزب الشیطان می‌باشد
خوب این دو آیه(ولایت و اولی الامر که الان بحث بر روی ولایت است) به صراحت به ما میفرمایند غیر از خدا و پیامبر شخص دیگری یا اشخاص دیگری هستند که باید مورد اطاعت مطلق قرار بگیرند و این مطلب در همه امور جاری و ساری است ، چون هیچ قید و شرط و یا استثنایی در این دو آیه وجود ندارد
سؤال من این است : خداوند در قرآن فرموده است :
الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً
امروز، دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آيين (جاودان) شما پذيرفتم
آیا پیامبر اکرم این چنین شخص یا اشخاص را معرفی کرده است یا خیر؟
بدیهی است :
اولا : چگونه می‌توان باور نمود پیامبر اکرم این اشخاص را معرفی نکرده ولی خداوند ادعا دارد دین کامل شده است؟
پس رسول خدا باید این فرد یا افراد را معرفی کرده باشد تا دین کامل گردد.
ثانیا : عبارت : أَطيعُوا الرَّسُولَ و همچنین الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ تمام آن چیزهایی را که پیامبر فرموده باشد در بر می‌گیرد ، اعم از اینکه در قرآن باشد یا نباشد ، چون اطاعت رسول مانند اطاعت از خدا واجب است. یعنی اگر در قرآن هم خبری از مثلا امامت نباشد ولی پیامبر گفته باشد من و شما باید بپذیریم. چرا؟ چون قرآن در جای دیگر میفرماید : مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ نساء 30
هر كس از پيامبر فرمان بَرَد، در حقيقت، خدا را فرمان برده
در حقیقت کسی ، اطاعت از خدا را پذیرفته که اطاعت از رسول کند ، و الا اطاعت خدا به تنهائی هیچ سودی ندارد .
پس ولایت در قرآن با استناد به مطالب فوق الذکر مطرح شده است و مردم باید آنرا بپدیرند .
آیا خداوند در آیه 55 و 56 سوره مائده نفرموده است که ، إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ، وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُون
در مفهوم و مضمون آیه توجّه کنید که آیا ، واژه إِنَّما از ادات حصر هست یا نیست ، آیا تقدّم خبر بر مبتدا و مفرد آمدن کلمه ولیّ بجای اولیاء دلیل بر تاکید و حصر خاص هست یا نیست ؟ و آیا دلالت بر همسان بودن ، مفهوم و معنی ، ولیّ ، در این سه مرجع ، یعنی خدا و رسول و الَّذِينَ آمَنُوا هست یا نیست ، و آیا نوع ولایت و همسان بودن ولایت مصداق یا مصادیق الَّذِينَ آمَنُوا را در این مورد با ولایت رسول صلی الله علیه و آله و سلم نشان نمی‌دهد ؟
آیا سیاق آیات قبل و بعد این آیه ، یعنی از آیه 51 تا 57 این سوره نشان دهنده مفهوم و معنی سرپرستی و اطاعت دینی از واژه ولیّ نیست ؟
مسلّم است که در بیان این آیه خداوند متعال در مقام اثبات ولایت خود و پیامبر خود نبوده است چرا که این معنی برای همه مومنین پذیرفته شده و شناخته شده بوده است ، پس ترادف واژه ” الَّذِينَ آمَنُوا ” صرفاً بمنظور تأکید و تثبیت و تعریف ولایت مصداق یا مصادیق ” الَّذِينَ آمَنُوا ” است.
