شیعه میگوید گریه ما برای امام حسین،بر اساس تعالیم قرآن است !!!!
عربها وقتی که کار خیلی عجیبی را ببینند و یا حرف بسیار مضحکی را بشنوند، این ضرب المثل میگویند:
(این سخن، مادر تازه فرزند از دست داده را نیز می خنداند!)
یعنی ناممکن ترین کاری که ممکن است یک مادر تازه فرزند از دست داده انجام دهد، خندیدن است !
اما گذشت زمان،این ناممکن را ممکن میکند و بلاخره مادر،مرگ فرزند را از یاد میبرد و در خوشی های زندگی،باز دوباره میخندد.
اما چرا گذشت زمان، شهادت حسین را از یاد شیعه ها نبرده است و چرا آنها در عاشورا اینطور میگریند که تو گویی حسین همین امروز مرده است ؟!!
آیا شیعه ها، دایه مهربانتر از مادرند ؟!
هرگز چنین نیست. اگر شیعه ها متاثر از مرگ حسین باشند منتظر عاشورا نمیشوند، بلکه همیشه میگریند.
پس آنها از این گریه، هدف دیگری دارند
هدف آنها چیست ؟
برای شناخت مقصود آنها، باید روز وفات عمر رضی الله عنه، وارد مجلس خصوصی شیعیان متعصب شوید تا بینید که ساز میزنند و میرقصند!
آنها از مرگ عمر خوشحال نیستند زیرا عمر قرنهاست که مرده، اگر مرگ عمر خوشال کننده باشد، باید شیعه بوجد آمده،همیشه برقصد.
و اینکه یک روز در سال را اختصاص میدهد به خنده و یا گریه ،خود دلیل است که انگیزه آنها، سرچشمه در احساساتشان ندارد .بلکه این یک مراسم سیاسی است.
به خاطر مرگ عمر میرقصند تا خشم خود را از فتح ایران و نابودی تمدن مجوس،نشان دهند .
و بخاطر این به بهانه شهادت حسین میگریند که فتنه جنگ های داخلی فراموش نشود، و آتش اختلاف و کینه بین مسلمانان تا قیام قیامت شعله ور بماند.
ای شیعه! اگر از مرگ حسین متاثری پس هر روز گریه کن تا بدانیم که صادقی و از سوز دل میگریی!
شیعه خود میداند که یک جای کارش عیب دارد پس سعی میکند که ثابت نماید که گریه برای حسین، عبادت و دستور قران و سنت انبیاء است! ببینیم شیعه چه میگوید.
شیعه میگوید:
گريه و اشك مورد تأييد قرآن است
فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلا وَلْيَبْكُوا كَثِيراً جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ التوبه (9): 82 «پس كم بخندند و بسيار گريه كنند. »
در آيه فوق خداوند به عملي امر ميفرمايد كه اگر خداوند به آن رضايت نميداشت آن را مورد امر قرار نميداد.
خداوند متعال در مدح أنبياء خود اينگونه ميفرمايد:
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَنِ خَرُّوا سُجَّداً وَبُكِيّاً مريم (19): 58«چون آيات خدا بر آنها خوانده مىشد سجدهكنان و گريهكنان مىافتادند. »
خداوند تعالى در صفات كساني كه موهبت علم به آنها عنايت شده است اينگونه ميفرمايد:
«وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعاً الإسراء (17): 109«تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنْ الدَّمْعِ المائده» (5): 83(مىبينى كه چشمشان پر از اشك مىگردد).
پس آنگونه كه ملاحظه شد در قرآن كريم گريه و ريزش اشك كه نتيجه انعطاف و تأثّرات روحي است نه تنها مذموم شمرده نشده است، بلكه مورد مدح و ستايش پروردگار قرار گرفته است، علاوه بر اين،خداوند متعال، تأسّي از پيامبران و پيروي از روش آنان را بر همگان واجب فرموده است:
لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ. ألاحزاب (33): 21قطعاً براي شما در اقتدا به رسول خدا سرمشقي نيكوست.
يعقوب در غم از دست رفتن فرزند هر صبح و شام گريه ميكرد تا آنجا كه خداوند از زبان حضرت يعقوب اين چنين ميفرمايد:
وَقَالَ يَأَسَفَي عَلَي يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ يوسف(6): 84 «گفت اي دريغ بر يوسف، و در حالي كه اندوه خود را فرو ميخورد، چشمانش از اندوه سپيد شد. »از رسول خدا صلّي الله عليه و آله وسلّم نقل است كه در ستايش از دو گروه فرمودند:
دو چشم از آتش جهنّم محفوظ ميماند، چشمي كه از خشيت خداوند گريه كند، و چشمي كه شبها براي خدا بيدار بماند تا از جان و ناموس و امنيت مردم محافظت نمايد.سنن ترمذي، ج 3، ص96.
و رسول الله صلی الله علیه وسلم، خودشان نیز در مناسبتهای مختلف از جمله در حوادث زیر بشدت گریسته اند:
در شهادت حضرت حمزه در شهادت جعفر بن أبي طالب در مرگ فرزند خويش ابراهيم و در خیلی از جاهای دیگر
پاسخ اهل سنت
ما كه گريه را حرام نميدانيم تا شيعه اين آيات و روايات را شاهد بياورد !!صحبت از انگیزه گریه است، این آیات و روايات کار شیعه را توجیه نمیکند زیرا در هیچکدام از این ها، گریه بخاطر مرده های نیست که در قرون پیشین شهید شده اند.
شاهد آوردن این آیات خود دلیل بر نادانی است
این به این شبیه است که براداران یوسف گریه دروغين خود را با همین آیات تاویل کنند!! و آنرا ثواب بدانند!!
این عادت همیشگی شیعه است که با کلمات بازی میکند اگر ما بگوییم شراب خوردن جایز نیست برای ما دلیل میاورد که در بهشت مومنان شراب مینوشند!
و بین (شراب) مخرج مشترک میگیرد و مکان و زمان را نمیبیند!!
علمای شیعه بین (گریه)مخرج مشترک میگیرند و انگیزه و دلیل را نمیبینند این بیشک یک حقه بازی آشکار است.
آياتي از قرآن مجيد را که براي توجيه عقيده خود در رابطه با گريه براي امام حسين انتخاب کرده اند همگي حاکي از گريه براي خدا و آيات الهي مي باشد نه گريه براي يک شخص مرده!! بنابراین شيعه بايد برای اثبات عمل احمقانه خود آیه ای پیدا کند که در آن آیه نوشته شده باشد که حضرت محمد به خاطر گم شدن یوسف گریسته اند، محمد صلی الله علیه سلم که برای مصیبت یعقوب گریه نکرده شما هم از ایشان پیروی کنید و برای مصیبتی که تمام شده و گذشته، اشک نریزید .
و اشک تمساح را بیاد ما نیاورید.
سجودی
- 7028 بازدید
- نسخه چاپی