عبدالحسین

در ابتدا شما را ارجاع می دهم به نوشته مجاهد. ببینید که در ابتدا چه چیزی مطرح کرده و چه جواب گرفته و چگونه مسوول شده و چه جوابی داده.

بعد بیایید مطلب جدید بنده را بخوانید و ایرادات را بر طرف کنید.

عزیزم این کلمات فرار و مغلطه رو از هر کی یاد گرفتی معلومه که اساسی وجدانی شما کرده. رسوب و رسوخ در نسوج شما داده.

3 زمر میفرماید ما نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِيُقَرِّبُونا إِلَى اللَّهِ زُلْفى‏ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ في‏ ما هُمْ فيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّار. یعنی چه؟ یعنی این مشرکین مدعی بودند که پرستش بت از سوی آنها برای تقرب به خداست. دقت کنید که پرستش نوشتم. پرستش و پرستش. میفهمید که پرستش . پرستش. پرستش یعنی چه؟ لازمه اش چیست؟ پرستش را میگویم. دقت کنید. پرستش.

خدا چرا آنها را کاذب می داند؟ برای اینکه می گویند می پرستیم یا برای اینکه میگویند هدفمان تقرب است؟ اگر اولی باشد که ما را با شما کاری نیست. بروید و تیله بازی را ادامه دهید. اگر دومی است که هست، دقت کنید که آنها می کویند می پرستیم. یعنی بت را اله می دانند. اله. اله یعنی چیزی که مورد پرستش قرار می گیرد. این را از همه کسانی که بحث توسل را مطرح می کنند پرسیده ام در این سایت اما هیچ کس جواب نداده. چرا؟ چون آخر داستان معلوم است. عزیزم اله. اله یعنی مورد پرستش. خب وقتی هیچ شیعه ای هیچ کسی را اله نمی داند غیر از الله متعال و اقرار کننده به لا اله الا الله می باشد شما به چه حقی می گویید که مشرک است؟

بماند که شرک یک عمل درونی است. یعنی من ممکن است مثل بعضی ها نماز بخوانم و واجبات را انجام دهم اما ذره ای ایمان نداشته باشم و بلکه دست از بتهایم برنداشته باشم. از طرفی ممکن است هیچ عملی انجام ندهم اما به دلیل اینکه مقر به وحدانیت هستم موحد باشم. میفهمید؟ شرک درونی است. یعنی اعتقادی است. به عمل مربوط نیست. ممکن است مشرک باشد و هیچ عملی از او دیده نشود. ممکن است موحد باشد و غیر عامل. یا کلا بر عکس. ملتفت هستید؟

ضمنا شما مدعی هستید که خدا کفایت می کند. در حالیکه خدا چیزی غیر از حرف شما می گوید.

ضمنا یادتان باشد که شما یک منع از قرآن بیاور که سراغ اه لقبور نروید.

آنجا هم که فرموده نمی شنود را درست ترجمه کنید. فرموده تو شنوا نمی گردانی. این با ترجمه طیف شما متفاوت است.

و نکته دیگر اینست که شما می پندارید ” ید الله مغلولة ” خدا در جوابتان فرموده. بروید بخوانید. چه ایرادی دارد که خداوند کسی را بعد از موتش شنواتر بگرداند؟ممکن نیست؟ از خدا ساخته نیست یا اینکه محال کلی است؟

ضمنا اگر خداوند به کسی قدرتی بدهد حتما باید در بوق و کرنا فرو کند که آهای ملت من به این فرد این توانایی را دادم؟ به چه دلیل؟

شیعه معتقد است که امامش میبیند و میشنود حتی در مماتش. حالا به چه دلیل باید این موضوع را از قرآن ثابت کند؟البته بدانید که چون امام را از قرآن ثابت می کند و طوری هم ثابت میشود که مطاع مطلق می شود و ما ینطق عن الهوی می شود، لذا وقتی ایم امام بگوید که مرده و زنده من هر دو سمیع و بصیر هستند، و ثابت شود که این قول از امام است، دیگر جایی برای چون و چرا و مخالفت باقی نمی ماند. این عقیده شیعه است.

