پاسخ به شبهات «توسل» 2

شبهه شیعه:
حضرت زهرا سلام الله عليه ميفرمايد : وأحمد اللّه الذي بعظمته ونوره يبتغي مَن في السموات والأرض إليه الوسيلة ونحن وسيلته في خلقه .
تمام آنچه در آسمان و زمين هستند ، براي تقرب به خداوند به دنبال وسيله هستند و ما وسيله و واسطه خداوند در ميان خلقش هستيم .
شرح نهج البلاغة ، ج 16 ، ص211 و السقيفة وفدك ، ص 101 و بلاغات النساء ، بغدادي ، ص 14.
و از عايشه در باره خوارج نقل شده است كه پيامبر فرمود :
«هم شرّ الخلق والخليقة ، يقتلهم خير الخلق والخليقة ، وأقربهم عند اللّه وسيلة. »
خوارج، بدترين خلائق هستند ، آنها را بهترين فرد از ميان خلائق كه نزديكترين وسيله به خداوند است ، خواهد كشت . مراد حضرت علي عليه السلام است .
شرح نهج البلاغة ، ج2 ، ص267 از مسند احمد ؛ اما اين روايت را دستان امانتدار اهل سنت حذف كردهاند . و المناقب ، ابن المغازلي شافعي ، ص56 ، ح 79.

جواب اهل سنت:
شکی نیست که این دو روایت از جعلیات و خلاف توحید است! و به حمد الله دامان مسند احمد از این شرکیات پاک و ادعای اهل تشیع در این باب بی ارزش است! اگر روایت صحیح باشد، در این میان اعمال صالح چه جایی دارند؟ اگر اهل بیت وسیله تقرب باشند! تقوا و عمل صالح که در جای جای آیات قرآن بیان شده چه جایی دارند؟؟ کاربرد آیه «وسجد واقترب» کجاست؟؟
در ثانی این روایت با آیات صریح متعدد نیز مخالف است!
خداوند در کلام شیرینش میفرماید: «وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ» / حج/78
«به خدا متوسل شوید، زیرا که او تنها یار و یاور شماست، چه سرور و یاور نیک و چه کمککننده خوبی است!».
پس چرا خدا نگفته به اهل بیت متوسل شوید؟؟ اگر خیری در توسل به غیر خدا بود چرا خداوند میفرماید : به خدا متوسل شوید، ...من تنها یار و یاور شما هستم؟
آیه 6 سوره فصلت را نیز ببینید که میفرماید:
«قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِكِینَ»
بگو من بشری چون شمایم جز اینكه به من وحى مى‏شود كه خداى شما خدایى یگانه است

پس مستقیما (بدون واسطه) به سوى او بشتابید و از او آمرزش بخواهید و واى بر مشركان.. (ترجمه آیتی شیعی)

دقت کنید به آیه که میفرماید به صورت مستقیم از خدا بخواهید نه با وسیله !!
و توسل را شرک معرفی کرده و میفرماید:« وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِكِینَ » و وای بر مشرکان!
همانطور که نقل شد خود علی علیه السلام نیز وسایل تقرب را ذکرکردند و هیچ حرفی از خودشان نزده اند!
ثالثا: امام صادق علیه السلام میفرماید؟
«قسم به الله من بندهاي بيش نيستم. و قادر به دفع ضرر و جلب منفعت نيستم، اگر الله سبحانه وتعالى به ما رحم کرد از رحمت و شفقت وي است و اگر ما را دچار عذاب کرد از گناه خودمان ميباشد، قسم به الله که ما هيچ دليلي براي الله سبحانه وتعالى نداريم و هيچ رهايي و خلاصي بجز الله سبحانه وتعالى نداريم. و ما نيز قطعاً ميميريم و داخل قبر ميرويم و آنگاه برانگيخته ميشويم و مسئول اعمال خود هستيم.... شما را به شاهد ميگيرم که من فرزند رسول الله ميباشم و از الله سبحانه وتعالى بي نياز نيستم. بار الها اگر تو را اطاعت کردم به من رحم کن و اگر دچار گناه شدم مرا شديداً عذاب کن» بحار الانوار 25/ 289.
میبینیم که خود امام صادق علیه السلام خدا را بی واسطه میخواند، امیدوار رحمت خداوند و از عذابش میترسد!
و ببینید که خداوند حکیم در مورد همین گفته امام صادق علیه السلام میفرمایند:
«قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا یَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلا تَحْوِیلاً أُولَئِكَ الَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ وَیَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَیَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُوراً». اسرا / 56 و 57

