مــــبارز جــوان

ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﺍﻝ ﺷﺒﻬﻪ ﺩﻭﻣﺘﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺍﺻﻞ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺩﺭ ﻗﺮﺍﻥ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﺩﻭﻥ ﺟﺰﺋﯿﺎﺕ ﺍﺻﻞ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ ، ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﻣﺸﻖ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ : ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ، ﻗﺎﻝ :» ﻧﺰﻟﺖ ﻓﻲ ﻋﻠﻲّ ﺛﻼﺛﻤﺎﺋﺔ ﺁﻳﺔ « . ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺩﻣﺸﻖ ، ﺝ 42 ، ﺹ364، ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻟﺨﻠﻔﺎﺀ ، ﺹ 171 ، ﺍﻟﺼﻮﺍﻋﻖ ﺍﻟﻤﺤﺮﻗﺔ ، .196 ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ 300 : ﺁﻳﻪ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﻛﺮﻳﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺧﻄﻴﺐ ﺑﻐﺪﺍﺩﻱ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ : ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻗﺎﻝ : ﻧﺰﻟﺖ ﻓﻲ ﻋﻠﻲ ﺛﻼﺛﻤﺎﺋﺔ ﺁﻳﺔ .ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻐﺪﺍﺩ ، ﺝ 6 ، ﺹ . 221 ﻭ

پاسخ:میبنیم که چقد عاجز هستید برای مهمترین ادعاتان یعنی (امامت پس ازفوت پیامبر)از قران کاملأ نا امید شدید و چنگ زدید به روایت ضیعف و اگر از شما همین روایت ضیعف رابگیرند دینتان نابود میشود یعنی دینتان رو احادیث ضیعف وخرافی استوار است برای همین است که حتی یک حدیث صحیح درکتابتان با قواعد رجالی خودتان پیدا نمیشود ایا این مذهب است که شما دارید؟ کی قرار است خجالت بکشید؟ و اما بررسی روایت: ﻗﺎﻝ ﻓﻲ ﺍﻟﻬﺎﻣﺶ )/59 74( ﻋﻦ ﻗﻮﻟﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻟﻤﺬﻛﻮﺭ: )ﺃﺧﺮﺟﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻔﺼﻞ 3 ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺎﺏ 9ﻣﻦ ﺍﻟﺼﻮﺍﻋﻖ ﺹ 76(

ﻭﻫﻮﺑﺎﻃﻞ ﻻ ﻳﺜﺒﺖ ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ، ﻭﻗﺪ ﺭﻭﺍﻩ ﺍﻟﺨﻄﻴﺐ )/6 221( ﻭﺗﻘﺪﻡ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻲ )ﺝ/1 246 – 247( ﻭﺑﻴﻨﺎ ﺃﻥ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺠﻮﺯﻱ ﻋﺪّﻩ ﻓﻲ )ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻋﺎﺕ(، ﻭﺃﻥ ﻓﻲ ﺇﺳﻨﺎﺩﻩ ﺃﺭﺑﻊ ﻋﻠﻞ: ﺟﻮﻳﺒﺮ ﺑﻦ ﺳﻌﻴﺪ ﻭﻫﻮﻣﺘﺮﻭﻙ، ﻭﺳﻼﻡ ﺑﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺍﻟﺜﻘﻔﻲ ﻭﻫﻮﺿﻌﻴﻒ، ﻭﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﻤﺪﺍﺋﻨﻲ ﻭﻫﻮﻣﺠﻬﻮﻝ ﻻ ﻳﻌﺮﻑ, ﻭﺍﻻﻧﻘﻄﺎﻉ ﺍﻟﺬﻱ ﻓﻴﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻀﺤﺎﻙ ﻭﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ

و دراخر سوالی ازروافض:اگر طبق ادعا شما همه صحابه که امامت در غدیر را منکر شدن منافق بودن ؛پس ده ها ایاتی که در شانشان نازل شده الکی بوده؟ در اینجا دو سوال ایجاد میشود
ایا امامت در غدیر ساخته روافض است و صحابه منافق نبودن یا بایدبه مابگویند که ماقران فعلی راقبول نداریم و قران ما دست امام زمان است

ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺪﻋﯽ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺁﯾﻪ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﻵﺧﺮﻩ ﯾﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻧﺒﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺁﯾﺎﺕ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯿﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﯾﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ. ﺑﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﻋﺎﯾﺸﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ” ﻣﺎ ﺃَﻧْﺰَﻝَ ﺍﻟﻠﻪ ﻓِﻴﻨَﺎ ﺷﻴﺌﺎ ﻣﻦ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﺇﻻ ﺃَﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﺃَﻧْﺰَﻝَ ﻋُﺬْﺭِﻱ. ” ﺑﺨﺎﺭﯼ ﺝ6 ﺹ 42 ﺑﺎﺏ ﺑﺎﺏ ﻭﺍﻟﺬﻱ ﻗﺎﻝ ﻟﻮﺍﻟﺪﻳﻪ ﺃﻑ ﻟﻜﻤﺎ… . ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﯾﺸﻪ ﻫﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﯿﻄﻪ ﺁﯾﻪ ﺗﻄﻬﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ. شما سرتان راکردی تو برف و همه جاه را سفید میبنید و نمی خواهید بیرونش بیارید و به مامیگیوید بیایید ببنید همه جا سفید است(
ﻓﺨﺮﺝ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻓﺎﻧﻄﻠﻖ ﺇﻟﻰ ﺣﺠﺮﺓ ﻋﺎﺋﺸﺔ ﻓﻘﺎﻝ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﻴﻜﻢ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻪ ﺣﺠﺮﻩ )ﺍﺗﺎﻕ( ﻋﺎﺋﺸﻪ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﺎ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺳﻼﻡ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﯼ ﺍﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪ . ﺻﺤﻴﺢ ﺍﻟﺒﺨﺎﺭﻱ 4/1799ﺡ4515؛ ﺍﻟﻨﺎﺷﺮ : ﺩﺍﺭ ﺍﺑﻦ ﻛﺜﻴﺮ ، ﺍﻟﻴﻤﺎﻣﺔ – ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺍﻟﻄﺒﻌﺔ ﺍﻟﺜﺎﻟﺜﺔ ، 1987 – 1407ﻡ ﺭﺍﻭﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﺶ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺎﺋﺸﻪ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ: چطور است که پیامبر ص انان را جزو اهل بیت میدانند ولی شیعه میگوید مرغ ما یک پاه دارد این که گفته زنان پیامبرخود مدعی نبودن که جزو اهل بیت هستن دوست من بسیارمسخره است با این که ایشان جزو اهل بیتن دیگر ادعایی داشته باشند مگرعلی رض ادعا کرده که جزو اهل بیت ابوطالب نیست؟
ایا بایدماهم مثل جاهلان تشیع بگویم نیست؟ایا این جواب منطقی است؛اما گفتی که هیچ ایه ای در وضف سیده عائشه نازل نشده؛این شبهه بارا در سایت جواب داده شده هرچقد گفتیم عین خیالتان نیست ومثل این می ماندکه درگوش خر یاسین تلوات کنید؛اما پاسخی کوتاه میدهم تادیگر حجتی نباشد و نگوید که پاسخی نداشت
مروان ادعا کرده آیه والذی قال لوالدیه در مورد عبدالرحمن نازل شده است این محل اختلاف است وحتی خود سیده عائشه علیها السلام به مروان می گوید دورغ می گویی بلکه آیه در مورد کسی دیگر نازل شده است واگر بخواهی اسمش را ذکر می کنم ورسول الله صلی الله علیه وسلم مروان وپدرش را در صلب لعن نموده است وهمچنین از طریق عبدالرزاق که آورده سیده عائشه نازل شدن این ایه بر عبدالرحمن را انکار می کند