موضوع بعدی اینست که اگر کسی را دارای صفاتی بدانیم که به قول اهل سنت الهی هستند، شرک باشد، باید خدا را اولین مشرک بدانیم. چرا؟ مگر اداره امور با خدا نیست؟ مگر توفی انفس کار خدا نیست؟ اگر هست فالمدبرات امرا چیست؟ ملک الموت الذی وکل بکم چیست؟ دأب خدای متعال در امور چیست؟ فرموده من میگیرم اما فرموده ملکی هم هست. دنیا مال اوست. اداره با اوست اما مدبری هم هست. مدبر یعنی؟ جواب جامعه کبیره هم همین است. خدایی که کفایت را برای خودش میداند به رسولش چیز دیگری می گوید. استعانت را کار خودش می داند دستور دیگری میدهد. اینها که حل کنید جامعه کبیره هم حل می شود.

در نهایت اینکه بله، امام اله نیست اما برخی صفات او را دارد. از کجا؟ بالله. نه بالذات و بالاستقلال. تفاوت همین جاست. اگر میگویم یا محمد یا علی اکفیانی فانکما کافیان در این جهت است که ایشان را مستقلا صاحب قدرت نمی دانم. درک می کنید؟ لزومی هم ندارد که هم در این دنیا و هم در سرای دیگر یک خصوصیت را حفظ بکنند. مثلا جعفر طیار سلام الله علیه مگر در این دنیا پرواز میکرد که حالا بتواند در جهان دیگر پرواز کند؟

هر زن و مردی؟ فراموش نکنید که یک سوی داستان ما ینطق عن الهوی است. سوی دیگر خود هوی است.

برای برخی از امهات المومنین هم این بخش از سوره تحریم کافی است؛ عَسى‏ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجاً خَيْراً مِنْكُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكارا. معای آیه ینست که شما اینگونه نیستید. حالا اینها شده اند ملاک کفر و ایمان؟ احسنت. جواب علل الشرائع رو هم قبلا گرفته اید و ….

گذشته از اینکه صحیح هست یا نیست. گذشته از اینکه مرحوم شبر در کتابش با این گونه احادیث چه کار داشته.

و حالا خدایی که موی فرفری دارد و در مکان و زمان جای میگیرد و روی ابر است و…. حالا از یک نفر هم بزرکتر سنی باشد به شما برمیخورد؟

دقت کنید که حدیث از نظر عقیده اهل سنت کاملا صحیح است مگر در مورد عدد سن.

خب باز هم یادتان رفته که مطلب ابتدایی را بخوانید. کجای ان در مورد اهل قبور بود؟ اصلا من کجا از اهل قبور حرف زدم؟ رفیقتان چیز دیگری را هدف گرفته بود که رفت در بین نیزارها.

دستور را خوب اومدی. یکجا میگویید فقط باید از خدا خواست و از او استعانت جویید. اینجا میگویید که دستور خداست. حالا دم خروس یا دستور خدا؟ در الفاتحه می گوییم که فقط از تو می خواهیم. در جای دیگر فرموده که از نماز و صبر بخواهید. به آنها متمسک شوید. صبر یا نماز. کدام اینها خداست؟ کدامشان مرجع ضمیر ” ک ” در ایاک نعبد و ایاک نستعین است؟

به همه مقدسات خودتان قسم که نمی دانید حصر چیست. چیزی که حصر در خطبه را نشان دهد کجاست؟ و باز یادتان رفت که من مدعی توسل به اهل قبور نشده ام و این چیزی جز توهمات مالیخولیایی جنابتان نیست.

رفیق شما من دون الله را چیزدیگری دانسته. کدامتان درست می فرمایید؟

همان تعریف قرآنی شرک را بنویس.

عزیزم تعریف با بیان مصداق فرق دارد. اله را تعریف کن. مصداق تعیین نکن. بگو اله چیست.