«ای پیامبر به مشركین بگو، افرادی را كه بجز خداوند، شایسته می دانید، صدا كنید آنها توانایی دفع ضرر و زیان را از شما ندارند و نمی توانند وضعیت شما را تغییر دهند: آن كسانی را كه ایشان آنها را صدا می كنند آنها خودشان برای تقرب به پروردگار (عبادات را) وسیله قرار می دهند و امید وار به رحمت خداوند و از عذاب او هراسناكند زیرا از عذاب خداوند باید پرهیز كرد».
تطابق دهید گفته الله را با گفته امام صادق علیه السلام:
خداوند میفرماید: آنها توانایی دفع ضرر و زیان را از شما ندارند.
امام صادق علیه السلام: بندهاي بيش نيستم. و قادر به دفع ضرر و جلب منفعت نيستم.
خداوند: امید وار به رحمت خداوند و از عذاب او هراسناك كند.
امام صادق علیه السلام: اگر الله سبحانه وتعالى به ما رحم کرد از رحمت و شفقت وي است و اگر ما را دچار عذاب کرد از گناه خودمان ميباشد.
پس چرا شیعیان مانند امام صادق عليه السلام نمیکنند؟؟چرا آنها بر خلاف گفته امام عليه السلام او را پناه میدانند و از او یاری میخواهند؟؟ لعلکم تعقلون!

شبهه بعدی شیعه:
توسل حضرت آدم به اهل بيت عليهم السلام
و از أبي هريره در باره قصه حضرت آدم نقل شده است :
«يا آدم هؤلاء صفوتي... فإذا كان لك لي حاجة فبهؤلاء توسل، فقال النبی: نحن سفينة النجاة من تعلق بها نجا ومن حاد عنها هلك، فمن كان له إلى الله حاجة فليسألنا أهل البيت»
اي آدم ! اينها ( اهل بيت ) برگزيدگان من هستند ... هر وقت حاجتي داشتي اينها را واسطه قرار بده . پيامبر اسلام (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمودند : ما كشتي نجات هستيم ، هر كس سوار اين كشتي شد ، نجات خواهد يافت و هر كس سر پيچي كند ، هلاك ميشود ، هر كسي حاجتي به سوي خداوند دارد ، بايد ما اهل بيت را واسطه قرار دهد .
فرائد السمطين ، ج1 ، ص 36 ح 1.
و سيوطي نقل ميكند كه حضرت آدم به درگاه خداوند چنين استغاثه ميكرد :
«اللهمّ إنّي أسألك بحقّ محمد وآل محمد سبحانك لا إله إلا أنت، عملت سوءً، وظلمت نفسی فاغفر لي إنّك أنت الغفور الرحيم، فهؤلاء الكلمات التي تلقى آدم»
بار خدايا ! از تو درخواست ميكنم به حق محمد و آل محمد كه تو پاك و منزهي و غير از تو خدايي نيست ،من كاري بدي كردم و به خود ظلم نمودم ؛ پس مرا ببخش كه تو بخشنده و مهربان هستي ... . الدر المنثور ، ج1 ، ص 60.

جواب اهل سنت:
روایت اول از فرائد السمطين (که از غلاة است)یکی از راویان روایتش" محمد بن الفرخان" مجروح و متهم به جعل حدیث است!!
قال الخطيب : حدث عن أبيه ، و أبى خليفة و غيرهما بأحاديث منكرة .
و قال البخارى : كان متهما بوضع الحديث .
تهذيب التهذيب 9 / 399
و در گفته های قبلی نیز از آیات قرآن ثابت کردیم که توسل به غیر خدا جایز نیست! پس غیر ممکن است محمد صلی الله علیه وسلم سخنی خلاف سخن الله بگویند!
و همانطور که قبلا نیز از حضرت علی(ع)روایت کردیم،ایشان معتقد بوده اند که بهترین وسیله ها، نماز و جهاد و ..... هستند و به جز روایت قبلی در همان کتاب ، در توصيه به اصحابش، نماز و زكات و اداى امانت و جهاد... را وسيله تقرّب به خدا مى‏داند.
نهج البلاغه شرح فیض الاسلام، جزء4، كلام‏190.
گذشته از این، روایت موضوعی مثل همین روایت موضوع مورد استناد ولیعصر در شان اصحاب هم آمده:
وقال صلی الله علیه وسلم: مثل أصحابي كمثل سفينة نوح عليه السلام من دخل فيها نجا ومن تخلف عنها غرق وهذه ...

