خدا حافظ رمضان!..

کشتی ایمان پس از سفر تجارتی پرفروغ رمضان در ساحل شوال لنگر می‌اندازد. مؤمنان شاد و خرم از این تجارت پرسود باردگر زندگی را البته با شیوه ئی بسیار بهتر آغاز می‌کنند. هر یک از مسافران در این کاروان برای خود توشه و آذوقه‌ای از ایمان بر گرفته تا تمام سال را با آن بگذارند. خدای را شکر و سپاس بر نعمت ایمان و توحید… خدای را شکر و سپاس بر نعمت رمضان.. خدای را شکر و سپاس بر همه نعمت‌های بیدریغ و بزرگ و والایش…
فضل خدای را که تواند شمار کرد؟
یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد؟

چه بسیار عزیزانی که در رمضان سال گذشته در کنار ما بودند.. و امسال طعمه‌ی خاک!.. و شاید رمضان سال آینده برسد و از ما خبری نباشد!..
این معنا را صالحان و پرهیزگاران خوب درک می‌کردند. از اینرو ۶ ماه تمام بعد از رمضان یکریز دعا می‌کردند: بار الها، طاعات و عباداتمان در رمضان را پذیرا باش. و پس از آن ۶ ماه دیگر دعا می‌کردند: بار خدایا رمضان آینده را نصیبمان کن…
ای مؤمن بیا تا دست نیایش بسوی درگاه ابدیت دراز کنیم و اشک زاری بر سجاده‫ی تقوا ریزیم و از خدایمان بخواهیم: بار الها طاعات، عبادات، دعا و نیایش ما را در ماه رمضان پذیرا باش. و از گناهانمان درگذر و ما را از قبول شدگان درگاهت قرار ده…‬‬‬‬‬‬‬‬‬
رمضان آمد و رفت…
در لحظاتی که تو ای مؤمن در مهمانی خدایت و در خانه‌ی او به نماز و تلاوت قرآن مشغول بودی چه بسا محرومان نگون بختی بودند که وقتشان را در بازارها و در مقابل فیلمها و سریالهای پوچ و بی‌محتوا و در کارهای شیطانی و بی‌بها می‌گذراندند… پس باید خدای را شکر و سپاس گوئیم که به ما توفیق طاعت داد…
                       شکر و سپاس و منت و عزت خدای را     پروردگار خلق و خداوند کبریا
                          دادار غیب دان و نگهدار آسمان            رزاق بنده‌پرور و خلاق رهنما

چقدر بدبخت و محروم بودند آنانیکه از لذت طاعت و عبادت پروردگارشان محروم ماندند… خدایا تو را هزاران هزار سپاس و شکر بر نعمت توفیق برای طاعت و عبادتت. 

آموزشگاه تربیتی رمضان
رمضان آموزشگاهی تربیتی برای مؤمن بشمار می‌آید. در یک دوره‌ی ۳۰ روزه زندگی مؤمن بیکباره بهم می‌خورد تا از سر نو ترتیب یابد. عادت‌ها و روتین زندگی او به کلی تغییر می‌یابد. و تغییر همیشه باعث نشاط و زندگی مجدد می‌گردد. گویا مسلمان پس از رمضان از نو زائیده شده، و از سر نو زندگی را آغاز می‌کند. رمضان او را بکلی شستشو داده با روحیه و توانی دیگر وارد جامعه می‌کند.
درس وحدت و همبستگی در این آموزشگاه مؤمن طعم وحدت و همبستگی را می‫چشد. همه‫ی مؤمنان در یک لحظه و با یک ندا روزه را افطار می‌کنند. و همه پس از یک روز گشنگی و تشنگی مشترک، آبی سرکشیده از ته دل «الحمد لله» می‌گویند. و همه در هر جا که باشند با همان ندا بسوی خانه‌های خدا می‌شتابند و سربندگی بر زمین می‫سایند، و همه با هم در نیمه‌های شب که خواب مرگ بر غافلان سایه افکنده، رخت خواب گرم و نرم خود را رها کرده برای دعا و نیایش و سحر بر می‌خیزند.. همه‌ی مؤمنان دنیا یکپارچه و هماهنگ در حرکتند. این است لذت و زیبایی و جلال ایمان.. مؤمنان باید یک کالبد و یک تن باشند. و آنچه امروز در جهان اسلام شاهد آنیم، تصویری است بسیار طبیعی از آنچه مؤمنان بدان مبتلا هستند!
فرموده‌ی حق است: ﴿وَأَطِیعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِیحُکُمۡۖ وَٱصۡبِرُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّٰبِرِینَ﴾ [الأنفال: ۴۶]. «و از خدا و پیامبرش فرمان برید و با هم کشمکش مکنید که شکست خواهید خورد و نیرویتان از بین خواهد رفت، و شکیبایى کنید زیرا خدا با شکیبایان است». 

