اوربان موحد

http://www.sahab.net/forums/index.php?app=core&module=attach&section=attach&attach_id=754

1210-

از ابو هريره رضي الله عنه شده که:[

[چون رسول الله صلي الله عليه وسلم وفات يافتند، ابوبکر رضي الله عنه خليفه بود و عده اي از مردم عرب به کفر گرويدند. عمر رضي الله عنه گفت: چگونه با مردم مي جنگي در حاليکه رسول الله صلي الله عليه وسلم فرموده که: امر شدم با مردم بجنگم تا اينکه بگويند: لا اله الا الله، و آنکه آن را بگويد، حقا که جان و مالش را از من حفظ کرده است، جز بحق اسلام وحساب (باطن) او با خداست.

ابوبکر رضي الله عنه گفت: سوگند بخدا مي جنگم با کسي که ميان نماز و زکات فرق گذارد، زيرا زکات حق مال است وسوگند بخدا اگر زانوبند شتري را که به رسول الله صلي الله عليه وسلم مي دادند، از من باز دارند، با امتناع آن با آنها مي جنگم.

عمر رضي الله عنه گفت: پس والله نبود آن مگر اينکه ديدم خداوند دل ابوبکر رضي الله عنه را براي جنگ باز گشوده و دانستم که آن حق است.

اینم ترجمه و شرحی دیگر

ابوهريره – رضي الله عنه – ميگويد: هنگامي كه رسول الله – صلى الله عليه وسلم – وفات نمود و ابوبكر – رضي الله عنه – روي كار آمد و بعضي از قبايل عرب مرتد شدند (و ابوبكر – رضي الله عنه – قصد جهاد با مانعين زكات، نمود)، عمر – رضي الله عنه – گفت: چگونه با آنان جهاد ميكني؟ در حالي كه رسول الله – صلى الله عليه وسلم – فرمود: « به من امر شده است تا زماني با مردم بجنگم كه لا اله الا الله نگفته باشند. و كسي كه شهادت بياورد، جان و مالش در امان خواهد بود، مگر به حق آن، و حسابش با خدا خواهد بود». ابوبكر – رضي الله عنه – گفت: سوگند به خدا، با كساني كه بين نماز و زكات فرق قائل شوند, جهاد خواهم كرد. زيرا زكات، حق مال است. به خدا سوگند، اگر از دادن بزغاله اي سرباز زنند, در حالي كه آنرا در زمان رسول خدا – صلى الله عليه وسلم – مي دادند, با آنها خواهم جنگيد. عمر مي گويد: به خدا سوگند، وقتي ديدم كه خداوند به ابوبكر در اين مورد، انشراح صدر، عنايت فرموده است، به حقانيت موقف او پي بردم.

اگر عربیشو هم بخای در خدمتم . بس منظور صحابه نبوده و منظور عده ای عرب و قبایل بادیه نشین آن بوده

بسند موثق عن عمر بن الخطاب: القرآن ألف ألف حرف و سبعة و عشرون ألف حرف. قرآن، يك ميليون و 27 هزار حرف دارد. الإتقان في علوم القرآن للسيوطي، ج 1، ص 190 ـ الدر المنثور لجلال الدين السيوطي، ج 6، ص 422 ـ المعجم الأوسط للطبراني، ج 6، ص 361 ـ لسان الميزان لإبن حجر العسقلاني، ج 5، ص 277الآن كه كامپيوتر هم وجود دارد، آيات و كلمات و حروف قرآن شمارش شده است. اين قرآن چند حرف دارد؟ آقاي قرطبي كه از او تعبير مي‌كنيد به امام قرطبي، در كتاب تفسيرش، جلد 1، صفحه 65 مي‌گويد: در زمان حجاج بن يوسف ثقفي، تمام قاريان و حافظان و كاتبان را جمع كردند و آيات و كلمات و حروف قرآن را شمارش كردند و مجموع حروف قرآن 340 هزار و 740 حرف شد.اگر واقعاً اين روايت آقاي عمر بن خطاب را بپذيريم، دو سوم قرآن از بين رفته است راستی فضایل جناب ابوبکر و عمر این است؟

جواب====

برای گرفتن جواب رجوع کن به این لینک

http://www.islamtxt.net/?q=article/553

برای این تحریف مناظراتی مفصل داشته ام و لیکن اگر قانع نشدی که شما روافض کافر به قران هشتید بگو تا بیشتر شرحش بدهم

اینم لینک مناظره بر سر تحریف با دو تا حجت الشیطان

http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/1966

http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/1967

بس دیگر الکی توهم نزن که سیدنا ابوبکر و عمر معتقد به جنین چیزی بوده اند . بلکه از فضایل امام زمان شما و باقر و صادقتون در کتب خودتان این است که معتقد به تحریف قران بوده اند .

البته صادق و باقر ما فرق دارند و مومن بوده اند.

