شستن پاها در كتب رافضه
بسم الله الرحمن الرحيم
روافض در وضو بجاى غسل پا آنها را مسح مى كنند
حال شيخ طائفه چه مى گويد?
كتاب الاستبصار للطوسي ( 1/65 ) بسنده عن زيد بن علي عن آبائه عن علي عليه السلام قال : جلست أتوضأ فأقبل رسول الله صلى اللّه عليه وسلم حين ابتدأت في الوضوء فقال لي : « تمضمض واستنشق واسنن ثم اغسل ثلاثاً ، فقال : قد يجزيك من ذلك المرتان ، فغسلت ذراعي ومسحت رأسي مرتين ، فقال : قد يجزيك من ذلك المرة ، وغسلت قدمي ، فقال لي : « يا علي خلل بين الأصابع لا تخلل بالنار
اقاى طوسى مانند هميشه وقتى درمانده مى شود مى گويد مورد تقيه بوده
اما غافل از اينكه در حديث مى گويد حضرت على در مقابل رسول الله وضو مى گيرد ورسول الله دستور مى دهد بين انگشتان پا هم خلال كند
آيا رسول الله هم در احكام تقيه مى كردند?از كه مى ترسيدند?
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام
در سند روایت 2 راوی وجود دارد که از اهل جماعت هستند به نامهای " حسین بن علوان " و " عمرو بن خالد " !!!
***********************
البته این دست و پا زدن ها برای این است که اهل سنت در مقابل نص صریح قرآنی که ناظر بر مسح پا می باشد عاجز مانده اند و لذا دست به دامن مشتی قوانین شده اند که علمای خودشان هم آن را رد می کنند !!!
گذشته از اینکه اصلا بر اساس شواهد تاریخی و روایی ، از زمان عثمان به بعد وضو تحریف شد و حتی ابی بکر و عمر بن خطاب نیز پاها را مسح می کردند !!!
بسیاری از علمای عامه نیز شهادت داده اند که بر اساس آیه قرآنی ( یعنی نص صریح ) باید پاها را مسح نمود .
ابن حزم اندلسی در " المحلی " چنین می گوید :
" 200 مَسْأَلَةٌ وأما قَوْلُنَا في الرِّجْلَيْنِ فإن الْقُرْآنَ نَزَلَ بِالْمَسْحِ
) وَامْسَحُوا برؤوسكم وَأَرْجُلَكُمْ ( وَسَوَاءٌ قرىء بِخَفْضِ اللاَّمِ أو بِفَتْحِهَا هِيَ على كل حَالٍ عَطْفٌ على الرؤوس إمَّا على اللَّفْظِ وإما على الْمَوْضِعِ لاَ يَجُوزُ غَيْرُ ذلك لأنه لاَ يَجُوزُ أَنْ يُحَالَ بين الْمَعْطُوفِ وَالْمَعْطُوفِ عليه بِقَضِيَّةٍ مُبْتَدَأَةٍ وَهَكَذَا جاء عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ نَزَلَ الْقُرْآنُ بِالْمَسْحِ يَعْنِي في الرِّجْلَيْنِ في الْوُضُوءِ
وقد قال بِالْمَسْحِ على الرِّجْلَيْنِ جَمَاعَةٌ من السَّلَفِ منهم عَلِيُّ بن أبي طَالِبٍ وابن عَبَّاسٍ وَالْحَسَنُ وَعِكْرِمَةُ وَالشَّعْبِيُّ وَجَمَاعَةٌ وغيرهم "
( اما دیدگاه ما در باره پاها این است که قرآن مسح را واجب کرده است. خداوندفرموده است: «و امسحوا برؤوسکم و ارجلکم». کلمه «ارجلکم»را چه مجرور بخوانیم و چه مفتوح، در هر صورت بر «رؤوس» عطف شده است، یعنى اگر مجرور بخوانیم، بر لفظ «رؤوس» عطف شده و اگر منصوب بخوانیم، بر محل «رؤوس» عطف شده است و غیر این جایز نیست .زیرا جایز نیست که بین معطوف و معطوف علیه فاصله بیفتد . واین چنین است که از قول ابن عباس آمده است که قرآن بر اساس مسح نازل شده است یعنی مسح دو پا در وضو .
و گروهی از جماعت سلف نیز قائل به مسح پاها بودند مانند علی بن ابی طالب و ابن عباس و حسن و عکرمه و شعبی .)
( المحلى ،ج 2 ص 56 ، اسم المؤلف: علي بن أحمد بن سعيد بن حزم الظاهري أبو محمد الوفاة: 456 ، دار النشر : دار الآفاق الجديدة - بيروت ، تحقيق : لجنة إحياء التراث العربي )
فعلا همین را بیابید تا بعد !!!!