اوربان موحد

در بالا جواب تمام سخنان پوچ و بی اساست و بی سندت را دادم و بنده منتظر جوابی قانع کننده هستم که مفهوم این سخنان معصومین را با حکمتش برایمان عرض کنی .

دوباره میدمش که معنی اش را برای خوانندگان گرامی بیان بفرمایی:

-حرز مولانا أمير المؤمنين علي بن أبي طالب صلوات الله عليه يكتب ويشد على العضد الايمن، وهو: بسم الله الرحمن الرحيم أي كنوش أي كنوش اره شش عطيطسفيخ يا مطيطرون قربالسيون ما وما سا ما سو ما طيسطالوس حنطوس مسفقلس مساصعوس اقرطيعوس لطفيكس هذا وما كنت بجانب الغربي إذ قضينا إلى موسى الامر وما كنت من الشاهدين، اخرج بقدرة الله منها أيها اللعين، بقوة رب العالمين اخرج منها وإلا كنت من المسجونين، اخرج منها فما يكون لك أن تتكبر فيها فاخرج إنك من الصاغرين أخرج منها مذؤما مدحورا ملعونا كما لعنا أصحاب السبت، وكان أمر الله مفعولا، اخرج يا ذا المحزون اخرج يا سورا يا سورا – سور بالاسم المخزون ياططرون طرعون مراعون تبارك الله أحسن الخالقين يا هيا يا هيا شراهيا حيا قيوما بالاسم المكتوب على جبهة إسرافيل اطردوا عن صاحب هذا الكتاب كل جني وجنية، وشيطان وشيطانة، وتابع وتابعة، وساحر وساحرة وغول وغولة وكل متعبث وعابث يعبث بابن آدم، ولا حول ولا قوة إلا بالله العلي العظيم(بحار[الأنوار للمجلسي ) 91/ 228 ، مكارم الأخلاق للطبرسي415)

2-بسم الله الرحمن الرحيم ومن قوم موسى امة يهدون بالحق وبه يعدلون. يا حي يا قوم يا ديان يا ديان يا اهيا شراهيا آذونا اصباؤث آل شداى أسئلك بحق هذه الاسماء الطاهرة المطهرة، أن تدفع عن صاحب هذا الكتاب جميع البلايا، وتقضي حوائجه، إنك أنت أرحم الراحمين، وصلوات الله على محمد وآله الطاهرين، اللهم كهكهيج هسط مجها مسلع، دوره مهفتام وبعونك إلا ما أخذت لسان جميع بني آدم وبنات حواء على فلان بن فلان إلا بالخير يا أرحم الراحمين فسيكفيكهم الله وهو السميع العليم، وصلى الله على محمد وآله الطاهرين ( بحارالانوار جلد91 ص267)

هزار تا پیش کش . 1دونه روایت صحیح بیاور از ما که معصوم ما اینگونه نامه نوشته باشد …………

منتظر می ماننممممم . اشکالات استنادات را عرض نمودم و بجای متفرق کردن بحث بفرما به ما مفهوم این ارجیف موجود را که به امامان نسبت داده اید بیان کنید ……..

منتظررررررررررررررررم

گفتی========================

جناب عمر قائل به تحریف بود اقایان به جای رد ان شروع به توجیه کردن ان نمودند و با اینکه روایات تحریف در کتب شما هم هست شما هر توجیهی را برای خودتان مقدم دانسته اما نسبت به ما یک بام و دو هوا نمودید. ماجرای خوردن ایه توسط بزغاله از عایشه را قبول دارید و ان را توجیه می کنید.نمی دانم روایات بی شمار تحریف قران در کتب خودتان را با ادله پوچ یک جوری توجیه می کنید نسبت به روایات شیعه هم همان را پیش گیرید

