آيا آيه « إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ » عدالت تمامی صحابه را ثابت می كند ؟

يكي از آياتي كه اهل سنت براي اثبات عدالت و خوب بودن صحابه به آن استناد مي‌كنند، آيه 18 سوره فتح است كه خداوند در اين آيه مي‌فرمايد: لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا . الفتح / 18 .به راستى خدا هنگامى كه مؤمنان، زير آن درخت با تو بيعت مى‏كردند از آنان خشنود شد، و آنچه در دل هايشان ) از اخلاص بود را دانست و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پيروزى نزديكى به آن ها پاداش داد .
جالا ای خواننده محترم بیا و ببین شیعه چگونه دشمنی خود را با صحابه قدم بقدم نشان میدهد:

شبهه شیعه:
جواب اول: اين آيه شامل تمامي صحابه نمي‌شود؛ بلكه حد اكثر شامل كساني مي‌شود كه در زمان بيعت رضوان حضور داشته‌اند و تعداد آن‌ها آن طور كه علماي اهل سنت نقل كرده‌اند، 1300 تا 1400 نفر بوده‌اند؛ چنانچه محمد بن اسماعيل بخاري مي‌نويسد:
4463، عَنْ جَابِرٍ قَالَ كُنَّا يَوْمَ الْحُدَيْبِيَةِ أَلْفًا وَأَرْبَعَ مِائَةٍ .
صحيح البخاري، ج6، ص45 .
از جابر روايت شده است كه گفت: ما در روز حديبيه، هزار و چهار صد نفر بوديم .
و اين در مقابل تمامی صحابه رسول خدا كه در زمان رحلت آن حضرت بيش از يك صد و بيست هزار نفر بوده‌اند، يك و نيم يا حد اكثر دو درصد خواهند شد. پس نمی‌توان از اين آيه، عدالت تمامي صحابه و يا رضايت خداوند را از تمامی آن‌ها استفاده كرد؛ چرا كه دليل اخص از مدعا است.
پاسخ اهل سنت:
این جواب شیعه درست نیست، یعنی اگر من بگویم از همکلاسی های خود در مدرسه راضیم این به این معنی نیست که شیعه نتیجه بگیرد من از همکارانم در اداره راضی نیستم. شیعه خودش این را میداند، اما دشمنی با صحابه باعث شده تا به هر خس و خاشاکی چنگ بزند تا شاید یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم را بد معرفی کند.
وانگهی حتی، همین 1400 نفر را اگر شما مشمول آیه بدانید معنیش این میشود که نوشته های شیخ مفید و صدوق و مجلسی و کلینی و خمینی کشک است و مذهب شیعه باطل است...
اما شیعه برای این 1400 نفر هم تاویل دارد!! بخوانید:

دنباله پاسخ رافضی:
جواب دوم: رضايت خداوند، شامل تمامي كسانی كه در آن روز بيعت كرده‌اند، نخواهد شد؛ بلكه فقط شامل كسانی مي‌شود كه با ايمان قلبی بيعت كرده‌اند؛ زيرا خداوند رضايت خود را مشروط به داشتن ايمان كرده است« رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ » و با انتفاء شرط، مشروط نيز به خودی خود منتفی خواهد شد .
اگر قرار بود كه ايمان حقيقی شرط رضايت نباشد، خداوند مي‌فرمود: « لقد رضی الله عن الذين يبايعونك ... »
به عبارت ديگر: حد اكثر چيزی كه از اين آيه استفاده مي شود، اين است كه خداوند از تمامي «مؤمنينی» كه بيعت كردند راضی شده است؛ اما هرگز ثابت نمي‌كند كه تمامي كساني كه بيعت كرده‌اند، مؤمن حقيقي نيز بوده‌اند؛ پس خداوند با قيد « عَنِ الْمُؤْمِنِينَ » منافقيني همچون عبد الله بن أبي و ... و يا كساني در ايمان خود شك داشته‌ و حقيقتا بيعت نكرده‌اند، خارج مي‌كند و رضايت خداوند شامل حال آن‌ها نخواهد شد؛ چنانچه شامل مؤمنيني كه در اين بيعت حضور نداشته‌اند نيز نمي‌شود .
از اين رو، اين‌ آيه شامل كساني همچون عمر بن الخطاب كه در همان زمان و يا بعد از آن در نبوت پيامبر اسلام شك داشته‌ و از روي ايمان بيعت نكرده‌اند، نخواهد شد . قضيه شك عمر در نبوت رسول خدا، در بسياري از كتاب‌هاي اهل سنت به صورت مفصل آمده است
«... والله لقد دخلني يومئذٍ من الشك حتى قلت في نفسي: لو كنا مائة رجلٍ على مثل رأيي ما دخلنا فيه أبداً ! . »
كتاب المغازي، الواقدي، ج 1، ص 144، باب غزوة الحديبية، طبق برنامه المكتبة الشاملة، الإصدار الثاني، اين كتاب را در اين سايت نيز مي‌توانيد پيدا كنيد . http://www.alwaraq.net/Core/index.jsp?option=1 .
قسم به خدا چنان شك كرده بودم كه با خودم مي گفتم: اگر صد نفر با من هم نظر بود، هرگز اين معاهده را نمي‌پذيرفتم
آيا خداوند مي‌تواند از چنين كسي رضايت دائمي خود را اعلام نمايد ؟ آيا عدم ايمان قلبي به نبوت رسول خدا و شك در آن با رضايت خداوند از آن شخص قابل جمع است ؟!

پاسخ اهل سنت:
اما اینکه گفتی الله فرموده:
« رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ » .
و نفرموده: « لقد رضي الله عن الذين يبايعونك ... »
هم دلیل بر قلب بیمار توست، آیه را درست بخوان. چرا آیه را زیر چاقوی قصابی تکه تکه میکنی؟ آیه این است:
لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشجره
معنی ایه این است که الله از همه مومنان که زیر شجره بیعت کردند راضی است،
الله عموما ا ز همه مومنان راضی است اما اینجا مومنان صفت برجسته ای دارند و از مومنان عادی برترند چون ((زیر درخت با رسول الله پیمان بستند))، و تو ی عالم شیعه آخر چی داری میگویی ؟ آیا آیمان بقیامت نداری ؟!

بعد در آیه بصراحت ذکر شده که الله دارد از قلب های آنها تعریف میکند آیه را خوب بخوان !!
لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا . الفتح / 18 .
به راستى خدا هنگامى كه مؤمنان، زير آن درخت با تو بيعت مى‏كردند از آنان خشنود شد، و آنچه در دل هايشان ( اخلاص) بود را،دانست پس (برای همین کار ها یعنی بیعت با قلب پاک و اخلاص )بر آنها آرامش را نازل کرد و پیروزی سریعی را پاداش داد
الله قلب های آنها را تزکیه شده میداند و شیعه اگر و مگر میگوید!!
اما در مورد گفته عمر رضی الله عنه:
بفرض درست بودن حرف تو در تهمت به عمر رضی الله عنه ، پس معلوم میشود عمر رضی الله عنه 100 نفر هم نداشته و بقیه مومن بودند ای بی انصاف اگر حرف عمر رضی الله عنه را شاهد میاری پس اقلا قبول کن 1300 نفر بقیه مومن بودند اما مرض قلب تو کی بتو این اجازه میدهد؟
و در مورد شک عمر مفصل نوشتیم اینجا را بخوانید
http://www.islamtxt.net/question/16

دنباله شبهه رافضی:
جواب سوم: اين رضايت نمي‌تواند دائمي و ابدي باشد و يا عاقبت به خير شدن تمامي كساني كه آن‌جا حضور داشتند را تضمين نمايد؛ زيرا حداكثر چيزي كه آيه ثابت مي‌كند اين است كه خداوند از آن‌ها در زماني كه بيعت كرده‌اند، راضي شده است و علت رضايت نيز پيماني است كه در آن روز بسته‌اند .
به عبارت ديگر: اين رضايت تا زماني باقي خواهد بود كه علت آن؛ يعني بيعت و عهد و پيمان نيز به حال خود باقي باشد و تغيير و تبديلي در آن ايجاد نشود؛ زيرا وجود معلول بدون علت، محال است .