این هم عباراتی از خدای برخی ها. ببینید ابن تیمیه چی گفته؛
وهذا السياق يدلّ على أنّ ذلك أمر ونهي . ويدلّ على أنّ أزواج النبيّ صلّى الله عليه ] وآله [ وسلّم من أهل بيته ، فإن السياق إنّما هو في مخاطبتهن. ويدلّ على أن قوله ) ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ( عمّ غير أزواجه ، كعليّ وفاطمة وحسن وحسين رضي الله عنهم ، لأنّه ذكره بصيغة التذكير لمّا اجتمع المذكّر والمؤنّث . وهؤلاء خصّوا بكونهم من أهل البيت من أزواجه ،فلهذاخصّهم بالدعاء لما أدخلهم في الكساء… . منهاج السنة النبوية ج 4 ص 23
شما چیزی به اسم خجالت کشیدن شنیدی؟
اینم متن کامل شیخ ا لسلا م چشماتو بازکن خوب بخوانش
ﻓﺈﺫﺍ ﺃﻟﻬﻤﻬﻢ ﻓﻌﻞ ﻣﺎ ﺃﻣﺮ ﻭﺗﺮﻙ ﻣﺎ ﺣﻈﺮ ﺣﺼﻠﺖ ﺍﻟﻄﻬﺎﺭﺓ ﻭﺫﻫﺎﺏ ﺍﻟﺮﺟﺲ ﻭﻣﻤﺎ ﻳﺒﻴﻦ ﺃﻥ ﻫﺬﺍ ﻣﻤﺎ ﺃﻣﺮﻭﺍ ﺑﻪ ﻻ ﻣﻤﺎ ﺃﺧﺒﺮﻭﺍ ﺑﻮﻗﻮﻋﻪ ﻣﺎ ﺛﺒﺖ ﻓﻲ ﺍﻟﺼﺤﻴﺢ ﺃﻥ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺃﺩﺍﺭ ﺍﻟﻜﺴﺎﺀ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻰ ﻭﻓﺎﻃﻤﺔ ﻭﺣﺴﻦ ﻭﺣﺴﻴﻦ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻫﺆﻻﺀ ﺃﻫﻞ ﺑﻴﺘﻲ ﻓﺄﺫﻫﺐ ﻋﻨﻬﻢ ﺍﻟﺮﺟﺲ ﻭﻃﻬﺮﻫﻢ ﺗﻄﻬﻴﺮﺍ ﻭﻫﺬﺍ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺭﻭﺍﻩ ﻣﺴﻠﻢ ﻓﻲ ﺻﺤﻴﺤﻪ ﻋﻦ ﻋﺎﺋﺸﺔ ﻭﺭﻭﺍﻩ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﺴﻨﻦ ﻋﻦ ﺃﻡ ﺳﻠﻤﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﺪﻝ ﻋﻠﻰ ﺿﺪ ﻗﻮﻝ ﺍﻟﺮﺍﻓﻀﺔ ﻣﻦ ﻭﺟﻬﻴﻦ ﺃﺣﺪﻫﻤﺎ ﺃﻧﻪ ﺩﻋﺎ ﻟﻬﻢ ﺑﺬﻟﻚ ﻭﻫﺬﺍ ﺩﻟﻴﻞ ﻋﻠﻰ ﺃﻥ ﺍﻻﻳﺔ ﻟﻢ ﺗﺨﺒﺮ ﺑﻮﻗﻮﻉ ﺫﻟﻚ ﻓﺈﻧﻪ ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﻗﺪ ﻭﻗﻊ 4 23 ﻟﻜﺎﻥ ﻳﺜﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻮﻗﻮﻋﻪ ﻭﻳﺸﻜﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﻚ ﻻ ﻳﻘﺘﺼﺮ ﻋﻠﻰ ﻣﺠﺮﺩ ﺍﻟﺪﻋﺎﺀ ﺑﻪ ﺍﻟﺜﺎﻧﻲ ﺃﻥ ﻫﺬﺍ ﻳﺪﻝ ﻋﻠﻰ ﺃﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﻋﻠﻰ ﺇﺫﻫﺎﺏ ﺍﻟﺮﺟﺲ ﻋﻨﻬﻢ ﻭﺗﻄﻬﻴﺮﻫﻢ ﻭﺫﻟﻚ ﻳﺪﻝ ﻋﻠﻰ ﺃﻧﻪ ﺧﺎﻟﻒ ﺃﻓﻌﺎﻝ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﻭﻣﻤﺎ ﻳﺒﻴﻦ ﺃﻥ ﺍﻻﻳﺔ ﻣﺘﻀﻤﻨﺔ ﻟﻸﻣﺮ ﻭﺍﻟﻨﻬﻲ ﻗﻮﻟﻪ ﻓﻲ ﺳﻴﺎﻕ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻳﺎ ﻧﺴﺎﺀ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﻣﻦ ﺃﺕ ﻣﻨﻜﻦ ﺑﻔﺎﺣﺸﺔ ﻣﺒﻴﻨﺔ ﻳﻀﺎﻋﻒ ﻟﻬﺎ ﺍﻟﻌﺬﺍﺏ ﺿﻌﻔﻴﻦ ﻭﻛﺎﻥ ﺫﻟﻚ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺴﻴﺮﺍ ﻭﻣﻦ ﻳﻘﻨﺖ ﻣﻨﻜﻦ ﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﻭﺗﻌﻤﻞ ﺻﺎﻟﺤﺎ ﻧﺆﺗﻬﺎ ﺃﺟﺮﻫﺎ ﻣﺮﺗﻴﻦ ﻭﺃﻋﺘﺪﻧﺎ ﻟﻬﺎ ﺭﺯﻗﺎ ﻛﺮﻳﻤﺎ ﻳﺎ ﻧﺴﺎﺀ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﻟﺴﺘﻦ ﻛﺄﺣﺪ ﻣﻦ ﺍﻟﻨﺴﺎﺀ ﺇﻥ ﺍﺗﻘﻴﺘﻦ ﻓﻼ ﺗﺨﻀﻌﻦ ﺑﺎﻟﻘﻮﻝ ﻓﻴﻜﻤﻊ ﺍﻟﺬﻱ ﻓﻲ ﻗﻠﺒﻪ ﻣﺮﺽ ﻭﻗﻠﻦ ﻗﻮﻻ ﻣﻌﺮﻭﻓﺎ ﻭﻗﺮﻥ ﻓﻲ ﺑﻴﻮﺗﻜﻦ ﻭﻻ ﺗﺒﺮﺟﻦ ﺗﺒﺮﺝ ﺍﻟﺠﺎﻫﻠﻴﺔ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﻭﺃﻗﻤﻦ ﺍﻟﺼﻼﺓ ﻭﺍﺗﻴﻦ ﺍﻟﺰﻛﺎﺓ ﻭﺃﻃﻌﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﺇﻧﻤﺎ ﻳﺮﻳﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﻴﺬﻫﺐ ﻋﻨﻜﻢ ﺍﻟﺮﺟﺲ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﻳﻄﻬﺮﻛﻢ ﺗﻄﻬﻴﺮﺍ ﻭﺍﺫﻛﺮﻥ ﻣﺎ ﻳﺘﻠﻰ ﻓﻲ ﺑﻴﻮﺗﻜﻦ ﻣﻦ ﺍﻳﺎﺕ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺍﻟﺤﻜﻤﺔ ﺇﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻛﺎﻥ ﻟﻄﻴﻔﺎ ﺧﺒﻴﺮﺍ ﻭﻫﺬﺍ ﺍﻟﺴﻴﺎﻕ ﻳﺪﻝ ﻋﻠﻰ ﺃﻥ ﺫﻟﻚ ﺃﻣﺮ ﻭﻧﻬﻰ ﻭﻳﺪﻝ

