پاسخ به شبهات «توسل» ۲

شبهه شیعه:
حضرت زهرا سلام الله علیه میفرماید : وأحمد اللّه الذی بعظمته ونوره یبتغی مَن فی السموات والأرض إلیه الوسیله ونحن وسیلته فی خلقه .
تمام آنچه در آسمان و زمین هستند ، برای تقرب به خداوند به دنبال وسیله هستند و ما وسیله و واسطه خداوند در میان خلقش هستیم .
شرح نهج البلاغه ، ج ۱۶ ، ص۲۱۱ و السقیفه وفدک ، ص ۱۰۱ و بلاغات النساء ، بغدادی ، ص ۱۴٫
و از عایشه در باره خوارج نقل شده است که پیامبر فرمود :
«هم شرّ الخلق والخلیقه ، یقتلهم خیر الخلق والخلیقه ، وأقربهم عند اللّه وسیله. »
خوارج، بدترین خلائق هستند ، آنها را بهترین فرد از میان خلائق که نزدیکترین وسیله به خداوند است ، خواهد کشت . مراد حضرت علی علیه السلام است .
شرح نهج البلاغه ، ج۲ ، ص۲۶۷ از مسند احمد ؛ اما این روایت را دستان امانتدار اهل سنت حذف کردهاند . و المناقب ، ابن المغازلی شافعی ، ص۵۶ ، ح ۷۹٫

جواب اهل سنت:
شکی نیست که این دو روایت از جعلیات و خلاف توحید است! و به حمد الله دامان مسند احمد از این شرکیات پاک و ادعای اهل تشیع در این باب بی ارزش است! اگر روایت صحیح باشد، در این میان اعمال صالح چه جایی دارند؟ اگر اهل بیت وسیله تقرب باشند! تقوا و عمل صالح که در جای جای آیات قرآن بیان شده چه جایی دارند؟؟ کاربرد آیه «وسجد واقترب» کجاست؟؟
در ثانی این روایت با آیات صریح متعدد نیز مخالف است!
خداوند در کلام شیرینش میفرماید: «وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِیرُ» / حج/۷۸
«به خدا متوسل شوید، زیرا که او تنها یار و یاور شماست، چه سرور و یاور نیک و چه کمککننده خوبی است!».
پس چرا خدا نگفته به اهل بیت متوسل شوید؟؟ اگر خیری در توسل به غیر خدا بود چرا خداوند میفرماید : به خدا متوسل شوید، …من تنها یار و یاور شما هستم؟
آیه ۶ سوره فصلت را نیز ببینید که میفرماید:
«قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِکِینَ»
بگو من بشری چون شمایم جز اینکه به من وحى مى‏شود که خداى شما خدایى یگانه است

پس مستقیما (بدون واسطه) به سوى او بشتابید و از او آمرزش بخواهید و واى بر مشرکان.. (ترجمه آیتی شیعی)

دقت کنید به آیه که میفرماید به صورت مستقیم از خدا بخواهید نه با وسیله !!
و توسل را شرک معرفی کرده و میفرماید:« وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِکِینَ » و وای بر مشرکان!
همانطور که نقل شد خود علی علیه السلام نیز وسایل تقرب را ذکرکردند و هیچ حرفی از خودشان نزده اند!
ثالثا: امام صادق علیه السلام میفرماید؟
«قسم به الله من بندهای بیش نیستم. و قادر به دفع ضرر و جلب منفعت نیستم، اگر الله سبحانه وتعالى به ما رحم کرد از رحمت و شفقت وی است و اگر ما را دچار عذاب کرد از گناه خودمان میباشد، قسم به الله که ما هیچ دلیلی برای الله سبحانه وتعالى نداریم و هیچ رهایی و خلاصی بجز الله سبحانه وتعالى نداریم. و ما نیز قطعاً میمیریم و داخل قبر میرویم و آنگاه برانگیخته میشویم و مسئول اعمال خود هستیم…. شما را به شاهد میگیرم که من فرزند رسول الله میباشم و از الله سبحانه وتعالى بی نیاز نیستم. بار الها اگر تو را اطاعت کردم به من رحم کن و اگر دچار گناه شدم مرا شدیداً عذاب کن» بحار الانوار ۲۵/ ۲۸۹٫
میبینیم که خود امام صادق علیه السلام خدا را بی واسطه میخواند، امیدوار رحمت خداوند و از عذابش میترسد!
و ببینید که خداوند حکیم در مورد همین گفته امام صادق علیه السلام میفرمایند:
«قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَلا تَحْوِیلاً أُولَئِکَ الَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِیلَهَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ وَیَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَیَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ کَانَ مَحْذُوراً». اسرا / ۵۶ و ۵۷

