سلسله شيعه و اركان ايمان (4)

ايمان به كتابهای آسمانی (1)

شيعه و قرآن...

با كمال تأسف بايستی گفت: اعتقاد شيعه در مورد قرآن مجيد بر خلاف فرمايشات الهي است. اعتقاد شيعه همانند ادعاهاي دشمنان اسلام، قرآن مجيد را دستخورده و محرف مي داند. بنا بر معتقدات شيعه ياران رسول الله (صلى الله عليه وسلم) پس از وفات ايشان آيات بسياري را از قرآن حذف كرده و يا آنها را تغير داده اند.
شكي نيست اين سخن براي بسياري از خوانندگان تعجب آور و يا حتی غير قابل قبول است. اما متاسفانه اين سخن يك حقيقت تلخ و رنج آور مي باشد كه علما و بزرگان تشيع در آرزوي رسيدن به روزي كه بتوانند آنرا بي پروا در جهان اسلام اعلان كنند، تاكنون سعي بر كتمان و حتي انكار آن نيز داشته اند. اما اين اعتقاد چنان در مصادر و مراجع مختلف تشيع ذكر و بر آن مهر صحه گذاشته شده كه هيچكس را ياراي انكار آن نيست. اكنون ما نظري بر برخي از معتبرترين و مهمترين مراجع و مصادر مذهب شيعه مي افكنيم تا آنچه را در رابطه با اعتقاد شيعه در مورد قرآن مجيد بيان داشتيم از زبان خود آنها بشنويم. و بدين ترتيب راه فرار را بر هر انكار كننده اي مسدود سازيم.

1- كتاب كافی
توجه: ما آنچه كه كليني صاحب كتاب كافی مدعي تحريف و يا حذف آنها است را بين دو پرانتز قرار داده ايم.
1- آيه 172 از سوره الاعراف در كتاب كافی به اين صورت ذكر شده است:
«وإذ اخذ ربك من بني آدم من ظهورهم ذريتهم وأشهدهم علي أنفسهم ألست بربكم (وأن محمداً رسولي وأن علياً أمير المومنين)»[1].
2- و اولين آيه از سوره المعارج را كليني به اين صورت مي خواند: «سأل سائل بعذاب واقع للكافرين (بولاية علی) ليس له دافع»[2].
3- كلينی همچنين معتقد است آيه 23 سوره البقره بدين صورت نازل شده است:
«وإن كنتم في ريب مما نزلنا على عبدنا (في ولاية علی)»[3].
4- و آيه 71 سوره الاحزاب را اينگونه مي خواند:
« ومن يطع الله ورسوله (فی ولاية علي والأئمة بعده) فقد فاز فوزاً عظيماً»[4].

2- كتاب «تفسير قمی»:
توجه: ما آنچه كه قمي مدعي تحريف و يا حذف آنها است را بين دو پرانتز قرار داده ايم.
1- قمي در تفسير خويش روايتي را به ابو جعفر محمد بن علي الباقر نسبت داده كه در آن ادعا شده آيه 64 و 65 سوره النساء بدين صورت نازل شده اند:
«ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك (يا علی) فاستغفروالله واستغفر لهم الرسول لو جدوا الله تواباً رحيماً * فلا وربك لا يومنون حتى يحكموك (يا علی) فيما شجر بينهم»[5].
2- قمي آيه 93 سوره انعام را به اين صورت ميخواند:
«ولو ترى إذ الظالمون (آل محمد حقهم) في غمرات الموت»[6].
3- قمي همچنين معتقد است آيه 227 سوره الشعراء بدين صورت نازل شده است:
«وسيعلم الذين ظلموا (آل محمد حقهم) أی منقلب ينقلبون»[7].
4- قمي همچنين معتقد است آيه الكرسي كه عظيم ترين و ارجمندترين آيه قرآن مجيد مي باشد نيز در مورد تحريف و تبديل قرار گرفته و به هنگام نزول بدين صورت بوده است: «(الم) الله لا إله إلا هو الحي القيوم لا تأخذه سنة ولا نوم له ما في السموات وما في الأرض (و ما بينهما وتحت الثرى عالم الغيب والشهادة الرحمن الرحيم)»[8].

