از بعضی از روایات شیعیان اینطور معلوم میشود که امام صادق منتظر ظهور مهدی در زمان زندگانی خودش بوده است و در عین حال میدانسته که بعد سالهای طولانی ظهور میکند !!!! در اینجا سوال کنده شیعه از آخوندها پرسیده چرا امام صادق از یاران خود خواسته به مهدی سلام نمایند، واضح است که به آدم زنده سلام میکنند، پس در حقیقت گویا امام صادق را عقیده بر این بوده که پسر بظاهر مرده اش؛ اسماعیل ( امام مذهب اسماعیلیه یعنی ۷ امامی ها )؛ زنده است و از غیبت برمیگردد
این برای ۱۲ امامی ها مساله ساز کرده است و آخوند شیعه سعی کرده این اشکال را جواب دهد ببینیم چه میگوید:
پاسخ شیعه:
معنای سلام دعا برای سلامت است و دعا هم برای شخص موجود ممکن است هم کسی که موجود نیست.
علاوه بر این مطلب، ما برای دفع شبهه از زیاراتی که براى امام زمان عج الله تعالى فرجه الشریف قبل از تولد ایشان ذکر شده است چنین پاسخ می گوییم که:
تمامی مردم قبل از تولد در این عالم، وجود روحانى داشته و درک و فهم دارند:
(وَإذ أخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِم ذُرِّیتَهُم وَأشهَدَهُم عَلَی أنفُسِهِم ألَستُ بِرَبِّکُم قَالُوا بَلَی (سوره أعراف آیه ۱۷۲)
<<وهنگامی که پروردگارت از فرزندان آدم ذریه ایشان را گرفت(خلق کرد) وایشان را شاهد بر خودشان گرفت(از خودشان اقرار گرفت) که آیا من پروردگار شما نیستم؟ همگی گفتند آری
به این مطلب اقرار کرده اند>>
و در مورد وجود نورانی رسول گرامی اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام قبل از حضور در این عالم در کتب شیعه وسنی روایات بسیاری داریم:
عن أبی هریره قال قالوا یا رسول الله متى وجبت لک النبوه قال و آدم بین الروح و الجسد.
از رسول خدا سوال کردند که چه زمانی شما به نبوت مبعوث شدید؟ فرمودند هنگامی که آدم در بین روح و بدن بود ( روح و بدنش از هم جدا بود) …… سنن الترمذی ج۵/ص۵۸۵
از امام سجاد علیه السلام شنیدم که فرمودند بدرستیکه خداوند عزوجل محمد و علی و یازده نور از ذریه او را از نور عظمتش خلق کرد پس ایشان را بصورت سایه هایی در سایه نور خودش قرار داد که او را عبادت می کردند قبل از آنکه مخلوقات دیگر خلق شوند. الکافی – الشیخ الکلینی – ج ۱ – ص ۵۳۰ – ۵۳۱
از کرام نقل شده است که گفت: قسم خوردم که در روز غذا نخورم (روزها همه روزه باشم) تا اینکه قائم آل محمد ظهور کند. پس به نزد امام صادق علیه السلام رفتم. پس به حضرت عرض کردم که شخصی از شیعه شما چنین نذری نموده است ؟ حضرت فرمودند پس روزه بگیر ای کرام.
پس بدرستیکه وقتی که امام حسین علیه السلام در کربلا شهید شدند زمین و آسمان و موجودات آنها و ملائکه ناله کردند .پس گفتند خداوندا به ما اجازه بده تا مردم را به سبب انجام محرمات و کشتن برگزیدگان تو هلاک کنیم تا از صفحه روزگار محو شوند. پس خداوند به ایشان وحی نمود که ای ملائکه من و ای آسمان های من و ای زمین من آرام باشید سپس حجابی را از حجاب های خود برداشت؛ پس در پشت آن رسول خدا و دوازده نفر از ذریه او علیهم السلام بودند و اشاره نمود به یکی از ایشان که در بین ایشان ایستاده بود پس فرمود ای ملائکه من و ای آسمانهای من و ای زمین من، به وسیله این شخص یاری می کنم (حسین را) واین مطلب را سه بار فرمود.
الکافی – الشیخ الکلینی – ج ۱ – ص ۵۳۴
پس می بینیم که سلام کردن به مقام والای بقیه الله الاعظم نه تنها در زمان امام صادق علیه السلام حتی قبل از بعثت رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم نیز ممکن بوده است.
پاسخ اهل سنت:
جواب آخوند شیعه سست است زیرا اینکه میگوید انسانها قبل از تولد زنده بوده اند خلاف عقل است.
و حدیثی که آخوند شیعه از ترمذی نقل کرده درست است ! اما در هنگام ترجمه کردن معنی را عوض نموده و (شیعه ترجمه کرده مبعوث شد !!! و ترجمه درست این است مقرر شد!)
و میدانیم که تقدیر تمامی امور هستی عالم بر الله معلوم است پس حدیث ترمذی ربطی به موضوع بحث ما ندارد.
و آیه ای هم که دلیل آورده،درباره فطرت سلیم اولیه همه اولاد آدم ( چه کافر، چه مسلمان ) است و ربطی به زنده بودن امام زمان ندارد زیرا از میلیاردها ذریه آدم یکی هم او است و دیدیم قرآن او را جدا ذکر نمیکند و من و امام زمان را در این مساله یکسان دیده است،
پس آیا این ادعا که (من قبل از تولد پدرم زنده بودم،) آیا این هذیان نیست؟؟!!
و آیه زیر نیز انسانها را پیش از تولد چیز قابل توجه ای بحساب نمیاورد
«هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یکُنْ شَیئًا مَذْکُورًا»(سوره انسان/۱) آیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟!
