آیا (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ) درباره امامت حضرت علی است؟

شیعه میگوید: رسول الله در دعایی فرمودند: ((یا الله  یاران علی  را یاری و خائنان به او را شکست و زبونی بده)) ما میگوییم این حدیث جعلی است، اما  اگر درست باشد، پس تاریخ بما میگوید که شیعه همواره شکست خورده و زبون بوده، پس درمیابیم نفرین پیامبر بر او اصابت کرده است!

شیعه می‌گوید: فرموده خداوند متعال است که: (أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا) (المائده: 3). «امروز، دين شما را كامل كردم; و نعمت خود را بر شما تمام نمودم; و اسلام را به عنوان آيين (جاودان) شما پذيرفتم».
و این درباره حضرت علی است  و این قول ما را سنی ها نیز تایید میکنند! - در غايت المرام در باب 39 شش حديث از احاديث اهلسنت نقل شده است که اين آيه در روزغدير خم که پيغمبر، علي را به امامت معرفي کرد در باره علي نازل شده و در بيشتر آنها است که پيغمبر فرمود: الله اکبر علي إکمال الدين و تمام النعمه و رضا الرب برسالتي و الولايه لعلي» رسول خدا فرمود: «الله اکبر بخاطر اکمال دینش و اتمام نعمتش، و رضایت پروردگار به رسالتم، و به ولایت علی بعد از من، سپس فرمود: هر کس من مولای اویم علی مولای اوست، خداوندا دوستانش را دوست، و دشمنانش را دشمن بدار، و یارانش را یاری، و خائنان به او را شکست و زبونی بده».

پاسخ اهلسنت:
1 - مجرد نسبت دادن آن به روایت ابو نعیم به اتفاق علمای سنی و شیعه صحت و درستی آن قول را اثبات نمی‌کند، چرا که ابو نعیم به اتفاق محدثین شیعه و سنی، احادیث ضعیف و جعلی فراوانی روایت کرده است.
2-  همه حدیث‌شناسان بر کذب بودن این حدیث اتفاق نظر دارند. لذا حدیث مذکور در هیچ یک از کتب مرجع و معتبر حدیثی یافت نمی‌شود.
3- در کتاب‌های صحاح، مسندها و تفاسیر آمده است که این آیه وقتی بر پیامبر نازل شد که ایشان در عرفه ایستاده بودند،
روایت درست  به این صورت است که  مردی یهودی به عمر بن خطاب گفت: ای امیر المؤمنین در کتاب شما آیه‌ای ا‌ست که آن را می‌خوانید اگر آن آیه بر ما یهودیان نازل می‌شد روز نزولش را عید قرار می‌دادیم، عمر گفت: کدام آیه را می‌گویی؟ گفت: فرموده حق: (أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا) (المائده: 3).
پس عمر گفت: به درستی می‌دانم که این آیه چه روزی و در چه مکانی نازل گردید، روز عرفه و در عرفه نازل شد آن گاه که رسول خدا در آنجا ایستاده بودند. همین روایت بر چند وجه دیگر هم آمده و در کتاب‌های مختلف مسلمانان همانند صحاح، مسندها، کلیات، سیره‌ها و تفاسیر نقل شده است.
این روز عرفه هفت روز پیش از روز غدیر بود؛ یعنی روز جمعه نهم ذی الحجه، پس چطور می‌گویند: آیه در روز غدیر نازل شده است؟!  پس ای شیعه ای که  از کتاب ما دلیل میاری !چرا  مهمترین کتب ما را نمیبینی؟!

4-  در این آیه هیچ اشاره‌ای به علی یا به امامت او وجود ندارد، بلکه مضمون آن خبری است که خداوند مبنی بر تکمیل دین و کامل نمودن نعمت بر مؤمنین و نیز پسندیدن اسلام به عنوان یک آیین داده است، لذا ادعای مدعی که قرآن از طریق این آیه به امامت علی تصریح دارد کذبی آشکار است.
5 -  «خداوندا دوستانش را دوست و دشمنانش را دشمن بدار، و یارانش را یاری و خائنان به او را شکست و زبونی بده». به اتفاق حدیث شناسان، دروغ و مجعول و ساختگی است.
البته حدیث هر که مولای اویم علی مولای اوست» صحیح است

دلیل آشکار ما بر دروغ بودن حدیث این است که عموما دعای پیامبر مستجاب است. اما این دعا مستجاب نشده است
زیرا بزعم شیعه، ابوبکر و عمر و عثمان دشمن  علی بودند، اما آيا اين  دعای پیامبر شامل حال آنها شد؟ پس اگر این حدیث درست باشد و  دعای پیامبر به اجابت رسیده باشد، آنوقت بدون شک، شیعه دشمن و خائن به  علی و سنی دوستدار و یاور  علی است زیرا در طول تاریخ شیعه شکست خورده و زبون بوده و سنی عزیز  و یاری شده و قوی بوده است.

6 - اين آيه اي که شیعه ذکر کرده جمله کوچکي از آيه بزرگ است و هيچ ربطي به حضرت علي ندارد تا آنجا بي ربط است که شیعه مجبور شده براي ربط دادن آن به امامت، سني را شاهد بياورد سني نميتواند بگويد حضرت علي جانشين پيغمبر به امر الله است و در همان حال سني باقي بماند، به محض گفتن اين جمله شیعه ميشود، همان طوريکه يک سني به محض شهادت دادن به پيغمبري غلام احمد ديگرسني نيست و قادياني نميتواند حرف او را سند بياورد. پس بس کنید یاوه گویی را!!

* مـــحمد باقـــــر ســـــــــــــــــــجــودى *