حبل الله المتين و عروة الوثقى

آيا تاكنون فرق و مذاهب با نيتى صادقانه به قرآن روى آوردند؟
جز اين است كه همه سختر از گذشتگانشان بر کتب باستانی خود تعصب ورزیدند و بتهایی ساختند که هرگز ترک شدنی نیستند!؟

این شد نتیجه!

تشیع دل خوش دارد به روایات انباشته ای که در آن بوی متعفن تفرقه مشام و بصیرت را مسموم می کند!

به مانند بازیگران سیرک گاهی به اندخته های باستانی خود می نازند و گاه در کتب فرسوده ای که به اهل سنت منسوب شده و در هر باتلاقی به سوی رزق و روز مذهبی خودند!
اگر مردانه عمل می کردند که می بایست نزدیک کتب روایی منسوب به اهل سنت نروند چون از دیدگاه مذهبی شان اهل سنت مرتد و غاصبان حق الهی بودند که حق را پوشاندند!!

اما شیطان راه های فریب را خوب می شناسد شیطان می داند که تنها عبادالله المخلصین فریبش را نمی خورند اما غیرشان به راحتی فریب خواهند خورد زیرا به غیرالله تعبد می ورزند.
خدایانشان راویانی هستند که آنان را به پرتگاه جهنم هدایت می کنند!

پرتگاه تعبد غیر الله ها!

تعبد به سخنانی که گویند از معصوم است و آن معصوم اداره ی عالم را بدست گرفته است!!

و آن معصومان هرچه گفتند خود قرآنیست حتی اگر خلاف قرآن مسلمین باشد!

پس شیطان قرآنهای بسیاری را معرفی کرد تا قرآن رب التنزیل تعبد نشود و در روز حساب رسول الله شکایت نماید:

وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ اِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا ﴿30﴾ الفرقان