وقتی مقاله شماره 480 روی سایت قرار گرفت این نامه بدست ما رسید: استاد ارجمند جناب آقای سجودی در مقاله ی شماره ی 480 سعی دارند حدیث عایشه که میگوید سالم پسرخوانده حذیفه بود و در خانه همراه آنها بود مادر خوانده اش خانم سهله پیش پیامبر آمد و گفت سالم بالغ شده و شوهرم ابوحذیفه از بودن او در خانه ناراحت است پیامبر فرمود به او شیر بده تا برای هم محرم شوید زن رفت و دفعه آمد و گفت دیگه شوهرم نگران نیست!" را توجیه کنند و چون نقل آن از رواه مسلم است حاضر به رد آن نیستند.
پاسخ: به این دلیل که در مسلم ذکر است آن را قبول ندارم، بلکه به این دلیل که سند حدیث صحیح است نمیتوانم روایت رد کنم. ایشان در دنباله میفرمایند: در فتوای شماره 2334 در سایت با دلیل از قرآن اینچنین فتوی به حرام بودن قبول شخصی به عنوان فرزند خوانده میدهند: قبول کردن شخصي به عنوان پسر خوانده دراسلام جايز نيست، چون الله تعالي مي فرمايد: مَّا جَعَلَ اللَّـهُ لِرَ‌جُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ ۚ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِي تُظَاهِرُ‌ونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ ۚ وَمَا جَعَلَ أَدْعِيَاءَكُمْ أَبْنَاءَكُمْ ۚ ذَٰلِكُمْ قَوْلُكُم بِأَفْوَاهِكُمْ ۖ وَاللَّـهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ ﴿٤﴾ ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّـهِ ۚ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءَهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَمَوَالِيكُمْ ۚ
- 4 احزاب (خداوند براى هيچ مردى در درونش دو دل ننهاده است، و آن همسرانتان را كه مورد «ظهار» قرار مى‌دهيد مادران شما نگردانيده، و پسرخواندگانتان را پسران [واقعى] شما قرار نداده است. اين، گفتار شما به زبان شماست، و[لى] خدا حقيقت را مى‌گويد، و او[ست كه] به راه راست هدايت مى‌كند. (۴) آنان را به [نام] پدرانشان بخوانيد، كه اين نزد خدا عادلانه‌تر است، و اگر پدرانشان را نمى‌شناسيد پس برادران دينى و موالى شمايند)
پاسخ ما : بله درست است (حالا) دیگر جایز نیست! اما قبل از نزول آیه، این کار در بین عرب ها جایز بود! آیا شما میتوانید مردم را به خاطر روزه نگرفتن در رمضان سال اول بعثت سرزنش کنید؟؟ نه!! چون هنوز روزه رمضان فرض نشده بود و در شهر در مدینه روزه ماه رمضان واجب شد. دنباله فرموده ایشان :حال چگونه ممکن است که پیامبر، مخالف قرآن عمل کند و نه تنها خانم سهله را بابت فرزند خواندگی سرزنش نکرد.......
پاسخ ما:خب خانم سهله که نمیدانست قرار است پیامبری بیاید و قرار است این پیغمبر شراب و فرزند خواندگی را حرام اعلام کند حکم که عطف به ما فی سابق نمیشود
دنباله نامه ایشان: ....که او را به شیر دادن به او توصیه میکند. که بچه را شیر بده
پاسخ ما : عزیز من راه بهتر چه بود؟ آیا شایسته بود به عواطف این مادر و آن پسر نوبالغ بیگناه توجه نکند و به مادر بگوید پسررا رها کن درکوچه برود دنبال کارش؟! آن نوجوان کجا میرفت او که کسی را نداشت. هر قانونی استثنایی دارد مثلا حکم جهاد برای کوران نیست. دقت کنید که این یک حکم خاص برای یک وقت خاص و برای یک نفر خاص بود نه برای همه امت و نه برای همه جا و نه در همه وقت ها و پیامبر پیامبر رحمت است و الله ی ما رب مهربان است راه حل شما چیست؟؟
دنباله نوشته ایشان:حتی آقای سجودی آنقدر این توصیه را مضحک میدانند که سعی دارند با طرح سؤالاتی چون " کی میگوید در کتاب خودتان نوشته ‘ در حالیکه در حدیث ننوشته که آیا از سینه مستقیما شیر داد؟یا با پستانک داد؟ یا در کاسه ای دوشید ؟متن حدیث این است کجایش نوشته مستقیم از سینه داد؟ " سعی دارند پیامبر را توجیه کنند که منظور پیامبر شیر دادن در کاسه بوده نهمستقیم.
پاسخ ما :ببینید وقتی مردی به زن خود بگوید به بچه یک ساله شیر بده یا بمن شیر بده یا به میهمان شیر بد از اسم و حالت شخص مفعول ، زن نحو شیر دادن را در میابد ( لازم به توضیح بیشتر نیست) نوزاد را با سینه، شوهر را با لیوان شیر میدهد و برای میهمان شیر را در یک سینی بدست شخص سومی میفرستد حالا اگر شیعه بیاید از این قول شوهر، بخواهد استنباط کند که مرد گفت به میهمان شیر بده! پس مرد بی غیرت است که زنش را میفرستد پیش میهمان ...... ما این نوع برداشت را غرض ورزی میدانیم .وقتی پیامبر به سهله گفتند پسر را شیر بده منظورشان این نبود که با پستان بده! این که واضح است همانطور که منظور شوهر این نیست که با پستان به میهمان شیر بده این که واضح است. این توجیه نیست اما از بس شیعه جار و جنجال براه انداخته امررا به شما مشتبه نموده! این که واضح است و توجیه ای در کار نیست
دنباله نامه این دوست ما:از لحن مقالات آقای سجودی این طوربرداشت کرده ام که ایشان از شیعه متنفرهستند. لطفا از من متنفر نشوید چون من شیعه نیستم
پاسخ ما :اشتباه فرمودید من هنوز بهترین عزیزانم شیعه هستند و عموما از شیعه ها بدی ندیدم که از آنها متنفر باشم اما از عقیده شیعه البته بدم میاید ولی انتقاد و آزادی بیان حق هرکس است و اگر بدم هم بیاید اینجا من اهمیتی ندارم شما حرفتان را بگویید
حالا برگردیم به دنباله بحث مکر علمای شیعه : یک مکر دیگر علمای شیعه این است که متون را ناقص نقل میکنند که این فقط دلالت دارد بر بی تقوایی مطلق آنها مثلا در مورد همین موضوع شیرخوارگی بزرگسالان سعی کرده اند با استناد به کتاب (الاقناع نوشته شیخ شربینی ) ثابت کنند که معنی رضاع یعنی اینکه خورنده از سینه زن مستقیما شیر بخوردو به این جمله کتاب استناد نموده اند).و لغتا: هو اسم لمص الثدي وشرب لبنه - الإقناع للشربيني (2/364(
در لغت معنی رضاع این است که سینه را مس کند و از شیرش بنوشد در حالیکه دنباله این جمله فورا شربینی در همان کتاب و در همان صفحه و در همان خط نوشته است: وشرعاً: اسم لحصول لبن امرأة أو ما يحصل منه في معدة طفل أو دماغه –- الإقناع للشربيني (2/364)
و از لحاظ شرعی معنی رضاع ورود شیر زن یا ورود تولیدات شیر زن در معده یا دماغ طفل است عالمای شیعه این جمله دوم را نقل نمیکنند چرا؟ چون از خدا نمیترسند چونکه تقوا ندارند و عقلا هم وسیله مهم نیست من چه با دست، گوشت خوک بخورم چه با قاشق، چه با کارد، چه با دندان، نتیجه یکی است! چه کالباس باشد یا چه گوشت عادی نتیجه یکی است چه شیر زن را، مستقیما به بچه بدهیم چه آن را در شیشه شیر بریزیم بدهیم چه از آن ماست یا پنیر درست کنیم و به طفل بدهیم نتیجه یکی است. پس همیشه متوجه این مکر علمای شیعه باشید
که تقلب میکنند و حرف حق را از کتابهای ما نصفه نقل میکنند !!!!! ادامه دارد
- اخلاق و تربیت [1]
- فکر و اندیشه [2]
- رد شبهات [3]
- فقه و احکام [4]
