آیا پیامبران و امامان از بدو تولد تا لحظه وفات مطلقا معصومند؟
شیعه ها عقیده دارند که امامان و پیامبران از بدو تولد تا لحظه مرگ معصوم هستند، یعنی اصلا گناه یا اشتباه نمیکنند، و شیطان نمیتواند آنها را مثل بقیه انسانها وسوسه کند! اصلا نمیتوانند گناه یا اشتباه کنند! خلقتشان بگونه ای است که نمیتوانند چنین کنند!!
شیعه در ادامه میگوید:
اما سنی ها قائل به عدم عصمت پیغمبران و امامان میباشند، و به این ترتیب پیامبری کسی را که دروغ و اشتباه سهوی و خطا و سرقت در مورد او محتمل است، جایز شمردهاند. با این وجود چگونه عموم مردم به اقوال پیغمبران اعتماد کنند؟؟ و چگونه مطیع آنها گردند؟؟ و چگونه پیروی از آنها واجب خواهد بود، در حالی که احتمال دارد اوامرشان خطا و اشتباه باشد؟!
پاسخ اهل سنت:
اولا: اهل سنت همگی متفق هستند که پیامبران در ابلاغ رسالت معصومند.
پس به اهل سنت نسبت دادن قول عدم عصمت پیغمبران، و تجویز کذب و سرقت و امر به کار ناروا بر آنها، دروغی آشکار است، زیرا همه بر این امر اتفاق نظر دارند که پیغمبران در تبلیغ رسالت معصوماند، و مستقرشدن یک اشتباه در شریعت به اتفاق همه مسلمانان ناممکن است، و اطاعت از همه اوامر و نواهیای که پیغمبران از جانب خداوند میآورند، به اتفاق همه فرق اسلامی واجب است، باید اخبار پیغمبران را تصدیق کرد و از اوامر و نواهی آنها پیروی نمود.
خلاصه اینکه در بین مسلمانان کسی وجود ندارد که بگوید: اطاعت از پیغمبر با وجود جواز صدور اوامر نادرست واجب است، بلکه همه اتفاق نظر دارند در اینکه امری که اطاعت از آن واجب است، نمیتواند غیرصحیح باشد، و حتماً امر صحیحی است. بنابراین گفته شیعه که: «چگونه پیروی از کسی که جایز است امر اشتباه صادر کند، واجب است؟» متوجه هیچ یک از مسلمانان نمیگردد و مسلمانان در مجازشمردن اشتباهات اجتهادی پیغمبران همگی بر این مطلب اتفاق نظر دارند که پیامبران بر آن اشتباه باقی نمیمانند، و اطاعت آنها در اموری واجب است که بر آن میمانند، و نه اموریکه خداوند آن را تغییر داده و از آن نهی کند، و نه اموری که به اطاعت از آن امر نشده است.
برای مثال رسول الله همینکه به مدینه تشریف آوردند به مردم گفتند تلقیح درختان خرما بیفایده است، و مردم کار تلقیح را رها کردند و آن سال محصول کم شد پس کفتند یا رسول الله محصول کم شد رسول الله فرمودند که شما در امور دنیا از من بهتر میدانید من هم بشرم و نظری دارم . اما اگر از طرف الله بشما خبری دادم آن حتما راست است ( او کما قال صلی الله علیه وسلم)
شیعه این حدیث ما را قبول ندارد و آنرا توهین به پیامبر میداند.
خیلی خوب حدیث را قبول نداشته باشد، اما با نافرمانی حضرت آدم چه میکند که میوه درخت ممنوعه را خورد و مجازات شد و از بهشت بیرون رانده شد و استغفار و گریه کرد تا الله او را بخشید،این با عقیده عصمت مطلق شیعه چگونه قابل توجیه است؟
وقتی شیعه بودم این را از ملایان پرسیدم بمن گفتند این از جمله (ترک اولی) است یعنی جوابشان حرف مفت بود.
