سلام

به واله تمامی حرفهایی که تو میزنی از روی مناظره سجودی و شریفی در مورد امام زمان است که در انجا اقای شریفی به تک تک این استدلالات ابکی جواب داده و قیافه سجودی و سرخ وسفید شدنش در انجا وقتی جوابها را میشنید دیدنی است .

سجودی در انجا جوابی برای شریفی نداشت و وقتی جواب را میگرفت چون حرفی نداشت سوال را عوض میکرد .

حالا شما حرفهای سجودی را برای من می اورید .

دوستان عزیز برای این که متوجه شوید حق و حقیقت چیست حتما مناظره را سرچ کنید تا بفهمید راه حق کجاست و باطل کیست . خداوند در قرآن مي‌فرمايد «بل اكثرهم يعلمون الحق فهم معرضون»
بسياري از كساني كه از حق رويگردان هستند ، حق را مي‌دانند .
علل و انگيزه چند چيز است :
ا. حقد و كينه دروني نسبت به حق و حقيقت و طرفداران و صاحبان آن
ب. ترس از رسوايي
ج . ترس از ازدست دادن فرصت هاي موجود كه با پذيرش حق از دست مي‌رود ( مثل حقوق هزار برابری معلمی سجودی )

ادامه

اين شخص، دو ادعا كرده است. يك ادعا كرده است كه طرف مقابل، هزار تومان به او بدهكار است. اين ادعا، بيّنه لازم دارد و تا وقتي بيّنه نباشد، قاضي حكم نمي‌كند. ولي خودش گفت من 500 تومان به او بدهكار هستم و اعتراف كرده است. قاضي هم او را ملزم مي‌كند كه بايد 500 تومان به طرف مقابل بدهد. اين همان قاعده الزام است. هم علماي شيعه بر اين عقيده‌اند و هم علماي اهل سنت. همانطوري كه علماي اهل سنت، چيزي را كه در کتاب‌هاي ما به نفع خودشان باشد، انتخاب مي‌كنند، به رخ ما مي‌كشند، ما هم انكار نمي‌كنيم و از باب قاعده إلزام، نمي‌توانيم آن را انكار كنيم و بايد براي آن جواب پيدا كنيم و آنچه كه در کتاب‌هاي ما به ضرر آنهاست، به هيچ‌جه آنها را انتخاب نمي‌كنند و ما هم نمي‌گوييم اين انتخاب شما گزينشي است. اين قانون عقلاء و بين المللي است.

آقاي إبن حزم اندلسي ـ از بزرگان و استوانه‌هاي علمي اهل سنت ـ مي‌گويد:معنا ندارد در مناظره با شيعه، به كتاب‌هاي خودمان كه آنها قبول ندارند، احتجاج و استناد كنيم و آنها هم در مناظره با ما اهل سنت، بر كتاب‌هاي خودشانن كه ما قبول نداريم، احتجاج و استناد كنيم. هر يك از دو طرف، لازم است دليلي بياورند كه مورد قبول طرف ديگر باشد.

الفصل في الأهواء و الملل و النحل، ج4، ص159

مثلا اگر يك سني از كتاب كافي، روايتي را انتخاب كند كه به ضرر ماست، ما مي‌پذيريم و خود را موظف به جواب مي‌دانيم. همان‌طوري كه ما هم اگر روايتي را از صحيح بخاري پيدا كرديم كه به نفع ماست، به آن احتجاج مي‌كنيم و معنايش اين نيست كه تمام روايات صحيح بخاري را قبول داريم. آن دسته از روايات را كه به نفع ما و به ضرر آنهاست، انتخاب و احتجاج مي‌كنيم. اين يك قاعده الزامي و عقلائي است.

اما در جواب به سوال 2 و سه شما وقتی پیامبر حرفی جز حق نمیزند فعلا احتیاجی به جواب دادن در این زمینه نمی باشد . هرچند جوابش بسیار اسان است .

اما حرف شیخ صدق را دوباره بخوانید : او میگوید : و شكي نيست كه علي ولي الله است … اما در اصل اذان چنين نيست . و من اين را گفتم تا با اين زياده در روايات ، متهمان به تفويض را كه خود را در بين ما جا داده اند پيدا كنيم .پس شهادت ثالثه جزو اذان نيست و اگر با نيت جزئيت گفته شود باعث بطلان عمل مي شود.

