انجير و زيتون

ممنونم آقای هاشمی

تا به حال اینقدر نخندیده بودم... هر جوری فکر می کنم بی معنی به نظر میرسد که خداوند منظورش ائمه باشد 

عجبا

بی نامش آغاز نکنم

اولا اسم ائمه ی ما در قرآن هست.

ثانیا اسم ائمه ی شما نه خلفاتان چون بوبکر و عمر، و نه فقهاتان چون مالک و بوحنیفه، در قرآن نیامده.

ثالثا منقبت آن قَسَمی است که چشم نواصب از دیدن آن کور است.

رابعا خدا از کسی ترس ندارد، و از قصد این گونه مثل زده تا امثال تو گمراه شوید و امثال ما هدایت یابیم. هر چقدر این آیه را می خوانم سیر نمی شوم که چه خوب ما و شما را به تصویر کشیده است:

« إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آَمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ » (البقرة:26)
البته خدا شرم نمى ‏كند از اينكه پشه يا چيزى بالاتر از آن را مثال بياورد. كسانى كه ايمان آورده ‏اند مى ‏دانند كه آن مثال (براى بيان) حقيقتى است از جانب پروردگارشان و اما كسانى كه كافر شدند مي گويند: منظور خدا از ذكر اينگونه مثلها چيست؟ با اين مثلها عده كثيرى گمراه شده و بسيارى هدايت مى ‏يابند ولى تنها فسادكاران با آن گمراه مى ‏شوند.

بی نامش آغاز نکنم

جداً خیلی احمق تشریف داری! نه بلکه حسادتت نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت نمیذاره این منقبت رو برای اونها ببینی.

نه امام حسن (علیه السلام) انجیره و نه امام حسین (علیه السلام) زیتون. بلکه خداوند کریم به این دو امام که سروران جوانان بهشت هستند با این مثل ها قسم یاد می کنه. همین طور از امیر المومنین بدون این که حیا از کفار و منافقین و فاسقین بکنه، با پشه مثال می زنه. ولی تو این قسم و مثل ها رو نمی بینی و به مسخره فکر می کنی اگه خداوند با مثل از بندگان برگزیده اش یاد کنه، یعنی که اونها دقیقا همین چیزن! خیلی نادونی هاشمی، خیلی!

نوشته بودی:

حكمت در زيتون بودن امام حسين و انجير بودن امام حسن در چيست??!!

جواب شما رو خدا چه خوب داده و چه خوب ماهیت واقعی شما رو معلوم کرده:

« إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آَمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ » (البقرة:26)
البته خدا شرم نمى ‏كند از اينكه پشه يا چيزى بالاتر از آن را مثال بياورد. كسانى كه ايمان آورده ‏اند مى ‏دانند كه آن مثال (براى بيان) حقيقتى است از جانب پروردگارشان و اما كسانى كه كافر شدند مي گويند: منظور خدا از ذكر اينگونه مثلها چيست؟ با اين مثلها عده كثيرى گمراه شده و بسيارى هدايت مى ‏يابند ولى تنها فسادكاران با آن گمراه مى ‏شوند.

بی نامش آغاز نکنم
جناب هاشمی، دو آیه آورده اید که مثلا شیعه را تخطئه کنید!
راجع به آیه ی اول باید بگویم که تفسیر امام خیلی زیبا بود. شاید اگر این حدیث را همین طوری می خواندم، پی به زیبائیش نمی بردم. اما وقتی شما آمدید و آن را رد کردید، زیبائیش را دو چندان احساس کردم.
صدق الله أن قال:
« إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آَمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ » (البقرة:26)
خداوند بلند مرتبه چه نیکو فرموده است:
البته خدا شرم نمى ‏كند از اينكه پشه يا چيزى بالاتر از آن را مثال بياورد. كسانى كه ايمان آورده ‏اند مى ‏دانند كه آن مثال (براى بيان) حقيقتى است از جانب پروردگارشان و اما كسانى كه كافر شدند مي گويند: منظور خدا از ذكر اينگونه مثلها چيست؟ با اين مثلها عده كثيرى گمراه شده و بسيارى هدايت مى ‏يابند ولى تنها فسادكاران با آن گمراه مى ‏شوند. (ترجمه: احمد کاویانپور)
مصداق مومنین و فاسقین به خوبی روشن است!