حالا معصومیت پیامبران برای تبلیغ دین قابل قبول است، ولی در این وسط شیعه چرا امامان را معصوم کرده؟ مگر امام پیامبر است بعد شیعه برای معصوم جلوه دادن امامان دلیل روشنی ندارد بلکه اصلا دلیلی ندارد.
نکته مهم دیگر اینکه عقیده به عصمت مطلق ارزش پیامبران را پایین میاورد، اینکه انسان نتواند گناه کند و گناه نکند اینکه هنر نیست
هنر این است که انسان بتواند گناه کند اما از ترس خداوند گناه نکند
مثال: وقتی زلیخا زینت کرده و آراسته جلوی یوسف علیه السلام آمد، این آراستگی او، بلبلش را در قفس را تحریک نکرد زیرا آن بلبل اهمتیی به جنس زن نمیداد،حالا میخواهد این زن مادر فولاد زره باشد یا زلیخا نرم صورت و آراسته، این برای بلیل علی السویه است
بلبل آنوقت تحریک میشود که بلبل ماده ای در فصل بهار جلویش بیایید
حالا!
اگر ما به آن بلبل آفرین و احسنت بگوییم که زلیخا را دید و تحریک نشد، آفرینی بیجا گفته ایم، زیرا بلبل که هنری نشان نداد، خالق بلبل او را بی خاصیت خلق کرده بود.
حالا اگر یوسف علیه السلام اینطور خلق شده بود که نمیتوانست گناه کند، پس اینکه از وسوسه زلیخا متاثر نشد، این هیچ اهمیتی نداشت تا الله سوره یوسف را نازل کند و یوسف را مدح نماید! چونکه حسب ادعای شما یوسف معصوم بود و نمیتوانست گناه کند .
پس این عقیده ما که میگوییم حضرت علی با وجودیکه میتوانست گناه کند اما از ترس خدا با وجودیکه بر 20 ملیون کیلومتر مربع حکومت میکرد، جلوی هوس و راحت طلبی نفس خود را گرفت . این وصف خوبی برای علی است
اما شما اول میگویید علی معصوم بود، و معصوم نمیتواند گناه کند !!! و علی متقی بود! در این سخن شما برای علی رضی الله عنه مدح نیست،
پیرمرد از کار افتاده اگر به زنان نامحرم توجه نکند اینکه تقوا نیست،چوان رعنا که از ترس الله تقوا پیشه کند او شایسته تعریف است
پس عقیده شیعه ( عقیده معصوم بودن امامان) غلو است غلوی که در آن هیچ امتیازی برای امامان نیست بلکه عقیده به عصمت مطلق و عصمت از بدو تولد تا مرگ، تقوی معصومان را نیز بی اهمیت و بی ارزش میکند.
* سجــــــــــــودى*
- 9779 بازدید
- نسخه چاپی
دیدگاه ها
باسمه تعالی آقای سجودی شما به
باسمه تعالی
آقای سجودی شما به عقاید شیعه اشراف ندارید و به شیعیه دروغ می بندید. به شما توصیه می کنم (البته بعید می دانم توصیه بنده برای شما کارساز شود) ابتدا در مورد عقاید شیعه تحقیق کنید و بعد مقاله بنویسید و همانند افراد نادادن هر چه که برخی می گویند تکرار نکنید.
شیعه اعتقاد ندارد که ائمه و پیامبران نمی توانستند گناه کنند بلکه معتقد است آنچنان شناختی نسبت به گناه و باطن پلید گناه داشتند که به آن نزدیک هم نمی شدند. مواردی هم که به آنها اشاره کردید به تفصیل در کتب شیعه پاسخ داده شده است. بنده در مقاله ای که آقای هاشمی در این خصوص نوشته بود توضیحات مفصلی دادم ولی گویی در مغز ایشان کاه ریخته اند و قدرت تفکر و تعقل ندارد. اگر مایل بودید مراجعه کنید و ببینید.