زید زنده بود؟ قرآن این رو گفته؟ اتفاقا عمل پیامبر نشان میدهد که امثال شما قرآن را مانند همان قائل حسبنا فهمیده اید. خداوند فرموده زنده اند ما تعیین کیفیت کرده؟ همین عدم تعیین کیفیت حی بودن جواب شماست.

اگر میگویم یا محمد یا علی اکفیانی فانکما کافیان در این جهت است که ایشان را مستقلا صاحب قدرت نمی دانم. درک می کنید؟ لزومی هم ندارد که هم در این دنیا و هم در سرای دیگر یک خصوصیت را حفظ بکنند. مثلا جعفر طیار سلام الله علیه مگر در این دنیا پرواز میکرد که حالا بتواند در جهان دیگر پرواز کند؟

اگر کسی را دارای صفاتی بدانیم که به قول اهل سنت الهی هستند، شرک باشد، باید خدا را اولین مشرک بدانیم. چرا؟ مگر اداره امور با خدا نیست؟ مگر توفی انفس کار خدا نیست؟ اگر هست فالمدبرات امرا چیست؟ ملک الموت الذی وکل بکم چیست؟ دأب خدای متعال در امور چیست؟ فرموده من میگیرم اما فرموده ملکی هم هست. دنیا مال اوست. اداره با اوست اما مدبری هم هست. مدبر یعنی؟ جواب جامعه کبیره هم همین است. خدایی که کفایت را برای خودش میداند به رسولش چیز دیگری می گوید. استعانت را کار خودش می داند دستور دیگری میدهد. اینها که حل کنید جامعه کبیره هم حل می شود.

سوالات ابتدایی را یادتان نرود.

ضمن اینکه اگر ایراد به تقرب جستن باشد باید خداوند را مواخذه کرد که چرا فرموده و ابتغوا الیه الوسیله. اینجا هم بحث تقرب است. اگر صرف دقرب جستن ایراد دارد، باید کلیه موارد آن را کنار گذاشت. این که خداوند دستور به تقرب بدهد و بگوید وسیله بجویید و جای دیگری این کار را زیر سوال ببرد یک امر متناقض است. علاوه بر اینکه اگر 3 زمر و تقرب آن شرک باشد به چه دلیل الوسیله شرک نباشد؟ آیا شرک استثنا دارد؟

نتیجه اینست که در 3 زمر خداوند هدف مشرکین را کوبیده نه اینکه عبادت اله دیگر توسط آنها را تکذیب کرده باشد. که اگر این باشد باید گفت خداوند به عده ای که فقط او را می پرستیده اند اتهام شرک زده است. البته از خدای 1990 همه چیز ساخته است.

این بنده آن خدایی که خودش قبول دارد، فرق بین تعریف و مصداق را نمی داند. من میپیرسم اله چیست؟ معنایش چیست؟ این مینویسد هر چیز یرا میتواند اله قرار دهد. خب تعریفش کن. این هر چیزی که میشود اله قرار بگیرد یک تعریف است؟

بنده نوشتم که اله یعنی چیزی که پرستش میشود. دقت کنید اول تعریف دادم بعد یک مصداق نوشتم. حصر نکردم. هر چیزی که اله باشد مهم اینست که مورد پرستش است. مصداقش جایی هوای نفس و جای دیگر بت. جایی هم ماه و خورشید. اینها فرع بر تعریف اله هستند.

رسوخ دهنده در من خدای متعال است. بواسطه حضرت رسول و ائمه مهدییون صلوات الله علیهم اجمعین.

و شرک همچنان درونی است. آن منافقینی که در مدینه بودند، برای چه منافق بودند؟ به عمل مربوط است یا عقیده؟ والله العلی العظیم اگر می دانست فرق بین عقیده و عمل چیست این مطلب را نمی نوشت.

ای اهل عالم بدانید و آگاه باشید که اگر کسی معتقد به وجود دو اله باشد و هیچ عمل خارجی نداشته باشد، این فرد مشرک است. نیاز به هیچ چیز دیگری ندارد.