ﻋﻠﻰ ﺃﻥ ﺃﺯﻭﺍﺝ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻣﻦ ﺃﻫﻞ ﺑﻴﺘﻪ ﻓﺈﻥ ﺍﻟﺴﻴﺎﻕ ﺇﻧﻤﺎ ﻫﻮ ﻓﻲ ﻣﺨﺎﻃﺒﺘﻬﻦ ﻭﻳﺪﻝ ﻋﻠﻰ ﺃﻥ ﻗﻮﻟﻪ ﻟﻴﺬﻫﺐ ﻋﻨﻜﻢ ﺍﻟﺮﺟﺲ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻋﻢ ﻏﻴﺮ ﺃﺯﻭﺍﺟﻪ ﻛﻌﻠﻰ ﻭﻓﺎﻛﻤﺔ ﻭﺣﺴﻦ ﻭﺣﺴﻴﻦ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻢ ﻷﻧﻪ ﺫﻛﺮﻩ ﺑﺼﻴﻐﺔ 4 24 ﺍﻟﺘﺬﻛﻴﺮ ﻟﻤﺎ ﺍﺟﺘﻤﻊ ﺍﻟﻤﺬﻛﺮ ﻭﺍﻟﻤﺆﻧﺚ ﻭﻫﺆﻻﺀ ﺧﺼﻮﺍ ﺑﻜﻮﻧﻬﻢ ﻣﻦ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻣﻦ ﺃﺯﻭﺍﺟﻪ ﻓﻠﻬﺬﺍ ﺧﺼﻬﻢ ﺑﺎﻟﺪﻋﺎﺀ ﻟﻤﺎ ﺃﺩﺧﻠﻬﻢ ﻓﻲ ﺍﻟﻜﺴﺎﺀ ﻛﻤﺎ ﺃﻥ ﻣﺴﺠﺪ ﻗﺒﺎﺀ ﺃﺳﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘﻘﻮﻯ ﻭﻣﺴﺠﺪﻩ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺃﻳﻀﺎ ﺃﺳﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘﻘﻰ ﻭﻫﻮ ﺃﻛﻤﻞ ﻓﻲ ﺫﻟﻚ ﻓﻼ ﻧﺰﻝ ﻗﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻟﻤﺴﺠﺪ ﺃﺳﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘﻘﻮﻯ ﻣﻦ ﺃﻭﻝ ﻳﻮﻡ ﺃﺣﻖ ﺃﻥ ﺗﻘﻮﻡ ﻓﻴﻪ ﻓﻴﻪ ﺭﺟﺎﻝ ﻳﺤﺒﻮﻥ ﺃﻥ ﻳﺘﻄﻬﺮﻭﺍ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻳﺤﺐ ﺍﻟﻤﻄﻬﺮﻳﻦ ﺑﺴﺒﺐ ﻣﺴﺠﺪ ﻗﺒﺎﺀ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﺍﻟﻠﻔﻆ ﻟﻤﺴﺞ ﻗﺒﺎﺀ ﻭﻟﻤﺴﺠﺪﻩ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺑﻄﺮﻳﻖ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﻭﻗﺪ ﺗﻨﺎﺯﻉ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎﺀ ﻫﻞ ﺃﺯﻭﺍﺟﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﻪ ﻋﻠﻰ ﻗﻮﻟﻴﻦ ﻫﻤﺎ ﺭﻭﺍﻳﺘﺎﻥ ﻋﻦ ﺃﺣﻤﺪ ﺃﺻﺤﻬﻤﺎ ﺃﻧﻬﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﻪ ﻭﺃﻫﻞ ﺑﻴﺘﻪ ﻛﻤﺎ ﺩﻝ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﻚ ﻣﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﺼﺤﻴﺤﻴﻦ ﻣﻦ ﻗﻮﻟﻪ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺻﻞ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﻋﻠﻰ ﺃﺯﻭﺍﺟﻪ ﻭﺫﺭﻳﺘﻪ ﻭﻫﺬﺍ ﻣﺒﺴﻮﻁ ﻓﻲ ﻣﻮﺿﻊ ﺍﺧﺮ

ﭘﺲ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﺴﻨﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﺷﻤﺎ ” ﻫﺮ ﺁﺩﻡ ﻋﺎﻗﻞ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻌﻮﺭ ﻭ ﺑﯽ ﻏﺮﺽ ﻭ ﻣﺮﺿﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻪ 28 ﺳﻮﺭﻩ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺗﺎ 34 ﺳﻮﺭﻩ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺭﺍ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﻭ ﺣﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﯾﻪ 33 ﺳﻮﺭﻩ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺑﯽ ﺷﻌﻮﺭ ﻭ ﻧﺎﻗﺺ ﺍﻟﻌﻘﻠﯽ ﺍﻭﻝ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻗﯿﭽﯽ ﻧﮑﻨﺪ ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ” ﻋﺎﯾﺸﻪ ﻭ ﺍﻡ ﺳﻠﻤﻪ ﮐﻪ ﺯﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺯﯾﺪ ﺑﻦ ﺍﺭﻗﻢ ﮐﻪ ﺻﺤﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﻧﻌﻮﺫ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺑﯽ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺷﻌﻮﺭ ﻭ ﺑﺎ ﻏﺮﺽ ﻭ ﻣﺮﺽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. این جمله نایت ادب جنابعالی را نشان میدهد و منتظر معذرت خواهی جنابعالی هستم؛ﭘﺲ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﺴﻨﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﺷﻤﺎ ” ﻫﺮ ﺁﺩﻡ ﻋﺎﻗﻞ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻌﻮﺭ ﻭ ﺑﯽ ﻏﺮﺽ ﻭ ﻣﺮﺿﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻪ 28 ﺳﻮﺭﻩ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺗﺎ 34 ﺳﻮﺭﻩ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺭﺍ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . افرین اگر ادم شعور داشته باشه میفهمه بات موافقم؛این که گفتی زیدگفته زنان جزو اهل بیت نیستن دروغ اشکاری است که اصلا شماخجالت کشیدن بلد نیستید
ﺩﺭ ﺻﺤﯿﺢ ﻣﺴﻠﻢ ﺣﺪﯾﺜﯽ ﺍﺯ ﺯﯾﺪ ﺑﻦ ﺍﺭﻗﻢ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ »ﺇﻧﻪ ﻗﯿﻞ ﻟﻪ: ﻣَﻦ ﺃﻫﻞ ﺑﯿﺘﻪ، ﻧﺴﺎﺀﻩ؟ ﻓﻘﺎﻝ ﻻ ﻭ ﺃﯾﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﺇﻥ ﺍﻟﻤﺮﺍﺓ ﺗﮑﻮﻥ ﻣﻊ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺍﻟﻌﺼﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﺪﻫﺮ.« ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺪﯾﺚ ﺯﯾﺪ ﺑﻦ ﺍﺭﻗﻢ ﺑﯿﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﻨﺪ. ﻧﮑﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺭ ﻋﺪﻡ ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺪﯾﺚ ﺑﺮ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯﻭﺍﺝ ﻣﻄﻬﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯﻭﺍﺝ ﻣﻄﻬﺮﺍﺕ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ، ﺍﺯ ﻗﺎﻋﺪﻩ ” ﺇﻥ ﺍﻟﻤﺮﺍﺓ ﺗﮑﻮﻥ ﻣﻊ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺍﻟﻌﺼﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﺪﻫﺮ” ﻣﺴﺘﺜﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺯﯾﺮﺍ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﺯﻭﺍﺝ ﻣﻄﻬﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﻃﻼﻕ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﻭ ﻧﯿﺰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﯾﺸﺎﻥ، ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺣﻖ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺪﯾﺚ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺻﺤﯿﺢ ﻣﺴﻠﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﯾﺪ ﺑﻦ ﺍﺭﻗﻢ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯﻭﺍﺝ ﻣﻄﻬﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺻﺤﯿﺢ ﻣﺴﻠﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﯾﺰﯾﺪ ﺑﻦ ﺣﺒﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﻣﻦ ﻭ ﺣﺼﯿﻦ ﺑﻦ ﻣﺒﺮﻩ ﻭ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﻣﺴﻠﻢ ﻧﺰﺩ ﺯﯾﺪ ﺑﻦ ﺍﺭﻗﻢ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ، ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﯿﻢ: ﺍﯼ ﺯﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﯿﺎﻥ ﺑﻔﺮﻣﺎ. ﺯﯾﺪ ﺑﻦ ﺍﺭﻗﻢ ﺣﺪﯾﺜﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﺳﯿﺪ: »