همان حرفی که ما میزنیم .

در ثانی پيامبر (ص) از آغاز دعوت نبوت خود، بحث ولايت و جانشني حضرت علي عليه السلام را در بين قريش که در بين آنها کفار و مشرکين نيز بودند بيان کرده است همچناکه حديث دار در اين خصوص مشهور است و در روايات فراوان نيز در کنار شهادت به رسالت پيامبر (ص) شهادت به ولايت حضرت علي عليه السلام نيز ذکر شده است

أنبأني الشيخ الحافظ شهردار بن شيرويه بن شهر دارا الديلمي إجازة قال: أنبأنا أحمد بن خلف حدثنا الحاكم أبو عبد الله محمد بن عبد الله البيع حدثنا محمد بن المظفر حدثنا عبد الله بن محمد بن غزوان حدثنا علي بن جابر حدثنا محمد بن خالد الحافظ بن عبد الله حدثنا محمد بن الفضيل حدثنا محمد بن سوقة عن إبراهيم عن الأسود عن عبد الله بن مسعود قال: قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): ” أتاني ملك فقال: يا محمد * (واسأل من أرسلنا من قبلك من رسلنا) * قال: قلت على ما بعثوا قال: على ولايتك وولاية علي بن أبي طالب “(1). الحديث الثاني: أبو نعيم المحدث الأصفهاني في (حلية الأولياء) في تفسير قوله تعالى: * (واسأل من أرسلنا من قبلك من رسلنا) * ليلة أسري به جمع الله بينه وبين الأنبياء قال: سلهم يا محمد على ماذا بعثتم؟ قالوا: بعثنا على شهادة إلا إله إلا الله والإقرار بنبوتك والولاية لعلي (عليه السلام.فرائد السمطين (ج1 / ص81) ح62

حال سوال بعدی شما شاید این باشد که چرا پيامبر صلي الله عليه و آله در کنار شهادت به خود، براي حضرت علي (ع) اقرار نمي گرفتند، علت آن در آيه تبليغ بيان شده است والله يعصمک من الناس وقتي پيامبر (ص) در اواخر عمر خود از بيعت گرفتن حضرت علي (ص) آشکارا ترس اين را داشتند که شايد برخي قبول نکنند و از دين خارج شود، چطور انتظار هست که حضرت در ابتداء مسلمان شدن کسي، به ولايت حضرت علي (ع) نيز اعتراف بگيرند؟!

ثانيا: اگر واقعا کسي به نبوت پيامبر صلي الله عليه و آله اعتراف کند، در حقيقت به همه آنچه که پيامبر مي آورد نيز اعتراف دارد از جمله اينها ولايت حضرت علي (ع) است که پيامبر بارها به آن اشاره کرده است و اگر آن شخص واقعا مسلمان باشد به ولايت حضرت علي نيز اقرار کرده است

سلام

ابتدا ببینیم خود حاکم چه میگوید بعد حرف البانی متعصب را نقد کنیم :

يا عبدَ اللهِ أتاني ملَكٌ فقال يا محمَّدُ وسلْ من أرسلنا من قبلِك من رُسلِنا علامَ بُعثوا قال قلتُ علامَ بُعثوا قال على وِلايتِك وولايةِ عليِّ بنِ أبي طالبٍ

الراوي: عبدالله بن مسعود المحدث: الحاكم – المصدر: معرفة علوم الحديث – الصفحة أو الرقم: 156
خلاصة حكم المحدث: تفرد به علي بن جابر عن محمد بن خالد عن محمد بن فضيل ولم نكتبه إلا عن ابن مظفر وهو عندنا حافظ ثقة مأمون

بررسي سندي و رجالي اين حديث معرفة العلوم حاکم نيشابوري ص 96 : اولا حاکم نيشابوري به گفته شمس الدين ذهبي امام المحدثين بعد از نقل اين روايت ميگويد که اين روايت از محمد ابن مظفر نقل شده و ميگويد او نزد ما ثقه و مورد اطمينان هست.

