شفا دهنده تنها خداست!

سلسله درسهای تابشی از نور

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله والصلاة والسلام علی رسول الله وعلی آله وصحبه وسلم

یکی از مشکلات عمده ای که جامعه ما امروزه با آن دست بگریبان است بی سوادی وفهم ناقص از دین است. که این نقطه از سوی برخی سودجویان مورد سوء استفاده قرار گرفته، وباعث شده تصورات منفی ونادرستی در دین رایج گردد. آیت الله العظمی علامه ابو الفضل برقعی (رحمه الله) که یکی از بارزترین شخصیتهای علمی معاصر ایران و جهان اسلام است در تفسیرشان که بنام «تفسیر تابش» مشهور است به برخی از اینموارد اشاره فرموده اند.

مناسب دانستیم که برخی از این موضوعاتی که در حال حاضر با کبکبه ودبدبه ی زیادی در بین عوام الناس مطرح می شود را در «تفسیر تابش» پیگیری کرده در اختیار دانش جویان و طالبان حق قرار دهیم تا با مطالعه آن حقائق را دریافته در دامها و چاله های مشبوهی که دوستان نادان و یا دشمنان دانا در سر راه کنده اند نیفتند.

درس چهارم این سلسله از درسهای «تابشی از نور» را با عنوان «شفا دهنده تنها خداست! » ادامه می دهیم:

شفا دهنده تنها خداست!

علامه آیت الله العظمی برقعی (رحمه الله) در ابتدای تفسیر سوره مبارکه عبس می فرمایند:

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١﴾ أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ﴿٣﴾

ترجمه : چهره در هم کشید و روی برتافت (1) که نابینا نزدش آمد (2) و چه می‌دانی شاید او پاکی را طالب است (3)

نکات : در این آیات عتابی لطیف نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم شده زیرا نفرموده عبستَ بطور خطاب، بلکه فرموده « عَبَسَ » و نسبت عبوس به مغایت داده شده و کم‌کم عتاب را متوجه مخاطب نموده است که چرا از کوری روگردانیدی و به آنکه طالب هدایت نیست پرداختی. نزول آیه در وقتی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم با جمعی از اشراف قریش سخن می‌گفت و دعوت به اسلام می‌کرد و انذار می‌نمود، ناگهان عبدالله ابن أم مکتوم که نابینا بود وارد شد و متوجه کسانیکه حضور رسولند نشد و عرض کرد یا رسول الله علمني مما علمك، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ساکت شد و او تکرار کرد، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم عبوس کرد و او را خوش نیامد که سخن او را قطع کرد و نخواست آن کافران بگویند اتباع محمد عده‌ای از نابینایان و سفله‌اند، و لذا حق‌تعالی برای تأدیب رسول خدا این آیات را نازل نمود. و جملة « وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ » دلالت دارد که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم علم و اطلاع به احوال مردم نداشته و همه چیز را نمی‌دانسته است. و این عبدالله بن ام مکتوم در عین کوری مؤذن پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نیز بود و با اخلاص و ایمانی که داشت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نتوانست او را شفاء دهد و چشمان نابینای او بینا نشد، و همچنین علی عليه السلام برادرش عقیل نابینا از دنیا رفت و آن حضرت نتوانست برادرش را شفاء دهد، معلوم می‌شود انبیاء و اولیاء قادر به همه چیز نیستند و شفاء و معجزه بدست ایشان نیست و ایشان در امور تکوین قدرتی ندارند، ولذا در دعاها می‌خوانیم یا من لا یشفي المرضی إلا هو.