پاسخ:چرا انقدر دارید مبهم سخن میگوید نکند داری از امام صادق پیروی میکنی؟ﺃﻧﻪ ﺳﺎﻝ ﺭﺟﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﻋﻦ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻌﻔﺮ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﻗﺎﻝ: ﻳﺎ ﺑﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻣﺎ ﺗﻘﻮﻝ ﻓﻲ ﺃﺑﻲ ﺑﻜﺮ ﻭﻋﻤﺮ ؟ ﻓﻘﺎﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ: ﻫﻤﺎ ﺍﻣﺎﻣﺎﻥ ﻋﺎﺩﻻﻥ ﻗﺎﺳﻄﺎﻥ ﻛﺎﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺤﻖ ﻭﻣﺎﺗﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﺔ. ﻓﻠﻤﺎ ﺍﻧﺼﺮﻑ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻗﺎﻝ ﻟﻪ ﺭﺟﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﺨﻮﺍﺹ: ﻳﺎ ﺑﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﻘﺪ ﺗﻌﺠﺒﺖ ﻣﻤﺎ ﻗﻠﺖ ﻓﻲ ﺣﻖ ﺍﺑﻰ ﺑﻜﺮ ﻭﻋﻤﺮ ﻓﻘﺎﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﻌﻢ ﻫﻤﺎ ﺍﻣﺎﻣﺎ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﻨﺎﺭ ﻛﻤﺎ ﻗﺎﻝ ﺗﻌﺎﻟﻰ ” ﻭﺟﻌﻠﻨﺎﻫﻢ ﺍﺋﻤﺔ ﻳﺪﻋﻮﻥ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻨﺎﺭ ” ﻭﺍﻣﺎ ﺍﻟﻘﺎﺳﻄﺎﻥ ﻓﻘﺪ ﻗﺎﻝ ﺗﻌﺎﻟﻰ ” ﻭﺃﻣﺎ ﺍﻟﻘﺎﺳﻄﻮﻥ ﻓﻜﺎﻧﻮﺍ ﻟﺠﻬﻨﻢ ﺣﻄﺒﺎ ” ﻭﺃﻣﺎ ﺍﻟﻌﺎﺩﻻﻥ ﻓﻠﻌﺪﻭﻟﻬﻤﺎ ﻋﻦ ﺍﻟﺤﻖ ﻛﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ: ” ﻭﺍﻟﺬﻳﻦ ﻛﻔﺮﻭﺍ ﺑﺮﺑﻬﻢ ﻳﻌﺪﻟﻮﻥ ” ﻭﺍﻟﻤﺮﺍﺩ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﻖ ﺍﻟﺬﻯ ﻛﺎﻧﺎ ﻣﺴﺘﻮﻟﻴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﻫﻮ ﺃﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺣﻴﺚ ﺁﺫﻳﺎﻩ ﻭﻏﺼﺒﺎ ﺣﻘﻪ ﻋﻨﻪ ﻭﺍﻟﻤﺮﺍﺩ ﻣﻦ ﻣﻮﺗﻬﻤﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺤﻖ ﺍﻧﻬﻤﺎ ﻣﺎﺗﺎ ﻋﻠﻰ ﻋﺪﺍﻭﺗﻪ ﻉ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻧﺪﺍﻣﺔ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﻚ ﻭﺍﻟﻤﺮﺍﺩ ﻣﻦ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻓﺎﻧﻪ ﻛﺎﻥ ﺭﺣﻤﺔ ﻟﻠﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭﺳﻴﻜﻮﻥ ﺍﻻﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﻰ ﺯﻋﻢ ﺍﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﻭﺫﻟﻚ ﺃﻧﻬﺎ ﻣﻜﺘﻮﺑﺔ ﻓﻲ ﺍﻟﻨﺴﺨﺔ ﺍﻟﻤﻄﺒﻮﻋﺔ ﺍﻟﻤﺸﺎﺭ ﺇﻟﻴﻬﺎ ﻫﻜﺬﺍ ” ﻇﻠﻤﺎﻧﺎ ” ﺑﺼﻴﻐﺔ ﺍﻟﺘﺜﻨﻴﺔ ” ﺍﻧﻈﺮ ﺹ 22 ﺱ 6 ” ﻭﺍﻟﺤﺎﻝ ﺃﻧﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻓﻲ ﻛﻠﺘﺎ ﺍﻟﻨﺴﺨﺘﻴﻦ ﺍﻟﻠﺘﻴﻦ ﻋﻨﺪﻱ ﻣﻦ ﺍﻟﺼﻮﺍﺭﻡ ﻣﻜﺘﻮﺑﺔ ﻫﻜﺬﺍ ” ﻇﻠﻤﻨﺎ ” ﺑﻼ ﺍﻟﻒ ﺍﻟﺘﺜﻨﻴﺔ ﻓﺼﺤﺤﻨﺎﻫﺎ ﻋﻦ ﺍﻟﺼﻮﺍﻋﻖ ﻻﻥ ﺳﻴﺎﻕ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻣﻘﺘﺾ ﻟﻜﻮﻥ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ” ﻇﻠﻤﺎﻧﺎ ” ﺑﺼﻴﻐﺔ ﺍﻟﺘﺜﻨﻴﺔ ﻻ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻟﻒ ﺍﻟﺘﺜﻨﻴﺔ ﻻﻥ ﺍﻟﺴﺆﺍﻝ ﻓﻴﻪ ﻋﻦ ﻓﻌﻞ ﺍﻻﺛﻨﻴﻦ ﻻ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ )ﺍﻧﻈﺮ ﺹ 22 ﺱ 6 ﻣﻦ ﺍﻟﺼﻮﺍﻋﻖ ﻭﺹ 141 ﺱ – 16 ﻣﻦ ﺍﻟﺼﻮﺍﺭﻡ( ﻭﺑﺎﻟﺠﻤﻠﺔ ﺻﺤﺤﺖ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ﻋﻦ ﺍﻟﺼﻮﺍﻋﻖ ﻏﺎﻓﻼ ﻋﻦ ﺃﻥ ﻋﺒﺎﺭﺓ ﺍﻟﻨﺴﺨﺔ ﺍﻟﺘﻲ ﻛﺎﻧﺖ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻤﺆﻟﻒ ﻗﺪﺱ ﺳﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺧﻼﻑ ﺫﻟﻚ ﻓﻠﻤﺎ ﻭﺻﻠﻨﺎ ﺇﻟﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻮﺿﻊ ﻭﺟﺪﻧﺎ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ﻫﻨﺎ ﻛﻤﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻫﻨﺎﻙ ﻣﻠﺤﻮﻧﺔ ﻭﺍﻟﺠﻮﺍﺏ ﺃﻳﻀﺎ ﻣﻮﺍﻓﻘﺎ ﻟﻠﻌﺒﺎﺭﺓ ﺍﻟﻤﻠﺤﻮﻧﺔ ﻓﺎﺗﻀﺤﺖ ﻟﻲ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﺍﻟﺤﺎﻝ ﻓﻮﺟﺐ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻣﺎ ﻭﻗﻊ ﻣﻦ ﺍﻻﻣﺮ ﺗﺒﺮﺋﺔ ﻟﺬﻣﺔ ﺍﻟﻤﺆﻟﻒ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺻﻮﻧﺎ ﻟﻜﻼﻣﻪ ﻋﻦ ﻧﺴﺒﺔ ﺍﻟﺘﻬﺎﻓﺖ ﺇﻟﻴﻪ ﻓﺎﻥ ﺟﻮﺍﺑﻪ ﻣﺒﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻛﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﻟﻔﻆ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﻓﻲ ﻧﺴﺨﺘﻪ ﻓﻼ ﻳﺘﻮﺟﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻋﺪﻡ ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺍﻟﺠﻮﺍﺏ ﻣﻊ ﻛﻼﻡ ﺍﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﻛﻤﺎ ﻳﺘﺮﺍﺋﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ. ﻋﺼﻤﻨﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺨﻄﺎﺀ ﻭﺍﻟﺨﻄﻞ ﻭﺍﻟﻬﻔﻮﺓ ﻭﺍﻟﺰﻟﻞ ﺑﺤﻖ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﺁﻟﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﺎﻡ ﮐﺘﺎﺏ : ﺍﻟﺼﻮﺍﺭﻡ ﺍﻟﻤﻬﺮﻗﺔ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ : ﺍﻟﺸﻬﻴﺪ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺘﺴﺘﺮﻱ ﺟﻠﺪ : 1 ﺻﻔﺤﻪ : 155 »

http://lib.eshia.ir/15077/1/155/

]۱[ ﺷﺄﻥ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﯾﺎﺕ 86، 87، 88 ﻭ :89]۲[ »ﺷﯿﺦ ﻃﻮﺳﻰ« ﮔﻮﯾﺪ: ﺣﺴﻦ ﺑﺼﺮﻯ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﻌﺜﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺻﻔﺎﺕ ﺍﻭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻛﺮﺩﻧﺪ.]۳[ ﻣﺠﺎﻫﺪ ﻭ ﺳﺪﻯ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺼﺎﺭ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﺮﺙ ﺑﻦ ﺳﻮﻳﺪ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻣﺮﺗﺪ ﺷﺪ ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﻪ 89 »ﺇِﻟَّﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺗﺎﺑُﻮﺍ« ﺗﻮﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴﻼﻡ )ﺩﺭ ﺁﻳﻪ 83( ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ،]۴[ ﻭ ﻧﻴﺰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻗﻮﻣﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﺣﻜﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺁﻥﻫﺎ ﻛﻔﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻧﺰﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻠﻮﺏ ﻭ ﺿﻤﺎﻳﺮ ﺍﻧﺪﺭﻭﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻄﻠﻊ ﺳﺎﺧﺖ. ]۵[ ﭘﺎﻧﻮﻳﺲ .1 ↑ ﻃﺒﺮﺳﻲ، ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﻓﻲ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ، ﺝ 2، ﺹ .693 .2 ↑ ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮ ﻣﺤﻘﻖ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻴﻨﺎﺕ ﺩﺭ ﺷﺄﻥ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺷﻴﺦ ﻃﻮﺳﻲ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ ﺧﺎﺻﻪ ﻭ ﻋﺎﻣﻪ، ﺹ .131 .3 ↑ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺒﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﺑﻮﻣﺴﻠﻢ ﻧﻴﺰ ﻧﻘﻞ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺣﺮﺙ ﺑﻦ ﺳﻮﻳﺪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺷﻴﺦ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ 83 ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. .4 ↑ ﻧﺴﺎﺋﻰ ﻭ ﺣﺎﻛﻢ ﻭ ﺍﺑﻦ ﺣﺒﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺪﺩ ﺩﺭ ﻣﺴﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺯﺍﻕ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﺠﺎﻫﺪ ﻗﻀﻴﻪ ﺣﺎﺭﺙ ﺭﺍ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺫﻛﺮ ﻧﺎﻡ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺫﻛﺮ ﺍﺭﺗﻜﺎﺏ ﻗﺘﻞ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺍﻭ ﻧﻘﻞ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. .5 ↑ ﺻﺎﺣﺐ ﺭﻭﺽ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ ﺣﺮﺙ ﺑﻦ ﺳﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻭﻯ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺧﻼﺱ ﺑﻦ ﺳﻮﻳﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺘﺬﻛّﺮ ﺷﻮﺩ، ﻣﺠﺎﻫﺪ ﮔﻮﻳﺪ: ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺑﻨﻰﻋﻤﺮ ﻭ ﺑﻦ ﻋﻮﻑ ﺁﻣﺪﻩ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﻳﻢ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﺤﻤﺪﻣﻬﺪﻱ ﻓﻮﻻﺩﻭﻧﺪ. ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮ ﻣﺤﻘﻖ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻴﻨﺎﺕ ﺩﺭ ﺷﺄﻥ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺷﻴﺦ ﻃﻮﺳﻲ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ ﺧﺎﺻﻪ ﻭ ﻋﺎﻣﻪ، ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺍﺳﻼﻣﻲ، ﺗﻬﺮﺍﻥ، 1361 ﺵ. ﻓﻀﻞ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﻃﺒﺮﺳﻲ، ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﻓﻲ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ، ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻧﺎﺻﺮﺧﺴﺮﻭ، ﺗﻬﺮﺍﻥ، 1372 ﺵ. ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎ ﺳﻮﺭﻩ ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﺳﻮﺭﻩ ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