اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
شیعه میگوید:(وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ.) ﴿آل عمران: ١۶٩﴾ «هرگز کسانى را که در راه خدا کشته شدهاند مرده مپندار بلکه زندهاند که نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند«. خداوند در آیه فوق میگوید: شهدا زنده هستند و آدم زنده نیز دو گوش شنوا دارد که با آن میشنود! پس چطور وهابیون میگویند: آنها صدای ما را نمیشنوند و از حاجت ما بی خبرند؟
جواب ما:
۱-در آیه آمده عند « عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ » و نه عند قبرهم!!
در تفسیر آیه گفته شده منظور از عند ربهم… بهشت است.. خدا در جای دیگر میفرماید:«ما عندکم ینفذ و ما عندالله باق.. و در جایی دیگر:لهم دارالسلام عند ربهم…(دارالسلام نام یکی از درهای بهشت است)
و در قرآن این چنین آمده :و ما انت بمسمع من فی القبور … و تو شنوا نمیگردانی آنهایی را که در گور هستند.
و انک لا تسمع الموتی " یعنی: تو (ای محمد صلی الله علیه و سلم ) نمی توانی به مردگان چیزی بشنوانی.
اگه روحش داخل قبرش نیست چطوری میخواد صدای من رو بشنوه ؟؟ نعوذ بالله خدا نیست که همه جا حضور داشته باشه!! اگه هم بگید داخل قبره میگم: و ما انت بمسمع من فی القبور..
۲-خدا در مورد شهدا میفرماید: (فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿آل عمران: ١٧٠﴾» به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند، و براى کسانى که از پى ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته‌اند شادى مى‌کنند که نه بیمى بر ایشان است و نه اندوهگین مى‌شوند «…
میفرماید: « أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ » نه ترسی دارند و نه اندوهگین میشوند!!
حالا فکر کنید یک نفر میاد سر قبر امام رضا و میگه: آقا من مادرم مرده ، بابام مرده ، هیچی ندارم ، یه کمکی بکن!!! یکی دیگه میگه آقا من از خوزستان اومدم واسه پابوسی، داخل حرمت جیبم رو زدن هر چی داشتم و نداشتم رو بردند! دیگه با چی برگردم شهرمون!! آقا یه کمکی کن، دستم به دامنت!!!
خب حالا اگه تسلیم بشیم و بگیم امام همه این سخنها را به هر زبانی که باشه میشنوه و میفهمه:یک اشکال لا ینحل پیش میاد.
به فرض اونهایی که میرن مرقد و زیارت و … از هزار نفر ۱۰۰ نفر حاجت بگیرند( خدایا ما رو ببخش) الباقی چی؟؟ اونها که اومدن دردشون رو به امام گفتن و اون نتونسته کمکشون کنه چی؟؟ آیا خود امام ناراحت نمیشه؟؟ دلش به حال اون بینوای خوزستانی و یا به حال اون مادر مرده نمیسوزه و مگه خدا در مورد شهدا نفرمود:« أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ »نه ترسی دارند و نه اندوهگین میشوند.
پس نتیجتاً اگر امام رضا صدای شیعیان رو بشنوه ، شیعیان با این کارهاشون دارن امام رضا رو زجر میدن و ناراحتش میکنند و کدوم آدمیه که خبرهایی به اون غم انگیزی(مادر مردگی) رو بشنوه ومحزون نشه؟
۳- اگر باز هم تسلیم بشیم و حرف شیعه رو قبول کنیم باز هم مشکل دیگری بوجود میاد!و اونهم اینکه:این آیه فقط و فقط در مورد امامان شهید شیعه نمیتونه باشه!
میتونه در مورد شهدای بدر و احد و بئر معونه و ….. باشه پس با این حساب ما باید میلیونها ضریح و مرقد بسازیم!! فکرش رو بکنید، قبرستان بقیع بیفته دست شیعیان!به نظرتان چند تا ضریح می سازند؟
۴-گذشته از اینها، شما که فقط به شهدا متوسل نمیشید!! بلکه هزاران امامزاده دارید که همه اونها به خوبی و خوشی فوت شدند ولی اونها رو هم واسطه قرار میدید.
۵-امام زمان شما که هنوز نمرده و یا شهید نشده! چرا از اون حاجت میطلبید؟؟ اون که از ترس رفته زیر زمین!! وقتی شما تو خونت نشستی و میگی یا مهدی ادرکنی!!! اون چطوری میخواد بشنوه؟؟
۶-حضرت علی علیه السلام میفرماید: «فهم جیره لایجیبون داعیاً ولا یمنعون ضیماً ولایبالون مندبهً، إن جیدوا لم یفرحوا، وإن قحطوا لم یقنطوا جمیع وهم آحاد، وجیره وهم أبعاد، متدانون لا یتزاورون« ….خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه
رفتگان همسایگانی هستند که هرگاه آنان را بخوانند پاسخی نمیدهند و ظلم و ستمی را دفع نمی کنند، و متوجه نوحه سرایی و مداحی نمی شوند، اگر در حق ایشان نیکی شود شاد نگردند، و اگر قحطی شود ناامید نمی شوند، با هم هستند در حالی که تنها هستند و همسایه‌اند در حالی که از هم دورند، به زیارت یکدیگر نمیروند..