و لذا در آیه 56 میفرماید : ” وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُون ”
و در این آیه پذیرندگان ولایت ” الَّذِينَ آمَنُوا ” را از مصادیق حزب‌الله و رستگاران و پیروز شوندگان شمرده است و بدیهی است که عدم پذیرش این ولایت به معنی حزب الشیطان شدن خواهد بود که به تعریف و تعبیر قرآن ، أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ. مجادله 18
حالا به نظر شما آیا مصداق یا مصادیق ” الَّذِينَ آمَنُوا ” در این آیه همانند رسول دارای ولایت مطلق و بدون قید و شرط بر همه مؤمنین نیست ؟
هنگامی که روشن میشود معنای ولی در این آیه ولایت و صاحب آنست، همانگونه که ملاحظه میشود ، عبارت والَّذِينَ آمَنُوا از نظر ادبی در این آیه وصف مشیر است و نه وصف عام و حتماً باید مشارٌالیه آن از طرف خدا و رسول معرفی شده باشند تا مردم اِغراء به جهل نشوند ، و این امر مبارک توسط رسول اکرم صلی لله علیه و آله و سلم ( و البته باذن خداوند ) انجام شده است ، و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند، او علی‌بن‌ابی‌طالب و یازده فرزند او هستند
مگر معقول و امکان پذیر است که خداوند در کتاب خود آیه 55 سوره مائده و یا در آیه 59 سوره نساء ، مرجع مطاع سوّمی را بعنوان مرجع مطاع مطلق برای مردم تعیین و معرفی کند و خود یا رسول وی مصداق و مشارالیه آن را تعیین و بمردم معرفی نکنند ؟ و مردم را در حال حیرت و گمراهی باقی بگذارند؟
این را هم گذاشتم که متوجه بشوید معنای ولی چیست؛
محمد بن علي الشيباني بالكوفة ثنا أحمد بن حازم الغفاري ثنا أبو نعيم ثنا كامل أبو العلاء قال سمعت حبيب بن أبي ثابت يخبر عن يحيى بن جعدة عن زيد بن أرقم رضي الله عنه قال خرجنا مع رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم حتى انتهينا إلى غدير خم فأمر بروح فكسح في يوم ما أتى علينا يوم كان أشد حرا منه فحمد الله وأثنى عليه وقال يا أيها الناس انه لم يبعث نبي قط الا ما عاش نصف ما عاش الذي كان قبله واني أوشك ان ادعى فأجيب واني تارك فيكم ما لن تضلوا بعده كتاب الله عز وجل ثم قام فاخذ بيد علي رضي الله عنه فقال يا أيها الناس من أولى بكم من أنفسكم قالوا الله ورسوله اعلم قال من كنت مولاه فعلي مولاه * هذا حديث صحيح الاسناد ولم يخرجاه المستدرک ج3ص533
البته چون جناب عالی هدفتان از طرح اینکه حدیث بیاورید تا معلوم شود و…. . عینا همان هدف فخر رازی است، لذا بنده یک حدیث میگذارم تا معلوم شود که معنای ولی از نظر ما چیست و خب متعاقب آن ببینید که ممکن نیست حضرت رسول آن را تبیین نکرده باشد.
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ وَ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ وَ بُكَيْرِ بْنِ أَعْيَنَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ وَ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ وَ أَبِي الْجَارُودِ جَمِيعاً عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رَسُولَهُ بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ وَ أَنْزَلَ عَلَيْهِ إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ (المائدة -: 55 -) وَ فَرَضَ وَلَايَةَ أُولِي الْأَمْرِ فَلَمْ يَدْرُوا مَا هِيَ فَأَمَرَ اللَّهُ مُحَمَّداً ص أَنْ يُفَسِّرَ لَهُمُ الْوَلَايَةَ كَمَا فَسَّرَ لَهُمُ الصَّلَاةَ وَ الزَّكَاةَ وَ الصَّوْمَ وَ الْحَجَّ فَلَمَّا أَتَاهُ ذَلِكَ مِنَ اللَّهِ ضَاقَ بِذَلِكَ صَدْرُ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ تَخَوَّفَ أَنْ يَرْتَدُّوا عَنْ دِينِهِمْ وَ أَنْ يُكَذِّبُوهُ فَضَاقَ صَدْرُهُ وَ رَاجَعَ رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ (المائدة -: 67 -) فَصَدَعَ بِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ فَقَامَ بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ ع يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ فَنَادَى الصَّلَاةَ جَامِعَةً وَ أَمَرَ النَّاسَ أَنْ يُبَلِّغَ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ قَالَ عُمَرُ بْنُ أُذَيْنَةَ قَالُوا جَمِيعاً غَيْرَ أَبِي الْجَارُودِ وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ كَانَتِ الْفَرِيضَةُ تَنْزِلُ بَعْدَ الْفَرِيضَةِ الْأُخْرَى وَ كَانَتِ الْوَلَايَةُ آخِرَ الْفَرَائِضِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي (المائدة -: 3 -) قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَا أُنْزِلُ عَلَيْكُمْ بَعْدَ هَذِهِ فَرِيضَةً قَدْ أَكْمَلْتُ لَكُمُ الْفَرَائِضَ.