درس وقت شناسی
وقت شناسی یکی دیگر از درس‌های مهم این آموزشگاه ایمانی است. مؤمن درمی یابد که یک لحظه و یک ثانیه را چه نقش بسیار مهم و سازنده‌ای در زندگی اوست. درک می‌کند که اگر یک لحظه، و تنها یک ثانیه قبل از غروب آفتاب دهن به آب زند عبادت روزه‌ی تمام روزش به باد می‌رود. و اگر یک لحظه در سحر تأخیر کند و پس از طلوع آفتاب چیزی بچشد از کاروان روزه داران آن روز نامش را حذف می‌کنند!.. آری!.. اینست قیمت و بهای وقت. پس از این درس عاقلی را نخواهی دید که وقت گرانبهایش را لحظه‌ای در بی‌هدفی و پوچی ضایع سازد!..

درس بندگی…
در این آموزشگاه مؤمن یک ماه تمام درس نماز و طاعت و تراویح و نیایش و دعا و قرآن و وقت شناسی و تحمل گرسنگی و تشنگی می‌آموزد. کسی او را به گرسنگی و یا تشنگی مجبور نمی‌کند. خودش با اختیار خود جامه‌ی بندگی به تن می‌کند و پیشانی بردگی بر زمین می‌نهد. 
در این ماه انسان درمی یابد که باید همیشه‫ی زندگی بنده، برده، غلام و مطیع فرمان خدای خود باشد. و جام مست غرور و خودپرستی را بشکند و باده‌ی عصیان و سرکشی بر زمین ریزد…‬‬‬‬‬‬‬‬‬

انس با قرآن…
در این آموزشگاه قرآنی مؤمن با کلام پاک یزدان انس می‌گیرد. در تراویح قرآن می‌شنود. شبانه روز خود به تلاوت مشغول است. او یاد می‌گیرد که چگونه مردی قرآنی شود. و در می‌یابد که خطاب قرآن بسوی اوست. و درک می‌کند که؛ آنچه برخی جاهلان ادعا می‌کنند که قرآن قابل فهم نیست! و یا قرآن تنها برای علما و آخوندهاست، دروغ و مکری شیطانی بیش نیست! قرآن برای همه است. و ندای آن متوجه همه‌ی انسان‌هاست..

میوه‌ی رمضان!..
پس از پایان دوره‌ی آموزشی مؤمن به سادگی نتیجه‌ی کار و تلاشش در رمضان را درمی یابد.
چگونه؟!.. فردای رمضانت را بنگر.. اولین روزهای شوال… رابطه‌ات با خدایت چگونه است؟! طاعت و عبادتت کجاست؟!.. جایگاه گناه و عصیان در زندگیت چیست؟!..
با توجه به این نکات خودت درخواهی یافت:  آیا رمضانت مورد قبول واقع شده است یا خیر؟! آیا یک ماه دوره‌ی آموزشی برایت مؤثر بوده است یا خیر؟!..
آنانی که رمضانی قرآنی و الهی بر سنت پیامبر خدا سپری کنند با آذوقه و توشه‌ی آن تا آمدن رمضانی دیگر خود را در لباس تقوا حفظ می‌کنند.
ای مؤمن.. اگر خدای نکرده از جمله‌ی غافلان بوده‌ایم باز هم درگاه رحمت الهی بروی ما باز است.. و دروازه توبه در انتظار…
                   باز آی هر آنچه هستی باز آی                    گر کافر و گبر و بت پرستی باز آی
                  این درگه ما درگه نومیدی نیست                      صد بار اگر توبه شکستی باز آی