آنچه درباره مسجد نمی‫دانستی..

شماره مقاله: 
511
نویسنده: 
دکتر عبد الباسط تاجیک

از آنجا که مسجد مهد توحید و شناخت خداوند متعال است، همگام با پا نهادن انسان بر کره خاکی اولین خانه‫ای بود که بر زمین نهاده شد: «إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَ‌كًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِينَ» ﴿آل عمران/٩٦﴾ (یقیناً نخستین خانه ای که برای مردم نهاده شد، همان است که در مکه است، که پر برکت و وسیله هدایت برای جهانیان است.)
مسجد در تصور توحیدی مرکزی است رمزی برای برقراری رابطه زنده با پروردگاری که از رگ کردن به انسان نزدیکتر و از تمامی حرکات و نوایای او آگاه است. مرکزی برای شناخت درست رابطه بنده با پروردگارش، و کارگاه "انسان" سازی، انسانی که دید وسیع او، و عزم توانمندش در ساختار جامعه و رشد آن نقش بسزایی بازی می‫کند.

«فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّـهُ أَن تُرْ‌فَعَ وَيُذْكَرَ‌ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ﴿٣٦﴾رِ‌جَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَ‌ةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ‌ اللَّـهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ ۙ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ‌ ﴿النور/٣٧﴾»(در خانه‌هائی که خداوند اجازه داده است برافراشته شوند و در آنها نام خدا برده شود  در آنها سحرگاهان و شامگاهان به تقدیس و تنزیه یزدان می‌پردازند. مردانی که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد، [و] پیوسته از روزی که دل ها و دیده ها در آن زیر و رو می شود، می ترسند.)
مسجد انسان را از گرایشهای مادی، و پیوستن به عالم خاک رها نموده، و از خودپرستی و جاه‫طلبی نجات داده، به انسان دوستی و برقراری امن و سعادت برای بشریت راهنمایی می‫کند. مسجد مکتبی است از آلایش و تقوا و پرهیزکاری و پاکی و عفت و زیبایی و طهارت و بیزاری از دو رویی و نفاق و خیانت:

«لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا ۚ لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ ۚ فِيهِ رِ‌جَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُ‌وا ۚ وَاللَّـهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِ‌ينَ ﴿التوبه/١٠٨﴾»((ای پیغمبر!) هرگز در آن (مسجد ضرار) نایست و نماز مگذار. مسجدی (مانند مسجد قبا) که از روز نخست بر پایه‌ی تقوا بنا گردیده است سزاوار آن است که در آن برپای ایستی و نماز بگزاری. در آنجا کسانی هستند که می‌خواهند خود را پاکیزه دارند و خداوند هم پاکیزگان را دوست می‌دارد.)
پیامبر اکرم – صلی الله علیه و سلم – برای روشن شدن جایگاه مسجد، بنای هیکل استخوانی آنرا نمادی از قصری باشکوه در بهشتهای برین برشمرده است، ایشان می‫فرمایند: «مَنْ بَنَى لِلَّهِ مَسْجِدًا بَنَى اللَّهُ لَهُ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ »(هر کس از برای خداوند متعال مسجدی بنا نهاد، پروردگار عالم از برای او خانه‫ای در بهشت برپا می‫کند)

مسجد و طاغوتیان!..
طاغوت در حقیقت خفاشی است شب پرست که با رنگهای براق خود با شکل و شمایلهای گوناگون گهی عمامه به سر، و گهی تاج بر سر در جامعه‫های مختلف بشری با سلاح مکر و حیله و با شمشیر بران، و با زورگویی و ستم با پاکی و طهارت و مراکز آن در ستیز است.
فرعونهای ستمگر بدرستی درک می‫کنند، مسجد پس از خانه مکتب والای انسان سازی است. آنها که سالیان متمادی با ترفندهای مختلف و استفاده از وسایل ویرانگر خود چون؛ سوء استفاده از رادیو و تلویزیونها، تحریف و مسخ برنامه‫های درسی مدارس، شیوع جهالت و انحرافات اخلاقی و عقیدتی، و روشهای دیگر نقش سازنده خانه و خانواده را خنثی کرده‫اند، از نقش مسجد بسیار هراس دارند.