جواب========================

متاسفانه بعد بحثهای مفصلی که با هم داشتیم جناب اخوند دلسوخته شما هنوز متوجه نشده ای که قضیه از چه قرار است . دوست گرامی دو قضیه را با هم قاطی نکن:ناسح و منسوخ که فریقین بدان معتقدیم دوم قضیه نقص و زیادت قرآن که این یکی اسمش تحریف قرآن است .در مورد روایت بزغاله هم جواب داده شد که صحت ندارد و قضیه حضرت عمر هم قضیه ی ناسخ و منسوخ است و بنده برای اینکه این پریشانی برای شما رفع شود کتاب قرآن و تحریف را به شما معرفی می کنم تا قضایا برایتان قشنگ روشن شود . ولی تحریف قرآن خلاف این ناسخ و منسوخ است و به معنی اعتقاد به نقصان و زیادت قرآن است که در این مورد امت اسلامی خلاف آن را می گویند ولیکن جناب دلسوخته روافض بع تحریف قرآن معتقدند یعنی اینکه قرآن کنونی را درست نمی دانند و بر نقص و زیادت آن معتقدند که در روایت بی شماری اثبات نمودم و شما هم دفاع و ردی بر آن ننوشتی و این دلیلی بر صدق گفتارم است . اما جناب دلسوخته یک نکته را عرض کنم روافض با عوام شیعه فرق زیادی دارند . ما روافض را مسلمان نمی دانیم ولیکن عوام تشیع را بر امت اسلامی می دانیم و از شما میخواهم این دو واژه رافضی و شیعه را قاطی نکنی . عوام تشیع به قرآن معتدند ولی علمای امامیه که روافضند و اگاه به نصوص هستن می گویند قران ناقص است و این را قشنگ درک کن دوست عزیز. روافض اگاه بر نصوص هستن و هر کس هم بر این نصوص کتب رافضه معتقد باشد خودش هم رافضی می شود و از اعتقادات روافض من جمله تحریف قرآن معتقد می شوند . این را قشنگ درک کن برادر گرامی.

نمي پرسد ايا من از اناني هستم كه اعمالشان قبول شده و الله ازايشان راضي شده يا نه… نمي پرسد ايا من در كارهايم انچه را خدا خواسته به اتمام رسانده ام …

نمي پرسد كه ايا من از بهترين عبادت كنندگان هستم يا نه …

و نمي پرسد كه ايا من متخلف هستم يا نه…هراس و ترس ازاينكه اعمال قبول نشود از صفات منافقين نمي باشد ،همه انچه از سوالات ودلايل دربالا گفتيم براي مومن است وبراي منافق نمي باشد براي اينكه در اصل منافق است وبرايش مهم نيست كه اعمال وعبادتش را به كامل ترين وجه انجام داده يا نه وبرايش مهم نمي باشد كه عملش مقبول شده يا نه

جواب:این گونه تاویلات بافته ی یک قلب مریض است .واقعا از یک احمق انتظاری فراتر نیست اگر اندکی عقل می داشتی با این روایت باطل مستقیم خود علی را هم به نامسلمان بودن و منافق بودن متهم نمیکردی .ولی متاسفانه عقل نداری و اجی مجی لا ترجی میخونی و باطل رو با صحیح جمع میکنی تا یک عقده را نشان بدی . ایاتی که ایمان صحابه و در راس آن خلفای راشدین را ستوده است . ما بیایم این روایت باطل که متنی غلط و خلاف حقیقت دارد را بچسبیم و قرآن رو ول کنیم ؟؟؟اخر از عقل یک رافضی انتظاری بیشتر نمی رود …..اینکه شخصی بین خوف و رجا باشد برایتان می شود صفت نامسلمان و منافق . خدا وعده ی بهشت را داده و این بدین معنی نیست که صحابه دیگر دست روی دست بگذارند و برای ایمان بیشتر خوف و رجا نداشته باشند . در کجای قرآن نوشته است که هرکس مژده بهشت یافت دیگر نباید در دنیا کاری بکند تا وقتی که جان می سپارد….این منطق باطل اوهام یک یهودی ضد اسلام است که همین روافض از یهودیان می باشند و عقل و منطقی ندارند…

گفتی:براي اينكه در اصل منافق است وبرايش مهم نيست كه اعمال وعبادتش را به كامل ترين وجه انجام داده يا نه وبرايش مهم نمي باشد كه عملش مقبول شده يا نه . ..