اما آیه ی دوم.
اولا علمای اهل سنت هم تفاسیری ذیل همین آیه شبیه به تفسیر اهل بیت دارند. این یکی را ببینید:

أخرج الخطيب وابن عساكر بسند فيه مجهول عن الزهري عن أنس قال : لما نزلت سورة { والتين } على رسول الله صلى الله عليه وسلم فرح بها فرحاً شديداً حتى تبين لنا شدة فرحه ، فسألنا ابن عباس عن تفسيرها فقال : التين بلاد الشام ، والزيتون بلاد فلسطين { وطور سينين } الذي كلم الله موسى عليه ، { وهذا البلد الأمين } مكة { لقد خلقنا الإِنسان في أحسن تقويم } محمد صلى الله عليه وسلم { ثم رددناه أسفل سافلين } عبدة اللات والعزى { إلا الذين آمنوا وعملوا الصالحات فلهم أجر غير ممنون } أبو بكر وعمر وعثمان وعلي { فما يكذبك بعد بالدين أليس الله بأحكم الحاكمين } إذا بعثك فيهم نبياً وجمعك على التقوى يا محمد .
الدر المنثور، السيوطي، ج 8 ص 554
البته اگر بخواهیم همه ی این موارد را جمع کنیم، کتابی می شود!

ثانیا برخی علمای اهل سنت نیز همین تفسیر شیعه را نقل کرده اند. رجوع کنید به:
شواهد التنزيل، الحاكم الحسكاني، ج 2 ص 454 - 456

ثالثا علمای اهل سنت در این که تین و زیتون چیست، بیش از هفت قول دارند! (ماوردی هشت تا می شمارد)!!

قوله تعالى : { والتين والزيتون } فيهما سبعة أقوال .
أحدها : أنه التين المعروف ، والزيتون المعروف ، قاله ابن عباس ، والحسن ، وعطاء ، ومجاهد ، وعكرمة ، وجابر بن زيد ، وإبراهيم .
والثاني : أن التين : مسجد نوح عليه السلام الذي بنى على الجودي . والزيتون : بيت المقدس ، رواه عطية عن ابن عباس .
والثالث : التين المسجد الحرام ، والزيتون : المسجد الأقصى ، قاله الضحاك .
والرابع : التين : مسجد دمشق ، والزيتون : بيت المقدس ، قاله كعب ، وقتادة ، وابن زيد .
والخامس : أنهما جبلان ، قاله عكرمة في رواية . وروي عن قتادة قال : التين : الجبل الذي عليه دمشق ، والزيتون : الجبل الذي عليه بيت المقدس .
والسادس : أن التين : مسجد أصحاب الكهف ، والزيتون : مسجد إيلياء ، قاله القرظي .
والسابع : أن التين : جبال ما بين حلوان إلى همذان ، والزيتون : جبال بالشام ، حكاه الفراء .
زاد المسير، ابن الجوزي، ج 9 ص 168 و 169

این یکی را ببینید که چه می گوید:
- ومنهم من قال إن التين إشارة إلى عهد آدم عليه السلام حينما كان الإنسان يستر نفسه بورق التين ( وطفقا يخصفان عليهما من ورق الجنة ) .
أما الزيتون فهو إشارة إلى عهد نوح ، عليه السلام ، فبعد أن انتهى الطوفان أرسل نوح طيرا فعاد إليه يحمل ورقة زيتون ، فعلم أن الطوفان قد انتهى ، وأن الأرض عادت تنبت .
- ومنهم من قال : إن التين والزيتون إشارة إلى القدس وهي مبعث عيسى عليه السلام ، لأنه تعالى بعد ذلك أشار إلى طور سيناء ومكة .
أيسر التفاسير، أسعد حومد

اقوالی که شوکانی آن ها را "المبنية على خيالات لا ترجع إلى عقل ولا نقل" می خواند!
عجیب است، حسن بصری و عکرمه و عطاء و مجاهد و قتاده و محمد بن کعب و هر ننه قمری می تواند آیه ی قرآن را تاویل و تفسیر کند و بگوید منظور خدا از تین و زیتون چه بوده است، اما امام صادق (علیه السلام) که جزء "اهل بیت و عترت" رسول خداست که در حدیث ثقلین فرمود: اگر به قرآن و اهل بیتم عترتم چنگ بزنید هرگز گمراه نمی شوید، نمی تواند راجع به آیه چیزی بگوید!!!
کسی که قرآن در خانه اش نازل شده و جدش آشنا ترین فرد به قرآن و اول جامع آن است، و ابوحنیفه امام حنفی ها درباره اش گفته: فقیه تر از او ندیدم، و احمد حنبل گفته: راجع به مثل اوئی سوال نمی شود، و خودش فرموده: "سلونى قبل أن تفقدونى ، فإنه لا يحدثكم أحد بعدى بمثل حديثى" .
چنین کسی اجازه ندارد آنچه از پدرانش از رسول خدا درباره ی آیات قرآن شنیده چیزی نقل کند!! نه او و نه سایر امامان اهل بیت عصمت و طهارت همچون امام موسی کاظم و امام رضا (علیهما السلام).
جدا ً عجیب است! نه از قومی که برای "آل محمد" که صلوات بر آن ها در کنار صلوات بر نبی خدا واجب است (به خلاف اصحاب که نواصب آن را از روی حسد و کینه به صلوات افزودند!) ارزشی قائل نیستند، این اصلا عجیب نیست!