حالا اگر همین فرد معتقد به وحدانیت باشد و هیچ عمل خارجی نداشته باشد، این فرد موحد است ولو اینکه به جهت نداشتن عمل مسوول می باشد.

فهمیدن این موضوع سخته؟

تفاوت منافق با مشرکین در این بوده که این ملعونین که در اطراف پیامبر زیاد هم بوده اند اقرار به لسان کرده اما عقیده را حفظ کرده اند.

ضمن اینکه ایشان اگر از قلب کسی خبر دارد برود و به آن خبر عمل کند. اما داستان اینست که آن فرد ساجد بر بودا به چه جهت این کار را می کند؟

موضوع اساسی هم اینست که جایگاه عقیده کجاست؟ بنا به حرف 1990 تمام منافقین هم مسلمان واقعی هستند. چون عامل بوده اند. و بنا به این نظر در نزد خداوند ماجور هستند. چون عمل دارند. اما این فرد غافل است از اینکه عمل بی عقیده هباء منثورا است.

قول خدا هم لتبین للناس ما نزل الیهم است. بعد این مبین کسی است که ما ینطق عن الهوی است. یعنی هر چه که بگوید همان است که خدا فرموده. این راه اثبات است. اما 1990 باز هم حواسش نبوده که بحث چه بوده. نویسنده اولیه تاپیک در پی اثبات خدایانی غیر الله برای شیعه بوده اما این فرد دنبال بحث توسل است به اهل قبور.

بنده چون بنای بر جواب به مجاهد داشتم دمبال کننده مطلب بودم. اما تا اینجا بحث دو شق شده. شق اول همچنان بی جواب است. اینها نتوانسته اند خدای دوم را برای شیعه اثبات کنند. شق دوم هم اهل قبور هستند که همان آیه22 فاطر جواب اینها را داده. ” تو شنوا کننده اهل قبور نیستی ” این عبارت تنها و تنها توان پیامبر بر شنوا کردن مردگان را بنا به ظاهر قرآن نفی میکند. بقیه موارد را چه میکند؟

من هم ننوشتم که بدون اذن بوده. لکن عیسی فرموده ” من زنده می کنم ” به اذن خدا. یعنی فاعل من هستم. مدعی هم نشدم که کس دیگری هم کرده. بحث هم این بود که اگر کار خدایی کردن دلیل بر خدا بودن است، اولین خداهای ادعایی همان پیامبران هستند. یکی هم عیسی. و این یک مثال بود. طیف 1990 طلب برخی امور را شرک می دانند چرا که معتقدند این امور را خدا انجام می دهد. خب زنده کردن مرده کار خداست. خلق کردن کار خداست. اما ملت رفته اند از یک پیامبر که مبلغ توحید است خواسته اند که مرده را زنده کند. این کار خدایی است. پس آن مردم مشرک هستند چون طلب کار خدایی ار مخلوق کرده اند. آن پیامبر هم خداست. چرا؟ چون کاری کرده که خدا می کند. حالا با اذن خدا بوده؟ ذیگر فاجعه تکمیل میشود. خدایی که توقع موحد بودن دارد درخواست مشرکانه ملت را اجابت میکند و به پیامبرش اجازه می دهد که کار او را انجام دهد و خدا شود.

همه این توضیح طبق عقیده و نوشته های مدعیان توحید این سایت است که سنی هستند. حالا این کار خدایی چه یکبار باشد و چه دائمی باشد فرق میکند؟ طرف کار خدایی کرده.

بالاتر از همه اینها، هدایت کردن است. فرموده ان علینا للهدی. و در آیات متعدد فرموده ما هدایت میکنیم. الله هدایت می کند. نتیجه اینست که هدایت مردم کار خداست. حالا چرا برخی مدعی هدایت هستند؟ اینها خدا هستند؟ خداوند در امر هدایت هیچ معاونی در قرآن برای خودش معرفی ننموده. اینها چه کاره هستند؟ این همان ” دأب ” خداوند متعال است که نوشته بودم. اگر امثال 1990 این را بیابند موضوع حل است انشاء الله.

