آیا در صحیح بخاری نوشته شده که رسول الله قصد خودکشی داشتند؟!

ادعای شیعه: میگویند: پیامبر اكرم هر زمان كه آمدن وحى برایشان به تأخیر مى افتاد; یا قصد خودكشى مى كرد، و كراراً مى خواست خود را از فراز قلّه پرت كند، و یا در نبوت خود به شك افتاده و گمان مى كرد كه وحى به خانه عمر بن الخطاب انتقال یافته و ایشان از این پس پیامبر شده است؟

بخارى مى گوید: «وفَتَر الوحی فترة، حتى حزن النبی فیما بلغنا حزناً غدا منه مراراً، كی یتردّى من رؤوس شواهق الجبال، فكلما اوفى بذروة جبل، لكی یلقی منه نفسه، تبدّى له جبرئیل فقال: یا محمد انك رسول اللّه حقاً. فیسكن لذلك جأشه، وتقَر نفسه، فیرجع فاِذا طالت علیه فترة الوحی غدا لمثل ذلك...».[ صحیح بخارى]و به پیامبر ـ صلى الله علیه و سلّم ـ نسبت داده شد كه فرمود: «ما احتبس عنی الوحی قط إلا ظننته قد نزل على آل الخطاب». شرح نهج البلاغه.

پاسخ اهل سنت :
جمله ای را از کتاب بخاری نقل کرده که صحیح ترین کتاب حدیث پیش ماست و در کنارش نیز جمله ای را از کتاب شرح نهج البلاغه نوشته ، که نویسنده آن؛ ابن ابی الحدید؛ یک شیعه دروغگو بوده و ربطی با اهل سنت ندارد!
یک کتاب عزیز را، کنار یک کتاب منفور گذاشتن، یکی دیگر از ترفندهای علمای شیعه برای گمراه کردن پیروان مذهب شیعه است.
پس مخاطبان شیعه ما باید هرگز این مکر علمای شیعه را از یاد نبرند! یعنی ترفند (مخلوط کردن موضوع، با استفاده از یک کتاب معتبر و ارزشمند با یک کتاب غیر معتبر و بی ارزش را ....)

حالا بپردازیم به پاسخ :
ای آخوند شیعه:
اگر اهل سنت میگوید: که پیامبر به فرض محال در محال {قصد} خودکشی داشته، این در مقابل اعتقادات شما هیچ است .
زیرا شما به چیز بدتری اعتقاد دارید، شما میگویید که حضرت حضرت حسن و امام رضا و یگر امامانتان نیت خودکشی کردند به قصد خود {عمل} نیز نمودند.
بله تعجب نکنید ، شما همینطور میگویید!!
مگر شما نمیگویید امامان ما علم بود و نبود را دارند و برگ از درختی نمیافتد ، مگر خبرش پیش امامان ما از قبل بوده است؟
این امامان غیب دان شما، وقتی در جلویشان ظرف انگور زهر آلود را گذاشتند پس با این تفاصیل، انها علم یقین داشتند که این انگور زهر آلود است.
حالا وقتی دست به سوی این انگور دراز کردند؛ این در اصطلاح ما یعنی این که {قصد} خودکشی داشتند، و هنگامیکه انگور را با دست خود، در دهانشان گذاشته و خوردند، معنی این رفتارشان این است که عمدآ و عملا خود را کشتند و کارشان خودکشی است .
پس به کتاب ما، برای اینکه نوشته معصوم قصد خودکشی داشته، ایراد میگیرید و کتاب خودتان را نمی بیند که نوشته معصوم خودکشی کرده است.
اما حالا جریان چیست ؟
داستان این است که باز شیعه دست به تقلب زده و زیرکانه در هنگام نقل متن بخاری به این نکته مهم توجه نکرده که واقعه قصد خودکشی ، قبل از بعثت بوده است
مثال:
ما میدانیم که پیامبر صلي الله عليه وسلم در قبل از بعثت نه نماز میخوانده و نه روزه میگرفتند، حالا اگر شیعه بما طعنه بزند که سنی عقیده دارد پیامبر نماز نمیخوانده و روزه نمیگرفته، و زمان را فراموش کند ، این حقه بازی است یا نه ؟
بخاری نوشته است که بعد از آنکه فرشته وحی برای اولین بار آمد و ورقه نوفل ؛دانای قوم؛ به حضرت محمد گفت: شما چون ابراهیم، پیامبر بزرگی خواهید شد، حضرت محمد منتظر آمدن فرشته شد اما فرشته نیامد، و حضرت رسول الله به همین خاطر غمیگین و بشدت افسرده شدند.
پس هنوز رسول الله پیامبر نشده بود و هنوز خودش نمیدانست پیامبر است یا نه پس وقتی شیعه میگوید (پیامبر) قصد خودکشی داشت ، دروغ میگوید زیرا در وقت قصد او هنوز یک انسان عادی بود نه(پیامبر) یعنی هنوز حتی خودش هم درست نمیدانست پیامبر هست یا نیست.