3- كتاب «فصل الخطاب في اثبات تحريف كتاب رب الارباب»:
اين كتاب را نيز يكی از بزرگترين علماي شيعه بنام حاج ميرزا حسين بن محمد تقي الدين النوري الطبرسي كه در طبرستان بدنيا آمده و در سال 1320هـ. در كوفه فوت كرده، نوشته است.
وي كه از ياران مجدد مذهب شيعه در قرن سيزدهم يعني سيد شيرازي بشمار مي رود علاوه بر كتاب «مستدرك الوسائل» در حدود سي كتاب ديگر در علم حديث و رجال و عقايد به رشته تحرير در آورده است. علاوه بر اين، بسياري از علما و بزرگان مذهب تشيع همچون شيخ عباس قمي مؤلف كتاب «الكني و الالقاب» و كتاب «منتهي الامال» و شيخ آقا بزرگ طهراني مؤلف كتاب «أعلام الشيعة» و كتاب «الذريعة إلى تصانيف الشيعة» از تلاميذ و شاگردان او بوده اند.
طبرسي در زمان حيات خويش شيخ مشايخ نجف بوده است.
او با نوشتن كتاب فصل الخطاب كه شامل دو هزار روايت از ائمه مبني بر وقوع تحريف و تبديل در قرآن مي باشد، نقاب تقيه را از چهره شيعه كنار زد و ثابت كرد در مذهب تشيع قرآن موجود فاقد اعتبار بوده و محرف و مبدل دانسته مي شود.
طبرسي با اين كتاب خود، سروصداي عظيمي در بين بزرگان و علماي شيعه كه وقت را براي اظهار و آشكار ساختن اين اعتقاد بسيار زود مي دانستند، بپاكرد و آنها را سخت آشفته و پريشان ساخت.
پس از اين مقدمه اكنون براي آشنايي بيشتر با اعتقاد شيعه در مورد قرآن مجيد به ذكر برخي از سخنان طبرسي و همچنين آياتي كه او مدعي صورت پذيرفتن تحريف در آنها است مي پردازيم.
طبرسي در كتاب خود از قول جزائري مي گويد:
«بزرگان و علما همگي بر صحت روايات متواتره دال بر صورت پذيرفتن تحريف و تغيير در قرآن با يكديگر اتفاق نظر دارند»[9]. او همچنين روايتي را به امام صادق -رحمت الله عليه- نسبت داده كه در آن از قول ايشان گفته شده:
«اگر قرآن همانگونه كه نازل شده تلاوت مي شد، شما نامهاي ما را در آن مي يافتيد»[10].
طبرسي در اين كتاب خود مي گويد:
«بدون شك و ترديدي سوره ولايت از قرآن حذف شده است: «يا ايها الذين آمنوا آمنوا بالنبي والولي الذين بعثناهما يهديانكم إلي صراط المستقيم..»[11]

________________________________________
[1] - الكافي للكليني ج ص 414.
[2] -الحجه من الكافي ج 1 ص 424.
[3] - الحجه من الكافي ج 1 ص 417.
[4] - الحجه من الكافي ج 1 ص 414.
[5] - تفسير القمي ج 1 ص 142 (ط. النجف سنه 1386 هـ).
[5] - تفسير القمي ج 1 ص 211 (ط. النجف سنه 1386 هـ).
[6] -تفسير القمي ج2 ص 125 (ط. النجف سنه 1386 هـ).
[7] -تفسير القمي ج 1 ص 84 ( النجف سنه 1386 هـ).
[7] - فصل الخطاب ص 30، وكتاب «اعلام الشيعه» لآقا بزرگ الطهراني. قسمت دوم ج 1 ص 543.
[9] - فصل الخطاب للنوري الطبرسي ص 14.
[11] - فصل الخطاب للنوري الطبرسي.
ترجمه آيه خيالي: «اي مؤمنين، به پيامبر و ولي اي كه ما آنها را بسوي شما فرستاده ايم ايمان بياوريد. آنها شما را به راه راست هدايت مي كنند...».