گفتگویی آرام با مخالفین حدیث صحيح

الله تعالی هادي همه مان باد.

وظيفه ى رسول در كتابش بيان شده و رهبريتش بر جماعت مؤمنين نيز.
اما ما و شما اكنون با آن رسول ارتباط نداريم و اگر داشتیم بجای رفتن به سوی مفتیان از خودایشان می پرسیدیم!
پس اجتهاد امتداد حکمتیست که بدون وجود رسول هم ضرورت دارد.
و حکمت درک شریعت تا روز قیامت در میان امت وجود دارد در هر زمانی:

یوتی الحکمة من یشاء ومن یوت الحکمة فقد اوتی خیرا کثیرا وما یذکر الا اولوا الالباب ﴿269﴾البقرة
هو الذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتلو علیهم آیاته ویزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمة وان کانوا من قبل لفی ضلال مبین ﴿2﴾ الجمعة
نمی توان تصور کرد احادیث همان حکمت است زیرا در احادیث تمام امور مستقبلی بیان نشده و امور متجدد خارج از احادیث بسیارند که علما مجبور به تجدید یا صدور اجتهاد می شوند.
البته در آیاتی هم همین قرآن خودش عین حکمت است:
ذلک مما اوحی الیک ربک من الحکمة ولا تجعل مع الله الها آخر فتلقی فی جهنم ملوما مدحورا ﴿39﴾الاسراء

وقتی وعده ی الله تعالی احدی الحسنیین باشد یا پیروزی یا پاداش بهشتی.
پس مؤمن هميشه مؤيد است خواه زنده باشد خواه بميرد.

تفسير را جستجو شدن به معناى " احسن تفسيرا " نيست.

يعنى ما بوسيله ى همين قرآن احسن بودن تفسيرقرآنى را خواهيم يافت

وما اختلفتم فیه من شیء فحکمه الی الله ذلکم الله ربی علیه توکلت والیه انیب ﴿10﴾
انا لله و انا الیه راجعون ... الآیه
وان جاهداک علی ان تشرک بی ما لیس لک به علم فلا تطعهما وصاحبهما فی الدنیا معروفا واتبع سبیل من اناب الی ثم الی مرجعکم فانبئکم بما کنتم تعملون ﴿15﴾لقمان
الیه مرجعکم جمیعا وعد الله حقا انه یبدا الخلق ثم یعیده لیجزی الذین آمنوا ... یونس الآیه 4
.. فلا تطعهما الی مرجعکم فانبئکم بما کنتم تعملون ﴿8﴾ عنکبوت
.. ولا تزر وازرة وزر اخری ثم الی ربکم مرجعکم فینبئکم بما کنتم تعملون ... الزمر
...لکل جعلنا منکم شرعة ومنهاجا ولو شاء الله لجعلکم امة واحدة ولکن لیبلوکم فی مآ آتاکم فاستبقوا الخیرات الی الله مرجعکم جمیعا فینبئکم بما کنتم فیه تختلفون ﴿48﴾المائدة
.. ثم یبعثکم فیه لیقضی اجل مسمی ثم الیه مرجعکم ثم ینبئکم بما کنتم تعملون ﴿60﴾ الانعام
الی الله مرجعکم وهو علی کل شیء قدیر ﴿4﴾ هود
... ثم الی مرجعکم فاحکم بینکم فیما کنتم فیه تختلفون ﴿55﴾آل عمران

دقت كنيم در اصطلاح " الرسول " كه معنايش رسالتيست كه آن فرد ملزم به ابلاغش شده و الا عبارت الرسول معنايى نداشت.
درمقابل اصطلاح " النبي " سخن ازدريافت نبأ به فرديست كه الله تعالى بصورتى بنده اش را نبي قرار مى فرمايد.
بر اين اساس الرسول جدا از رسالت نيست و رسالت همين بلاغ قرآن وحى شده است.
خيلى سعى مى كنم فايده ى احاديث را مثل شما ببينم ولى ... !
شايد منظور شما اين است كه انكار احاديث معنايش تعطيل شناختن نماز و روزه و حج و ... است! اينطور نيست به اعتقادم اين امور به سبب قرآن ثابت ماندند و نه احاديث.

من هم تلاشم اين است كه در عبادات و نسك با امت محمد باشم و از بدعتها دور شوم همان بدعتهايى كه خلاف قرآن است ولى با زينت " سنت " به رسول نسبت داده شده است.
من سنت مسلم و حقيقى رسول را بى نياز به كتب قطور روايى و احاديث مى شناسم!