پاسخ اهل سنت:
این گفته شیعه درست است، یعنی ما اهل سنت هرگز غلو نمیکیم و نمیگوییم که همه صحابه،صد درصد بهشتی هستند.
ما مثل علمای شیعه نیستیم که؛ قبل از آنکه قیامت بپا شود؛ خمینی را قبل از انکه به الله حساب پس بدهد؛بهشتی کردند و برایش زیارتگاه ساختند!! و میروند او را شفیع میکنند پیش الله!!
یعنی قبل از آنکه قیامت بپا شود، در کارنامه خمینی و امثال خمینی نمره بیست نوشته اند و بردندشان فردوس اعلی و مقام شفاعت هم به آنها دادند!!!!! پس قضاوت الله چی شد ؟ قاضی روز قیامت شمایید یا الله ؟ مالک یوم الدین شمایید یا الله؟
نه ما این را نمیگوییم !
ما میگوییم مدار کار به پایان آن است زیرا پیامبر فرمود:
إِنَّ الرَّجُلَ لَيَعْمَلُ فِيمَا يَرَى النَّاسُ بِعَمَلِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَإِنَّهُ مِنْ أَهْلِ النَّارِ، وَإِنَّهُ لَيَعْمَلُ فِيمَا يَرَى النَّاسُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ وَإِنَّهُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وإِنَّمَا الأَعْمَالُ بِالْخَوَاتِيمِ". المعجم الكبير لطبرانی
بدرستیکه مرد،کارهای نیکی میکند تا آنجا که مردم فکر میکنند دارد کار بهشتی ها را میکند در حالیکه او از اهل جهنم است و هست مردی که کارهایش را مردم اینطور میبینند که او جهنمی است در حالیکه او بهشتی است ( دلیل این است که ) نتیجه و آخر کار مهم است.
پس این است عقیده اهل سنت!
برای همین سنی امام زاده ندارد چون نمیداند فلان آدم صالح، بهشتی هستند.
حالا شیعه جواب بدهد که چرا سر قبر خمینی و مجلسی زیارتگاه ساخته ؟ از کجا میداند اونها از اهل بهشتند آیا اخبار روز قیامت را در روزنامه کیهان نوشته اند


اما یک نکته مهم ...
بله ما نمیدانیم کی بهشتی است کی جهنمی
البته رسول الله صلى الله عليه وسلم افرادی را بنام اسم و رسم صدا کردند، که اینها از اهل بهشتند مثل عایشه، ابوبکر، عمر؛ عثمان؛ علی، طلحه، زبیر، بلال، عکرمه رضى الله عنهم و....ایشان البته جانب از الله این خبر را بما دادند
و این را هم باید بدانیم که به هر حال الله از کسانیکه در زیر درخت برای حمله فدایی با رسولش ، بیعت کرده بودند راضی شد.
حالا فرض کنید، اشخاصی، از کلاس اول تا کلاس دوازده شاگرد اول بوده اند الله گواهی داده که اونها شاگرد اولند، کدام نادان حاضر است شرط ببندد که هیچکدام از اونها در کنگور قبول نمیشوند ؟!
ممکن است یکی به هر دلیلی قبول نشود، اما این ممکن نیست که هزار شاگرد ممتاز قبول نشوند و تنبل های کلاس( خمینی و سیستانی) قبول شوند و شفیع باشند .
آیا دانا قرآن را رها میکند و میرود دنبال گفته های بی دلیل مغرضان ؟!!