ذهبي در شرح ابن مظفر مينويسد: الامام ابوالمظفر… و همچنين او را هم عصر و رفيق امام غزالي ميداند تاريخ الاسلام ذهبي ج 34 ص 312 و خطيب بغدادي در هنگام نقل حديث از اون به او لقب حافظ ميدهد !!!!! تاريخ بغداد ج 14 ص 321

اما وقتي الباني به اين حديث ميرسد ميگويد : اين حديث موضوع(ساختگي) است . 4884 – ( يا عبدالله ! أتاني ملك فقال : يا محمد ! (واسأل من أرسلنا قبلك من رسلنا) على ما بعثوا ؟ قال : قلت : على ما بعثوا ؟ قال : على ولايتك وولاية علي بن أبي طالب ) . السلسلة الضعيفة – مختصرة بعد تنها ايرادي که از اين حديث ميگرد وجود : 1.محمد ابن خالد ابن عبدالله الواسطي الطحان 2.علي ابن جابر

اما محمد ابن خالد

1.محمد ابن خالد ابن عبدالله الواسطي الطحان: و اما در مورد محمد ابن خالد ابن عبدالله او را از ديدگاه مورخان ضعيف ميداند !!!!!!

اين در صورتي هست که افرادي مانند ابن ماجه قزويني صاحب يکي از صحاح ستة و ابن حبان و …. از او حديث نقل کرده اند !!!!!!!!! صحيح ابن حبان ج 6 ص364 : 2637 – أخبرنا الحسن بن سفيان قال : حدثنا محمد بن خالد بن عبد الله الواسطي و جمعة بن عبد الله البلخي … قال شعيب الأرنؤوط : إسناده صحيح …. …

اقاي ابن حجر هيثمي از بزرگان محدثين اهل سنت هست در کتاب مجمع زوائد جلد 10 ص 93 باب جامع في التسبيح و التحميد و غيرهما ميگويد : وثقه ابن حبان در ضمن جناب ابن حبان ايشان رو در کتاب ثقات خود به عنوان شخصه ثقه مياورد: الثقات ابن حبان جلد 9 ص 90 … اين شخص اگر ضعيف هست و ثقه نيست در کتب صحاح ستة چه ميکند؟؟؟؟

سنن ابن ماجه قزويني ج1 ص539 /الجزء پنجم ص 280 : 1758 – حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ خَالِدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْوَاسِطِىُّ حَدَّثَنَا أَبِى عَنْ عَطَاءِ بْنِ السَّائِبِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ رُخِّصَ لِلْكَبِيرِ الصَّائِمِ فِى الْمُبَاشَرَةِ وَكُرِهَ لِلشَّابِّ.

سلام

اجر رسالت پیامبر را با این سخنانتان خوب میدهید .

بترسید از روزی که چشم در چشم پیامبر شوید و ادعای مسلمانی هم داشته باشید .

اما سوال من اینجاست که ایا درست است که وَإِنَّ اللَّهَ لَيُؤَيِّدُ هذا الدِّينَ بِالرَّجُلِ الْفَاجِرِ
صحيح البخاري، ج 3، ص 1114 و ج 4، ص 1540 و ج 6، ص 2436
خداي عالم دين اسلام را با يک مرد فاجر تاييد مي‌کند و گسترش مي‌دهد.
حال ميگويند عمر دين را گسترش داده است . در این روایت 2 نکته است

1 : اسلام گسترش پیدا میکند . پس هیچ نقصی در اسلام نیست

2 : شخصی فاجر دین اسلام را گسترش میدهد .

و در تایید نيز احمد بن حنبل از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم روايت مي‌كند:

إن الله تبارك وتعالى سيؤيد هذا الدين بأقوام لا خلاق لهم

خداوند تبارك و تعالى به زودي اين دين را توسط اقوامي كه فاقد هر‌گونه شايستگي هستند ياري مي‌رساند.

مسند احمد بن حنبل، ج 5، ص 45 ـ دقائق التفسير، ابن تيميه، ج 2، ص 143.

و در روايتي ديگر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلّم فرمودند:

إن الله عز وجل ليؤيد هذا الدين برجال ما هم من أهله.

خداوند عزوجل اين دين را توسط مرداني كه اهليت براي اين كار را ندارند تأييد خواهد نمود.

مجمع الزوائد، الهيثمي، ج 5، ص 302.

در منابع معتبر اهل سنت هم از قول رسول اکرم‏ صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده‏اند که فرموده است:
یکون بعدی أئمة لا یهتدون بهدای ولا یستنون بسنتی ، وسیقوم فیهم رجال قلوبهم قلوب الشیاطین فی جُثمان أنس . قلت : کیف أصنع یا رسول الله ! إن أدرکت ذلک ؟ قال : تسمع وتطیع للأمیر وإن ضرب ظهرک وأخذ مالک فاسمع وأطع
صحیح مسلم: 20/6 ، کتاب الأمارة باب الأمر بلزوم الجماعة ح 51.