مانند اوقات و اداى نماز هاى 5 وقت و اداى روزه و انفاق معلوم مال به فقرا و مساكين و حج بيت الله و تمامى فرايضى كه الله تعالى در قرآنش به ما معرفى فرموده است.
و اما خروار خروار احاديث را مطالعه مى كنم و مندهش از بسيارى از آنها كه در آن رسول خدا نه بصورت صاحب رسالت بلكه بمانند يك کاهن از آینده خبر می دهد!
احادیثی که از کشتار مسلمین و دخالت همسررسول خدا خبرها می دهد چیزی جز بافته و اسرائيليات نيست .
احاديث دجال و مشابهش كه در آن خداوند قادر متعال به يك كافر معجزه ی مسیح می دهد نه برای هدایت بلکه برای گمراهی!
و منزه است الله تعالی از این تهمتها و دور است رسولش از این بافته ها!

باور كنيد خيلى به نوشته هاى خوبى كه موافق قرآن است توجه مى كنم مثل اذكار زيبايى كه از سابقين نقل مى شود.
اما درمورد احكام نمى توانم حكمى را در برابر حكم الله تعالى قرار دهم و دل خوش دارم كه شايد : فرشته ى وحى آخركار خسته شد و نيومد حكم خدا بياورد براى همين رسول خودش بقيه ى شريعت را تكميل كرد!
مثلاً فرشته ى وحى خبر شلاق زدن زناكار را آورد ولى بعد خبر رجم زناكارى كه همسر دارد را لزومومى نديد چون رسول زحمت را کم کرد!
شاید بر این انشانویسی ایراد بگیرید ولی با دلی غمناک می نویسم که بسیاری از احکام جدید و تشریع جدیدی که مخالف قرآن است را نمی توان قبول کرد وعقل را تعطیل کرد.

فرمودید مشکل برقرار است چون دسترسی به کتب دیگر نداریم.

خوب ما ملزم به همین کتابیم اما در تورات و انجیل نیز سخنانیست که ما هم ملزم هستیم بدان عمل کنیم مانند حکمتهای 10 گانه .

به هرحال اگر به سراغ علم حدیث برویم اصلا لحافی هم نمی بینیم ! وقتی امام مالک خودش کتاب ننوشته و 3 شاگردش هرکدام به سلیقه ی خودش به معلمش اخباری را نسبت دهد و بگوید: اخبرنا مالک ... یعنی مالک شفاهی خبرشان داده! ما چگونه باور کنیم که او راست گفته!؟
امام بخاری هم 3 قرن بعد شاهدی جز همین معلمانش نداشته که هرکدام مدعی اتصال به امام قبل بودند و بیشترشان اهل کوفه بودند!
اگر بنا به بعضی احادیث صحابه تمام قول و فعل رسول را نوشتند چرا بجای روایت قولی " اخبرنا ... روی عن ... " نگفتند: از کتیبه ی فلان آقا یا خانم صحابه یافتند!؟
اللهم اهدني

خداوند در کتابش ما را به " ماانزل الله " می خواند و این خواندن از سوی رسول امی بود.

خداوند فرماید: ما کان لبشر ان یوتیه الله الکتاب والحکم والنبوة ثم یقول للناس کونوا عبادا لی من دون الله ولکن کونوا ربانیین بما کنتم تعلمون الکتاب وبما کنتم تدرسون ﴿79﴾آل عمران
متاسفانه مردم پیامبر را خدا دانستند و مصدر تشریع ! درحالیکه می بایست با تعلم کتابی که به ما آموزانده شد ربانیین باشیم.
پیامبر شریعتی جدا ندارد و نمی تواند داشته باشد و حق اضافه ندارد درحالیکه شیاطین انس و جن بسیاری امور شرعی را به او نسبت دادند.
گفتند " پیامبر خدا زناکاران متاهل را سنگسار میکرده ! درحالیکه قرآن امر به شلاق زدن را بیان می کند.
و اموری شبیه بسیاری که پیامبر را موازی خداوند در تشریع نشان می دهد درحالیکه این پیامبر در ارتباط با همسرانش هم اجازه ی تشریع نداشته:
یاایهاالنبی لم تحرم ما احل الله لک تبتغی مرضات ازواجک ....

وقتى خداوند در خطاب به نصارا آنان را " أهل الانجيل " مى نامد .