«ای پیامبر به مشرکین بگو، افرادی را که بجز خداوند، شایسته می دانید، صدا کنید آنها توانایی دفع ضرر و زیان را از شما ندارند و نمی توانند وضعیت شما را تغییر دهند: آن کسانی را که ایشان آنها را صدا می کنند آنها خودشان برای تقرب به پروردگار (عبادات را) وسیله قرار می دهند و امید وار به رحمت خداوند و از عذاب او هراسناکند زیرا از عذاب خداوند باید پرهیز کرد».
تطابق دهید گفته الله را با گفته امام صادق علیه السلام:
خداوند میفرماید: آنها توانایی دفع ضرر و زیان را از شما ندارند.
امام صادق علیه السلام: بندهای بیش نیستم. و قادر به دفع ضرر و جلب منفعت نیستم.
خداوند: امید وار به رحمت خداوند و از عذاب او هراسناک کند.
امام صادق علیه السلام: اگر الله سبحانه وتعالى به ما رحم کرد از رحمت و شفقت وی است و اگر ما را دچار عذاب کرد از گناه خودمان میباشد.
پس چرا شیعیان مانند امام صادق علیه السلام نمیکنند؟؟چرا آنها بر خلاف گفته امام علیه السلام او را پناه میدانند و از او یاری میخواهند؟؟ لعلکم تعقلون!

شبهه بعدی شیعه:
توسل حضرت آدم به اهل بیت علیهم السلام
و از أبی هریره در باره قصه حضرت آدم نقل شده است :
«یا آدم هؤلاء صفوتی… فإذا کان لک لی حاجه فبهؤلاء توسل، فقال النبی: نحن سفینه النجاه من تعلق بها نجا ومن حاد عنها هلک، فمن کان له إلى الله حاجه فلیسألنا أهل البیت»
ای آدم ! اینها ( اهل بیت ) برگزیدگان من هستند … هر وقت حاجتی داشتی اینها را واسطه قرار بده . پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند : ما کشتی نجات هستیم ، هر کس سوار این کشتی شد ، نجات خواهد یافت و هر کس سر پیچی کند ، هلاک میشود ، هر کسی حاجتی به سوی خداوند دارد ، باید ما اهل بیت را واسطه قرار دهد .
فرائد السمطین ، ج۱ ، ص ۳۶ ح ۱٫
و سیوطی نقل میکند که حضرت آدم به درگاه خداوند چنین استغاثه میکرد :
«اللهمّ إنّی أسألک بحقّ محمد وآل محمد سبحانک لا إله إلا أنت، عملت سوءً، وظلمت نفسی فاغفر لی إنّک أنت الغفور الرحیم، فهؤلاء الکلمات التی تلقى آدم»
بار خدایا ! از تو درخواست میکنم به حق محمد و آل محمد که تو پاک و منزهی و غیر از تو خدایی نیست ،من کاری بدی کردم و به خود ظلم نمودم ؛ پس مرا ببخش که تو بخشنده و مهربان هستی … . الدر المنثور ، ج۱ ، ص ۶۰٫

جواب اهل سنت:
روایت اول از فرائد السمطین (که از غلاه است)یکی از راویان روایتش" محمد بن الفرخان" مجروح و متهم به جعل حدیث است!!
قال الخطیب : حدث عن أبیه ، و أبى خلیفه و غیرهما بأحادیث منکره .
و قال البخارى : کان متهما بوضع الحدیث .
تهذیب التهذیب ۹ / ۳۹۹
و در گفته های قبلی نیز از آیات قرآن ثابت کردیم که توسل به غیر خدا جایز نیست! پس غیر ممکن است محمد صلی الله علیه وسلم سخنی خلاف سخن الله بگویند!
و همانطور که قبلا نیز از حضرت علی(ع)روایت کردیم،ایشان معتقد بوده اند که بهترین وسیله ها، نماز و جهاد و ….. هستند و به جز روایت قبلی در همان کتاب ، در توصیه به اصحابش، نماز و زکات و اداى امانت و جهاد… را وسیله تقرّب به خدا مى‏داند.
نهج البلاغه شرح فیض الاسلام، جزء۴، کلام‏190.
گذشته از این، روایت موضوعی مثل همین روایت موضوع مورد استناد ولیعصر در شان اصحاب هم آمده:
وقال صلی الله علیه وسلم: مثل أصحابی کمثل سفینه نوح علیه السلام من دخل فیها نجا ومن تخلف عنها غرق وهذه …

