آیا مسموم کردن امام حسن علیه السلام به دستور معاویه بود؟!

سه امام زنده؛ حتی با یاری یکدیگر؛ نتوانستند جلوی یک توطئه ساده را بگیرند و هر سه فریب خوردند!!!
ادعای شیعه :
طبق روايات بسياري كه در كتاب‌هاي شيعه و سني وجود دارد، معاوية بن أبي سفيان سمّي را براي جعده دختر اشعث بن قيس، همان كسي كه در تمام حوادث زمان امام علي عليه السلام نقش اساسي داشت، فرستاد و به او وعده داد كه اگر امام حسن عليه السلام را به شهادت برساني، تو را به ازدواج پسرم يزيد درمي آورم . جعده نيز دستور معاويه را اجرا كرد و آن حضرت را در حالي كه روزه داشت و براي افطار به خانه آمده بود، با زهري كه معاويه فرستاده بود به شهادت رساند . ابوالفرج اصفهاني، عالم بزرگ اهل سنت در كتاب معتبر مقاتل الطالبين مي‌نويسد :
.
از مغيره روايت شده است كه معاويه به جعده دختر اشعث پيام داد كه اگر حسن را مسموم كنى تو را به همسرى پسرم يزيد در مى‏آورم . جعده، همسر امام حسن بود . معاويه صد هزار درهم براى او فرستاد و او امام حسن (عليه السلام) را مسموم كرد، معاويه صد هزار درهم را به جعده تسليم كرد ؛ ولى او را به همسرى يزيد در نياورد . مردى از خاندان طلحه بعدها جعده را به همسرى گرفت و از او داراى فرزند شد و هر گاه ميان آنان و ديگر خانواده‏هاى قريش بگو مگو در مى‏گرفت، فرزندان جعده را ملامت و سرزنش مى‏كردند و به آنان مى‏گفتند : شما پسران زنى هستيد كه شوهرانشان را مسموم مي كرده اند .

مقاتل الطالبين، ج1،‌ ص20، باب رجع الحديث الي خبر الحسن، طبق برنامه المكتبة الشاملة .

زمخشري نحوي و مفسر نام آور اهل سنت، و ابن ابی الحدید شافعی و مسعودی،تاریخ نویس مشهور اهل السنه و ابن قتیبه در کتاب سیاسه و امامه در اين باره مي‌گويند:........................

پاسخ اهل سنت:
اولا زمخشري و ابن ابی الحدید و مسعودی، و کتاب سیاسه و امامه، مال شیعه هاست نه از سنی ها . و اگر من بگویم که ابن ابی الحدید آدم اشغالی بود یک سنی هم بمن اعتراض نمیکند اما شیعه ها بانگ فریاد شان کوش فلک را کر میکند، و این خود دلیلی دیگر است براین که نامبردگان شیعه بودند نه سنی! و کتاب سیاسه و امامه هم از تالیفات ابن قتیبه نیست از مکر های شماست !
حالا برویم سرموضوع:
بله در بعضی از کتب تاریخی ما روایاتی آمده که حکایت از مسموم شدن حسن رضی الله عنه دارد
اما این خبر نمیتواند درست باشد .ولی شیعه، چون کارش،شعله ور کردن فتنه است با دستکاری در متون، سعی میکند به نیت فاسد خود لباس جنگ بپوشاند!
از همین کتابی که نقل کرده فقط در چند سطر پایین تر، این جمله هم هست
«عن عمير بن إسحاق - واللفظ له - قال: كنت مع الحسن والحسين في الدار فدخل الحسن المخرج ثم خرج فقال: لقد سقيت السم مراراً ما سقيته مثل هذه المرة، ولقد لفظت قطعة من كبدي فجعلت أقلبها بعود معي، فقال له الحسين: من سقاكه؟ فقال: وما تريد منه؟ أتريد أن تقتله، إن يكن هو هو فالله أشد نقمة منك، وإن لم يكن هو فما أحب أن يؤخذ بي بريء. »
عمير بن عباس میگوید در خانه،پیش حسن و حسین بودم که حسن به دستشویی رفت و بعد بیرون آمد و گفت بارها بمن سم خورانده بودند،اما هرگز مثل این دفعه نبود.
اینبار پاره ای از کبدم را استفراغ کردم ..... و حسین پرسید چه کسی آنرا بتو نوشاند ؟ حسن گفت :
از او چه میخواهی ؟ آیا میکشیش؟، اگر کسیکه به او شک دارم، همو باشد، الله بهتر از تو انتقام میگیرد و اگر بیگناه باشد، دوست ندارم بیگناهی آزار ببیند
مقاتل الطالبين، ج1،‌ ص20، باب رجع الحديث الي خبر الحسن، طبق برنامه المكتبة الشاملة .