مسجد به زائران خود درس آزادی، برابری، و عزت نفس می‫آموزاند..
قرآن کریمی که همواره از پیامبر اکرم – صلوات الله و سلامه علیه – با القاب و صفاتی والا و زیبنده آن مقام برتر چون "یا أیها النبی"، و "یا أیها الرسول" یاد می‫کند، آنگاه که خبر از سفر ملکوتی إسرای ایشان به میان می‫آید چنین می‫فرماید:«سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَ‌ىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَ‌امِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَ‌كْنَا حَوْلَهُ لِنُرِ‌يَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ‌ ﴿الإسراء/١﴾»
(منزّه و پاک است آن [خدایی] که شبی بنده اش را از مسجدالحرام به مسجد الاقصی که پیرامونش را برکت دادیم، سیر داد، تا  از نشانه هایِ خود را به او نشان دهیم؛ یقیناً او شنوا و داناست.)
پیامبر با آن جاه و مقام والای خود چون در مسجد قرار می‫گیرد، در صفت بندگی خداوند ذی الجلال با سایر مؤمنان در یک صف قرار داده می‫شود! در صفوف مسجد تمامی برتریها و ویژگیها زدوده می‫شوند. شاه و گدا، نادار و دارا، ظالم و مظلوم، برتر و کهتر، همه و همه در کنار هم، برادروار و برابر، کمر بندگی و بردگی در مقابل خالق خود خم کرده، پیشانی پشیمانی و توبه از گناهان را بر زمین می‫مالند و تسبیح حق جل جلاله می‫گویند.

مسجد روزانه پنج بار به همه خلایق گوشزد می‫کند که "الله اکبر.. الله اکبر" خداوند بر همه والاتر و از همه بزرگتر است.
در مقابل بزرگی و عظمت او نه شاهی را جاهی است و نه رهبر و رئیس و مدیری را مکانی..
هر بزرگی در برابر عظمت و بزرگی "الله اکبر" هیچ و پوچ است!
اذان شعار گویای اسلام روزانه پنج بار مؤمنان را یاد آور می‫شود که "لا إله إلا الله" هیچ اله و پروردگار و خالق و رازق و حکیم و آگاه و رحیم و رحمانی نیست مگر پروردگار یکتا..
حکم و دستور و فرمانروایی تنها او را سزاوار است.
این شعارهای نورانی توحیدی، و این صدای شیوایی که پاهای زمخت و پینه بسته بلال سیاه حبشی را از قعر لجنزار بردگی بالا کشیده بر سقف کعبه ملکوتی توحید نهاد. در روح و روان مؤمنان؛ آزادمردی، و آزادمنشی، و عزت نفس می‫دمد. در مقابل این صدای حق دیگر هیچ طاغوت و فرعونی توان خودستایی و خودنمایی نخواهد داشت!

چندی پیش ابولهول تاجیکستان چندین مسجد را در این کشور پلم کرد... سکوت مرگبار تاجیکانی که بار ذلت کمرهایشان را خم کرده، باعث شد مستبد ویرانگر با تعطیل کردن مسجد جامع "محمدیه" به امامت عالم فرزانه دیار تاجیک استاد حاج اکبر توره‫جان زاده، بر وجود خود در دلهای تاجیکان مظلوم خط بطلان کشیده، لعن و نفرینهای این مستمندان داغدیده را به جان و دل خرد.
تاریخچه جنگ با خانه خدا در سرزمین فارس برمی‫گردد به دهه دهم ه.ق که قارچ زهراگین و بدعت شوم صفویت در ایران زمین روئیدن گرفت.مساجد بسیار زیادی که نمادهای معماری سنتی این دیار، و آیتهای توحید و تحفه‫های ایمان این سرزمین بودند ویران گشته، مزارها و بتکده‫هایی به نام مراقد امام زاده‫گان در جای آنها روئیدن گرفت.
مسجد که نمادی از توحید و یکتاپرستی بود ویران شد، وجای آن "حسینیه" از رحم بدعت سقط گردید. جنینی ناتمام که خون عفن عزاداریها و قمه زنی‫ها و سینه چاک نمودنها، تمام سال ناله و شیون را در فضای کینه افروز و تکفیری آن زنده نگه می‫دارد.

