آيا كساني كه با علي رضي الله عنه جنگ كردند كافرند؟

                                                                                  بسم الله الرحمن الرحیم

                                          اللهم صلی وسلم علی سیدنا محمد وعلی آله الاطهار واصحابه الاخیار

از عقاید دیگر شیعه این هست كه می گویند معاویه رضی الله عنه به دلیل جنگ با علی رضی الله عنه كافر است ویا سیده عایشه و طلحه وزبیر رضی الله عنهم به دلیل جنگ با علی رضی الله عنه كافرند زیرا بر خلیفه مسلمین خروج كردند.!

جدای اینكه جنگ صفین وجمل ناشی از فتنه ای بوده كه مسلمین بعد از شهادت امام المسلمین عثمان رضی الله عنه گرفتار آن شدند .اما قصد اصلی ما این هست كه از كتب خود شیعیان اثبات می كنیم كه این عقیده شان باطل است.

در كتاب وسائل الشیعه ج15  «باب حكم قتال البغاة»
(عبدالله بن جعفر الحمیری از هارون بن مسلم از مسعده بن زیاد از جعفر و او از پدر ش روایت می كند كه فرمودند: علی علیه السلام هرگز كسانی را كه با او جنگ كردند نه كافر دانست ونه فاسق ونه مشرك بلكه می گفتند اینها برادران ما هستند كه بر ما ستم كردند)

نص روایت(عبدالله بن جعفر الحمیری فی (قرب الإسناد) عن هارون بن مسلم، عن مسعدة بن زیاد، عن جعفر، عن أبیه ان علیا (علیه السلام) لم یكن ینسب أحدا من أهل حربه إلى الشرك ولا إلى النفاق، ولكنه كان یقول: هم إخواننا بغوا علینا)

ممكن است عده ای بگویند كه روایت ضعیف است ویا همه احادیث كتب شیعه صحیح نیستند.
ما در این قسمت به تك تك راویان این روایت می پردازیم تا ثابت شودكه این حدیث صحیح است.
آقای خوئی در معجم رجال الحدیث / ج11
در مورد عبداللّه بن جعفر الحمیری می گوید (از قول نجاشی :كه عبدالله بن جعفر بن الحسن بن مالك بن جامع الحمیری أبوالعبّاس القمّى، بزرگ و شیخ قمیین وكتب بسیاری تالیف كرده مانند:كتاب الامامة ، كتاب الدلائل ، كتاب العظمة والتوحید ، كتاب الغیبة والحیرة ، كتاب فضل العرب ، كتاب التوحیدوالبداء والإرادة والاستطاعة والمعرفة ، كتاب قرب الإسناد إلى الرضا علیه السلام)

(در ادامه می گوید:عبداللّه بن جعفر الحمیری القمّی كنیه اش ابوالعباس است و (ثقه)یعنی ثقه در حدیث و سپس كتبی را كه تالیف كرده نام برده است).

و در ادامه ترجمه عبدالله بن جعفر الحمیری او را از اصحاب امام رضا وهادی و ثقه می نامد
(وعدّه الشیخ فی رجاله (تارة) فی أصحاب الرضا علیه السلام (13)، قائلاً: (أبوالعبّاس الحمیرى.)
و (أخرى) فی أصحاب الهادی علیه السلام (23)، قائلاً: (عبداللّه بن جعفرالحمیرى)
ولكن فی بعض النسخ علی بن عبداللّه بن جعفر الحمیرى، كما فی المطبوع منهأیضاً كذلك.
و (ثالثة) فی أصحاب العسكری علیه السلام (2)، قائلاً: (عبداللّه بن جعفرالحمیرى: قمّى، ثقة)
وعدّه البرقی أیضاً (تارة) فی أصحاب الهادی علیه السلام و (أخرى) فی أصحاب العسكری علیه السلام، قائلاً فی الموضع الثانی: (عبداللّه بن جعفر الحمیری الذی سمعت منه بالفتح)

در لینك زیر مركز امام خوئی در نیویورك است می توانید مشاهده كنید
http://www.al-khoei.us/books/index.php?id=7511 [1]

-------------------
« هارون بن مسلم» معجم رجال الحدیث / ج20
نجاشی در ترجمه اش می گوید (هارون بن مسلم بن سعدان اصلیتش از الانبار كنیه اش ابوالقاسم و(ثقه) در حدیث و ابامحمد واباالحسن دو امام شیعه راهم ملاقات كرده)

از كتبی كه تالیف كرده(كتاب التوحید، وكتاب الفضائل، وكتاب الخطب، وكتاب المغازی وكتاب الدعاء، وله مسائل لأبی الحسن الثالث علیه السلام)

در لینك زیر سایت آقای خوئی می توانید مشاهده كنید
http://www.al-khoei.us/books/index.php?id=8024 [2]
ـــــــــــــــــــ
معجم رجال الحدیث / ج19

« مسعده بن زیاد»
(از ابی عبدالله جعفر بن محمد علیه السلام روایت كرده)
(وهارون بن مسلم و محمد بن حسین) از او روایت كردند یعنی از (مسعده بن زیاد)
ودر قسمت قبل ثقه بودن هارون بن مسلم را ثابت كردیم.

لینك برای مشاهده مستقیم از سایت خوئی
http://www.al-khoei.us/books/index.php?id=7957 [3]

پس طبق قوانین حدیث ورجالی این شیعه این روایت صحیح است و تمام راویانش از عبدالله بن جعفر الحمیری وهارون بن مسلم تا آخر همه توثیق شده اند.پس كسی نمی تواند ادعا كند كه روایت ضعیف است.
ممكن است بگویند كه امام از روی تقیه این سخن را گفته .می گوییم(تقیه وقتی است كه انسان در مواقع ترس از قتل انجام میدهد و نه در همه احوالات)آیا در حدیث سخن از قتل یا خوف شده؟ چه دلیلی هست كه امام در آن زمان تحدید به قتل شده اند كه این سخن را گفتند؟

دیگر خدعه احادیث را حمل بر تقیه كردن كهنه شده است نه فقط در زمان ما بلكه حتی در زمان ائمه شیعه طبق اعتراف خود علمای شیعه بسیاری ترك تشیع كردن به دلیل تقیه بیش از حد امام.
فرق الشیعه للنوبختی ص 52

                                                                                          والحمد الله رب العالمین
                                                                                           الهاشمي الحسني