و در مذهب اهل سنت خودکشی حرام است و این حدیث را درباره خودکشی داریم:
(من قتل نفسه بحدیدة جاء یوم القیامة وحدیدته فی یده یتوجأ بها فی بطنه فی نار جهنم خالدا مخلدا أبدا ومن قتل نفسه بسم فسمه فی یده یتحساه فی نار جهنم خالدا مخلدا أبدا)
هركس خود را با آهن ( چاقو، شمشیر....) بکشد روز قیامت وسیله قتلش در دستش میباشد و در جهنم دایما و تا همیشه این آهن را پیاپی به شکم خود فرو میبرد و هرکس با زهر خود را بکشد، در روز قیامت زهر در دستش میباشد و در جهنم دایما و تا همیشه این زهر را پیاپی میخورد.
اما اینکه شیعه میگوید:
«رسول الله در مدت قطع وحی فکر میکردند ،حضرت عمر پیامبر است»
این گفته شیعه بیشتر به شوخی و مزاح شبیه است تا مطرح بودن یک اشکال بر مذهب اهل سنت!

و اما اين فقره:
این فقره اولا مرسل هست و مرسل یک نوع از اقسام حدیث ضعیف می باشد دوما برای روشن شدن متن حدیث را می آوریم ( ........فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم: (أو مخرجيَّ هم). فقال ورقة: نعم، لم يأت رجل قط بمثل ما جئت به إلا عودي، وإن يدركني يومك أنصرك نصراً مؤزَّراً. ثم لم ينشب ورقة أن توفي. وفتر الوحي فترة حتى حزن النبي صلى الله عليه وسلم، فيما بلغنا، حزناً غدا منه مراراً كي يتردى من رؤوس شواهق الجبال، فكلما أوفى بذروة جبل لكي يلقي منه نفسه تبدَّى له جبريل،

( خط قرمز به بعد از متن حدیث و متصل به سند نیست بلکه ادامه گفتار راوی هست) که محل شاهد کلمه (فيما بلغنا) : واز آنچه به ما رسیده هست - به این معنی که این گفتاری اضافات از راوی همان (زهری) می باشد
و این گفتار از اصل و متن حدیث نیست و دوما: امام بخاری این گفتار را به دو دلیل آینجا آورده یکی اینکه (اینگونه بلاغات) از امام زهری چند جای دیگر هم روایت شده که خواننده متوجه باشد و  اینکه اشاره به متاخر بودن عصر امام زهری و اینکه او از صغار تابعین بوده وسوما: امانت داری در نقل حدیث و اضافات آن و دیگر فوایدی که در علوم حدیث از نظر سند داره.
چهارما: امام بخاری این اضافه گفتار را فقط در کتاب تعبیر برای فوائدی که در بالا گذشت آورده اما در کتاب تفسیر و بدء الوحی همین روایت بدون این اضافه آورده.

و آخرا..نشاید که ما نعوذ با الله در حق پیامبری که خداوند او را برای رسالت خود برگذیده چنین دهن کجی خدای ناخواسته کرده و او را متهم به چنین فعلی نماییم و به خداوند پناه میبریم از این افکار شیطانی
بنابرین این ادعای پوچ، ارزشی ندارد.