روایت دوم از تفسیر در المنثور
این روایت موضوع و جعلیست که شکی در آن نیست.
نگاه کنید به : الإسرائیلیات والموضوعات فى کتب التفسیر/ دکتر محمد بن محمد أبو شهبه (رح) ص ۲۳۵
و متقی هندی در زیر همین روایت در کنز العمال( ح ۴۲۳۷) مینویسد: (الدیلمى) وسنده واه وفیه حماد بن عمر النصیبى عن السرى عن خالد واهیان
و جدای از سند ،این روایت با قرآن نیز مخالف است و قرآن دروغ بودن این حدیث را ثابت می کند.
در قرآن دعا و توبه حضرت آدم علیه السلام اینچنین آمده!
« َربَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ» اعراف/۲۳
«ای رب ما، ما به خود ظلم کردیم، و اگر تو ما را نیامرزی و برما رحم نکنی ما از زیانکاران خواهیم بود»!!
اگر شما کف دست بنده مویی دیدید نامی یا اشاره ای از اهل بیت هم در این آیه میبینید!!!
بنده برای بهتر فهماندن موضوع بودن روایت دعاهایی از انبیا را برایتان نقل میکنم.
نوح علیه السلام :
«رَبّ اغْفرْلی و لِو الدِیّ و لمِنْ دَخَلَ بَیتِیَ مُؤمناً وللمؤمنین والمؤمنات وَلا تَزد الظالمینَ إلاّتبارا» نوح/۲۸
«ای رب من بیامرز مرا و پدر و مادرم را و هر مؤمنی را که داخل خانه من شده است. و همچنین بیامرز تمام مردان مؤمن و زنان مؤمن را. و بر ظالمین چیزی جز هلاکت و ویرانی زیاد مکن».
و همچنین ابراهیم علیه السلام گفته است:
« ربَّنا اغفرلی ولوِ الِدیّ و للمِؤمنینَ یَوْمَ یقومُ الحساب» (سوره ابراهیم/ ۴۱).
«ای رب ما، بیامرز مرا و والدینم و مؤمنین را در روزیکه حساب برپا می شود، (این دعا را ابراهیم علیه السلام هنگامی کرده بود که هنوز برای او مشخص نشده بود، پدرش دشمن الله است).
و ایوب علیه السلام :
«وأیُّوب إذْ نادى رَبَّهُ أنّی مَسّنِی الضرُّ و أنْتَ أرْحَمُ الراحمین» (سوره الأنبیاء /۸۳).
« و بیاد آر ایوب را هنگامیکه رب خود را خواند و گفت مرا رنج و بلا رسیده است و تو ارحم الراحمین هستی».
و در مورد یونس علیه السلام هنگامیکه در شکم نهنگ فرو رفت، آمده است:
«وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ» / انبیا/۸۷ – ۸۸
« و بیاد آر یونس را هنگامیکه با ناراحتی و غضب قوم خود را ترک کرد و گمان برد که ما او را دچار سختی و تنگنایی نخواهیم کرد. اما هنگامیکه به داخل شکم خود را خواند و گفت: معبود بحقی جز تو نیست. و تو از هر گونه نقص و بدی پیراسته هستی. وبی شک من از ظالمین بوده ام. ما نیز دعای او را اجابت کردیم و از بلا و مصیبتی که در آن بود نجاتش دادیم. و اینگونه ما مؤمنین را نجات خواهیم داد اگر بسوی ما روی بیاورند»
و در مورد یوسف و زکریا و … نیز چنین دعاهایی موجود است که به علت طولانی شدن صرف نظر میکنیم!

دعاهایی که از رسول الله صلی الله علیه وسلم در کتب احادیث و اذکار ذکر شده است نیز بسیار زیاد می باشد. مانند. «اللّهُمَّ إنّی أسألک العافیهَ فی دینی ودنیای وأهلی ومالی وبدنی….».
«الهی از تو طلب عافیت می کنم در دینم و دنیایم و اهلم و مالم و بدنم…. ».
و بسیاری دعاهای دیگر. که پس از دقت در تمام آنها بر ایمان ثابت می شود که هیچگونه دلیلی نه در قرآن و نه در آحادیث صحیحه و جود ندارد که توسل جستن به پیامبران، یا اهل بیت جایز باشد!