پاسخی بر سوال یکی از کاربران در مورد حدیث (کتاب الله وعترتی ).

بسم الله الرحمن الرحیم
ابتدا اینکه امامیه از آوردن آیه ای در اثبات امامت ولایت علی رضی الله عنه و۱۱ نفر بعد از او عاجز هستند وهمینطور برای آوردن آیه ای که دلالت کند بر اطاعت از ۱۲ امام وهمینطور آیه ای که دلالت بر عصمت آنها کند.

به این دلیل سعی می کنند از بعضی از احادیث به خواسته خود برسند و حتی را پا رافراتر نهاده وبرای اثبات اباطیل خود به تورات وانحِیل استناد می کنند.اما در این نوشتار روشن می کنیم از قرآن و کتب خودشان که (حدیث کتاب الله وعترتی) نمی تواند برای امامیه پناه گاهی باشد.

جايگاه سنت:
ابتدا از قرآن کریم که بیان کننده هر چیزی برای ما مسلمانان است همانطور که الله تعالی می فرماید: ( وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ )۸۹ النحل
(اين كتاب را كه روشنگر هر چيزى است و براى مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارتگرى است بر تو نازل كرديم )
الله تعالی در پیروی از رسول الله صلی الله علیه وسلم (سنت) چه می گوید؟
(تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ وَمَن يُطِعِ اللّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ). النساء ۱۳
(اينها احكام الهى است و هر كس از خدا و پيامبر او اطاعت كند وى را به باغهايى درآورد كه از زير [درختان] آن نهرها روان است در آن جاودانه‏اند و اين همان كاميابى بزرگ است )
و در ادامه می گوید:(وَمَن يَعْصِ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿۱۴﴾
و هر كس از خدا و پيامبر او نافرمانى كند و از حدود مقرر او تجاوز نمايد وى را در آتشى درآورد كه همواره در آن خواهد بود و براى او عذابى خفت‏آور است)
(يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأَنفَالِ قُلِ الأَنفَالُ لِلّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بِيْنِكُمْ وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ) ﴿۱﴾ الانفال
(اى پيامبر] از تو در باره غنايم جنگى مى‏پرسند بگو غنايم جنگى اختصاص به خدا و فرستاده [او] دارد پس از خدا پروا داريد و با يكديگر سازش نماييد و اگر ايمان داريد از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد )
و آیات دیگری که اگر بخواهیم همه را نقل کنیم خود مقاله جدا گانه می شود وهمین مقدار کفایت می کند

پس تا اینجا نتیجه می گیریم که خداوند سفارش به اطاعت از خود و رسولش کرده و مخالفت الله و رسولش معصیت است و باعث دخول در جهنم می شود آیا در آیات قرآن جایی گفته شده هرکس از ائمه ۱۲ گانه به زعم امامیه (عترت) اطاعت نکند ویا در امری مخالفتشان کند داخل جهنم می شود ومعصیت کرده؟
پس از قرآن می فهمیم که سنت بر عترت افضلیت دارد

دوم اینکه عترت خود باید تابع سنت باشد ونمی تواند سنت جدیدی از خود بسازد (واین را در ادامه از کتب امامیه اثبات می کنیم) زیرا آیاتی که ما را به اطاعت از سنت می کند تمام مردم را در بر می گیرد ونه فقط افراد خاصی را.

استناد امامیه به آیه اولی الامر و بطلان آن:
استناد می کنند به این آیه (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا ﴿۵۹﴾النساء
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد پس هر گاه در امرى [دينى] اختلاف نظر يافتيد اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد آن را به [كتاب] خدا و [سنت] پيامبر [او] عرضه بداريد اين بهتر و نيك‏فرجام‏تر است.

