دلیلی آشکار بر نادانی عجیب روحانیون شیعه!

در روزهای انقلاب وقتی ما به طرفداری از خمینی شعار میدادیم، یکی از خویشاوندان ما ؛که شاه دوست بود؛ ما را منع میکرد، تا بلاخره انقلاب پیروز شد، و سالی نگذشته بود که دیدیم او هم دارد به شاه  بد و بیراه میگوید!! او میگفت : من نمیدانم چرا  این شاه احمق، کتابهای خمینی را ممنوع کرده بود؟!!

ای کاش اجازه میداد مردم کتابهایش را بخوانند تا او را بشناسند و به این بلا دچار نشوند!
هرچند که من همیشه از شاه متنفر بودم اما سخن این شاه دوست درست است، یعنی  بهترین راه رسوا کردن علمای شیعه نمایاندن نوشته های آنها به مردم است .
نوشته زیر از علامه حلی است، او  چنانکه از نامش پیداست، شیعه ها  برایش ارزش فراوانی قایلند و برای همین به او لقب علامه را داده اند، در علامه  بودن او شیعه ها با هم اختلاف ندارند!
 بیایید نوشته این علامه را بخواتد، علامه شیعه که این باشد!! ......
علامه حلی میگوید: این آیه در حق حضرت علی و فاطمه و حسن و حسین است:
(مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿١٩﴾ بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ) (الرحمن: 19-20).
«دو درياى مختلف (شور و شيرين) را در كنار هم قرار داد، در حالى كه با هم تماس دارند. در ميان آن دو برزخى است كه يكى بر ديگرى غلبه نمى‏كند (و به هم نمى‏آميزند)».
او اضافه میکند: سنی هم حرف ما را میگوید  و  مفسر سنی ها ؛یعنی ثعلبی؛  در تفسیر خود مينویسد: ابونعیم از ابن عباس روایت می‌کند که در فرموده: « مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ » منظور از دو دریا علی و فاطمه است و در « بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ» مراد از برزخ و حد فاصل پیامبر می‌باشد. همچنین مروارید و مرجان در آیه بعد: (يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ) (الرحمن: 22). «از آن دو درياى (شور و شيرين)، لؤلؤ و مرجان خارج مى‏شود».حسن و حسین هستند، چنین فضیلتی برای هیچ کدام از اصحاب دیگر حاصل نشده و لذا او برای امامت شایسته‌تر و اولی‌تر است.

پاسخ اهل سنت:
1 – چنین تفسیر خزعبلات را فقط فردی بیمار بر زبان می‌آورد چرا که به هذیان گویی بیشتر شبیه است تا به تفسیر قرآن، و چیزی از قبیل تفسیر ملحدان و قرمطیان باطنیون از قرآن است، حتی از تفسیر آنها هم بدتر است. اصولاً چنین تفسیرکردنی، بی‌احترامی و اهانت بزرگی به قرآن و معانی والای آن است.
2: این آیات در سوره رحمن است که به اجماع مسلمانان سوره‌ای مکی است, و حسن و حسن در مدینه متولد شدند.
3: دریا نامیدن علی و فاطمه، و اینکه حسن مروارید باشد و حسین مثلاً مرجان و نکاح‌شان را مرج شمردن امری است که زبان عربی نه در مجاز و نه در حقیقت آن را نمیشناسد، لذا این سخن که دروغی بر خدا و قرآن است، از لحاظ لغت عرب نیز نادرست است.
4: اگر معنی این باشد آیه عام است.  یعنی هر کس با زنی ازدواج کند و صاحب دو فرزند شود آن دو از همین نوع هستند!!!

