یک سئوال یک تلنگر
شماره مقاله:
584 
از علماء و حتی عموم خوارج حزب اللهی این شبهه را زیاد شنیده ایم که آقا اگر واقعه غدیر خم و جمله معروف: من کنت مولاه... صرفا اعلام دوستی با حضرت علی بوده و امر مهمی در کار نبوده پس پیامبر اسلام نباید آن تعداد زیاد را در آن مکان و موقعیت علاف می کردند صرفا برای اعلام دوستی با حضرت علی.
خوب ، ما نیز در جواب این شبهه همین شبهه را به گونه ای دیگر علیه خود شما مطرح می کنیم:
اگر مولی به معنای خلیفه و جانشین بوده و موضوع: ابلاغ فرمان خدا و تعیین خلیفه بوده و در این جریان، بیعت خلافت هم صورت گرفته، آن هم به فرمان مستقیم خدا و رسولش که با بیعت و تایید 120 هزار نفر مهر تایید مجدد هم خورده است، به نظر ما این موضوع بسیار بسیار مهمتر از آنی است که شیعه می گوید و حتی از نبوت هم بالاتر است ( همانطور که شیعه صفوی معتقد است! زیرا برای اعلام نبوت پیامبر هم چنین دم و تشکیلات و بیعت و آیاتی نازل نشده است! )
حالا با وجود این سند بسیار مهم ( یعنی آیات قرآن الهی و فرمان روشن پیامبر و بیعت 120 هزار نفر ) چرا :
- حتی یک نفر از جوانان انصار طرفدار حضرت علی که در سقیفه حضور داشته اند کوچکترین اشاره ای به این واقعه نمی کنند؟ و اگر خفقان بوده چگونه همگی فریاد می زده اند : لا نبایع الا علیا ( ما بیعت نمی کنیم مگر با علی ) در صورتی که باید به جای آن می گفتند: ما بیعت خود با علی را نمی شکنیم! و پس از آن به این سند بسیار بسیار مهم شما اشاره می کردند. یعنی بعد از 2 ماه فراموشی گرفته بودند؟
- همه می دانیم تمام مناقشات و جنگ های داخلی در زمان خلافت حضرت علی در خصوص مشروعیت خلافت ایشان بوده است، چرا حضرت علی در یکی از دهها نامه خود به معاویه به این سند بسیار بسیار مهم شما اشاره ای نمی کنند؟
- چرا یکی از صدها هزار نفر لشکریان و طرفداران حضرت علی در جریان مناقشات به این سند بسیار مهم شما اشاره ای نمی کنند؟
- ممکن است این پاسخ مسخره را بدهید که اشاره شده ولی مورخان از ترس خلفا سانسور کرده اند! ولی در اینجا این سئوال مطرح می شود که :
- چگونه اصل واقعه ( غدیر خم ) توسط 110 نفر از اصحاب نقل شده ولی اشاره به آن سانسور شده است! آیا طرح شبهه ای احمقانه تر از این سراغ دارید؟
- آری به قول ولتر روزی که مردم شروع به فکر کردن کنند آن روز، روز بسیار خطرناکی خواهد بود البته برای حکومت های ظالم و دیکتاتوری که پشت نقاب دین و خدا پنهان شده اند و تنها پایه حکومت آنها بر مبنای جهل و حماقت مردم است، به قول حضرت علی: لا نجاسه کالجهل: هیچ نجاستی مانند نادانی و جهل نیست .
- تذکر 1: ممکن است خوارج حزب اللهی به اخبار و سندهای واحدی مانند ماجرای رحبه اشاره کنند، ولی سئوال ما دقیقا در اینجاست که چرا به تواتر و به دفعات زیاد از سوی حضرت علی به این سند بسیار بسیار مهم شما اشاره نشده ( ولی از حضرت علی نقل شده که هر کس عمر و ابوبکر را بر من برتری داد بر او حد مفتری جاری می کنم! ) و دیگر اینکه ما منکر واقعه غدیر خم نیستیم که شما به واقعه رحبه اشاره می کنید، بلکه ما منکر خلافت و بیعت خلافت هستیم، پس شما باید سندهایی برای این واقعه بسیار بسیار مهم خودتان بیاورید که حضرت علی حد اقل یکبار در تمام عمر شریفشان فرموده باشند : ایهاالناس مردم در غدیر خم با من بیعت خلافت کردند و بعد این بیعت را شکستند! ولی حضرت علی هیچ کجا حتی در کتب شیعه چنین چیزی نگفته اند ( زیرا اگر می گفتند یاران ایشان سئوال می کردند : مگر شما نگفتید آدم عاقل از یک سوارخ دو بار گزیده نمی شود مردم یکبار با شما بیعت شکنی کردند پس چرا دوباره با آنها بیعت کردید؟!!! )
اینک ممکن است بگویید چرا با اینهمه فضیلت، حضرت علی خلیفه نشدند؟
پاسخ :- سنت و فرهنگ اعراب ، حکومت جوانان را به راحتی قبول نداشته است و این موضوعی است که حتی در قرن 21 در ایران هم مشاهده می شود و هر گاه در یک سازمان دولتی قرار است جوانی مدیر شود سر و صدای همه به هوا بلند می شود!- حضرت علی دهها نفر از سران قبائل هر قبیله را کشته بوده و بسیار بهتر بوده که مدتی از این وقایع بگذرد تا خاطره این خون ها از یادها محو شود.- قبیله بنی هاشم که نبوت هم در میان آنها بوده اگر خلافت بلافصل نیز به میان آنها می رفت مرتبا با قبیله بنی امیه فخر فروشی می کردند و همین موضوع مسخره می توانست اتحاد و صمیمت نه چندان نوپای جامعه اسلامی را خدشه دار کند، ولی خلافت حضرت عمر و ابوبکر که از تیره های دیگر قریش بوده اند اختلاف و حسادت کسی را بر نمی انگیخت و اتفاقا همین موضوع یکی از علل مهم موفقیت این دو نفر بود، ولی از آن سو در عمل مشاهده کردیم که با خلافت حضرت عثمان (از بنی امیه) و علی (از بنی هاشم) اختلافات در جامعه اسلامی شروع شد.
- 4571 بازدید
-
- نسخه چاپی