جواب: اولا منافق روافض هستند بدون شککککک ثانیا شما واقعا از قران دوری چرا که فرق منافق با مومن رو نمیدونی . از صفات منافق در قرآن نرفتن به جهاد و یا در صورت رفتن کارشکنی در جهاد است. سوال:حضرت عمر و ابوبکر و عثمان جهاد نمی رفتن ؟؟؟در جهاد کارشکنی می کردن؟؟؟ کدذم صفت منافق در قرآن امده است که صحابه مشمول آن هستند؟؟؟این کشکولوژی هایت به درد همان اسطبل های جهلیه قم می خورد که از قرآن دور هستند و چیزی ازش نمی فهمندو به تحریفش هم معتقدند . منافق بدون شک روافضند. میدونی چرا؟؟من یک مورد از منافق بودنتان را عرض می کنم:عبدالله ین سبا موسس مذهب رفض همیشه در جهادها کارشکنی میکرد و مردم را از جهاد منع میکرد. این یک نفاق اشکار رییس مذهبت هست. و اینکه در طول تاریخ اثبات شده وقت جهاد مسلمانان صفوی منش ها از پشت خنجر زده اند و سپاه اسلام را مختل کرده اند. صحابه منافقند یا ابن سبایی ها و صفوی ها؟؟؟

نمي پرسد ايا من از اناني هستم كه اعمالشان قبول شده و الله ازايشان راضي شده يا نه… نمي پرسد ايا من در كارهايم انچه را خدا خواسته به اتمام رسانده ام …

نمي پرسد كه ايا من از بهترين عبادت كنندگان هستم يا نه …

و نمي پرسد كه ايا من متخلف هستم يا نه…هراس و ترس ازاينكه اعمال قبول نشود از صفات منافقين نمي باشد ،همه انچه از سوالات ودلايل دربالا گفتيم براي مومن است وبراي منافق نمي باشد براي اينكه در اصل منافق است وبرايش مهم نيست كه اعمال وعبادتش را به كامل ترين وجه انجام داده يا نه وبرايش مهم نمي باشد كه عملش مقبول شده يا نه

جواب:این گونه تاویلات بافته ی یک قلب مریض است .واقعا از یک احمق انتظاری فراتر نیست اگر اندکی عقل می داشتی با این روایت باطل مستقیم خود علی را هم به نامسلمان بودن و منافق بودن متهم نمیکردی .ولی متاسفانه عقل نداری و اجی مجی لا ترجی میخونی و باطل رو با صحیح جمع میکنی تا یک عقده را نشان بدی . ایاتی که ایمان صحابه و در راس آن خلفای راشدین را ستوده است . ما بیایم این روایت باطل که متنی غلط و خلاف حقیقت دارد را بچسبیم و قرآن رو ول کنیم ؟؟؟اخر از عقل یک رافضی انتظاری بیشتر نمی رود …..اینکه شخصی بین خوف و رجا باشد برایتان می شود صفت نامسلمان و منافق . خدا وعده ی بهشت را داده و این بدین معنی نیست که صحابه دیگر دست روی دست بگذارند و برای ایمان بیشتر خوف و رجا نداشته باشند . در کجای قرآن نوشته است که هرکس مژده بهشت یافت دیگر نباید در دنیا کاری بکند تا وقتی که جان می سپارد….این منطق باطل اوهام یک یهودی ضد اسلام است که همین روافض از یهودیان می باشند و عقل و منطقی ندارند…

گفتی:براي اينكه در اصل منافق است وبرايش مهم نيست كه اعمال وعبادتش را به كامل ترين وجه انجام داده يا نه وبرايش مهم نمي باشد كه عملش مقبول شده يا نه . ..

جواب: اولا منافق روافض هستند بدون شککککک ثانیا شما واقعا از قران دوری چرا که فرق منافق با مومن رو نمیدونی . از صفات منافق در قرآن نرفتن به جهاد و یا در صورت رفتن کارشکنی در جهاد است. سوال:حضرت عمر و ابوبکر و عثمان جهاد نمی رفتن ؟؟؟در جهاد کارشکنی می کردن؟؟؟ کدذم صفت منافق در قرآن امده است که صحابه مشمول آن هستند؟؟؟این کشکولوژی هایت به درد همان اسطبل های جهلیه قم می خورد که از قرآن دور هستند و چیزی ازش نمی فهمندو به تحریفش هم معتقدند . منافق بدون شک روافضند. میدونی چرا؟؟من یک مورد از منافق بودنتان را عرض می کنم:عبدالله ین سبا موسس مذهب رفض همیشه در جهادها کارشکنی میکرد و مردم را از جهاد منع میکرد. این یک نفاق اشکار رییس مذهبت هست. و اینکه در طول تاریخ اثبات شده وقت جهاد مسلمانان صفوی منش ها از پشت خنجر زده اند و سپاه اسلام را مختل کرده اند. صحابه منافقند یا ابن سبایی ها و صفوی ها؟؟؟