ثانیا گفتی=======

خوانندگانی که مطلب را بخوانند بهتر درک می کنند که حق با چه کسی است. بنده تا الان اهانت و افترا نزدم اما شما حتی ادب یک گفتگوی دوستانه را رعایت نکردید

جوب====

بنده رعایت نمودم و شما از آن اول شروع کردی به تشر زدن . گفتی چه عجب با ادب وارد شدی جناب اوربان . منم عرض کردم ادب از مکتب ادب آموختم . ایها الناس مگر بد گفتم ؟؟؟؟ گفتم مذهب رافضه سر تاسر بی ادبی و نجاست است لعنه الله

گفتی=====

اما جواب شما را دارم تا فردای قیامت عذری برای شما نماند. اما مطلب اول: من أنکر خلافة أبي بکر فهو کافر. هر کس منکر خلافت ابوبکر باشد، کافر است. فتاواي هنديه، ج2، ص263. جناب اوربان موحد سوال من ساده است لطفا بفرمایید ایا این افراد که با خلافت جناب ابوبکر و عمر مخالف بودند کافرند؟ از صحيح بخاري ، ح6830 كتاب المحاربين ، باب رجم الهبلي من الزناء كه از قول خليفۀ دوم نقل شده است

جواب====

مثل اینکه جنابعالی عینک امامت بر چشم کردی و مطالب من را بر رد قضیه ی انکر خلافت عمر و ابوبکر نخواندی .

بگذار باز بریات تکرار کنم تا قشنگ عینک امامت را برداری.

ما دین را از کجا میگیریم که اینقدر شبهه آبکی میندازی تا از جواب صریح و کوتاه سوالاتم طفره بری/؟؟

دین اسلام دو سرچشمه دارد 1-قرآن 2- سنت صحیح

حال جواب شبهه شما و امثال قزوینی زندیق را از دو وجه میدهم . ولیکن برادر عزیز منصف باش . به قول سیدنا حسین اگر دین ندارید آزاده باشید

نخست==

همانطور که عرض نمودم دین دو سرچشمه دارد یکی قرآن دومی حدیث صحیح . این اشخاص هیچکدام عصمت نداشتن تا ما سخن آنان را دین خود بکنیم . ولیکن عرض میکنم بزرگتر از این علما امام شافعی است که میفرماید هرجا دیدید سخنم موافق قرآن و حدیث صحیح نبود بکوبیدش به دیوار و نبذیرید . بس این سخن را ما مثل شیعه خشکه مذهب نیستیم که نتونیم نبذیریم و برجهل مرکب علمای شیعه بافشاری کنیم . ما میتوانیم بگوییم این سخن مخالف قرآن و حدیث صحیح بوده و احتمالا اشتباه نموده اند و این هیچ مشکلی ندارد . بس سخن علما میتواند اشتباه باشد و خلاف دو سرچشمه وحیانی باشد و ما هم میتونیم قبولش نکنیم

جناب اوربان موحد سوال من ساده است لطفا بفرمایید ایا این افراد که با خلافت جناب ابوبکر و عمر مخالف بودند کافرند؟ از صحيح بخاري ، ح6830 كتاب المحاربين ، باب رجم الهبلي من الزناء كه از قول خليفۀ دوم نقل شده است.حين توفي الله نبيه صلى الله عليه وسلم ان الأنصار خالفونا واجتمعوا بأسرهم في سقيفة بني ساعدة وخالف عنا علي والزبير ومن معهما . صحيح البخاري – البخاري – ج 8 – ص 26 .بعد از رحلت پيامبر ، انصار همگي با ما مخالفت كردند و همگي در سقيفه بني ساعده جمع شدند .و…………………

جواب================

اولا کبی بیست نکن و بجای فرار از جواب سوالاتم خودتو با این شبهات بی ارزش سرگرم نکن

ثانیا اجماع به معنای این نیست که جملگی همه متفق شوند بر یک شخص . مثالی میزنم اقای حسن روحانی رو مردم رئیس جمهور کردند ولی همگی بر او اتفاق نداشتند . ولی مردم بر او اجماع کردند . یعنی اجماع به معنی اتفاق تک تک مردم نیست . بلکه به معنای موافقت اکثریت ست . وبعدا هم انصار موافق ابوبکر شدن و علی هم بیعت نمود . با این سخن اگر ما مثل شما کوردل باشیم میتوانیم بگوییم همه اصحاب بر علی اجماع نکردن بس خلافتش نامشروع است . ولیکن منهج اهل سنت بر این روش نیست . و بیعت علی رو هم برایت ذکر میکنم . شما صغرایی باطل چیدی که منکر خلافت ابوبکر کافر است و نشان دادم دلیلت بی اساس است وبعد گفتی انصار مخالف بودن واین هم جوابش را عرض کردم اول مخالف شدن چون شتاب زده بود و بعدش همگی موافق شدند . بیعت علی هم برایت میگویم بعد این سخن

.

