امامت از دیدگاه اهل تسنن
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به اهل اسلام
در این تاپیک میخواهم از اهل تسنن درباره نکاتی از موضوع امامت از دیدگاه ایشان سوال کنم .
لطفا مطالبی را که مینویسید لطف کنید (برای مطالعه بیشتر) منبع آن را هم ذکر کنید . متشکرم
سوال اول :
از دیدگاه اهل تسنن بین نبوت و امامت چه نسبتی برقرار است ؟ یعنی آیا امامت مرحله ای بعد از نبوت است ( بدون آنکه آن را از نبوت بالاتر بدانیم) یا اینکه ممکن است کسی امام بشود ولی قبلا مقام نبوت نداشته باشد ؟
موفق باشید
با سلام
امر نبوت واضح و جلى است, پیامبری مبعوث با کتاب و وحی برای هدایت قوی فرستاده شده...
اما اینکه امامت اصلی از اصول دین نزد اهل سنت باشد نه.
چنانچه نزد برادران تشیع هست ,
همینطور ادامه نبوت هم نیست,
اما امامت به معنی پیشوا و مقتدی در علم و معرفت یا سایر عبادات این مشهور است نزد اهل سنت و ربطی به ادامه نبوت یا رکن و اصول ایمان ندارد
والله تعالی علم
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به اهل اسلام
جناب دانش نوشتید :
"امامت به معنی پیشوا و مقتدی در علم و معرفت یا سایر عبادات این مشهور است نزد اهل سنت "
به بیان شما امامت و نبوت هیچ وابستگی و ربطی به هم ندارند یعنی یک نفر میتواند امام شود و سابقه نبوت نداشته باشد .
لطفا درباره امامت حضرت ابراهیم توضیح دهید . البته نه به عنوان نقیض سخن شما که ایشان قبل از امامت نبی بودند بلکه به این عنوان که وقتی یک نبی ، امام میشود معنایش چیست ؟ یعنی چه چیزی اضافه بر نبوت نصیب او شده که قبل از آن فاقدش بود؟
ضمنا گفتید "مشهور" ؛ یعنی اهل تسنن درباره امامت نظر مشخص و معلومی ندارند ؟!
موفق باشید