فرق‌های تقیه ی اهل سنّت با تقیه ی شیعه!
فرق‌های تقیه ی اهل سنّت با تقیه ی شیعه:
در نظر اهل سنّت، تقیه ییک استثنا موقت است که با قاعده ی اصلی مخالف می‌باشد.
امّا در نظر شیعه، یک واجب فرض شده است تا زمانی که قائم آل بیت ظهور می‌کند.
در نظر اهل سنّت زمان تقیه سر رفته، چون سبب و مقتضی آن از بین رفته است،
امّا در نظر شیعه تقیه ی یک وظیفه ی عمومی و اجتماعی پایدار و مستمر است که تا ظهور مهدی - که هیچ وقت هم ظهور نمیکند - باید بدان عمل نماید.
غالباً اهل سنّت در برابر کافران و گاهی در مقابل انسانهای فاسق و ستم‌پیشه تقیه میکنند، ولی اصل و اساس کاربرد تقیه ی شیعه با مسلمانان مخالف، یعنی اهل سنّت انجام می‌شود.
تقیه در نظر اهل سنّت حالتی موقت است که مسلمان با اکراه و بی‌میلی بدان متوسل می‌شود، امّا در نظر شیعه، بعنوان یک ویژگی و عملکرد پسندیده و ستایش شده در آمده است،
که در راستای مدح و تعریف آن، عبارت‌ها و نصوص فراوانی از ائمه آنها نقل شده است