الكافي ج : 1 ص : 290حضرت لغیر رشده جواب ایرادات چی شد؟تکلیف دست و پای خدا رو نمیخواهید روشن کنید؟ما یک ماه ول کردیم رفتیم سفر به امید اینکه وقتی برگشتیم جواب ببینیم. چی شد؟
حضرت آقای قاهر لغیر رشده، جناب کجا رفتید؟ این جزیره بررسی خیلی دور بوده که هنوز نیومدید؟لمخالفته هوى في نفسه وقد رددت عليه في المصدر المذكور آنفا فليراجعه من شاء
و اما شما قرینه ای لازم داری که با آن ثابت کنید دعا در مورد خدا یعنی پرستش و در مورد غیر او یعنی فراخواندن. این قرینه کجاست؟ چیست؟ قرینه من 3زمر است و البته 18 یونس که شما استناد کرده اید. بماند که در آن فرموده عبادت میکنند و میگن شفیعان ما هستند. اما آیا شیعه پرستش هم کرده؟ این را در معنای اله متوجه میشوید.
و البته آیه فرموده که یعبدون….عما یشرکون. نفرموده که یدعون…. عما یشرکون.
.
” وقتی خداوند میفرماید غیر من را صدا نکنید ”
همین خدا چرا دستور داده که به رسولش مراجعه شود؟ لو انهم اذ ظلموا… در 64 نساء. در 5 منافقون که وضع بسیار وخیم تر است. و اذا قیل لهم تعالوا یستغفر لکم رسول الله…. . این را که از پیامبر نخواهی خداوند نشانه منافق دانسته بماند به کنار. قضیه اینه که خداوند استغفار را از چه کانالی تایید کرده.
از پسران یعقوب هم که ملامت نکرده و رد نکرده. این یک استغاثه که برای استغفار است و خدا هم رد نکرده. در مورد پیامبر هم که دو مورد داریم و نشان میدهد که استغفار از چه کانالی؟
ضمنا مجسمه را در حکم توسل گرفتید. چرا؟
در 79 آل عمران چی فرموده؟ عبادا لی. ربطش چیه؟
فسیری یعنی به زودی میبینند. خب ستردون یعنی چی؟ الی عالم الغیب. خب حالا این به زودی رد شدن به سوی داننده غیب چه زمانی است؟ اگر به معنای مرگ آن منافقین بگیرید سوال اینست از کجا ثابت شده که منافق فقط در زمان حیات حضرت رسول وجود داشته است؟ اگر هم که منظور منافق به معنای مطلق باشد خب این فسیری شامل حال منافقین بعد از رسول میشود یا خیر؟ اگر بشود که حرف شما منتفی است. اگر نشود خب دلیلش چیست؟ و آیا راه را برای آزادی عمل منافقین بعدی باز نمیکند؟ چون اگر حرف شما باشد بعدی ها عملشان از رسول و مومنون پوشیده میماند و حالش رو میبرند.
شهید بودن؛
معنای شهید چیست؟ گواه. خب گواهی بر چی میدهد؟ به فرموده شما به ابلاغ رسالت. پیامبر از کجا می داند که که مثلا نوح رسالتش را رسانده؟ او را دیده یا خدا به او فرموده که ای رسول بدان که نوح رسالتش را رسانده؟ اگر اولی باشد که وخامت اوضاع بیشتر میشود. کسی که هنوز موجود نشده چگونه میبیند یا میفهمد؟ اگر این باشد که به طریق اولی میتواند بعد از حیات دنیوی نیز بفهمد و ببیند و… .
اگر دومی باشد، خب این یه کم شبیه صحنه سازی است. خدا یه چیزی به رسولش گفته و بعد میگه که بیا و به این چیزی که به تو خبرش را دادم شهادت بده.
حالا سوال اینه که مقام گواه چیست؟ بر ندیده و نشنیده گواهی می دهد یا اینکه چون خدا گفته او هم گواهی میدهد؟
و در آیه 89 نحل. آن شهید هر امت بر چه چیزی شهادت می دهد؟ که مثلا نوح ابلاغ رسالتش را کرده. قبول. این شهید اگر بعد از رحلت نوح موجود شده باشد چگونه بر عمل نوح چواهی میدهد؟
مثلا در 159 نساء عسیی علیه السلام هم از این مدل شاهدان است؟ این قرینه نیست که شهادت مذکور از چه نوعی است و با چه کیفیتی؟
یا در 78 حج و تکونوا شهداء علی الناس. یعنی چی؟ الناس.