اعتراف علمای شیعه به جفای در حق قرآن – بخش دوم

در این محل سؤالی مطرح می شود که: پس این همه عالم شیعی که تفسیر قرآن نوشته اند، چه می شوند؟؟ آیا آنها نیز اهمیتی به قرآن نمی دهند؟  جواب بر سه وجه است.

سخنی دیگر:
۱٫خداوند در قرآن کریم در مورد کفار می گوید: « فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَهِ مُعْرِضِینَ * کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَهٌ * فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَهٍ » (مدّثر : ۴۹ – 51)یعنی: « چرا آنها از تذکرۀ قرآن روى گردانند* گویی گورخرانى رمیده ‏اند* که از مقابل شیر درنده فرار می کنند»
بنابر اعترافات علمای شیعه، این آیه دقیقاً وضعیت علمای شیعه و حوزه های شیعی را توصیف می کند!
أ: حوزه های شیعی و منهج درسی آنها چنان است که بی نیاز از قرآن است و هیچ نیازی به رجوع به قرآن ندارند ؛ یعنی مانند گورخری که از شیر درنده فراری است، آنها از قرآن فراری هستند!
ب: بنابر گفتۀ خوئی هر کس که به علوم قرآنی بپردازد، چنان است که خود را قربانی نموده و به تعبیری دیگر مانند این است که خود را در دهان شیر درنده انداخته است!

۲٫ خداوند از قول رسول اکرم صلی الله علیه وسلم چنین فرموده است: «وَقَالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآَنَ مَهْجُورًا» (فرقان:۳۰) یعنی: « و پیامبر خدا گفت (یا خواهد گفت) پروردگارا قوم من این قرآن را رها کردند»
اکنون می بینیم که در حوزه های شیعی به قرآن توجهی نمی شود و حتی بدون اینکه قرآن را باز کنند به مقام اجتهاد می رسند؛ از سویی دیگر می گویند: «به جز امام معصوم، احدی قرآن را نمی فهمد!» پس به این وسیله عوام را نیز از قرآن دور کردند! اگر کسی در این بین به علوم قرآنی بپردازد او را جاهل معرفی می کنند و عمل او به گفتۀ خوئی مانند خودکشی و قربانی شدن است! با این وجود مشخص می شود که کدام قوم؛ قرآن را مهجور کرده اند!
۳٫در نهج البلاغه از قول حضرت علی رضی الله عنه نقل شده است که فرمودند:« وَ تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ أَحْسَنُ الْحَدِیثِ‏ وَ تَفَقَّهُوا فِیهِ فَإِنَّهُ رَبِیعُ الْقُلُوبِ‏ وَ اسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَإِنَّهُ شِفَاءُ الصُّدُورِ وَ أَحْسِنُوا تِلَاوَتَهُ فَإِنَّهُ أَنْفَعُ الْقَصَص‏» (نهج البلاغه خطبۀ ۱۱۰)
یعنی:«و قرآن بیاموزید که بهترین گفتارست، و در آن اندیشه و تفقه کنید که بهار دلهاست، و به نور هدایتش شفا خواهید که شفاى سینه ‏هاست، و آن را به نیکوترین صورت تلاوت کنید که سودمندترین داستان سرایى است.»
حضرت علی می فرماید : «به بهترین شیوه، قرآن را تلاوت کنید» اما آقای قزوینی می گوید: «تجوید و تلاوت قرآن علم نیست بلکه مانند حشیشی است که وهابیون به آنها چنگ میزنند تا غرق نشوند.» و در حال حاضر نیز می بینیم که آخوندهای شیعی و حتی مراجع آنها به بدترین شیوه قرآن را می خوانند آن هم در حالی که در روستاهای دور افتادۀ اهل سنت، یک نوجوان ۱۵ ساله، حافظ کل قرآن است و امامت نماز را بر عهده دارد و به بهترین شیوه و با زیباترین صوت قرآن را تلاوت می کند!
همچنین از حضرت علی در نهج البلاغه نقل شده که فرمودند: « جَعَلَهُ‏ اللَّهُ‏ رِیاً لِعَطَشِ‏ الْعُلَمَاءِ وَ رَبِیعاً لِقُلُوبِ الْفُقَهَاءِ وَ مَحَاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحَاءِ» (خطبۀ ۱۹۸)
یعنی: «خدای تعالی قرآن را سیراب کنندۀ تشنگی علما، و بهارِ قلوب فقها، و مقصدی برای طریق صالحین قرار داده است.»

در پایان: