جعلی بودن “کتاب مستر همفر”

مطلبی که پیش رو دارید گزارشی است از مجموعه مقالات استاد " محب آل بیت" در مورد «مستر همفر» و کتاب او :
مستر همفر، چنانکه مشهور است، یک جاسوس انگلیسی در کشورهای اسلامی است این شخصیت که خواهیم فهمید یک شخصیت خیالی است، ادعا می کند با «شیخ محمد بن عبد الوهاب» همصحبت بوده و مدتی را با ایشان گزرانده است، نویسندۀ این کتاب جعلی می خواهد این وهن را در خواننده به وجود بیاورد که حرکت اصلاحی که شیخ محمد بن عبدالوهاب رهبر آن بود یک حرکت ضد اسلامی است که به تحریک انگلیس شکل گرفته و شخص مستر همفر در آن نقش بسیار داشته است!

از متن این کتاب خصوصاً بابی که به معرفی شیعه می پردازد و همچنین بابی که به مناظره بین عالم شیعی و شیخ محمد بن عبدالوهاب مربوط است و البته از سراسر کتاب مشخص می شود که این کتاب توسط یک شخص شیعی جعل شده است چرا که در سراسر کتاب قصد بر آن بوده که مذهب شیعه را برتر نشان دهد و اهل سنت را مغلوب معرفی کند و همچنین دروغهای بسیاری به شیخ محمد بن عبدالوهاب نسبت داده شده که شیخ در کتب خود موضعی کاملاً مخالف آن را اظهار کرده است ؛ همچنین نویسندۀ کتاب که خود را یک شخص مسیحی معرفی می کند در جای جای کتابش اسلام را مدح می کند و در جای جای آن بر مسیحیت می تازد که تمام اینها ثابت می کند که نویسندۀ آن مسیحی نبوده بلکه شیعه بوده است.

در دنیای غرب این کتاب به عنوان یک کتاب جعلی معرفی شده، چنانکه برنارد هیکل از دانشگاه هاروارد آن را جعلی دانسته است و با تحقیق و تفحص بسیاری که صورت گرفت، شخصیتی مشهور به «مستر همفر» که جاسوس دولت بریتانیا باشد، شناخته نشد.
اکنون به گوشه های متعدد تناقض و نا همگونی های این کتاب می پردازیم که به خوبی جعلی بودن آن را ثابت می کند.
ضمناً نسخه ای که مورد استفادۀ ما قرار گرفته است، ترجمۀ فارسی این کتاب است که تحت عنوان «دستهای ناپیدا» نشر داده شده است.
۱٫ مهمترین دلیلی که جعلی بودن این کتاب را ثابت می کند و واضح می گردد که چنین شخصی وجود خارجی نداشته این است که آیت الله همفر در صفحه ۱۴ ابتدای بخش ۲ می گوید:
در سال ۱۷۱۰ وزارت مستعمرات من را به مصر، عراق، تهران، حجاز، و استانبول فرستاد؛ پس شروع کار این آیت الله همفر ۱۷۱۰ بوده است.
 

در صفحه ۱۹ می گوید : پس از دوسال اقامت در استانبول اجازه گرفتم که به وطنم باز گردم یادتان باشد که ۲ سال در استانبول اقامت کرده است .
 
 
در صفحه ۲۳ می گوید : شش ماه در لندن به سر بردم ؛ یعنی ۶ ماه پس از بازگشت از استانبول در خانه خود پیش زن و بچه خود ماند.و بعد دستور گرفت که به سمت عراق حرکت کند .
 
 
باز در همان صفحه ۲۳ می گوید : شش ماه بعد در بصره بودم پس شش ماه در راه بوده تا به بصره عراق رسیده است.
 

خلاصه ی آنچه گذشت:
آیه الله همفر سال ۱۷۱۰ میلادی ماموریت میگیرد که به ترکیه و ایران و حجاز و … برود.
دو سال در استانبول (ترکیه) اقامت می کند.
بعد برمی گردد لندن و شش ماه در خانه خود می ماند.
و بعد به ماموریت عراق میگیرد و شش ماه در راه بوده تا به بصره می رسد .
نتیجه : ۱۷۱۰+ ۲ سال + ۶ماه+ ۶ماه = ۱۷۱۳
پس فهمیدیم زمان رسیدن آیت الله همفر به بصره عراق سال ۱۷۱۳ می باشد.
امام محمد بن عبدالوهاب در سال ۱۷۰۳ میلادی در نزدیکی ریاض به دنیا آمدند.
۱۷۱۳ تاریخ رسیدن آیت الله همفر به بصره است و تولد شیخ محمد بن عبد الوهاب سال ۱۷۰۳  و فاصلۀ بین تولد شیخ و ورود همفر به بصره ۱۰ سال است؛ یعنی زمانی که همفر با محمد بن عبدالوهاب ملاقات داشته، شیخ تنها ۱۰ سال داشته است!