ما هم اهل القرآن هستيم و ملزم به عمل به كتابمان:

وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا (( بِمَا نُزِّلَ عَلَی مُحَمَّدٍ )) وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَاَصْلَحَ بَالَهُمْ ﴿2﴾ محمد

به مدد و یاری الله تعالی برایتان مطالبی از این استاد خواهم گفت.

از كجا مطمئن هستيد سوره هايي از اين كتاب آسماني كم نشده؟ از كجا ميدانيد آيه اي از قلم نيافتاده؟ و از كجا ميدانيد فتحه اي تبديل به كسره نشده؟؟ بله اين قرآن پر از اعجازهاي علمي و ادبي و ... است ولي ميپرسم: از كجا ميدانيد .. شايد اعجازهاي بيشتري در اين كتاب بوده كه آنها حذف شده .. چگونه ميتوانيد خلاف اين را ثابت كنيد؟
شايد بگوييد: وقتي قبول كرديم قرآن كلام خداست ، پس بايد به اين حرفش كه ميگويد ما قرآن را حافظيم نيز ايمان داشته باشيم .. ولي ميگويم، شايد در همين آيه نيز تصرف شده باشد ... شايد منظور از ذكر=كتاب .. تورات و انجيل باشد(همينطور كه مسيحيان اين ايراد را وارد مي كنند) در جواب خواهيد گفت: اين آيه در ميان آياتي است كه در مورد قرآن صحبت ميكند ولي ميگويم:از كجا ميدانيد شايد اين آيه جا به جاشده و جاي اصليش در ميان اين آيات نيست!!
خلاصه از هر طرف راه بر شما بسته است مگر اينكه تواتر را قبول كنيد.

عَفَی اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يتَبَينَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ(التوبة/43)
يا أَيهَا النَّبِي لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ(التحريم/1)
وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا إِلَّا أَنْ يشَاءَ اللَّهُ وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ...(کهف23/24)
اِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ يؤْذِي النَّبِي فَيسْتَحْيي مِنْكُمْ وَاللَّهُ لَا يسْتَحْيي مِنَ الْحَقِّ (احزاب 53) -
وَلَا تَعْدُ عَينَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا(الکهف/28)

در اين آيات خطاب به الرسول نيست زيرا " الرسول " ملازم رسالت وحى شده است و اشتباه نمى كند.
و اين است كه الرسول را بايستى در رسالت او شناخت و نه جدا از آن كه " عصمت كافى " در كتب روايى نيست.

اگر این آیات را در واقعیت بشناسیم می بینیم مصداق اولی الامر راهم نمى بینیم پس سؤال اين است آيا هميشه مصاديق را بايستى ببينيم يا بعضى از مصاديق به وقت خاصى تعلق مى يابد يا بصورتى متفاوت.
به نظرم رجوع به " الرسول " يعى بدنبال راه و روشيست كه همين قرآن معرفى مى كند مانند وصف " اسوه بودن " است كه ما " اسوه " را هميشه به معناى ديدن شخص نمى شناسيم.

وقتى الله تعالى ابراهيم و همراهانش را اسوه ى ما معرفى فرمود ، آنان را در قرآن معرفى شده ديديم و نه در كتب منسوب به سنت ابراهيم:

قد کانت لکم اسوة حسنة فی ابراهیم والذین معه اذ قالوا لقومهم انا براء منکم ومما تعبدون من دون الله ... سورة ممتحنة
لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة لمن کان یرجو الله والیوم الآخر وذکر الله کثیرا ﴿21﴾ ولما رای المومنون الاحزاب قالوا هذا ما وعدنا الله ورسوله وصدق الله... الأحزاب

استاد گرامی

من یک کتاب مقدس دارم که آن طبیب همیشگی من است و برای مراجعه نزدش می روم و هر نسخه ای را قبل از تجویز به عرض می رسانم.
نسخه های بسیاری را بدور ریختم! و نسخه هایی هم که طبیبم انکارش نکرده ولی برایم آشکار کرده که اثر بدی بر سلامتی ام ندارد نه اینکه مرا سالمتر از نسخه های واقعی خودطبیبم گرداند!
این برایم خیلی مهم است که نسخه ی حقیقی من توسط طبیبم بر من تجویز می شود که همان نسخه ی تنزیل رب العالمین است.و طبیبم به من می گوید من حاجتی به نسخه های اضافی ندارم ولی از آنجایی که گاهی داروخانه ها دواهای رنگ و وارنگی تولید می کردند که نظرم را جلب میکرده پس نسخه را برداشتم و نزد طبیبم رفتم تا بدانم نظرش چیست! :)