البته فقط این شیعه است که برای مردی یقه میدرد و گریبان چاک میکند که قرار است هزاران سال بعد بیاید و برای مردی دیگر یقه میدرد و گریبان چاک میکند که صدها سال پیش مرده
آیا شیعه از درک بعد زمانی عاجز است؟ عاقل که نباید از این کارها کند.
ببیند در حدیث شیعه ها آمده که الله میگوید توسط مهدی حسین را یاری میکنم !! این شیعه ها آیا گذر زمان را و فاصله زمانی را درک نمیکنند؟ این خیلی حیرت آور است!!
و آشکار است که مقصود صادق در اینجا سلام به معنی دعا و طلب سلامتی نیست، صادق میگوید سلام کنید،اگر دعا میکرد، دعا را به درگاه خدوند باید میکرد.
از طرف دیگر، از متن نوشته شیعه نیز در میابیم که مردم منتظر ظهور امروز و فردای مهدی بودند و دیدیم مردی به صادق میگوید تا آمدنش روزه میگیریم و نمیگوید تمام عمر روزه میگیرم
خلاصه مذهب شیعه خیلی درهم و برهم است.
و علاوه بر این، احادیثی مثل حدیث زیر؛که برایتان از مهم ترین کتاب شیعه مینویسم؛ نشان از این دارد که صادق خودش منتظر ظهور مهدی، در روز های زندگی خودش بوده است، حدیث شیعه ها را از مهم ترین کتابشان ببینید::
<<سدیر صیرفى گفت: من و مفضّل بن عمر و ابو بصیر و ابان بن تغلب به حضور امام جعفر صادق علیه السّلام شرفیاب شدیم. دیدیم حضرت روى زمین نشسته و عبائى بىیقه پوشیده، که آستین هایش کوتاه بود، و در آن حال مانند پدر فرزند مرده جگر سوخته گریه میکرد و آثار حزن از رخسار مبارکش پیدا بود به طورى که رنگش تغییر کرده بود و در حالى که کاسه چشمش پر از اشک بود، می فرمود :
اى آقاى من ! غیبت تو خواب را از من ربوده و لباس صبر بر تنم تنگ نموده و آرامش جانم را سلب کرده !.
اى آقاى من ! غیبت تو مصائب مرا به اندوه ابدى که یکى بعد از دیگرى از ما را میرباید، و جمع ما را بهم میزند، کشانده است. من با شک چشم و نالههاى سینهام که از مصائب و بلاهاى گذشته دارم نمىنگرم؛ جز این که در نظرم بزرگتر و بدتر از آنها مجسم میگردد .>>
کمال الدین، ص ۳۵۲ و بحار الأنوار، ج۵۱، ص۲۱۹، ح9 .
اما این مثل گریه یعقوب برای یوسف است !! امام شیعه ها دارند کار بسیار عجیب و بیهوده ای میکنند، و نمیخواهم توهین کنم، (صادق رحمه الله از اهل سنت است و شیعه به او دروغ ها نسبت داده)
اما در هر حال، آیا عاقل چنین میکند که برای ظهور شخصی بیتابی کند که هنوز متولد نشده و قرار است در ۵ نسل بعد متولد شود؟
اگر پدر پدر بزرگ، پدر بزرگ پدرم !! برای دیدن من که سجودی باشم ۱۴۰ سال قبل از تولد من مانند پدر فرزند مرده جگر سوخته گریه میکرد و در حالى که کاسه چشمش پر از اشک بود، خطاب به منی که قرار است ۱۴۰ بعد دنیا بیاییم می گفت :
اى آقاى من ! غیبت تو خواب را از من ربوده و لباس صبر بر تنم تنگ نموده و آرامش جانم را سلب کرده !.
اگر چنین میکرد آیا مردم او را عاقل به حساب میاوردند؟
با یک مثال دیگر موضوع را به شما روشن میکنم:
آیا اگر حضرت ابراهیم برای دیدن یوسف گم شده، بیتابی میکرد و منتظر دیدارش میشد و یقه میدرید (مثل امام صادق) آیا این کار شرم آور نبود ؟
خلاصه ای خواننده شیعه
در مذهب شما چیزهای وجود دارد که عجیب و غریب میباشد و باعث شرم و سرافکندگی ما ایرانیان است و باور کردنی نیست که انسان عاقل چنین بکند یا چنین بگوید
و از این کارها یکی دو تا نیست:
مثلا قمه زنی را بنگرید!
گریه برای مردی که ۱۴۰۰ سال پیش مرده، شیعه ها در عاشورا اینطور میگرید که تو گویی دیروز مرده
یا گل زدن بسر و صورت !
یا صیغه کردن !
یا بدگویی از همسر پیامبر!
یا بوسیدن سنگ مرمر ایتالیایی که بر سرقبر امام رضا است از آن طلب شفا و حاجت میکنید!
یا دروازه های بزرگ طلایی درست کردن برای قبور و بعد بوسیدن صلا و نقره!! و شفا خواهی از آنها!
یا همین گریه صادق برای ظهور نوه نوه نوه خود یا بزبان دیگر نبیره نبیره خود یا بزبان ساده تر گریه برای ظهور مردی که قرار است ۷ نسل بعد ظهور کند!!!
ای دوستان شیعه
من نمیدانم شما چرا قومی بیخبر و مدهوش شده اید؟ چرا هنوز هم این ملایان گمراه و آن کتابهای مسخره را بعنوان پیشوایان دینی خود قبول دارید ؟! خداوند بما و بشما رحم کند.