روایت دوم از تفسیر در المنثور
این روایت موضوع و جعلیست که شکی در آن نیست.
نگاه کنید به : الإسرائيليات والموضوعات فى كتب التفسير/ دکتر محمد بن محمد أبو شهبة (رح) ص 235
و متقی هندی در زیر همین روایت در کنز العمال( ح 4237) مینویسد: (الديلمى) وسنده واه وفيه حماد بن عمر النصيبى عن السرى عن خالد واهيان
و جدای از سند ،این روایت با قرآن نیز مخالف است و قرآن دروغ بودن اين حديث را ثابت مي کند.
در قرآن دعا و توبه حضرت آدم علیه السلام اینچنین آمده!
« َربَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ» اعراف/23
«اي رب ما، ما به خود ظلم کرديم، و اگر تو ما را نيامرزي و برما رحم نکني ما از زيانکاران خواهيم بود»!!
اگر شما کف دست بنده مویی دیدید نامی یا اشاره ای از اهل بیت هم در این آیه میبینید!!!
بنده برای بهتر فهماندن موضوع بودن روایت دعاهایی از انبیا را برایتان نقل میکنم.
نوح عليه السلام :
«رَبّ اغْفرْلي و لِو الدِيّ و لمِنْ دَخَلَ بَيتِيَ مُؤمناً وللمؤمنين والمؤمنات وَلا تَزد الظالمينَ إلاّتبارا» نوح/28
«اي رب من بيامرز مرا و پدر و مادرم را و هر مؤمني را که داخل خانه من شده است. و همچنين بيامرز تمام مردان مؤمن و زنان مؤمن را. و بر ظالمين چيزي جز هلاکت و ويراني زياد مکن».
و همچنين ابراهيم عليه السلام گفته است:
« ربَّنا اغفرلي ولوِ الِديّ و للمِؤمنينَ يَوْمَ يقومُ الحساب» (سورة ابراهيم/ 41).
«اي رب ما، بيامرز مرا و والدينم و مؤمنين را در روزيکه حساب برپا مي شود، (اين دعا را ابراهيم عليه السلام هنگامي کرده بود که هنوز براي او مشخص نشده بود، پدرش دشمن الله است).
و ايوب عليه السلام :
«وأيُّوب إذْ نادى رَبَّهُ أنّي مَسّنِي الضرُّ و أنْتَ أرْحَمُ الراحمين» (سورة الأنبياء /83).
« و بياد آر ايوب را هنگاميکه رب خود را خواند و گفت مرا رنج و بلا رسيده است و تو ارحم الراحمين هستي».
و در مورد يونس عليه السلام هنگاميکه در شکم نهنگ فرو رفت، آمده است:
«وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ» / انبیا/87 - 88
« و بياد آر يونس را هنگاميکه با ناراحتي و غضب قوم خود را ترک کرد و گمان برد که ما او را دچار سختي و تنگنايي نخواهيم کرد. اما هنگاميکه به داخل شکم خود را خواند و گفت: معبود بحقي جز تو نيست. و تو از هر گونه نقص و بدي پيراسته هستي. وبي شک من از ظالمين بوده ام. ما نيز دعاي او را اجابت کرديم و از بلا و مصيبتي که در آن بود نجاتش داديم. و اينگونه ما مؤمنين را نجات خواهيم داد اگر بسوي ما روي بياورند»
و در مورد یوسف و زکریا و ... نیز چنین دعاهایی موجود است که به علت طولانی شدن صرف نظر میکنیم!

دعاهايي که از رسول الله صلي الله عليه وسلم در کتب احاديث و اذکار ذکر شده است نیز بسيار زياد مي باشد. مانند. «اللّهُمَّ إنّي أسألك العافيةَ في دينی ودنيای وأهلی ومالی وبدنی....».
«الهي از تو طلب عافيت مي کنم در دينم و دنيايم و اهلم و مالم و بدنم.... ».
و بسياري دعاهاي ديگر. که پس از دقت در تمام آنها بر ايمان ثابت مي شود که هيچگونه دليلي نه در قرآن و نه در آحاديث صحيحه و جود ندارد که توسل جستن به پيامبران، یا اهل بیت جایز باشد!