خدای سنی های این سایت مثل خدای سایر سنی های سایت های سنی دیگر دارای آلزایمر بوده. چراکه وقتی قرآن را نازل می فرموده کلی آیه متناقض با هم فرستاده. مثل یا ابانا استغفر لنا ذنوبنا مثل 64 نساء. مثل 35 مائده. مثل 45 بقره. خدای سنی های سایتهای سنی است و هیچ راهی برای اصلاحش نیافته ایم.

و باز هم مشکل این بنده خدای مورد قبول خودش اینست که فکر میکند شیعه قدرت داشتن را بالاسقلال می داند. به اذن خدا نمی داند.

جان هر کس دوست دارید این را تحلیل کنید؛

ایاک نعبد و ایا ک نستعین…….. و استعینوا بالصبر و الصلوة

الیس الله بکاف عبده…………..یا ایها النبی حسبک الله و من اتبعک من المومنین

این همان چیزی است که نوشتم ” دأب ” خداوند متعال است. دأب می دانید چیست؟

همه ما میبینیم. خدا هم می بیند. میشنویم او هم میشنود. قدرت داریم او هم دارد. حیات داریم او هم دارد. فرق ما با خدا چیست؟ میلیاردها خدا وجود دراد. نه؟ خدایی که انفس را میگیر و این قدرت را به ملکی داده در عین حالی که خودش به آن املک است، آن ملک را اله کرده؟ یمیت کار خداست. توفی انفس کار خداست. ملک الموت الذی وکل بکم همین کار را می کند. اله است؟ ما که نتونستیم اما شما به او بگویید که تامل کند بر نوشته اش.

همان 3 زمر کفایت می کند برای اینکه ملت دارای فهم، بفهمند که مشرکین قائل به اله دیگری هم بوده اند. نعبدهم.

مثل زن نوح و لوط.

مادر مومنین بودن دلیل بر مومنه بودن آن زن است؟ عجب.

در علل الشرائع در همان جایی که قبلا گذاشته بود جواب را دیده. من هم از پیامبر بالاتر نیستم که. خدا به رسولش فرموده و ذر هم فی خوضهم یلعبون. اگر در خانه کس است یک حرف بس است. بنده علاقه به نقاشی ندارم.

دوستان بروند و 5 منافقون و 61 نسا را ببینند. آنچه که موجب نفاق است به پیامبر ارتباط دارد.

و سوالی از خوانندگان؛

داستان حسبنا کتاب الله را احتمالا شنیده اید. گوینده آن از کجا می دانسته که پیامبر می خواهد از اصول دین بگوید؟علم غیب داشته؟ اگر داشته پس خداست. اله است. اگر نداشته آیا نمی دانسته که من یطع الرسول فقد اطاع الله؟ اطیعوا الله و اطیعوا الرسول رو نشنیده بوده؟ ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی را نشنیده بوده؟ رایت المنافقین یصدون عنک صدودا را نشنیده بوده؟ فاتبعونی یحببکم الله را چی؟

اگر اولی باشد که هیچ. ما کاری با او نداریم. اگر دومی باشد که هست، منافق است و ان المنافقین فی الدرک الاسقل من النار. حالا حرف منافق را قبول می کنید؟ دلیل دیگر برای اینکه مومن نیست همین آیه حسبک الله و من اتبعک من المومنین است. اگر مومن بود پیامبر را تبعیت می کرد در اجرای فرمانشان.

این بنده خدا باز هم یادش رفته که ابتدای متن من را بگذارد. این بنده خدای مورد قبول خودش، هر جا آیه ای مستند می گردید فورا می نوشت ” آیه برای زمان حیات است. آیه برای زمان جنگ بوده. آیه برای منافقین بوده. آیه برای چه و چه و چه و چه بوده ” . من هم از روی دستش تقلب کردم.

