مقام زنان رسول الله

الله تعالى در كتاب عظيمش به ما ثابت مى فرمايد كه اهليت زنان رسول الله صلى الله تعالى عليه و سلم ، اهليت ايمان است و اهليت انتساب به خانه اى كه رسول الله بر آن اشراف داشتند.

دليل اثبات هر دو اهليت به زنان رسول الله ، معرفى زن نوح و زن لوط در قرآن است كه با ذكر كفر و انحرافشان از اهليت او اخراج شدند.
تشيع قرآن را با اكراه تلاوت مى كند اما نمى خواهد حقيقت را ديده و اعتراف كند.

الله تعالى در ذكر زن لوط و اخراجش از اهليت فرموده است:

فَأَنجَيْنَاهُ (( وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ )) كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿الأعراف: ٨٣﴾
وَلَمَّا أَن جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ (( وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ )) ﴿العنكبوت: ٣٣﴾
اخراج از اهليت در اين آيات ابتدا با ذكر " اهليت " و سپس مستثنی شدن از اهلیت به سبب اخراج از دایره ی ایمانیست.

اگر هدف از اهل البیت ذریه ی رسالت می بود چنانچه تشیع به فرزندان علی به نام اهل بیت نبوت می نگرد! پس این آیه مهر نهایت بر تمام ادعای آنهاست:

مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَـٰكِن رَّسُولَ اللَّـهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ

وَكَانَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿الأحزاب: ٤٠﴾

زيرا ذريه اى به نام استمراريت نبوت نيست و تمامي بني هاشم بمانند عموم مسلمين مكلف هستند بدون تخصيص به مقام خاصي و محمد خاتم النبیین پدر فرزندان بنی هاشم خوانده نمی شود بلکه هر کس به نام پدر خودش خوانده می شود. و ختم نبوت یعنی هیچ مقام تخصیصی برای احدی نیست جز تکلیف شرعی که در آن من و شما و بنی هاشم و بنی امیه هم در این تکلیف یکسان و تقصیر هر کسی گردن خودش.

این را بدانید اهل البیت اصطلاحیست که معنا و مفهومش خانه ای که مردی بر آن تولی و رسیدگی دارد و اهل آن خانه به او منتسب هستند.

بر اين اساس وقتي خداوند قوم لوط را هلاك و زنش را مستثني شمرد ، ابتدا اهلیت معلوم ذكر شد و بعد ذكر استثناء و سبب زيرا بدون استثناء ، زن لوط از اهل بود.

.. فانجیناه و اهله الا امرأته كانت من الغابرين .... الآية

بر اين اساس اهليت كه به زنان رسول در قرآن داده شده ابتدا اهليت ايمانيست زيرا استثناء و خبر اخراج يا كفرشان در قرآن نيست بلكه برعكس تشريف و مقام آنان به عنوان أم المؤمنين مذكور است.

ثانياً اهليت خانه ى رسول ، زيرا آنان در ذمت رسول بودند و براى همين وصف " يا نساء النبي " و خطاب به رسول ب " ازواجک " یاد شده اند.

درمورد دختران رسول الله سلامٌ عليهم جميعاً بايد بدانيد بله آنان هم در اهليت رسولند و الا مانند پسر نوح با ذکر دلیل اخراج از اهلیت معرفی شده بودند.

در قرآن کریم در وقت نزول آیات حجاب خداوند متعال بعد از امر به همسران رسول مامور به امر حجاب به دخترانش و سپس زنان امت شده است.
یعنی تدرج منزلت چنین است:

1 - ازواج النبی

2- دختران نبی

3 - زنان مؤمنين

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿الأحزاب: ٥٩﴾

یعنی دختران رسول اهلیت ایمانی داشتند بهمراه اهلیت نسبی.

اما در آیات تطهیر خطاب ربطی به دختران رسول هم نیست هرچند تشریعی که به زنان رسول در حفظ عفاف و طهارت داده شده برای تمامی زنان مسلمات تا قیام ساعت است.
يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ ۚ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿٣٢﴾ وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ ۖ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا ﴿٣٣﴾ وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّـهِ وَالْحِكْمَةِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا ﴿٣٤﴾الاحؤاب

و آيات بسياريست كه خطاب يك نبي يا رسول است كه اصل خطاب ثابت مى ماند هرچند وجه ارشادی و تشریعی خطاب برای تمامی مسلمین و ممومنین تا قیام ساعت است.

اهل تشیع یا حزب تفرقه با عدم ادراک یا انکار حقایق سعی داشته آیاتی که تحذیری ست را نوعی نقص منزلت قلمداد کند درحالیکه اینگونه آیات در درجه ی اول به بندگان برگزیده خطاب شده که علامت تاکید و اهمیت مقام آنان است.

مانند آیاتی که رسول الله را از شرک و تمایل به منافقین و مشرکین برحذر داشته که معنایش نفاق یا شرک رسول الله نیست بلکه عکس آن.

وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿الزمر: ٦٥﴾اگر شرک ورزی تبه کار شوی!

وَلَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا ﴿الإسراء: ٧٤﴾ اگر ترا تثبیت نکرده بودیم بسویشان ( کفار و مشرکین ) میل می داشتی.
بهمین صورت خطاب تحذیری به زنان رسول سببش تاکید و قرب مقام آنان و اهمیت مقام آنان است:

يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿الأحزاب: ٣٢﴾