نظر اهل سنت و شیعه درباره روز عاشورا

نظر شیعه: یکی از موضوعاتی که در رابطه با عاشورای حسینی از ناحیه وهابیت مطرح بوده است قضیه روزه گرفتن روز عاشورا به پیروی از سیره بنی امیه به شکرانه شهادت حضرت سید الشهداء و یاران آن حضرت و اظهار سرور و خوشحالی در آن روز بوده است.
همان‌گونه که امام صادق علیه السّلام در روایتی می‏فرماید: بنی امیه لعنه اللَّه علیهم و آن افرادی از اهل شام که آنان را در کشتن حسین اعانت نمودند نذر کردند اگر حسین کشته شود… و مقام خلافت نصیب آل ابو سفیان شود روز عاشورا را برای خود عید قرار دهند و آن روز را براى شکرگزارى روزه بگیرند.؛ امالی شیخ طوسی، ص ۶۶۷، رقم‏1397 / 4.
در مذهب اهل بیت روزه روز عاشورا حرام است و روزه گیرنده به جهنم خواهد رفت
و ما در آغاز نظریه وهابیت و برخی از علمای اهل سنت را ذکر نموده وآن‌گاه به نقد آن خواهیم پرداخت.
در مقاله‏اى که در سایت رسمی حوزه علمیه اهل سنت زاهدان (سنى آنلاین)، به قلم یکی از علمای اهل سنت به نام ابو خالد این‌چنین ذکر شده است:
با توجه به جایگاه روز عاشورا، در مورد روزه آن، در سنت پیامبر اکرم صلى اللّه علیه وسلم تأکید بسیار شده است و آن حضرت صلی اللّه علیه وسلم امت را تشویق به روزه گرفتن در این روز نموده‏اند. روایتی از حضرت عبد الله بن عباس رضی‏اللّه عنه در بخاری نقل شده که می‏فرماید: رسول اللّه صلی اللّه علیه وسلم به مدینه تشریف آوردند، یهودیان را دیدند که در روز عاشورا روزه می‏گیرند، آن حضرت صلی اللّه علیه وسلم فرمودند: [فلسفه] این کار چیست؟ [یهودیان] گفتند: این روز مبارکی است، در این روز خداوند متعال بنی‏اسرائیل را از دشمنشان نجات داد و حضرت موسی علیه‏السلام این روز را روزه می‏گرفت. آن حضرت صلی اللّه علیه وسلم فرمودند: من از شما به موسی سزاوارتر – نزدیک‏تر- هستم. لذا آن حضرت صلی اللّه علیه وسلم آن روز را روزه گرفتند و دستور به روزه آن روز دادند.
سنی ها در روایتی مدعی شده اند که پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وسلم فرمودند: صوموا یوم عاشورا و خالفوا فیه الیهود، صوموا قبله یوماً و بعده یوماً. روز عاشورا روزه بگیرید و با یهودیان مخالفت کنید – به این صورت که – یک روز قبل و یک روز بعد از آن را نیز روزه بگیرید. صحیح مسلم، ش، ۱۱۶۲
اماروایاتی که در کتب اهل سنت درباره ثواب روزه عاشورا است همگی از ساخته‌ها و جعلیات خاندان بنی امیه است که خود پدید آورنده واقعه کربلاء بودند و به این نحو خواسته‌اند با کم‌رنگ نمودن اهمیت روز عاشوراء در جامعه اسلامی اذهان را به امور دیگر متوجه سازند تا شاید به این شکل هم شده ذره‌ای از لکه ننگی که تا ابد برای خود ایجاد نموده‌اند را کم کنند.


پاسخ اهل سنت:
شیعه میگوید یزیدیان نذر کرده بودند که اگر حسین مرد،روزه بگیرند!
اما اگر فرض شیعه را بپذیریم، پس این روزه نشان از این دارد که یزیدیان مومنانی بودند که رابطه خوبی با الله داشتند و با او راز و نیاز میکردند و حسین را دشمن دین میدیدند و گمان کردند الله، آنها را بر حسین مدد داد …….. آیا شیعه متوجه بعد دیگر معنی سخن خود است ؟!!!یا اینقدر متوجه نیست که دریابد، دروغش بطور غیر مستقیم، مدح یزیدیان است!!
علاوه بر این،ادعای شیعه اصلا درست نیست که میگوید بنی امیه حدیث ها در مذمت اهل بیت و در مدح خودشان جعل کرده اند، دلیل اول دروغ بودن، ادعای آنها این است که ما درکتب حدیث هرچی میبینیم، مدح اهل بیت است و حدیثی در ذم آنها وجود ندارد،
پس ادعای شیعه خود بخود باطل است، حالا اگر کسی در کتابها بنویسد که سجودی، احمدی نژاد را کشته و هزار دلیل بر اثبات حرف خود بیاورد باز حرفش ثابت نمیشود، زیرا ما میبینیم احمدی نژاد زنده است!
بلی ما میبینیم که کتب اهل سنت پر است از احادیث در مدح حضرت علی و فرزندانش،اما در مدح بنی امیه ( غیر از چند حدیث معدود درمدح حضرت معاویه ) ما حتی یک حدیث هم نداریم.
بعد سلسله بنی امیه درسال ۱۳۰ هجری از بین رفت و امامان اهل سنت بعد از بین رفتن آنها مشهور شدند و کتب اهل سنت بعد از انقراض آنها تدوین شد، یعنی در زمانه بنی عباس تدوین شد، و بنی عباس بیشتر از شیعه با بنی امیه دشمن بودند لذا از هر سو بنگریم ادعای شیعه را بی اساس میبینیم، اما از بس که شیعه این سخن نادرست را تکرار کرده که که خودش هم باورش شده و فرض خود را حقیقت پنداشته است!!
دوم: اگر ما در روز عاشورا میرقصیدیم یا بر دف میکوبیدیم باز شیعه حق داشت بما مشکوک شود، ولی ما در آن روز، روزه میگیریم و روزه گرفتن نشانه عید و سرور و شادی نیست.
برای همین هم هست که روزه در روز عیدفطر یا عیدقربان، در دین ما حرام است زیرا اگر در روز عید، روزه بگیریم یعنی اینکه عید را قبول نداریم، یعنی اینکه از امت محمد صلی الله علیه سلم نیستیم.
و برای همین است که روزه در روز جمعه هم ممدوح نیست زیرا جمعه نوعی عید است.
آیا کسی در مجلس عروسی به نشانه شادی روزه میگیرد؟
پس شیعه چی دارد میگوید ؟ شیعه چرا دارد بدون دلیل بما تهمت میزند؟!