و می گویند اولی الامر ائمه شیعه هستند به زعمشان عترت
واین نهایت جهل است زیرا در نزد امامیه امام معصوم و واجب الاطاعه است و نمی توان با او در امری مخالفت کرد اما آیه به وضوح می گوید (فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ) (اگر در مسئله ای اختلاف کردید با اولی الامر)پس اولی الامر امام معصوم نیست زیرا با معصوم اختلاف نتوان کرد
نکته بعدی در ادامه می گوید (فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ) (اگر با اولی الامر اختلاف کردید برگردید بر کتاب خدا و سنت)پس چرا نمی گوید بر گردید بر عترت؟؟

خطای امامیه در برداشت از معنای لفظ عترت:
در نزد امامیه عترت یعنی ائمه ۱۲ گانه ونه احدی دیگر حال ما معنای واقعی عترت را بیان می کنیم
عترت فقط ۱۲ امام یا آل علی نمی باشند بلکه آل عباس وعقیل و جعفر و امهات مومنین هم از عترت هستند
و در لفظ دیگر حدیث آمده (عترتی اهل بیتی) واهل بیت در اصل همسران رسول الله می باشند و آنها را هم در بر می گیرد همانطور که در سوره احزاب می خوانیم (إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا)
به دلیل ایه قبلی که می فرماید: (يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ ۚ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿٣٢﴾ وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ ۖ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا ﴿٣٣﴾ وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّـهِ وَالْحِكْمَةِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا ) "الاحزاب/32-33-34"

وتخصیص امامیه که اهل بیت فقط ۵نفر هستند نشان دهنده جهل و بازی آنان با آیات قرآن است و اینکه ردی بر خودشان است اگر آیه فقط مخصوص ۵تن است پس بقیه ائمه شما چطور معصوم شده وداخل عترت شدند؟ ودراینجا کل عقایدشان باطل می شود.
وهمانطور که در صحیح مسلم از حدیث زید بن ارقم که از او می پرسند آیا همسران رسول الله اهل بیت او هستند؟ می گوید بله.

سوال ما از امامیه اینکه می گویند عترت یعنی آل علی فرزندان علی می گوییم فرزندان علی بسیارند چرا بقیه آنها داخل آیه نمی شوند؟ و چرا فقط عترت را تخصیص به ۱۲ امام داده اند؟
اگر بگویند بله عترت یعنی ۱۲ امام می گوییم برای ما آیه قرآنی ویا حدیثی بیاورید که بگوید عترت یعنی ۱۲ امام شیعه

مسئله بعدی ابوجعفر طحاوی رحمه الله در معنای (العترة)می گوید(عترت اهل بیت رسول الله هستند کسانی که بر سنت ایشان هستند وبر اوامر ایشان تمسک می کنند) پس باز عترت وقتی ارزش پیدا می کند که بر سنت رسول الله باشد یعنی باز سنت بر عترت افضلیت پیدا می کند والا عترتی که از سنت بویی نبرده در آن خیری هست؟

پس عترت کسی است که بر منهج وسنت رسول الله صلی الله علیه وسلم باشد ولا غیر وعارف باشد به سنت.
و شیخ آلبانی رحمه الله می فرمایند (ذکر اهل بیت در کنار در مقابل قرآن مانند ذکر خلفای راشدین در مقابل سنت رسول الله است که بسند صحیح ابوعیسی الترمذی و غیرهم روایت می کنند:علیکم بسنتی وسنه خلفاء الراشدین من بعدی)
امامیه از آوردن یک نص مانند حدیث (سنتی وسنه خلفاء الراشدین) برای ائمه خود عاجزند.

بطلان ادعای امامیه مبنی بر ضعف اسناد حدیث کتاب الله وسنتی:
(إني قد خلفت فيكم شيئين لن تضلوا بعدهما أبدا ما أخذتم بهما أو عملتم بهما : كتاب الله وسنتي ولم يتفرقا حتى يردا علي الحوض )
الراوي: أبو هريرة المحدث: ابن حزم - المصدر: أصول الأحكام - الصفحة أو الرقم: 2/251
خلاصة حكم المحدث: صحيح

( تركت فيكم شيئين لن تضلوا بعدهما : كتاب الله ، وسنتي ولن يفترقا حتى يردا علي الحوض)
الراوي: أبو هريرة المحدث: محمد جار الله الصعدي - المصدر: النوافح العطرة - الصفحة أو الرقم: 100
خلاصة حكم المحدث: صحيح

 (إني تارك فيكم ما لن تضلوا إن اعتصمتم به ؛ كتاب الله وسنتي)
الراوي: - المحدث: ابن باز - المصدر: مجموع فتاوى ابن باز - الصفحة أو الرقم: 155/8
خلاصة حكم المحدث: إسناده جيد

(تركت فيكم أمرين ؛ لن تضلوا ما إن تمسكتم بهما : كتاب الله وسنتي ، ولن يتفرقا حتى يردا علي الحوض)
الراوي: - المحدث: الألباني - المصدر: منزلة السنة - الصفحة أو الرقم: 13
خلاصة حكم المحدث: إسناده حسن

واما حدیث امام مالک رضی الله تعالی عنه در الموطاء که مرسل است وبعضی تضعیف کردند که شواهدی دارد که آن را تقویت می کند که بعضی از آن را بیان کردیم.

