آيا رجعت را می شود با آيات و روايات ثابت كرد؟

 شیعه ميگوید: شكی نيست كه اعتقاد به رجعت، يكی از ويژگی های مذهب حقه شيعه است كه می توان آن را با دلايل قطعی ثابت كرد. قبل از ورود به اين دلايل، بايد حقيقت رجعت را شناخت. رجعت، يكی از اتفاقاتی است كه در زمان ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف رخ خواهد داد. بر اساس اين عقيده، گروهي از مؤمنين براي رسيدن به ثواب نصرت اوليای خدا و ديدن دولتی كه سال‌ها انتظار آن را كشيده‌اند، بر می گردند تا از ديدن دولت عدل و قسط لذت ببرند. و از طرف ديگر، گروهی از منافقين كه آمدن اين دولت را انكار كرده و كردار‌های زشتی انجام داده‌اند، باز می گردند تاعقوبت اعمال خويش را در همين جهان بچشند و دچار خفت و خواری شوند.

پاسخ اهل سنت:
بودایی‌ها و بعضی دیگر از مذاهب بشری به رجعت اعتقاد دارند! بوداییان می‌گویند: انسان بعد از مرگ دوباره به دنیا باز می‌گردد و زندگی جدیدی را شروع می‌کند اگر بد کار باشد بصورت حیوان باز می‌گردد!
در بین مسلمانان هیچکس به بازگشت مرده به دنیا عقیده ندارد غیر از شیعه‌ها!
اونها حتی می‌گویند: رسول خدا محمد صلی الله علیه وسلم دوباره زنده می‌شود و 50 سال هزار سال حکومت می‌کند بعدش علی 44000 سال پادشاهی می‌کند، بعدش امامان دیگر!! (بحار الأنوار، جلد 13،، تالیف علامه محمد باقر مجلسی)
البته حسین چون مظلوم کشته شد شیعه‌ها حق تقدم در رجعت را برای ایشان قایل هستند. ایشان قبل از بقیه به دنیا بر می‌گردد، 309 سال حکمرانی می‌کند.

پاسخ دوم شیعه:
در قرآن كريم، آياتی وجود دارد كه عقيده به رجعت را ثابت مي‌كند:
1. از هر امتی، گروهی محشور می شود:
خداوند حكيم در سوره مباركه نمل، آيه 83 مي‌فرمايد :
«وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآَيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ.»
روزى خواهد آمد كه از هر گروه، دسته‌اى را برمى انگيزيم، از كسانى كه آيات ما را تكذيب مى‌كنند.
خداوند در اين آيه به صراحت می گويد كه ما گروهي از ستمكاران را برمي‌انگيزيم، نه همه آن‌ها را. به طور قطع اين حشر، نمی تواند حشر روز قيامت باشد؛ چرا كه حشر روز قيامت همگانی است و احدي باقي نمی ماند، مگر اين كه در روز قيامت محشور مي‌شود و نتيجه اعمال خود را خواهد ديد. اين مطلب از بسياری از آيات قرآن كريم قابل استفاده است ؛ مثلاً خداوند در سوره كهف، آيه 47 مي‌فرمايد :
وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا.
آنها را برانگيختيم، هيچ كس را فروگذار ننموديم.
يا در سوره نمل، آيه 87 مي‌فرمايد :
وَيَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ
روزى كه در صور دميده مى شود، تمامى كسانى كه در آسمان و زمين هستند دروحشت و هراس فـرو مـى رونـد، مـگـر كـسانى كه خدا خواسته مورد عنايت خاص اوباشند. پس همگى در پيشگاه حضرت حق با فروتنى حضور دارند.
بنابراين، مراد خداوند از « وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا » نمی تواند حشر روز قيامت باشد؛ پس منظور از آن‌ چيزي نيست؛ مگر همان رجعتي كه شيعيان به آن اعتقاد دارند.

پاسخ اهل سنت :
آیه بعدی به ما می‌گوید که این آیه در باره قیامت است، به این جمله در آیه بعدی ( آیه 84 سوره نمل ) توجه کنید:
﴿ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوا قَالَ أَكَذَّبْتُم بِآيَاتِي وَلَمْ تُحِيطُوا بِهَا عِلْمًا﴾
«تا زمانی که (به پای حساب) می‌آیند، (به آنان) می‌گوید: آیا آیات مرا تکذیب کردید و در صدد تحقیق برنیامدید؟!»
الله دارد خودش از آنها حساب می‌گیرد و می‌فرماید: ﴿قَالَ أَكَذَّبْتُم بِآيَاتِي﴾ «آیا آیات مرا تکذیب کردید؟»
(آیات مرا) به کی بر می‌گردد؟! به الله!
پس یا باید شیعه بگوید که الله هم به دنیا رجعت می‌کند یا باید قبول کند که آیه درباره قیامت است نه درباره این عقیدة مسخره (باز گشت مرده به دنیا).
در قیامت حشر و حساب و کتاب مردم یکسان نیست، گروهی محاکمه‌شان برجسته‌تر است. یعنی محاکه خمینی و حسابی که او باید پس بدهد با محاکمه آن زن بیسواد در دور دست ابرقو یکسان نیست، لذا چون اولی برجسته‌تر است. لذا الله می‌فرماید:
﴿ وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ) [النمل: 83]