این بنده خدای مورد قبول خودش این عبارت را ” در کجای دین – خدا و قران – خدا گفته است که حق با علی است ؟؟ ” در تاپیک اولیه ادعای روافض بایید بریم جنهم به تاریخ9/2/93 در شماره 50 نوشته و بعدا که بنده به آن استناد کرده ام هرگز آن را رد ننموده است.

http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/2109#comment-9048

در تاپیک اولیه اوربان مدعی رد تمام دلائل محکم شیعه شده بود. کاری که کرده بود، حدیثی از طبری آورده بود و آن را رد کرده بود. که بنده اصلا به آن حدیث کاری نداشتم. شروع ایرادات من به اوربن آنجایی بود که نشوتم شما که الان به دنبال حدیث هستید حتما مانند شیعه از آیه معنای ولی را سرپرست دانسته اید. اگر اینطور است باید بدانید که چرا شیعه ولی را به آن معنا می داند و بحث های دیگری که مطرح شد.

اما من آیه را بررسی کردم و معنای ولی را طبق آنچه شیعه می گوید نشان دادم. و رفقای شما آمدند و گفتند حدیث بیاور. در حالیکه معنای ولی را رها کردند. این حیله ای بود که آنها برای فرار از عدم فهمشان نسبت به قرآن داشته و دارند و داشته و دارید اما بنده درگیر آن نشدم.

لذا تا زمانی که معنای ولی روشن نگردد نمی توان سراغ حدیث رفت. نکته اینست که بحث شیعه با سنی( شما نه. سنی) اینست که ولی در اینجا چه معنا می دهد. معنا که روشن شود آن وقت حدیث موید است. لذا تا معنا روشن نشود، فایده حدیث چیست؟ آن هم وقتی که معنا از قرآن به وضح روشن است. من هم منکر حدیث نشدم مانند آن ملعون قائل حسبنا کتاب الله. لکن من ولی را از حدیث ثابت نکرده ام که حالا بخواهم جواب حدیث را هم بدهم. پایه حرفم قرآن است.

آن شتر مرغی هم که میگویید اینجاست ” شما حرفهایی زدید که بر هوا بود و من فقط فوتش کردم تا مثل قاصدک برود هوا. بعد شما و دوستانتان آمدید و حدیث خواستید در حالیکه بنده به آیه استناد کرده بودم و شما به حدیث. عقل هم حکم میکند که اول آیه بررسی شود و بعد برای تعیین مصداق یا نشان دادن مویدات برویم سراغ حدیث. یا برای فهم بهتر. ”

مطلب من این بود. شما در تمام مطالبتان ثابت کرده اید که قبل و بعد هیچ حرفی را هیچ کاری ندارید. فقط بخشی که برای عبارات تکراری و مشمئز کننده همیشگی خود نیاز دارید را می بینید. این هم از عجایب است.

البته این را هم فراموش نکنید که من معتقد نیستم که عقیده فقط در قرآن است. اگر این باشد پیامبر را تعطیل کرده ایم. چرا که خداوند در قرآن فرموده که هر چه او بگوید تضمین شده است. وحی است. عین همین قرآن است. اصلا خود قرآن است.

و باز هم میبینیم که شما عدد را ملاک کرده اید. اولا معنای مورد نظر شیعه را رد کنید اگر میتوانید. اصل موضوع الان معناست. وقتی این معنا رد شود شما دیگر نیازی نیست که جوارح خود را گسسته کنید. ریشه را که بزنید شاخه هم نابود می شود. می توانید؟ و اینکه می گویید چرا مثل آنجا 12 را نیاورده، معادل این حرف است که من از خدا بهتر می فهمم. و بدتر از آن اینکه لتبین للناس را منکر میشوید. چرا که ایرادش کجاست که خداوند کلیتی را بگوید و تبیینش را بر عهده رسولش بگذارد؟ قطعا هیچ ایرادی ندارد. اما شما چون مصداق کامل و اتم نومن ببعض(آن هم اگر حال کنیم) و نکفر ببعض هستید، در این زمینه تبیین پیامبر را قبول ندارید. چرا؟ چرایش را می دانم اما….. .