شیعه با این عملش جزو مهتدین و هدایت یافته گان نیست!

توضيح سؤال :
وقتي كه فردي براي امام حسين (ع) گريه ميكند بيشتر از روي دلسوزي و ناراحتي براي اتفاقات آن واقعه بزرگ است و از هيچ جهت نه الي الله است نه لله پس چطور است كه سينه زدن گريه كردن وحتي شركت كردن در اين مجالس انسان را صاحب ثواب ميكند.

پاسخ شیعه:
يکي از مطالبي که در قرآن براي آن وعده ثواب داده شده و در آن شرط قربت نشده است حضور در اماکني است که سبب خشم و غضب دشمنان دين مي شود (اماکني که حضور در آنها سبب فزوني شوکت مسلمانان و به اصطلاح زياد شدن سياهي لشکر ايشان مي گردد)
بودند در لشکر يزيد کسانيکه براي کشتن امام حسين عليه السلام نيامده بودند؛ بلکه به اين علت آمدند که اگر بعد از اين جنگ خواستند به لشکريان هديه اي بدهند به ايشان هم برسد و نه تيري به سمت امام حسين عليه السلام انداختند و نه شمشيري کشيدند اما ايشان را مستحق عذاب مي دانيم . زيرا سياهي لشگر کفر شدند و جزو نماد ظلم قرار گرفتند .
از آن طرف عده اي هستند که در اين عزاداري ها شرکت مي کنند و چون اين عزاداري ها نشانه مقابله با ظلم است خداوند به ايشان ثواب مي دهد .
البته بايد گفت اين که شما دلسوزي و ناراحتي براي امام حسين عليه السلام را الي الله ولله ندانستيد اين درست نيست . بلکه اکثر کسانيکه براي امام حسين گريه مي کنند از جنبه ديني براي ايشان گريه مي نمايند و عزاداري مي کنند ؛ وگرنه مي توانستند براي کشته گان جنگ هاي جهاني اول و دوم و... گريه کنند . اما خود حضور در اين عزاداري ها نشانگر جهت عزاداري ايشان و از روي عرق ديني انجام گرفتن آن است.

پاسخ اهل سنت:
اساسا فرض سوال غلط است! یعنی اهل سنت در بین عبادات، نماز را میشناسند روزه را میشناسند حج را میشناسند و نیکی به پدر مادر را میشناسند و هزار عبادت دیگر را میشناسند
و گریه ندامت بر گناهان، و گریه از خوف خدا را میشناسند، اما عبادتی برای گریه برای مردگان را نمیشناسند !
پس حتی اگر گریه شیعه برای حسین ، فقط از سر دلسوزی هم نباشد و برای راضی کردن الله نیز باشد، باز این روش نه در دین نیست و نه از دین...
اینکه شیعه در عاشورا بر سرو پای خود گل میمالد و تند روهای آنها با زنجیر و شمشیر بر سر و روی خودشان میزنند و در خیابانها داد و فریاد میکنند ،این عبادتی نیست که در اسلام شناخته شده باشد، نه در زمان حضرت محمد اینکار بود نه در زمان خلافت علی!
و تا آنوقت که آل بویه حکومت نحس خود را در زمان عباسیان ایجاد نکرده بود، مسلمانان این عبادت را نمیشناختند.
حضرت علی که شهید شد ،پسرش حسن ،که خلیفه وقت بود ،دسته جات سینه زنی براه نیاندخت. پس این عبادت قبلا نبود !
عبادت های اسلامی معلوم است
این یک بدعت زشت است، بدعتی بسیار زشت!!
حمزه شهید شد ،مثله شد، جگرش را خوردند اما رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم نه خودش حرکاتی از این دست کردند نه به مسلمانان دستور دادند که بر سر وروی خود بکوبند و در کوچه ها شام غریبان برپا کنند.
یا شما از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بهتر میدانید، یا رهبر شما رسول الله نیست بلکه شیطان را به رهبری خود انتخاب کرده اید .
کشته شدن حسین، اگر مصیبت بود (که بود) برای وقت معینی بود قاتلانش که از بین رفتند دیگر عزاداری چه معنی دارد ؟! حتی عزاداری قبل از انتقام هم معنی نداشت !
الله بما راهنمای ازاله مصیبت را در قرآن نشان داده است اینهم آیات درسوره بقره : 

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿153﴾
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد از شكيبايى و نماز يارى جوييد زيرا خدا با شكيبايان است 

وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ ﴿154﴾
و كسانى را كه در راه خدا كشته مى‏شوند مرده نخوانيد بلكه زنده‏اند ولى شما نمى‏دانيد

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ ﴿155﴾
و قطعا شما را به چيزى از [قبيل] ترس و گرسنگى و كاهشى در اموال و جانها و محصولات مى‏آزماييم و مژده ده شكيبايان را 

الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ ﴿156﴾
[همان] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد مى‏گويند ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى‏گرديم

أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ﴿157﴾
بر ايشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه‏يافتگان [هم] خود ايشانند (157)

به آیه آخر توجه کنید: الله کسانی را که در وقت مصیبت صبر میکنند را مهتدون یعنی هدایت یافته مینامد
پس مثل روز روشن شد که شیعه با این جزع و فزع و بیصبری که در مرگ حسین هر سال از خود نشان میدهد از جمله مهتدین و هدایت یافته گان نیست