و فرموده: «أصبحتْ مساکنهم أجداثاً، وأموالهم میراثاً، لا یعرفون من أتاهم، ولا یحفلون من بکاهم، ولا یجیبون من دعاهم».
رفتگان گورشان خانه هایشان گشت و اموالشان به میراث رفت، کسی را که بر سرگورشان میآید نمیشناسند، و به کسی که برایشان گریه میکند توجهی ندارند و هر کس که ایشان را بخواند جواب نمیدهند.
نهج البلاغه خطبه ۲۳۵
پس آفرین به شیعیانی که این همه عقایدشان با عقیده امامشان مطابقت دارد!!!
۷- خداوند در قرآن کریم به پیامبر خود خطاب میکند و میگوید: ." إِنَّکَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَیٰ " یعنی: تو (ای محمد صلی الله علیه و سلم ) نمی توانی به مردگان چیزی بشنوانی. " وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ " تونمی‌توانی مردگان آرمیده در گورها را شنوا گردانی .
۸-چند سوال و سوال اول: وقتی شما میرید پیش قبر امامان حالا یا قبر حضرت علی یا قبر حضرت رضا یا قبر حضرت حسین و میگید یا علی یا حسین یا رضا
اون لحظه که صدا میکنید و در کنار قبر وایستادید خدا به شما نزدیکتره یا صاحب قبر؟
مطمناً میگید خدا چون خدا از رگ گردن و حتی از خود ما به خود ما نزدیکتره
سوال دوم : وقتی شما میگید یا صاحب قبر یا امام علی یا امام حسین یا امام رضا تو حاجت ما رو بر آورده کن و یا مشکل ما رو بگو به خدا… در آن لحظه مهربانتر کیه؟اون صاحب قبر مهربانتره یا خدا!؟
مطمناً خداوند چون رحمان و رحیمه معلومه از مادرم به تو مهربانتره
سوال سوم:شنوا تر کیه؟ قدرت شنوایی کدوم بیشتره ؟ صاحب قبر بهتر میشنوه یا خدا؟
مطمناً خدا چون انه هو سمیع علیم . خدا شنواست قدرت شنوایی خدا اونقدر زیاده که صدای ماهی ها ی زیر دریا رو هم میشنوه
سوال چهارم :خدا میتونه بهتر حاجت بر آورده کنه یا صاحب قبر؟!
مطمناً خدا، انه هو قادر المقتدر انه هو علی کل شی قدیر
خوب با این چهار تا سوال مطمناً خودتون میگید :
خدا نزدیکتره – خدا قادرتره – خدا مهربانتره- خدا شنوا تره
خب پس شما چه مرگتونه که دست از دامان امام رضا نمیکشید، مگه درک کلمه توحید این همه سخته؟
وقتی خودتون اقرار میکنید خدا نزدیکه پس چرا شما اینهمه دنبال این و اون میگردید که واسطه قرار بدید
یک روز توسل به فلان قبر و ضریح یک روز نامه به چاه جمکران یک روز شاه عبدالعظیم و یک روز شاه شهید و یک روز….
همه کوران و کرانند اندر این راه /همه با وهم میگویند الله
امامی که خود بوده تابع دین / اکنون گشته اصل دین و آیین
۹-تصور کنید: من برم بالای قبر امام رضا و بگم ای امام تو خوبی تو بزرگی، پیش خدا عزیزی من میخوام گواهینامه بگیرم ولی نمیتونم، آیین نامه بلد نیستم و ضمناً گناهانم هم زیاده و روم نمیشه به خدا بگم(در صورتی که خدا داره میشنوه) تو به خدا بگو تا یه جوری گواهینامه بهم بدن..
حالا این صحنه رو هم تصور کنید:دایی جان من میخوام برم امتحان گواهینامه بدم، تو که با فلان سرهنگ راهنمایی رانندگی دوستی بهش بگو بهم گواهینامه بده چون من نمیتونم و آیین نامه رو بلد نیستم!
این دو تصویر از هر نظر شبیه به هم هستند الا اینکه در یکجا طرف ما خداست و در جایی دیگر مخلوق.
در تصویر دوم: شخص نالایقی تقاضای چیزی رو داره که حق او نیست و میخواد با استفاده از پارتی(دایی جان) اون رو بدست بیاره.
در تصویر اول: شخص نا لایقی که حتی میتونه یک دزد یا قاتل و یا بی نماز باشه امام رضا را پارتی قرار میده تا چیزی که حق او نیست را از خدا بگیره و به شکلی(نعوذ بالله) امام رضا را میفرستند تا با نشان دادن اعمال خیر خودش خدا را به رو در بایستی انداخته و چیزی را که آن بنده نالایق حق او نیست از خدا بگیره. و اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
اهل تشیع لحظه ای فکر کنید، آیا خدا پارتی قبول میکنه؟ یعنی یه جوارایی داری امام رضا رو میفرستی جلو و داری به خدا میگی:من آنم که رستم بود پهلوان!!
اگر من نیکوکارم و خدا صلاح بدونه اون چیز رو که ازش میخوام بهم میده و اگه بی نماز باشم و روزه نگیرم خدا به هیچ وجه پارتی قبول نمیکنه ولو پارتی من حضرت محمد صلی الله علیه وآله و سلم باشه.
برو ای گدای مسکین در خانه خدا زن / که علی همیشه میزد در خانه خدا را
التماس دعا
ابوبکر قشمی