پس میبیند صاحب کتاب مقاتل الطالبین،روایات مختلفی که پیرامون مرگ حسن بر سر زبانها بود را در کتاب خود جمع کرده و اینکه همسر حضرت حسن به او زهر خورانده نظر و رای نویسنده نیست و رای اهل سنت نیز این نیست.
نظر اهل سنت این است که حضرت حسن به مرگ خود وفات یافته اند. بهترین دلیل ما بر این مدعا این است که هیچکس بخاطر قتل حسن کشته و یا محاکمه نشد . حتی انگشت اتهام هم بسوی هیچکس نشانه نرفت.
و با توجه به روحیه مبارز طلبی و تسلیم ناپذیری حسین و با توجه به اینکه بعد از مرگ برادر، او رییس خاندان بود، محال ممکن بود که از قاتل قصاص نگیرد، اگر حسین صبر و تحمل میکرد، فرزندان سلحشور حسن کی صبر میکردند؟
اگر شیعه باز داستان بسازد که قاتل تحت حمایت حاکم بود، میگویم که شما میگویید قاتل در مدینه بود در مدینه حسین قوی تر و محبوب تر از حاکم بود و در قدیم اولیای دم رواسا قاتل را میکشتند،
و علاوه بر این، اصلا دعوایی پیش حاکم مطرح نشد، اگر مساله ای بود، دستکم باید جارجنجالهایش در دادگاه های مدینه انعکاس میافت.
تاریخ در این باره هیچ چیزی را ثبت نکرده.
پس افسانه شهادت حسن باطل و دروغ است و نکته دیگری که ادعای ما را تقویت میکند همانا عدم ذکر شهادت حسن بوسیله رسول الله صلی الله علیه وسلم است
پیامبر شهادت حسین را پیشاپیش خبر داده بودند و از صلح حسن نیز پیشاپیش ما را باخبر نموده بودند، اما ذکری از شهادت حسن در احادیث رسول الله نیامده، در حالیکه اهمیت حسن از حسین رضی الله عنهما کمتر نیست و در حدیث هردوی آنها سردار جوانان بهشتند
در آخر ما به شیعه میگوییم هرکس که ادعای شهادت حسن را مطرح کند باز حق دارد، اما تو با این اعتقادات عجیبت اصلا حق حرف زدن نداری
تویی که میگویی امام، حساب برگ هایی که از درختان میافتد را نیز دارد ! تو نمتوانی بگویی که حسن شیر زهر آلود را نوشید.
شما ها که امامتان عالم الغیب و الشهاده است،حق ندارید این اتهام را مطرح کنید
در زمانی که امام حسن لیوان شیر حاوی سم را سرکشید دو امام دیگر نیز زده بودند
یعنی همزمان در روی کره زمین سه امام حی و زنده داشتیم،حسن و حسین و امام سجاد
سه امام حتی با کمک هم، از تشخیص محتوایات یک لیوان شیر در زمان حیاتشان عاجز بودند، اینها آخر چگونه میتوانند بعد از مرگ بشما کمک کنند که سر قبرشان میروید و حاجت خود را به آنها عرضه میکنید؟!!
یک متخصص آزمایشگاه در ده دقیقه میتواند تشخیص دهد در لیوان شیر بود یا زهر شیر، و سه امام شما به اندازه یک متخصص آزمایشگاه قدرت نداشتند پس چرا صفت غیب دانی و امامان را لازم و ملزوم یکدیگر میدانید؟!