«به خاطر آور، روزی را که ما از هر امتی، گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می‌کردند محشور می‌کنیم؛ و آنها را نگه می‌داریم تا به یکدیگر ملحق شود».
و حشر این دسته از مجرمان را برجسته‌تر می‌کند نسبت به حشر عموم انسانها.
دقت کنید در آیه، مجرمان بازخواست و پرسیده می‌شوند.
در دنیا که به گفته علی: عمل بلا حساب است و در آخرت حساب بدون عمل است! پس حساب در دنیا نیست.
بعد آیه از حشر مجرمان، سخن می‌گوید و از زنده شدن مومنان سخنی نمی‌گوید! در حالیکه در عقیده شیعه مومنان هم زنده می‌شوند. پس این آیه هیچ ربطی به اونها ندارد.
این آویزان شدن شیعه به استدلال‌های سست و بی‌پایه و دست‌آویز کردن آیات قرآن برای اثبات دروغ، خود بهترین دلیل بر باطل بودن این مذهب است!

پاسخ سوم شیعه
2. دو بار زنده شدن، بعد از دو بار مردن:
خداوند در آيه 11 سوره غافر مي‌فرمايد :
قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ.
در روز واپـسين كافران گويند : خداوندا ! ما را دو بار ميراندى و دو بار زنده كردى؛ پس اينك كه ما به گناهان خويش گردن نهاده‌ايم، براى بيرون شدن از اين گرفتارى راه چاره اى هست ؟
در ايـن آيه، خداوند از دو بار ميراندن و دو باز زنده‌شدن سخن گفته ا ست، كه هر ميراندن، حيات سابقى را مى رساند؛ همانگونه كه دوبار زنده شدن، مرگ پيشين را حكايت مي‌كند. مـيـرانـدن نـخست، پس از حيات دنيوى، و مرگ دوم، پس از حيات در رجعت است؛ چنانكه احيا نخست، در رجعت، و احيا دوم در روز واپسين است.

پاسخ اهل سنت
اما اگر ما این تفسیر شیعه‌ها را قبول کنیم باز اشکال حل نمی‌شود چون آیه از دو زندگی سخن می‌گوید، با ایمان به رجعت می‌شود سه زندگی.
مثال علی  را ببینید:
زندگی اول: وقتی در مکه متولد شدند.
زندگی دوم: وقتی امام زمان بیاید.
زندگی سوم: وقتی قیامت برپا شود.
پس این شد سه بار، و آیه می‌گوید: دوبار، پس برای درست آمدن آیه باید رجعت را حذف کنیم.
پس خود آیه دلیل است بر باطل بودن رجعت.
اما ما درمان بی‌حیایی نمی‌دانیم که چیست!! بدون شرم و خجالت آیه را هر طور بخواهند معنی می‌کنند!!
همیشه گفته‌ام: عقیده شیعه چون لحافی کوتاهست که بخواهی سر را بپوشانی پایت نمایان می‌شود، پا را بپوشانی سر و گردن هویدا میشود!
پس تفسیر آیه هر چی باشد یقیناً این نیست که شیعه می‌گوید و ربطی به رجعت ندارد چون لازمه رجعت سه بار زنده شدن است، و آیه از دو زندگی سخن می‌گوید نه سه.

پاسخ جهارم شیعه:
3. زنده شدن اصحاب كهف:
4. داستان عزيز:
أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّى يُحْيِي هَذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ البقره / 259.
يا همانند كسى كه از كنار يك روستاى ويران شده عبور كرد، در حالى كه سقفهاى آن فروريخته بـود، و مـردم آن مرده و استخوان‌ها پوسيده و پراكنده شده بود، با خودگفت : چگونه خدا، اينها را پـس از مـرگ زنـده مـى كند. در اين هنگام، خدا او را يكصدسال ميراند، سپس برانگيخت
شیعه علاوه بر این دو آیه، شواهدى دیگری را بر امكان رجعت, از قرآن ارائه مى‌كند و به داستان گروهى كه از ديار خود بيرون شـدند تا به گمان خود, خود را از خطر مرگ (طاعون) رهايى دهند, و هـمـچـنـين به زنده شدن قوم موسى  پس از آنكه صاعقه آنان رافراگرفت [البقرة: 56]
پس از آن اضافه مى‌كند: رجعت در امم سالفه نيز واقع گرديده و در اين امت نيز واقع مى‌گردد, چـنـانكه از پيغمبر اكرم صلی الله علیه وسلم روايت شده: هرآنچه در امتهاى گذشته انجام گرفته, در اين امت نيز انجام مى‌گيرد.

پاسخ اهل سنت:
این‌ها استدلال‌های پوچ و بیهوده‌اند و این حرفها آدم را بیاد آن دختر آرژانتینی میاندازد که حامله شدن خود را به حامله شدن حضرت مریم تشبیه کرده بود.
حیا که نباشد کار به اونجا هم می‌رسد.
اینگونه قیاس‌های چندش‌آور را شیعه‌ها رها نمی‌کنند.
اصحاب کهف تعداد شان از انگشتان دو دست کمتر بود مدت رجعت‌شان یک روز بود با این وجود سوره‌ای بنام اونها در قرآن داریم.
بنام مریم‘ هم سوره داریم حتی آه و ناله مریم را در وقت زایمان قرآن ثبت کرده زیرا واقعة مهم بوده.
آن زن آرژانتینی به چه حقی خود را با حضرت مریم مقایسه می‌کند
و آن رجعت‌کننده‌گان زمان مهدی به چه حقی خود را با اصحاب کهف مقایسه می‌کنند؟؟!!
مجلسی می‌نویسد: پس از ظهور امام زمان رجعت خاندان حضرت محمد صلی الله علیه وسلم آغاز می‌شود. «کراجکی» در کنز الفواید از قول امام جعفر صادق نوشته است: نخستین شخصی که پس از ظهور امام زمان رجعت می‌کند «امام حسین» است. امام حسین با یک حرکت سریع و تشویش‌آمیز از قبر بر می‌خیزد و خاک سر و روی خود را تکان می‌دهد. پس از «امام حسین» پدرش «حضرت علی» و پس از او «حضرت محمد» از قبر بیرون می‌آیند. امام محمد باقر گفته است که امام زمان مدت نوزده سال حکو مت می‌کند. وظیفه امام زمان آنست که ریشة دشمنان خاندان حضرت محمد و حضرت علی را از ریشه بکند، عدل و انصاف را روی زمین برقرار کند. امام زمان پس از انجام این وظیفه سر انجام بدست یک زن ریشدار کشته می‌شود. پس از کشته شدن امام زمان «امام حسین» او را غسل می‌دهد و کفن می‌کند و به خاک می‌سپارد. آنگاه حکومت به «امام حسین» خواهد رسید و مدت سیصد و نه (309) سال به نام امام «منتصر» در جهان سلطنت می‌کند. پس از «امام حسین» نوبت به «حضرت علی» خواهد رسید و او مدت چهل و چهار هزار سال به نام امام «سفاح» سلطنت می‌کند. آنگاه «حضرت محمد» به سلطنت می‌رسد و او نیز مدت پنجاه هزار سال سلطنت در جهان خواهد کرد. (بحار الأنوار، جلد 13، تالیف علامه محمد باقر مجلسی)

شما نگاه کنید، قرآن هر صفحه از قیامت سخن می‌گوید و از رجعت یادی نمی‌کند.
در حالیکه این حدیث جعلی می‌گوید: قبل از قیامت رجعت است! نه که قرن ها که هزاران هزار سال ادامه دارد. محمد صلی الله علیه وسلم 50000 سال، علی  44000 سال، حتما بقیة امام‌ها هم قرنها حکومت می‌کنند، پس چرا این خبر مهم را قرآن فراموش کرده؟؟!!
رجعت یک روزه اصحاب کهف، در قرآن این همه انعکاس داشت، رجعت 50000 ساله حضرت محمد و 44000 ساله حضرت علی و هزاران هزار ساله امامان دیگر و دیگران هیچ انعکاسی در قرآن نداشت و ندارد.

سخن آخر
گفتیم عقیده به رجعت خاص شیعیان است، و مسلمانان دیگر از آن منکرند
البته بودایی‌ها و بت‌پرستان به تناسخ عقیده دارند. تناسخ یعنی اینکه انسان بدکار بعد از مرگ خر یا سگ شود و امثال این. داستان زیر را از کتب شیعه برایتان نقل می‌کنم تا بدانید که منظور شیعه‌ها از رجعت همان عقیدة بودای‌ها به تناسخ است اما رویشان نشده آشکارا بگویند!.
این هم داستان:
«در فـهرست نجاشى حكايتى از مومن الطاق آورده, كه يكى از مخالفين به وى گفت: آيا به رجعت عـقـيـده مـنـدى؟ گفت: آرى.
بدو گفت: پانصد دينار به من وام ده و دربازگشت, آن را بستان.
مـومـن الـطـاق گفت: ضامنى بياور تا ضمانت كند تو در آن حال به صورت يك انسان بازگشت كنى, تا بتوانم وام خود را از تو بستانم. شايد به صورت بوزينه بازگشت كنى».
انا لله و انا الیه راجعون