… فبايعت عمر كما بايعتموه فوفيت له بيعته… فبايعتم عثمان فبايعته و أنا جالس فى بيتى، ثم أتيتمونى غير داع لكم و لا مستكره لأحد منكم، فبايعتمونى كما بايعتم أبابكر و عمر و عثمان، فما جعلكم أحق أن تفوا لأبى بكر و عمر و عثمان ببيعتهم منكم ببيعتى؟».

[الأمالى، شيخ طوسى، ج 2، ص 121، چاپ نجف

«پس با أبوبكر بيعت كردم، همانگونه كه شما بيعت كرديد

… با عمر نيز بيعت كردم، همانگونه كه بيعت كرديد و در بيعت با او، وفادار بودم… سپس با عثمان بيعت كرديد، من هم با او بيعت كردم، و در حالى كه در خانه ام نشسته بودم، به طرف من آمديد در حالى كه من از شما نخواسته بودم و كسى را هم به آن مجبور نساخته بودم. پس با من هم بيعت كرديد، همانطور كه با أبوبكر و عمر و عثمان بيعت نموديد. بنابراين چه چيز شما را وادار كرد كه در بيعت با أبوبكر و عمر و عثمان باوفاتر از بيعت با من باشيد؟»..

امّا ببينيم، معنى «بيعت» و مقتضيات آن چيست؟!.. «بيعت؛ آن است كه شخصى دست به دست ديگرى بدهد، به اين معنى كه تو را بر خود متولّى كردم و طاعتت بر من واجب است».

[
قاموس قرآن، سيّدعلى اكبر قريشى، ج 1، ص 254.

[

امّا ببينيم خود علي (رضي الله عنه) درباره بيعت چه نظرى دارد! او در ابتداى خلافتش، خطاب به كسانى كه با وى بيعت كردند، فرمود:

[

«و أما حقى عليكم فالوفاء بالبيعة و النصيحة فى المشهد و المغيب و الإجابة حين أدعوكم و الطاعة حين آمركم».

[
نهج البلاغة، شرح فيض الإسلام، خطبه 34.

[

«و امّا حقّى كه من بر شما دارم، وفاء و باقى ماندن بر بيعت است و اخلاص و دوستى و خيرخواهى در نهان و آشكار و اجابت من، زمانى كه شما را دعوت كنم و اطاعت و پيروى از من، به آنچه كه به شما دستور مى دهم»..

مردانى چند باقى مانده اند كه ياد روز قيامت، چشمهايشان را (از لذّات دنيا) پوشانده است، و از بيم آن روز، اشكشان جارى است. پس بعضى از آنها (بر اثر مشاهده كارهاى ناشايست مردم، از ميانشان) رانده و فرار كرده اند، و جمعى ترسناك و خوار، و برخى خاموش و دهان بسته مانده اند (كه نمى توانند حق را آشكار سازند) و بعضى از روى اخلاص و راستى (و بدون پنهانكارى، مردم را به حق) دعوت مى كنند، و گروهى اندوهگين و رنجورند و تقيّه و پنهانكارى، ايشان را گمنام كرده و ذلّت و خوارى آنان را فراگرفته، پس ايشان در درياى شور فرورفته، دهانشان بسته و دلشان زخم دار است، و مردم را پند داده تا جايى كه ملول و رنجيده شدند و بر اثر مغلوبيّت، ذليل و خوار شده و كشته شدند تا اينكه كم شدند»..

مچنين مى فرمايد: «لا يجد عبد طعم الإيمان حتى يترك الكذب هزله و جده (

– أصول كافى، كلينى، باب الكذب.

«هيچ بنده اى طعم ايمان را نمى چشد تا زمانى كه دروغ را – چه شوخى بگويد و چه جدّى – ترك كند»..

در همان نهج البلاغه مى فرمايد: «الإيمان أن تؤثر الصدق حيث يضرك على الكذب حيث ينفعك»؛

«ايمان آن است كه صدق و راستى در آن مؤثّر باشد چه به تو ضرر برساند و چه برايت منفعت داشته باشد»..

و نيز مى فرمايد: «ما كَذبتُ و لا كُذبتُ و لا ضَللتُ و لا ضُلّ بى».

«هرگز دروغ نگفته ام و به دروغ هم وادار نشده ام، و گمراه نشده و كسى هم به وسيله من گمراه نگشته است»..

نهج البلاغه، شرح فيض، كلام 176

همچنين مى فرمايد: هرگز گمراه نشده ام و كسى را هم – با كار و رفتار و سخنانم – گمراه نكرده ام.. بنابراين واضح است كه بيعت و همراهى على با خلفاء و – همانگونه كه خواهيم آورد – نمازش پشت سرشان، كارى مخلصانه و كاملاً داوطلبانه بوده است..