5: خداوند در آیه‌ی دیگری در مورد مرج البحرین توضیح بیشتری داده و می‌فرماید: ﴿ وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَـٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَـٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَّحْجُورًا ﴾ (الفرقان: 53).
«او كسى است كه دو دريا را در كنار هم قرار داد; يكى گوارا و شيرين، و ديگر شور و تلخ خداوند در ميان آن دو حاجز ومانعی ايجاد کرده است که آنها را کاملاً از هم جدا ساخته است".
 پس  آیا معنی آیه این است که الله  علی و فاطمه را کاملا از هم جدا نگه داشته است!! با تفسیر شیعه به این نقطه میرسیم!!! علمای شیعه گویا قرآن را نخواندند و این آیه دوم را ندیدند!!

6: حالا برگردیم به آیه مورد بحث: ( بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ﴿٢٠﴾ (الرحمن: 20). الله فرمود: «میان آن دو حد فاصلی است که به هم تجاوز نکنند».
 اگر مراد از آن دو در این آیه، علی و فاطمه باشد، حد فاصل و برزخ میانشان پیامبر  به زعم آنها خواهد بود. یعنی ایشان مانع تجاوز یکی از آن دو به دیگری می‌شود و این به بدگویی شبیه‌تر است تا به مدح. بلکه این توهین به یکی از آن دو نفر (حضرت علی یا فاطمه ) است و  این تاویل   به این معنی است که قرآن، یکی از آن دو  را، بغی  (سرکش)   میداند ! و شاید هر دو را !!!!!!
پس اگر منظور از دو دریا علی و فاطمه باشد، پس  حتماً نکوهشی برای یکی از این دو هم است.

7: ائمه تفسیر بر خلاف چیزی که این علامه گفته اتفاق نظر دارند و کسانی چون طبری و دیگران روایتی بر خلاف این روایت دروغین ذکر کرده‌اند.

8 – اصلا این آیه، یک معجزه علمی قرآن است، پس بیایید وجه اعجاز را ببینید، تا سنگینی جرم تاویل گران بیشتر معلوم شود:
علوم دریا شناسی امروز بوضوح این پدیده را باثبات رسانیده است.  که  بین دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس ؛در جبل الطارق؛ مانعی قرار دارد.
در سال 1982م یک هیئت علمی از امریکا به دانشگاه ملک عبدالعزیز در سعودی آمد و یاد آور گردید که این پرده در میان آبهای باب مندب وجود دارد که سفینه های فضائی امریکا آنرا عکس برداری کرده است، و معلوم شده است که این پرده با جزر و مد و توسط باد در حرکت است یعنی ـ مرج ـ چنانکه قرآن میگوید و عمق آن در بحر تقریباً به هزار متر میرسد.
حالا در قرآن می بینیم که این آیة میگوید: (مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿١٩﴾ بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ﴿٢٠﴾ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٢١﴾ يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٢٢﴾ سوره الرحمن 19_22 )
(دو دريا را [به گونه‌اى‌] روان كرد [كه‌] با هم برخورد كنند.  (١٩)  ميان آن دو، حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمى‌كنند.  (٢٠)  پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟  (٢١)  از هر دو [دريا] مرواريد و مرجان برآيد.).
 
و همچنين  خداوند فرموده است: ﴿ وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَـٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَـٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَّحْجُورًا ﴾ (الفرقان: 53)
«و اوست كسى كه دو دريا را موج‌زنان به سوى هم روان كرد: اين يكى شيرين [و] گوارا و آن يكى شور [و] تلخ است؛ و ميان آن دو، مانع و حريمى استوار قرار داد.»
.  این پرده یا برزخ فاصل میان نهر وبحر وجود دارد، آبهای نهر که به بحر سرازیر میشود و با وضاحت در تصویر های گرفته شده از سفینه های فضای معلوم میشود و شکل آن تقریباً مثلثی است، اصل و پایه آن در بحر و بلندترین نقطهء آن آخر نهر است و تحقیقات علمی نشان میدهد این پرده ها همانگونهء که قرآن گفته پردهء است که میشود از آن گذشت و ماهی میتواند از آن عبور کند چه در بحر باشد وچه در نهر.