واما اثبات افضلیت سنت بر عترت از کتب امامیه:
( علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن النوفلي، عن السكوني، عن أبي عبدالله عليه السلام
قال: قال رسول الله صلى الله عليه وآله: إن على كل حق حقيقة، وعلى كل صواب نورا، فما وافق كتاب الله فخذوه وما خالف كتاب الله فدعوه.)

(آنچه موافق کتاب خدا است آن را قبول کند و آنچه مخالف قرآن است رها کن)
 محمد بن يحيى، عن عبدالله بن محمد، عن علي بن الحكم، عن أبان بن عثمان عن عبدالله بن أبي يعفور،
قال: وحدثني حسين بن أبي العلاء أنه حضر ابن أبي يعفور في هذا المجلس قال: سألت أبا عبدالله عليه السلام عن اختلاف الحديث يرويه من نثق به ومنهم من لا تثق به؟
قال: إذا ورد عليكم حديث فوجدتم له شاهدا من كتاب الله أو من قول رسول الله صلى الله عليه وآله وإلا فالذي جاء كم به أولى به

(ابی یعفور از جعفر صادق در مورد اختلاف حدیث پرسید! امام جواب داد اگر حدیثی یافتید اگر برای آن شاهدی در کتاب خدا و سنت رسول الله یافتید قبول کنید)

 عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن أبيه، عن النضر بن سويد، عن يحيى الحلبي، عن أيوب بن الحر قال: سمعت أبا عبدالله عليه السلام يقول: كل شئ مردود إلى الكتاب والسنة، وكل حديث لا يوافق كتاب الله فهو زخرف
(از ابی عبدالله صادق شنیدم :تمام حِیزها باید به کتاب وسنت عرضه شود و هر حدیثی مخالف کتا خدا بود زخرف است)(یعنی دروغ)

 وبهذا الاسناد، عن ابن أبي عمير، عن بعض أصحابه قال: سمعت أبا عبدالله عليه السلام يقول: من خالف كتاب الله وسنة محمد صلى الله عليه وآله فقد كفر.
(جعفر صادق می گوید هر کس با کتاب خدا وسنت رسول الله مخالفت کند کافر شده)
 علي بن إبراهيم، عن محمد بن عيسي بن عبيد، عن يونس رفعه قال: قال علي بن الحسين عليه السلام: إن أفضل الاعمال عند الله ما عمل بالسنة وإن قل.
(افضل اعمال در نزد الله تعالی عمل به سنت است حتی اگر ناچیز باشد) علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن أحمد بن النضر، عن عمرو بن شمر، عن جابر، عن أبي جعفر عليه السلام قال: ما من أحد إلا وله شرة وفترة، فمن كانت فترته إلى سنة فقد اهتدى ومن كانت فترته إلى بدعة فقد غوى.

(ابی جعفر می گوید :هرکس بر فترت سنت باشد هدایت شده وهرکس بر بدعت باشد گمراه شده است)
علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن النوفلي، عن السكوني، عن أبي عبدالله عن آبائه عليهم السلام
قال: قال أمير المؤمنين عليه السلام: السنة سنتان: سنة في فريضة الاخذ بها هدى، وتركها ضلالة،
وسنة في غير فريضة الاخذ بها فضيلة وتركها إلى غير خطيئة
(علی رضی الله تعالی عنه می گوید: سنت دو نوع است ابتدا در فریضه که برآن عمل کردن هدایت است و ترک آن گمراهیست
ودوم سنت در غیر فرائض که عمل برآن فضیلت است و ترک آن خطاء) الكافي ج 1 ص 72 -71
الأصول من الكافي الجزء ١
                                                                                                             وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه اجمعین

                                                                                                                              الهاشــــــــــمى الحســـنى