لینک زیر را مشاهده بفرمایید

http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/2177

پاسخ اهل سنت به این قضیه:

موضع الشبهة:‏
يقول الشيعي: كيف أرضعت سهلة بنت سهيل ذلك الرجل؟ وهل يجوز لها أن
تكشف عورتها أو ترضعه؟

الجواب:‏
نقول: الحديث ذَكَرَ الرّضاعة، ولم يَذكر
مباشرتها الرجل بالرضاعة أو مصّ الثدي أصلاً! بل قامت سهلة بنت سهيل بوضع اللبن في
الإناء وسقيه له. قال الإمام ‏ابن عبد البر في التمهيد (8\257): «هكذا إرضاع الكبير
كما ذكر: يحلب له اللبن ويسقاه. وأما أن تلقمه المرأة ثديها –كما تصنع بالطفل– فلا.
لأن ذلك لا ‏يَحِلُّ عند جماعة العلماء. وقد أجمع فقهاء الأمصار على التحريم بما
يشربه الغلام الرضيع من لبن المرأة، وإن لم يمصه من ثديها. وإنما اختلفوا في السعوط
به وفي ‏الحقنة والوجور وفي حين يصنع له منه، بما لا حاجة بنا إلى ذكره هاهنا».‏
وقال ابن حجر في الفتح (9\148): «التغذية بلبن المرضعة يحرِّم، سواء كان بشرب أم
بأكل، بأيِّ صفةٍ كان، حتى الوجور والسعوط والثرد والطبخ، وغير ذلك إذا ما وقع ذلك
بالشرط المذكور من العدد، لأن ذلك يطرد الجوع». الوجور هو صب اللبن في الفم، والثرد
هو خلط اللبن بالخبز.

فمن الواضح أن العلماء مجمعون على أنه لا يجوز بحال أن
يرى ويمس ثدي المرأة من الرجال غير زوجها. وإلا فإن التعسف والقول بالرضاعة
المباشرة فيه نكارة ‏شديدة. ذلك أن حذيفة يغار من دخوله على زوجه. فكيف يأمرها
النبي بأمرٍ يغار منه المرء أشد من غيرته من الدخول، ألا وهو الرضاعة؟! هذا إذا
افترضنا أن ‏الرضاعة لا بد أن تكون من الثدي مباشرة.‏

وإلى هذا تشير روايةٌ
أخرجه ابن سعد في الطبقات الكبرى (8\271): «أخبرنا محمد بن عمر حدثنا محمد بن عبد
الله بن أخي الزهري عن أبيه قال: كانت ‏سهلة تحلب في مسعط أو إناءٍ قدر رضعة،
فيشربه سالمٌ في كل يومٍ حتى مضت خمسة أيام. فكان بعد ذلك يدخل عليها وهي حاسِرٌ
رأسها، رُخصة من رسول ‏اللّه (ص) لسهلة بنت سهيل». وأخرج عبد الرازق في مصنفه
(7\458): عن ابن جريج قال: سمعت عطاء يُسأل، قال له رجل: «سقتني امرأة من لبنها
بعدما كنت رجلاً كبيراً، أأنكحها؟». قال: «لا». قلت: «وذلك رأيك؟». قال: «نعم. كانت
عائشة تأمر بذلك بنات أخيها». ويتضح من هذين الأثرين أن تناول الكبار اللبن كان من
إناء، كما وضح كيفيته الأثر الأول، وكما هو واضح من لفظة “سقتني” في
الثاني.

وبهذا تزول الشبهة. فأما الزبد فيذهب جفاء وأما ما ينفع الناس فيمكث
في الأرض.

http://www.alhakeem.com/~istefta/image/001.jpg

http://www.alhakeem.com/~istefta/tasel/1423-06.htm

2 ـ هل صحيح أنه إذا رضع الرجل من ثدي زوجته تحرم عليه ؟ وهل الرضاعة من ثدي
الزوجة أمرٌ جائز أصلاً؟
ج 2 ـ هذا القول ليس بصحيح وتجوز
الرضاعة من ثدي الزوجة.