اگر در مسجد مؤمنان روزی پنج بار به دیدار خداوند می‫شتابند، وبسوی کعبه آرزوهای خود نگریسته سعادت و کامیابی را برای خود و سایر بشریت می‫طلبند، در حسینیه بدعتگری و مذهب تراشی غافلان جرعه‫های تلخ حقد و کینه بیماریهای روانی و نفسانی را بالا می‫کشند، و جامعه را بسوی دوگانگی و برادرکشی، و شخصیت پرستی و طاغوتگری سوق می‫دهند.
صفویان امروزی، و مافیای بیت رهبری پس از سرقت انقلاب مردمی ایران زمین در تلاش است مساجد توحیدی را ویران کند. در شهرهای بزرگ میهن عزیزمان نمی‫توان حتی یک مسجدی که از بلندای آن اذان رسول خدا – صلی الله علیه و سلم – را شنید، بیابی. موحدان اهل سنت را در تهران، مشهد، یزد، اصفهان، کرمان، و سایر شهرهای میهن ستمدیده‫مان هیچ مسجدی نیست!
مشهدی که امام غزالی طوسی را زائید، امروز صدای توحید را نمی‫شنود!
مازندرانی که امام طبری؛ مفسر سرشناس اسلام را بدنیا هدیه کرد از شنفتن صدای توحید محروم است!
نیشابوری که امام موحدان، مرد دوم فخر دنیای حدیث و گفتار رسول خدا – صلی الله علیه و سلم -؛ مسلم نیشابوری را زائید امروز از ندای شیوای بلال حبشی محروم است!

شهر خوش الحان سعدی و حافظ شیرازی در داغ شنیدن صدای ملکوتی اذان محمد مصطفی خون می‫گرید!
تهرانی که در آغوش خود بیش از یک و نیم ملیون موحد سنی ایرانی دارد، سالهاست که تشنه یک چشمه توحیدی است!
مافیای صفوی از اینکه مسجد رابطه اخوت و برادری، و روابط اجتماعی بین مؤمنان موحد را تقویت بخشد بسیار در هراس است. و با این ترفند پوچ سعی دارد اقلیتهای سنی موحد را در جامعه بزرگ تشیع ذوب کند. سیاستی بسیار ابلهانه که شاید در روزگار صفویت قرون وسطایی جوابگو بوده، و امروزه با توجه به گسترش وسایل ارتباط جمعی بکلی بی‫نتیجه است!

نتایج بریدن جامعه از مسجد:
جامعه‫ای که به جلاد اجازه گردن زدن مسجد دهد، حال چه این جلاد کمونیست مشربان حاکم بر تاجیکستان باشند، یا مافیای بیت رهبری چیره بر مردم ایران، به مرور زمان بهای بسیار سنگینی را خواهد پرداخت.
تضعیف "فرهنگ مسجدی جامعه" باعث پایین آمدن درجه پایبندی توحیدی، و شعور دینی در افراد جامعه شده، بالا رفتن آمار بیماران روانی، اعتیاد، فساد اداری، فساد اجتماعی، روسپیگری و فساد اخلاقی، ضایع شدن نسلهای آینده، ترویج فرهنگهای وارداتی فاسد، سقوط در باتلاقهای افراط و تفریط را در پی خواهد داشت.
جالب اینجاست بدانی جهان غرب که از موجهای هولناک مادیگری و فساد اجتماعی و انفجار نظام خانواده، و هلاک اخلاقی و انسانیت بشدت رنج می‫برد، راه را بروی دعوتگران موحد باز کرده، ما روزانه شاهد بر پایی مسجدهایی در چهار سوی جهان هستیم.

