در مورخ ۲۱ اسفندماه ۱۳۹۲ جناب آیت الله قزوینی از شبکه ولایت داد سخن داده بود که: اینجانب در مجلس مناظره ای به راحتی مچ یکی از علمای معروف اهل سنت را گرفتم و حدیث زیر را از کتاب صحیح بخاری به او نشان دادم : خدا از غضب فاطمه غضبناک می شود، و بعد حدیث زیر: فاطمه از ابوبکر غضبناک بود . و نتیجه گرفتم که خدا از ابوبکر خشمگین است و آن عالم نتوانست پاسخ مرا بدهد و با خشم رفت..
البته به قول شاعر :
خود گویی و خود خندی عجب مرد هنرمندی !
البته چون حضرات نامحترم، فضا را به شدت غبار آلود و مسموم کرده اند برای پاسخ گویی به این شبهات و آسمان ریسمان کردن های بی سر و ته، ذکر یک مقدمه و چند نکته ضروری است:
۱- متاسفانه اگر یک نفر انسان، توحیدش (یعنی مهمترین اصل دین) تقلیدی باشد به راحتی و به مرور به دام شیطان افتاده و در مسیر کفر و شرک قدم بر می دارد و تازه به قول خداوند در این راه، شیطان اعمال زشت او را برایش زینت داده و او فکر می کند اعمال کثیفش، خیلی هم زیباست ! و بر این کثافتکاری ها لبخند هم می زند و احساس شادی هم می کند !
۲- به فرض قبول تمامی ادعاهای شما باید گفت که اینها دلیل حقانیت شیعه نمی شود زیرا پایه و اساس تشیع یعنی اعتقاد به خلافت منصوص و بلافصل حضرت علی که علمای شیعه می بایست آنرا از صریح کتاب و سنت اثبات کنند نه از دعوای این و آن.
۳- این حدیث ( یعنی خشم خدا به خاطر خشم فاطمه ) بدون شک، قبل و بعدی هم داشته یعنی موردی بوده که حضرت فاطمه خشمگین شده اند که پیامبرصلی الله علیه وسلم چنین سخنی را فرموده اند . خوب این مورد چه بوده ؟ عده ای بنا بر احادیثی که حتی در کتب شیعه هم وجود دارد عقیده دارند ماجرا به خاطر خواستگاری حضرت علی عیله السلام از دختر ابوجهل بوده است که البته حضرات این را قبول نداشته و اصلا ما نیز در اینجا با حضرات هماهنگ شده و طبق روش ایشان به پیش می رویم و لابد به زعم شما خداوند به خاطر یک خواستگاری غضبناک نمی شود! تازه شاید بگویید که ابوجهل گناهکار بوده و این چه ربطی دارد به دختر او؟ علاوه بر اینکه پیامبر اسلام نیز با دختر ابوسفیان ازدواج کرد و چرا خداوند غضبناک نشد! به دنبال همین استدلال و دلایل می توان نتیجه گرفت که خداوند هیچگاه به خاطر تصرف فدک و خرج آن برای تجهیز سپاه اسلام غضبناک نمی شود و اصولا اگر خشم و عصبانیت کسی، جنبه شخصی داشته باشد، خداوند با آن عظمتش محال است به خاطر چنین موارد بی اهمیتی عصبانی شود، بلکه خداوند وقتی از خشم کسی خشمگین می شود که خشم آن شخص به خاطر مصالح جامعه و مردم بوده باشد و نه به خاطر شخص خودش!
۴- از جنس همین حدیث، احادیث دیگری نیز از امامان شیعه (مانند امام صادق) وجود دارد که خدا از خشم مومن خشمگین می شود . . . خوب یک مومن ممکن است برخی مواقع از روی طبیعت بشری خودش و به خاطر منافع شخصی، عصبانی شود . بدون شک، خدا در اینجا از خشم آن مومن عصبانی نمی شود . نمونه های بزرگتری نیز داریم . مانند آیه معروف در قرآن کریم که خداوند می فرماید : وقتی میان دو گروه و طائفه از مسلمانها جنگ و درگیری شد میان آنها صلح برقرار کنید و اگر یک طرف زیر بار صلح نرفت به کمک طرف دیگر بروید تا آن طرف مقابل راضی به صلح شود . خوب در اینجا خدا می فرماید هر دو طرف، مومن و مسلمان هستند ( و اصلا بحث در این نیست که چه کسی حق است بلکه بحث بر سر لزوم دوری از تفرقه و اختلاف است ) و نمی فرماید از خشم یک گروه خدا خشمگین می شود!! یعنی امکان دارد یکی بر حق باشد و دیگری در اشتباه یا اینکه حتی هر دو طرف در اشتباه باشند.