پیشوایانى بعد از من خواهند آمد که نه از هدایت‏هاى من بهره‏اى برده‏ اند و نه به سنت من عمل مى‏کنند، و قلوب آنان همانا قلوب شیاطینى است که در درون جسم آدمى قرار گرفته باشد.

و شما این شیاطین را برای من مشخص نکردید ؟

در ضمن افراد فاجر هم برای ما معرفی میکنید ؟

تلاش عمر بر تحريف آيه (السابقون الاولون) :

در اين آيه كريمه خداوند متعال مسلمانان را به سه دسته تقسم كرده است : 1 . پيشي گيرندگان مهاجر ؛ 2 . پيشي گيرندگان انصار ؛ 3 . كساني كه از كارهاي نيك آن‌ها پيروي كنند .

اما از آن جايي كه خليفه دوم قائل به برتري قبيله قريش بر تمام قبائل بود و از طرفي پذيرفتن اين كه قرآن كريم از قبيله ديگري تمجيد كرده باشد ، براي او بسيار سخت وناگوار بود ؛ از اين رو با هوشياري و زيركي فوق العاده تلاش كرد كه اين آيه را تحريف نمايد .

طبق آن چه كه دانشمندان اهل سنت نوشته‌اند ، جناب خليفه با حذف «واو» از جمله «والذين اتبعوهم» و صفت قرار دادن آن براي «المهاجرين» ، آيه را اين گونه تلاوت مي‌كرده‌اند:

والسابقون الأولون من المهاجرين والأنصار الذين اتبعوهم بإحسان .

حذف «واو» توسط خليفه چند نتيجه داشت :

الف : آيه شامل دو دسته از مسلمانان مي شود : 1 . پيشي گيرندگان مهاجر ؛‌2 . انصاري كه از مهاجرين پيروي مي‌كنند ! ، و قسم سومي وجود ندارد

ب : انصار اصالتاً فضيلتي ندارند و اگر فضيلتي هم باشد به خاطر پيروي آن‌ها از مهاجرين است .

ج : رضايت از مهاجرين بدون قيد و شرط (لا بشرط) است ؛‌ ولي رضايت از انصار به شرط پيروي از اعمال نيك مهاجرين است (بشرط شيء) و تابعين (بقيه مسلمانان) هيچ بهره‌اي از اين آيه نمي‌برند (بشرط لا ) .

در حقيقت با اين تحريف كوچك ، مي‌خواست به انصار بفهماند كه بر شما واجب است كه از مهاجرين پيروي كنيد ! .

در اين صورت معناي آيه اين مي‌شود كه خداوند از مهاجرين و كساني كه از مهاجرين پيروي مي‌كنند ، راضي است و آنان را به بهشت برين خواهد برد .

قاسم بن سلام در فضائل القرآن مي‌نويسد :

… وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ ، فَقَالَ عُمَرُ : الَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ ، فَقَالَ زَيْدٌ : أَمِيرُ المُؤْمِنِينَ أَعْلَمُ ، فَقَالَ عُمَرُ : ائْتُونِي بِأُبَي بنِ كَعْبٍ ، فَسَأَلَهُ عَنْ ذالِكَ ؟ فَقَالَ أُبِيٌّ : وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ فَقَالَ عُمَرُ : نَعَمْ إِذَنْ ، فَنَعَمْ إِذَنْ ، نُتَابِعُ أُبَيَّاً .

عمر آيه را بگونه اي تلاوت كرد كه بين (الانصار) و (الذين) از حرف واو استفاده نكرد وآن را حذف كرد، زيد بن ثابت گفت: الذين را با واو بايد خواند، دو مرتبه عمر بدون واو خواند، زيد عقب نشيني كرد وگفت: گويا خليفه بهتر مي داند، عمر دستور داد تا ابي بن كعب را حاضر كنند، وقتي كه آمد از وي پرسيد جواب داد: (والذين اتبعوهم) يعني واو عطف دارد، عمر قبول كرد ودو بار هم تكرار كرد. وگفت: از ابي پيروي مي كنيم.

فضائل القرآن ، ج 2 ، ص 66 و تفسير الطبري ، ج 11 ، ص 8 و جامع الاحاديث (الجامع الصغير وزوائده والجامع الكبير) ، جلال الدين سيوطي ، ج 14 ، ص 8 و الدر المنثور ، سيوطي ، ج 4 ، ص 268 .

6) عـطـيـه از رجـال احمد بن حنبل است وواضح است كه احمدروايت نمى كند مگر از فرد مورد اعـتـمـاد, واحـمـد روايـت هـاى زيـادى از او نـقـل كـرده است , پس ادعاى اينكه احمد, عطيه را ضـعيف شمرده است دروغ محض است .
تقى سبكى مى گويد: واحمد خدااو را رحمت كند روايت نـمـى كرد مگر از فرد مورد اعتماد, مخالفين مايعنى ابن تيميه اين مطلب را به صراحت گفته اند.
ابن تيميه دركتابى كه در جواب بكرى پس از ده نوشته از او, تاليف كرده است مى گويد: كسانى از عـلماء حديث كه قائل به جرح وتعديل اند بر دونوع اند: بعضى از آنها جز از فرد مورد اعتماد روايت نمى كنند مانندمالك …واحمد بن حنبل .. .
واين سخن مخالفين ما را بس است جهت اينكه احمد جز از معتمدين روايت نمى كند ولذا معنى نداردكه او بر عطيه خدشه اى وارد كند . شفاء الاسقام ج10 ص 11.
7) سـبـط ابـن جوزى او را تاييد مى كند .
او به صراحت عطيه را مورداعتماد شمرده وتضعيف او را مـردود مـى دانـد, او ابـتـدا سخن پيامبر(ص ) خطاب به على (ع ): لا يحل لاحد ان يجنب فى هذا الـمسجدغيرى وغيرك , [براى كسى جز من وتو جايز نيست كه در اين مسجد جنب باشد], را نقل كرده سپس مى گويد: پس اگر بگويندعطيه ضعيف است وبراى ضعف حديث استدلال كنند كه تـرمـذى گـفـتـه اسـت : ايـن حديث را براى محمد بن اسماعيل بخارى خواندم ,يا او از من شنيد وخنديد.
جـواب ايـن است كه : عطيه عوفى از ابن عباس وصحابه روايت كرده ومورد اعتماد است واما قول ترمذى مبنى بر اينكه بخارى با شنيدن اين حديث خنديده است بخاطر اين سخن پيامبر(ص ) است : آن راحلال نمى دانم مگر بر فرد پاك , نه در حال حيض ونه در حال جنابت .
شافعى مى گويد: براى جنب جايز است كه از مسجد عبور كند وابوحنيفه مى گويد جايز نيست تا آنـكـه غـسل كند وحديث على حمل براين مى شود كه اين استثنا مخصوص او بوده , همانگونه كه مسائلى مخصوص پيامبر(ص ) بوده است .خلاصة عبقات الانوار ج1 ص 339.

8) ادعـاى ابـن جـوزى بـر ايـنكه يحيى بن معين عطيه را تضعيف كرده است نيز مردود است زيرا دورى از ابن معين نقل كرده است كه عطيه مرد صالحى است .
حافظ ابن حجر در شرح حال عطيه چنين مى گويد: دورى از ابن معين نقل كرده است كه او مرد صالحى است . تهذيب التهذيب ج7 ص 225.
بنابراين آنچه ابن جوزى به يحيى بن معين نسبت داده صحيح نيست .
ابـن جـوزى نـسبت به حديث ثقلين بسيار جاهل است زيرا او خيال مى كند با ضعيف شدن عطيه , حـديـث ثـقـلـيـن نـيـز تـضـعـيـف مى شود,در حاليكه تاييد يا تضعيف او هيچ ضررى به حديث ثقلين نمى زند, زيرا حديثى را كه عطيه از ابو سعيد روايت كرده است ابوطفيل نيز از ابو سعيد نقل نـموده وابو طفيل از صحابه بشمارمى رود .
از آن گذشته درستى حديث ثقلين بسته به روايت ابو سـعيدنيست چه از راه عطيه باشد چه ابو طفيل .
اگر فرض كنيم كه روايت ابو سعيد از هر دو راه ضـعـيـف بـاشـد بـاز هم ضررى به حديث نمى رساند, به اين دليل كه حديث داراى راه ها وروايت هاى مختلف است .