تعداد مسجدهای پاریس؛ پایتخت فراسنه الحادگرا بیش از 400 مسجد است، و مساجد فرانسه در آمارهای چند سال پیش 1554 مسجد و مرکز اسلامی برآورد شده بود. در انگلستان آمار مساجد بالای 1500 مسجد است! و آمار از بالا رفتن 74% درصدی رشد بنای مساجد در آمریکا طی ده سال اخیر سخن می‫گوید! ( تعداد مساجد 50 ایالت آمریکا در سال 2000 از 1209 به 2106 در سال 2011 رسید. در نیویورک 192 مسجد و در کالیفرنیای جنوبی 120 ودر تکزاس 166 و در فلوریدا 118، و حتی در مانتانا که آمار غیر مسیحیان کمتر از 1% درصد است 2 مسجد وجود دارد!)

در حالیکه جامعه عاقل غرب نقش سازنده مسجد را درک نموده، در ایرانی که خود را "ام القرای" اسلام جا زده، رهبرش خود را "امام مسلمانان" می‫خواند، کسی که دم از بنای مسجد زند، حلقومش را از پشت گردنش می‫کشند، و در تاجیکستانی که دیروز فرزندانش فخر جهان بودند و نام امام بخاری، و امام ترمذی تاجیک لحظه‫ای از زبان جهان برنمی‫افتد مسجدها را پلم می‫زنند..
فرعونهای روزگار ما دریافته‫اند وجود آنها و ظلم و ستم و چپاولشان با وجود اذان مسجدی که به آزادی و توحید و برابری و خداپرستی دعوت می‫کند امکان پذیر نیست. و تاریخ شاهد آن بوده که سنگ بنای تمامی جنبش‫های استعمار ستیز و طاغوت شکن و انقلابهای سازنده و اصلاح‫گرا در مسجد نهاده شده است!

چه باید کرد؟
درمان درد جامعه امروزی ما در سیرت پیامبر اکرم – صلی الله علیه و سلم – نهفته است. روزی که پیامبر خدا – صلی الله علیه و سلم – در مکه مکرمه بود، و ابوجهلها و ابولهبها که چون سران حاکم بر کشورهای ما خانه خدا را به اسارت گرفته بودند، پیامبر "دار أرقم" را تشکیل داد. و در آن دار افرادی را ترتیب نمود که بعدها "مسجدهای تقوا" را در مدینه منوره بنا نمودند، و پس از چندی خانه کعبه را از اسارت ظالمان مستبد و ستمگر رهایی بخشیدند.
امروز بر هر مؤمن و متعهد تاجیک و ایرانی و افغانی واجب است، گوشه‫ای از خانه خود را "دار أرقم" یا "مسجد" نام نهاده، دعوتگران مؤمن و آدمهای سازنده و اصلاح‫گرا را دعوت کرده، تا برای آنها و خانواده، و برخی از دوستان و همسایگانشان درسها و موعظه‫ها بر پا سازند.

در گوشه‫ای از مسجد رسول خدا جایی به نام "صفه" ترتیب داده شده بود، تا وظیفه تعلیم و تربیت روحی و روانی مسجد را با آموزش علوم دینی تکمیل کند. و هر یک از ما توان این را دارد که در خانه‫اش چنین برنامه‫های آموزشی و تربیتی را بر پا کند.
مناطقی که از فقر اساتید لایق و برجسته و دعوتگران روشنفکر رنج می‫برند، می‫توانند در همان گوشه از خانه خود کامپیوتر یا تلویزیون و رادیویی قرار داده، برخی از درسهای توحیدی و آموزشی و دینی که توسط دعوتگران مؤمن و متعهد ضبط شده، و در دسترس است را به همسایگان و دوستان و آشنایان تقدیم کنند.

بدون شک وجود چنین جلسه‫های هفته‫ وار و ماهوار نه تنها باعث بالا رفتن سطح سواد دینی و رشد تربوی خانه و خانواده هر فرد می‫گردد، رحمت و شفقت و برکت الهی را برای آن خانه به ارمغان خواهد آورد.

                                                                                     برگرفته از سایت:سنی نیوز