دانشمندان شیعه میگویند: اگر آیه اهل البیت درباره زنان پیامبر است چرا نیامده «عنکن اهل البیت» و آمده «عنکم اهل البیت»؟ و میگویند (عنکم) برای مردان است در حالیکه اگر خطاب آیه زنان باشند پس آیا قران اشتباه گرامری دارد؟!! جواب این است که پس شما فاطمه را چرا شامل آیه میدانید مگر او مرد است؟
میدانیم چه خواهید گفت خواهید گفت که چون خطاب آیه به ۴ مرد و یک زن است پس الله نگفته علیکم و علیکِ…… بلکه بروال قانون عرب که ضمیر مذکر غالب است بر مونث، پس لفظ عنکم را آورده.
درست میگویند! اگر در بین مخاطبان ۹۹ زن و فقط یک مرد باشد باز ضمیر مذکر میاید
این را زن بیسواد چادرنشن صحرای عربستان هم میداند و به همین خاطر وقتی میخواهد به دختران و پسرانش بگوید بازی بس است بیایید نهار بخورید! فعل جمع مذکر را بکار میگیرد.
حالا سوال این است که آیه خطاب بزنان است پس چرا آمده عنکم و نیامده علیکن؟
جواب ساده و آسان است چون یک نفر از اعضای اهل البیت رسول الله است پس طبق قاعده زبان عربی برای خطاب به مجموعه ای متشکل از یک مرد و ۹ زن باید ضمیر جمع مذکر را بکار بگیریم.
تنها راه مجادله برای شیعه این است که بگوید رسول الله خودش جز اهل بیتش نیست !!!
که باز جواب ساده است:
پلیس به خانه ای حمله میکند و خانه را محاصره کرده و میگوید اهل خانه بیایند بیرون ! آیا منظور کیست؟ شوهر و پدر خانه مقصود نیست و فقط زن و بچه ها مقصودند؟ یا مرد خانه هم از اهل خانه است؟
جواب دوم:
اصولا کلمه اهل البیت (خانواده) اسم جمع مذکر است، زیرا اصولا باید مذکری باشد، تا خانواده ای پدید آید خانواده که از زیر بته به عمل نمیاید و زنا را دین ما برسمیت نمیشناسد. ای علمای شیعه شاهد از قرآن هم داریم:
شاهد اول:
در داستان ابراهیم وقتی که فرشتگان به زن حضرت ابراهیم مژده دادند که صاحب فرزندی خواهد شد زن بشدت تعجب کرد که پیری را ببین مژده را ببین و دوباره آمدن حیض را ببین !!
فرشتگان گفتند:
"قَالُوا أَتَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ عَلَیکُمْ أَهْلَ الْبَیتِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ"
گفتند: « ای زن آیا از فرمان خدا تعجب میکنی؟! این رحمت خدا و برکاتش بر شما اهل البیت است؛ چرا که او ستوده و والا است!» «هود/۷۳»
ببینید خانواده ابراهیم علیه السلام را با لفظ مذکر جمع ( علیکم ) خطاب میکنند در حالی که روی سخنشان با زن است و بس ! حالا ای علمای شیعه چه دارید که بگویید آیا تسلیم حق میشوید؟
دلیل دوم:
در داستان فرعون و موسی و آسیه نقش اهل بیتی نیز ذکر شده است، به این صورت که آسیه نوزاد را میابد، مهرش بر دلش مینشیند، اما بچه پستانی بدهان نمیگیرد و فقط گریه میکند، آسیه بیتاب میشود و فرعون در فکر چاره میافتد،خواهر ناشناس موسی راه حلی ارائه میدهد قران میگوید:
(وَحَرَّمْنَا عَلَیهِ الْمَرَاضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى هْلِ بَیتٍ یکْفُلُونَهُ لَکُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ)
ما همه زنان شیرده را از پیش بر او حرام کردیم (تا تنها به آغوش مادر بازگردد)؛ و خواهرش (که بیتابی مأموران را برای پیدا کردن دایه مشاهده کرد) گفت: «آیا شما را به اهل بیتی راهنمایی کنم که میتوانند این نوزاد را برای شما کفالت کنند و خیرخواه او باشند؟!»«القصص/۱۲»
ببینید با آنکه منظور آیه از اهل بیت، زن شیرده است باز چون کلمه اهل بیت آمده باز فعل و ضمایر مذکر است! علمای شیعه خود این قاعده در زبان عربی را میدانند، اما گفتم که !! پشتکار دارند ! پشتکار!!
علمای شیعه آیا میتوانند یک شاهد از زبان عربی بیاورند که برای کلمه اهل بیت ضمیر مونث بکار رفته باشد؟
و این آیه هم شاید راه گشا باشد:
فرشته ها به ابراهیم گفتند که داریم میرویم تا ریشه قوم لوط را از بیخ و بن بکنیم و گفتند:(فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیرَ بَیتٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ) «الذاریات/۳۶»
«پس جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم! »
مقصودشان خانه حضرت لوط است که قرار نیست اهل آن بیت بمیرند، اما منتهی قرار است زن لوط هم کشته شود. لذا الله پایان کار میفرماید:
فَأَنْجَینَاهُ وأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ«83»
ما او و خاندانش را رهایی بخشیدیم؛ جز همسرش، که از بازماندگان (در شهر) بود.
پس اگر زن از اهل بیت نباشد نیازی نبود اینجا الله توضیح اضافی بدهد.
مثال:
فرض کنید در صد سال بعد کسی بیاید بگوید تبریز جزء ایران نبوده و نیست و در همان حال مردم صد سال بعد کتابی صحیح پیدا کنند که در آن نوشته شده باشد: صد سال پیش همه جای ایران را سیل برد الا تبریز را, از این خبر ما میفهمیم تبریز جز ایران بوده هرچند که خبر درباره سیل است
منظور اینکه داستان زن لوط یکبار دیگر علمای شیعه را رسوا نمود.
توجه کنید تا حالا ما فقط با قرآن با آنها بحث کردیم آما انها دوست دارند بحث را به حدیث بکشانند و ما نیز مخالفتی نداریم پس این نوشته هنوز ادامه دارد.