سوما: اگر ما سنگ بنی امیه را به سینه میزدیم و اگر با حسین بد میبودیم، آنرا بی محابا اعلام میکردیم، ماکه اقلیت نیستیم تا از کسی بترسیم. شیعه از ابوبکر و عمر بیشتر از یزید تنفر دارد، اما آیا ما برای خوشحالی شیعه، کوچکترین نرمشی نشان داده ایم ؟ آیا ما از مدح عمر دست کشیده ایم؟ نه، هرگز! بلکه برعکس، حتی آنقدر در عقیده خود راسخیم که شیعه جرات ندارد در جلوی ما رو در رو به عمر ناسزابگوید و پیش روی ما پالتوی تقیه را به تن میکند،
ولی برعکس ،ما ممدوح او یعنی ابولولو را روز و شب بد میگوییم و باز شیعه جرات ندارد در جلوی ما از ابولولو ( از امام زاده خود ) تعریف کند، و دیدیم در کنفرانس قطر از ابولولو بیزاری خود را اعلام کردند و دروازه قبرش را در ایران بستند، اما همه میدانیم که دوستش دارند اما جرات ابراز آنرا ندارند!
منظورم این است که ما شیعه نیستیم، اگر یزید را خوب میدیدیم عملا میگفتیم و به احدی اجازه توهین به او را هم نمیدادیم، و نیازی نمیبود که کجدار و مریز رفتار کنیم و برای مرگ حسین خوشحالی کنیم و وانمود نماییم که برای نجات موسی مسروریم !! نه ما نیازی به تقیه نداریم!
چهارما : وقتی پسر یک و نیم ساله من در آب غرق شد و مرد، ؛منی که میدانستم صبر بر مصیبت اجر عظیم دارد؛ باز با این وجود، نتوانستم ۹ روز غذا بخورم و میل به غذا نداشتم و مادرش هم مثل من بود .
آدم در غم غذا نمیخورد، ولی در شادی میخورد، با این حساب، پس ما میتوانیم شیعه را متهم کنیم که از مرگ حسین خوشحال است. زیرا ما در روز مرگش چیزی نمیخوریم و شیعه حلوا و نوشابه و شعله زرد و غذای رنگارنگ میخورد تو گویی روز عروسی پدرش است نه روز عاشورا!!
ما البته شیعه را به دشمنی با حسین متهم نمیکنیم، اما او را متهم میکنیم که بی اندازه نادان است. زیرا در روز غم، حلواهای رنگارنگ و شربت های گوناگون و پلو و چلو های چرب میخورد آنهم دو دستی !! باز بما که بخاطر روزه گرفتند در روزهای گرم تابستان، شکل مامثل مادر مرده ها است، تهمت میزند.
پنجما: روزه یک عبادت است، و خالص برای الله است و روزه برای نجات موسی و شدن غرق فرعون ،یک نوع سپاس گزاری مودبانه از الله است، و این سپاسی از نوع سپاس حضرت محمد است
حضرت عایشه روایت میکند که رسول الله صلی الله علیه وسلم آنقدر نماز میخواند که پاهایش ورم میکرد، عایشه میگوید یک شب گفتم یا رسول الله دمی بنشین مگر خداوند در قران نفرموده گناهای گذشته و آینده ترا بخشیدیم؟ پس دمی بنشین.
رسول الله درجواب فرمود : ای عایشه آیا بنده شاکری نباشم؟

یعنی نماز وروره و حج و هر عبادتی، شکر گزاری است اما شکر گردن معنیش جشن و سرور نیست و شیعه سوراخ دعا را گم کرده و موضوع ها را به هم مخلوط نموده و بما تهمتی تلخ زده تهمتی که اگر تلخی آن را با اب های شیرین دنیا مخلوط کنند، همه تلخ میشوند.
آیا ما دشمن حسین باشیم ؟!!
آیا ما دوستدار قاتلان حسین باشیم ؟!!
آیا ما درروز مرگ حسین، جشن بگیریم ؟!!!
بخداوند قسم که علمای شیعه به مقامی تنزل کرده اند که لایق این هستند که به چشم سفیه به آنها نگاه کنیم و جواب تهمت هایشان را ندهیم، اما مشکل اینجاست که خیلی از مردم نمیدانند که علمای شیعه، در سفاهت بر همه اقوام جهان پیشی گرفته اند! و نمیدانند آنها سخنانی میگویند که عاقل باید نگوید.
و خیلی از مردم فریب ظاهر غلط انداز و ریش آخوندها را خورده اند و گمان میکنند که همین لباس زیباست نشان آدمیت؟!!

 

نویسنده: محمد باقر سجودی

مقاله پیشنهادی

راز هستی من در این جهان چیست؟!

راز هستیِ من در این جهان چیست؟! برای چه اینجا آمده‌ام؟! پس از مرگ به …