بله اگر یک طرف پس از تبیین حق زیر بار نظر اکثریت مسلمانها نرفت و باز به لجاجت خود ادامه داد خدا از او خشمگین خواهد شد . جالب اینجاست که اگر ما افسانه های دروغ شیعه را قبول کنیم در این مورد خاص، حضرت فاطمه هستند که مورد خشم خداوند قرار می گیرند، زیرا دست رد بر سینه دو شیخ و پیرمرد بزرگوار و با سابقه در اسلام می زند (ابوبکر و عمر ) و آنها را به خانه اش راه نمی دهد و وقتی وارد می شوند صورتش را به آن سو می کند و جواب سلام نمی دهد و مقابل نظر و رای اکثریت مسلمانها که به ابوبکر رای داده بودند می ایستد و . . . خوب، دقیقا در حال حاضر اگر کسی چنین روشی داشته باشد مورد غضب خداوند قرار می گیرد، هر چند این دروغ ها دور است از ساحت مقدس حضرت فاطمه
۵- خوشبختانه شیعه و سنی قبول دارند که مقام پیامبر اسلام بالاتر از حضرت فاطمه است، خوب در خصوص پیامبر اسلام این آیات صریح زیر وجود دارد:
در قرآن کریم در سوره احزاب آیه ۳۷ آمده است که پیامبر می ترسیده اند و خوف داشته اند در سوره اسراء آیه ۷۳ آمده که پیامبر اسلام نزدیک بوده که به مشرکین تمایل پیدا کنند . در سوره عبس آمده که پیامبر اسلام به اشتباه عبوس شده و خشمگین شده اند (که دکتر شریعتی خودتان در کتب خودتان ! این موضوع را مربوط به پیامبر می داند و نه شخص دیگری) در سوره غافر آیه ۵۵ و سوره محمد آیه۱۹ و سوره فتح آیه ۲ آمده که پیامبر اسلام مرتکب خطا و اشتباه شده اند در آیات ۴۳ و ۶۱ و ۴۸ سوره توبه آمده که پیامبر اسلام امکان فریب خوردن داشته اند و در سوره یونس آیه ۹۴ و سوره هود آیه ۱۷ و سوره سجده آیه ۲۳ آمده که پیامبر اسلام نسبت به رسالتشان یا برخی امور دیگر شک و تردید داشته اند و در سوره توبه آیه ۴۳ آمده که پیامبر اسلام، عملی را بدون اجازه خداوند انجام داده اند در سوره هود آیه ۱۲ پیامبر اسلام امکان لغزش و تردید داشته و در سوره انعام آیه ۶۸ پیامبر دچار فراموشی می شده اند و در آیه ۷ سوره ضحی آمده که پیامبر اسلام قبل از اسلام آوردن گمراه بوده اند . . . بدون شک این آیات نه تنها ذره ای از مقام والای آن روح بزرگ و آسمانی کم نمی کند بلکه هر انسان منصفی را به تعقل واداشته و مطمئن می کند که او فرستاده خداوند بوده است، زیرا خداوند در قرآن کریم به صراحت فرموده: ای پیامبر به مردم بگو من هم دقیقا بشری مانند شما هستم، فقط با این تفاوت که به من وحی می شود ! آری جناب آقای قزوینی، وقتی پیامبر اسلام بشری بوده اند مانند سایرین که مانند سایرین امکان داشته به خطا و از روی اشتباه، دچار خشم و غضب شوند خدا از چه رو و به چه خاطر باید به طور مطلق و همیشه از خشم فاطمه خشمگین شود؟
۶- برادران و خواهران عزیز شیعه، برای من این نکته زیاد مهم نیست که این داستان به خصوص ( یعنی تصرف یا غصب فدک و خشم و غضب فاطمه ) راست است یا دروغ، زیرا اعتقاد یا عدم اعتقاد به چنین افسانه های دروغی، کسی را بهشتی یا جهنمی نمی کند، بلکه آنچه انسان را برای ابد جهنمی می کند شرک است و شرک چیزی جز این نیست که شما :
– خشم و غضب مطلق کسی را مانند خشم و غضب مطلق خداوند بدانی .
– علم غیب را به طور مطلق و کامل و کلی و لدنی مخصوص ائمه بدانی در حالی که بنا بر صریح آیات قرآن علم غیب مطلق فقط و فقط در نزد خداوند بوده که در برخی مصادیق خاص برخی از پیامبران را از آن آگاه می ساخته و گرنه اعتقادی جز این در ردیف کفر و شرک به خداوند متعال است .
– پاکی کامل و عصمت و دوری کامل از هر گونه خطا و اشتباه، فقط و فقط مختص ذات باریتعالی بوده و حتی پیامبران (جز در خصوص دریافت و ابلاغ وحی) دچار خطا و حتی گناه می شده اند چه برسد به مثلا دختر پیامبر اسلام ! آری اعتقاد به عصمت مطلق در خصوص ائمه مساوی با شرک به خدا و خلود در آتش جهنم است.
– امکان تصرف در امور خلقت و شفای مریض و گره گشایی از مشکلات و اطلاع از مشکل همه انسان ها و . . . برای ائمه مساوی با شرک به خدا و خلود در دوزخ است . . .
– براستی ای شیعه گرامی آیا تا به حال ذره ای فکر نکرده ای که اگر یک نفر انسان دارای علم غیب و عصمت و تقدس و گره گشایی و باب الحوائج و . . . باشد در این صورت آن انسان در ردیف خدا قرار گرفته و آیا این معنایی جز شرک دارد ؟ براستی آیا فکر اگر جامعه شما توحیدی بود روز و حالش بهتر از این بود ؟ و بیهوده گناه را به گردن حکومت نیندازید زیرا در روایات آمده که: بر هر جامعه و ملتی کسی و کسانی حکومت می کنند که آن ملت، لایق آنها هستند ! و مگر می شود خروجی جامعه توحیدی، حتی در زمینه سیاست یک عده لاشخور دزد خرافاتی احمق باشند ؟
– آری هر امر مطلق و کاملی فقط مختص خداوند بوده ( علم مطلق،قدرت مطلق، امکان شفای مطلق، عصمت مطلق، علم غیب مطلق و . . . ) و هر خیال باطلی جز این،کفر و شرک و توهین به ساحت مقدس خداوند می باشد . هر چند من صراحتا اعلام می کنم : تکفیر شیعیان خود گناه بزرگی است زیرا در این سانسور و خفقان شدید حاکم بر جامعه ایران، اکثر مردم شریف ایران از حقیقت بی خبر بوده و چنانچه روزی این سانسور و خفقان از میان برداشته شود شاهد خواهید بود که مردم، گروه گروه به دین خدا در می آیند . . . زیرا فطرت طبیعی و اصیل انسانها بر مبنای خداپرستی و توحید بوده و آخوندها فقط با قدرت تبلیغات سنگین رسانه ای و سفسطه های کلامی و آسمان ریسمان کردن و بازی با احادیث و سوء استفاده از عواطف و احساسات مذهبی مردم و ایجاد خفقان و سانسور شدید در زمینه چاپ و نشر کتاب، موفق به تحمیق و گمراهی مردم ما شده اند . . . ولی شک نکنید که روزی بالاخره حق خواهد آمد و باطل خواهد رفت که باطل بی شک نابود شدنی است . . .
۷- در انتها نتیجه می گیریم که احادیثی از این دست ( یعنی خشم فاطمه و خشم خدا یا خشم مومن و خشم خدا ) فقط در صورتی صحیح است که آن خشم از روی عواطف و احساسات بشری و حب و بغض شخصی نبوده بلکه صرفا به خاطر رضای خدا و منافع امت اسلامی بوده باشد و فقط در این صورت است که خداوند نه تنها از غضب فاطمه بلکه از غضب هر انسان آزاده ی دیگری نیز خشمگین خواهد شد . حالا جناب آیت الله قزوینی اگر مردی بیا و پاسخ بده ! البته محال است پاسخی بدهی زیرا هنوز در سئوالات بیشمار قبلی مانده ای . . . ضمنا بدان و آگاه باش که ملت ایران از شما و امثال شما بیزار و خشمگین بوده و به همین دلیل خداوند نیز از شما خشمگین می باشد و شک نکن که در قیامت وارد آتش دوزخ می شوی، مگر اینکه توبه کنی و به راه راست بازآیی . . .