حال سوالاتی به ذهن خطور می کند:
*یک بچه ۱۰ ساله که خانه و زندگی و پدر و مادرش در نجد هستند؛ در بصره چه می کرد؟
**جالب است که شیخ محمد بن عبدالوهاب در سن ۱۰سالگی مسلط بر زبان عربی و ترکی و فارسی بودند همان گونه که همفر در صفحه ۳۲ ذکر نموده است و البته مسلط بودن شیخ بر این سه زبان هیچگاه ثابت نشده است.
***یک بچه ۱۰ ساله شهوتش کجا بوده تا بخواهد صیغه کند که همفر در صفحه ۳۸  آن را ذکر نموده است!
****یک بچه ده ساله از تکفیر چی می داند تا بخواهد ضد شیعه باشد و تکفیرشان کند یا نکند؟

۲٫شیعیان همیشه گفته و می گویند که وهابیت (فرقه ای که وجود خارجی ندارد) دشمن شیعیان هستند و اهل تشیع را کافر می دانند در صورتی که «آیه الله همفر» در صفحۀ ۳۲  می گوید:

«این محمد بن عبد الوهاب، واقعاً جوان آزاد اندیشی بود، تعصب ضد شیعی نداشت، در حالی که اکثر اهل تسنن تعصب ضد شیعه دارند، حتی برخی از عالمان بزرگ اهل تسنن؛ شیعیان را تکفیر می کنند و آنها را مسلمان نمی شمارند.»
آیه الله همفر می گوید که محمد بن عبدالوهاب تعصب ضد شیعی نداشت و این علمای بزرگ اهل سنت هستند که شیعه را کافر می دانند! به این ترتیب نوک اتهام شیعه می بایست که به سمت کسانی دراز شود که آنها را با تقیه برادران سنی می خوانند و آنها را از وهابیت جدا می دانند!! چرا که محمد بن عبد الوهاب نسبت به شیعه هیچ تعصبی نداشته و قبل از ایشان، بزرگان اهل سنت شیعیان را تکفیر کرده اند!
پس این شعار که می گویند، وهابیت دشمن شیعه و سنی است بنا بر قول آیه الله همفر خلاف است بلکه وهابیت دوست شیعه و اهل سنت دشمن شیعه است!!!!
البته لازم به ذکر است که برخلاف ادعای دروغین آیه الله همفر، شیخ محمد بن عبد الوهاب سازشی با مذهب شیعه و اعمال شرک آمیز شیعیان نداشته اند و در همین راستا رساله ای در رد روافض تحت عنوان : «رساله فی الرد على الرافضه» تالیف نموده اند.
۳٫همفر در صفحۀ ۳۸ ادعا می کند که در مورد ازدواج موقت با این فرزند ۱۰ ساله به بحث نشسته و او را قانع نموده که ازدواج موقت حلال است و سپس با هم رفته و خانمی را برای این کودک ۱۰ ساله صیغه نمودند ! حال اگر برای عقل و مغز خود احترامی قائل نیستید، این افسانه را باور کنید!

 

۴٫ در جای جای این کتاب آمده است که شیخ محمد بن عبدالوهاب ائمه اربعه را قبول نداشته و به امام ابو حنیفه توهین میکرده و خود را از ابوبکر و عمر بالاتر می دانسته است  در صورتی که شیخ صریحاً در قسمتی از تالیفاتش می فرمایند:
« وأما ما ذکرتم من حقیقه الاجتهاد فنحن مقلدون الکتاب والسنه وصالح سلف الأمه، وما علیه الاعتماد من أقوال الأئمه الأربعه، أبی حنیفه النعمان بن ثابت، ومالک بن أنس، ومحمد ین إدریس، وأحمد بن حنبل رحمهم الله تعالى»
(الرسائل الشخصیه_ من مؤلفات الشیخ محمد بن عبد الوهاب، الرساله ۱۴، ص ۹۶٫)

۵٫ آخرین نکته ای که در این کتاب قابل توجه و شدیداً نا موزون است، تاریخ شروع تالیف و تاریخ پایان نگارش است!
مستر همفر درصفحه ۱۴می گوید که سال ۱۷۱۰ ماموریت یافت ؛ حداقل سن برای چنین ماموریتی می تواند ۲۰ سال باشد که اگر چنین باشد وی متولد سال ۱۶۹۰ خواهد بود.
اکنون توجه کنید که آیه الله همفر در چه سالی نگارش کتاب را به پایان رسانده است!

وی در انتهای کتاب، تاریخ اتمام نگارش را  2 / 1 / 1973 نوشته اند!

شاید کسی بگوید این تاریخ مربوط به زمان نشر این کتاب توسط مترجم فارسی زبان آن است که البته در بین مولفین و مترجمین فارسی زبان استفاده کردن از تاریخ میلادی مرسوم نیست ولی با این وجود به نسخۀ عربی همین کتاب نگاه کردیم و دیدیم که دقیقاً همین تاریخ، با همین روز و ماه و سال در انتهای نسخۀ عربی آن نیز موجود است!

تولد تقریبی آیت الله همفر:  1690
پایان نوشتن این کتاب :  1973
نتیجه:  سن آیت الله مستر همفر زمان تمام کردن کتاب  283 سال بوده است!
البته ما سالهای بعد از نوشتن کتاب را هم حساب نکردیم شاید ایشان ده یا بیست یا سی سال بعد فوت کرده باشند.
جالب اینجاست که طبق شواهدی که ذکر کردیم آیت الله مستر همفر تقریبا ۱۸۰ سال بعد از وفات امام محمد بن عبدالوهاب (۱۷۹۲ م) رحمه الله این کتاب را می نویسد یعنی ایشان ۱۸۰ سال بعد از وفات محمد بن عبدالوهاب رحمه الله زنده بوده اند و در طول این مدت احدی از کتاب ایشان خبر نداشته است!