یا علی
آقای نخلی محترم این سخن شما
آقای نخلی محترم
این سخن شما را خودتان دوباره بخوانید:
شیعه اعتقاد ندارد که ائمه و پیامبران نمی توانستند گناه کنند بلکه معتقد است آنچنان شناختی نسبت به گناه و باطن پلید گناه داشتند که به آن نزدیک هم نمی شدند
این لفاظی است ، یک بچه 5 ساله از کجا این شناخت را پیدا کرده ؟ الله به او داده ؟ درست است یا نه ؟ پس شما درنهایت دارید میگویید امامان نمیتوانستند گناه کنند اما بعد از گردانندن لقمه دور گردن!
ای برادر! من روزگاری شیعه بودم و از آن مذهب اگاهی های دارم و مساله عصمت را هر بچه مدرسه ای شیعه میداند که چیست ؟ چون این از مهمترین صفت امامان است . پس مرا متهم به نادانی نکنید. جواب ایراد مرا بدهید!
گیرم که خلق را با کلامت فریفتی .................................... با ترازوی عدل الهی چه میکنی؟
باسمه تعالی نخیر. اولاً آنچه
باسمه تعالی
نخیر. اولاً آنچه که من گفتم با آنچه شما گفتید یکسان نیست. شما فکر می کنید عصمت مثل آن است که چشمان شخصی را ببندند و به او بگویند به نامحرم نگاه نکن ولی ما می گوییم عصمت آن است که شخص از ضرر نگاه به نامحرم و عظمت مقام پروردگار آگاه باشد و به خاطر آن تن به این گناه ندهد نه این که نتواند. ثانیاً مگر همه افراد عالم با استعدادهای روحی و جسمی یکسان خلق می شوند. بسیاری از خصلتهای نیک و بد در انسانها وجود دارد که به واسطه وراثت یا بواسطه محیط یا بواسطه تربیت صحیح یا غلط خانواده به فرد منتقل می شود و شخص هم در انتخاب آنها هیچ اختیاری ندارد و همه آنها در نهایت به سعادتمند شدن یا شقی شدن فرد کمک می کنند.(هر چند به عقیده شیعه در تصمیم گیری نهایی خود فرد تعیین کننده و مختار است) و ما هم همه افرادی را که سعادتمند می شوند بدون در نظر گرفتن شرایطی که در آن قرار داشتند مدح می کنیم و همه افراد شقی را هم بدون در نظر گرفتن شرایط مورد مذمت قرار می دهیم و دلیل آن هم همان اختیاری است که افراد در انتخاب راه دارند. ثالثاً ما که از همه امور عالم اگاهی نداریم و نمی دانیم حکمت این که خداوند در همان ابتدای خلقت به فردی تفضلاً نعمتی عطا می کند یا از فردی نعمتی می گیرد چیست ولی آنچه که مسلم است این است که همه بر اساس حکمت و عدل صورت می پذیرد. بنابراین با تعریفی که شیعه برای عصمت می کند معصومین شایسته مدح و ستایش خواهند بود.
اما این که گفتید زمانی شیعه بودید عذر بدتر از گناه است. چون مقاله شما به صراحت نشان می دهد عقیده شیعه را دقیق نمی دانید و شاید علت تغییر مذهبتان هم عدم آگاهی بوده است.
یا علی
شمامیگویید خداوند به یک پسر
شمامیگویید خداوند به یک پسر بچه 5 ساله علمی داد که با آن علم ضرر گناه و اشتباه را پیشاپیش میدید و برای همین گناه نمیکرد و معصوم بود بعد اشتباه نکردن و گناه نکردن آن پسر بچه را صفت برجسته او میدانید
مثال:
فرض کنید الله به انسانی بال بدهد و او بپرد اینجا این انسان کار فوق العاده ای نکرده مثل او مثل هر پرنده ای است که الله خلق کرده!
شما شاید نمیخواهید حقیقت را بپذیرید ، ولی تا آنجا که لازم باشد برای روشن گری پاسخ شما را میدهم