غلو شيعه در حب علی، از اسباب دخول در جهنم است

غلو در هر چیز بد است، زیاده روی حتی در عبادت هم پسندیده نیست مثلا روزه کار خیلی خوبی است، ولی با این وجود هم رسول الله  از  روزه همیشگی منع فرمودند:«لا وصال فى الصیام» حدیث شماره2894 السلسله الصحیحه مختصره شیخ آلبانی.

نماز افضل اعمال است ولی  تمام شب به نماز ایستادن و نخوابیدن نیز در دین ما بد است، قال رسول الله: " يا عثمان إنى لم أومر بالرهبانية أرغبت عن سنتى ؟! قال: لا ىا رسول الله قال: إن من سنتى أن أصلى و أنام و أصوم و أطعم و أنكح و أطلق، فمن رغب عن سنتى فليس منى، يا عثمان إن لأهلك عليك حقا و لنفسك عليك حقا ".الألبانى فى "السلسلة الصحيحة" 1 / 679

 حتی زیاده روی در صدقه دادن را نیز  اسلام قبول ندارد  اینهم دلیل:
وقال صلى الله علىه وسلم لسعد إنك أن تدع ورثتك أغنياء خير من أن تدعهم عالة تكففون الناس. متفق علىه
بر این اساس، دوستی صحابه خوب است ولی زیاده روی ممنوع است اما بر خلاف این قاعده کلی، شیعه با این عقیده دل خود را خوش کرده که گناه با حب علی به او ضرر نمیرساند.

 شیعه میگوید: «حب علی حسنه لا یضر معها سیئه و بغض علی سیئه لا تنفع معها حسنه»
یعنی: دوستی با علی، حسنه ای است که گناه با آن ضرر نمی رساند؛ و  دشمنی با  علی، گناهی  است که گناه با آن هیج عمل نیکی  نمی رساند «بنقل از كتاب شبهای پیشاور»
و میگوید:«حب علىٍّ يأكل الذنوب كما تأكل النار الحطب» یعنی دوست داشتن علی گناه را محو میکند مثل اینکه آتش هیزم را میخورد «بنقل از كتاب شبهای پیشاور» شیعه میگوید این حدیث ها در کتب اهل سنت هم هست،

پاسخ اهل سنت: سخن اول شيعه در کتب اهل سنت نیست ولی سخن دوم هست، اما بودن چیزی در کتب اهل سنت لزوما به معنای درست بودن آن نیست، چه بسا غالیان شیعه که مذهب خود را پنهان نگه داشته بودند، احادیث  دروغینی را درباره  حضرت علی  شایع کرده اند.
حالا ما از شیعه ها میپرسیم: آیا اهل سنت همه کتب خود را مثل قرآن کریم میدانند ؟
جواب این است که نه،بلکه این فقط قرآن کریم است که در آن چون و چرا نمیکنیم و البته علمای ما متفقند که احادیث موجود در دو کتب بخاری و مسلم نیز تماما صحیح هستند بعد از این دیگر هر نوشته ای اول باید ورقه درستی خود را از حدیث شناسان بگیرد تا بعد سنی ها قبولش کنند.
آری در کتب اهل سنت حدیث «حب علىٍّ یأكل الذنوب كما تأكل النار الحطب»  است حدیث را ابن عساکر  (13/52)از ابن عباس نقل کرده،اما  ابن الجوزى آن را در کتاب  الموضوعات ذکر نموده است
و ألبانى نىز أنرا باطل دانسته است.

 از این گذشته چگونه ممکن است که دوست داشتن علی جوازی برای انجام دادن بقیه گناهان باشد. در حالیکه الله در قرآن میفرماید: «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِى ىحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَىغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ» (آل عمران/31)
بگو: «اگر خدا را دوست مى‌دارىد، از من پىروى کنىد! تا خدا (نىز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است.»
یعنی حتی دوست داشتن الله نیز گناهان را از بین نمیبرد، بلکه الله میگوید شرط دوست داشتن من این است که از رسول من پیروی کنید و شیعه میگوید با دوست داشتن علی گناه بی ضرر است این یعنی چی؟! یعنی پیروی نکردن از رسول بی ضرر است! یعنی  پیروی نکردن از الله بی ضرر است!! طبعا این سخن غالیان است. الله درباره غلو میفرماید:
  «قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوا أَهْوَاءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِن قَبْلُ وَأَضَلُّوا كَثِيرًا وَضَلُّوا عَن سَوَاءِ السَّبِيلِ » (المائدة/77)بگو: «اى اهل کتاب! در دین خود، غلو (و زیاده روى) نکنید! و غیر از حق نگویید! و از هوسهاى جمعیتى که پیشتر گمراه شدند و دیگران را گمراه کردند و از راه راست منحرف گشتند، پیروى ننمایید!»